مسیحیت در نیشابور: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
[[پرونده:Minaret and Cross - a drawing about history of nishabur.jpg|thumb| طراحی مربوط به تاریخ نیشابور؛ همزیستی مسالمت آمیز مسلمانان و مسیحیان]] |
[[پرونده:Minaret and Cross - a drawing about history of nishabur.jpg|thumb| طراحی مربوط به تاریخ نیشابور؛ همزیستی مسالمت آمیز مسلمانان و مسیحیان]] |
||
[[نیشابور]] یکی از مراکز مهم تمدن اسلامی بوده‌است؛ از سال [[۶۴۳ (میلادی)|۶۴۳میلادی]] که این شهر توسط مسلمانان بدون جنگ فتح شد تا کنون، [[اسلام]] دین اول مردم این شهر به شمار می‌رود . با این حال در [[تاریخ نیشابور]] به مواردی در مورد وجود اقلیت اندک [[مسیحیان]] در این شهر ذکر شده‌است. |
[[نیشابور]] یکی از مراکز مهم تمدن اسلامی بوده‌است؛ از سال [[۶۴۳ (میلادی)|۶۴۳میلادی]] که این شهر توسط مسلمانان بدون جنگ فتح شد تا کنون، [[اسلام]] دین اول مردم این شهر به شمار می‌رود . با این حال در [[تاریخ نیشابور]] به مواردی در مورد وجود اقلیت اندک [[مسیحیان]] در این شهر ذکر شده‌است.با دقت در کتاب [[اسرار التوحید]] و بررسی [[تاریخ نیشابور]] به این نکته می رسیم که در نیشابور، بنای [[کلیسا]]ی مسیحیان و [[کنشت]] یهودیان، در قرون اولیه‌ی اسلام، هنوز باقی بوده است.با [[حمله مغول]]، تمام سکنه، از جمله [[مسیحیان]] شهر از میان می‌رفتند و دیگر جایگزین نشدند.پس از این حمله؛ کلیساها و مسیحیت به‌تدریج در سده های بعدی، از [[نیشابور]]، [[خراسان]] و [[خراسان بزرگ|مناطق شرقی ایران]] محو گردید. |
||
== |
== پیشینهٔ مسیحیت در نیشابور == |
||
یکی از اشیای کشف شده در کاوش‌های باستان شناسی در نیشابور مربوط به [[مسیحیت|آیین مسیحیت]] است.یک ظرف تزئیی به [[زبان سریانی]]، مربوط به سده سوم یا پنجم هحری در مناطق باستان شناسی جنوب نیشابور کشف شده‌است. در این ظرف، در سه ردیف، به [[زبان سریانی]]، نوشته شده‌است:« ''خدایا بر من گناه کار ترحم فرما''<ref>این بخش ترجمه به فارسی آن است.</ref> ». |
یکی از اشیای کشف شده در کاوش‌های باستان شناسی در نیشابور مربوط به [[مسیحیت|آیین مسیحیت]] است.یک ظرف تزئیی به [[زبان سریانی]]، مربوط به سده سوم یا پنجم هحری در مناطق باستان شناسی جنوب نیشابور کشف شده‌است. در این ظرف، در سه ردیف، به [[زبان سریانی]]، نوشته شده‌است:« ''خدایا بر من گناه کار ترحم فرما''<ref>این بخش ترجمه به فارسی آن است.</ref> ». |
||
زبان و مضمون این نوشته مربوط به ادبیات مسیحیت است <ref>دعا و نیایش‌ها مسیحیان، جز ادبیات مسیحیت است.</ref>.مورخان می‌گویند که در قرون سوم تا پنحم میلادی نیشابور محل اقامت اقلیتی از کلدانی‌های وابسته به پاتریارک انطاکیه و تحت نظر کاتولیکوس بوده‌است. |
زبان و مضمون این نوشته مربوط به ادبیات مسیحیت است <ref>دعا و نیایش‌ها مسیحیان، جز ادبیات مسیحیت است.</ref>.مورخان می‌گویند که در قرون سوم تا پنحم میلادی نیشابور محل اقامت اقلیتی از کلدانی‌های وابسته به پاتریارک انطاکیه و تحت نظر کاتولیکوس بوده‌است. |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۸: | ||
[[محمدحسن‌خان صنیع‌الدوله]] از قبری در کنار [[آرامگاه محمد محروق|آرامگاه امام زاده محمد محروق]] یاد کرده که متعلق به شخصی به نام بورق اسود بوده‌است. او در این باره چنین نوشته‌است: |
[[محمدحسن‌خان صنیع‌الدوله]] از قبری در کنار [[آرامگاه محمد محروق|آرامگاه امام زاده محمد محروق]] یاد کرده که متعلق به شخصی به نام بورق اسود بوده‌است. او در این باره چنین نوشته‌است: |
||
{{نقل قول|وی غلام سیاهی از پیروان و معتقدان به عیسی مسیح بود که بعد از مصلوب شدن آن حضرت (به گمان مسیحیان) فرار کرد و به نیشابور آمد و در آن جا در گذشت و مدفون گردید و مردم کمال احترام را نسب به او منظور می‌داشتند.}} |
{{نقل قول|وی غلام سیاهی از پیروان و معتقدان به عیسی مسیح بود که بعد از مصلوب شدن آن حضرت (به گمان مسیحیان) فرار کرد و به نیشابور آمد و در آن جا در گذشت و مدفون گردید و مردم کمال احترام را نسب به او منظور می‌داشتند.}}<ref>این مسئله در منابع مربوط به تاریخ نیشابور ذکر نشده است.</ref> |
||
<br /> |
<br /> |
||
امروزه [[مسیحیان]] شانزده صدم درصد جمعیت [[شهرستان نیشابور]] را شامل می‌شوند، اما تعلق آن‌ها به آیین و فرهنگ مسیحی، در سال‌های پس از [[انقلاب اسلامی ایران]]، کمرنگ شده‌است.امروزه تبلیغ مسیحیت، برگزاری جشن‌ها و اعیاد مسیحیت، فروش [[اناجیل]] و کتاب‌های دعای مسیحی، نصب علائم مربوط به آیین مسیحیت بر روی خانه یا لباس و هر چیز دیگر، دعوت به [[کلیسا|کلیسای خانگی]]، در [[نیشابور]] ( <small>به طور کلی در [[ایران]]</small> ) [[جرم]] یا زشت و مذموم محسوب می‌شود و در باره دستگیری مسیحیان در نیشابور گزارش‌های شده‌است.<ref>آژانس خبری مسیحیان ایران،۷. ژانویه ۲۰۱۱</ref> |
امروزه [[مسیحیان]] شانزده صدم درصد جمعیت [[شهرستان نیشابور]] را شامل می‌شوند، اما تعلق آن‌ها به آیین و فرهنگ مسیحی، در سال‌های پس از [[انقلاب اسلامی ایران]]، کمرنگ شده‌است.بسیاری از مسیحیان منطقه نیشابور در ظاهر مسیحی اند. برخی در اثر فشارها به اسلام گرویدند یا مهاجرت کردند. به این ترتیب، روزبه‌روز از شمار مسیحیان کاسته می‌شد.امروزه تبلیغ مسیحیت، برگزاری جشن‌ها و اعیاد مسیحیت، فروش [[اناجیل]] و کتاب‌های دعای مسیحی، نصب علائم مربوط به آیین مسیحیت بر روی خانه یا لباس و هر چیز دیگر، دعوت به [[کلیسا|کلیسای خانگی]]، در [[نیشابور]] ( <small>به طور کلی در [[ایران]]</small> ) [[جرم]] یا زشت و مذموم محسوب می‌شود و در باره دستگیری مسیحیان در نیشابور گزارش‌های شده‌است.<ref>آژانس خبری مسیحیان ایران،۷. ژانویه ۲۰۱۱</ref> |
||
== دیگر == |
== دیگر == |
||
* امروزه در شهر نیشابور، نام یکی از خیابان مهم شهر؛ خیابان مسیح است که در گذشته قبرستان و کلیسای مسیحیان در این خیابان قرار داشته‌است.و همچنین روستایی به نام مسیح آباد. |
* امروزه در شهر نیشابور، نام یکی از خیابان مهم شهر؛ ''خیابان مسیح'' است که در گذشته<ref>احتمالا از دوره تیموریان به بعد</ref> قبرستان و کلیسای مسیحیان در این خیابان قرار داشته‌است.و همچنین روستایی به نام ''مسیح آباد''. |
||
* [[آنتوان بارا]] از جمله دانشمندان مسیحی است که به نیشابور سفر کرده‌است. |
* [[آنتوان بارا]] از جمله دانشمندان مسیحی است که به نیشابور سفر کرده‌است. |
||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
<references/> |
<small><references/></small> |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
* آربری، مذهب در شرق میانه، ص ۲۹۲-۲۹۶. |
* آربری، مذهب در شرق میانه، ص ۲۹۲-۲۹۶. |
||
*سیریل الگود، اسناد و مباحثی درباره کلیسای شرق، ص ۲۰پ |
* سیریل الگود، اسناد و مباحثی درباره کلیسای شرق، ص ۲۰پ |
||
*محمدحسن خان صنیع الدوله، مطلع الشمس، ج ۱، ص ۲۰۱. |
* محمدحسن خان صنیع الدوله، مطلع الشمس، ج ۱، ص ۲۰۱. |
||
== جستارهای وابسته == |
|||
* [[تاریخ نیشابور]] |
|||
* [[مسیحیت]] |
|||
[[رده:تاریخ مسیحیت]] |
[[رده:تاریخ مسیحیت]] |
||
نسخهٔ ۱۷ مارس ۲۰۱۱، ساعت ۰۸:۳۳
| بخشی از سلسله مقالات در مورد: |
| مسیحیت |
|---|
 درگاه:مسیحیت |
نیشابور یکی از مراکز مهم تمدن اسلامی بوده‌است؛ از سال ۶۴۳میلادی که این شهر توسط مسلمانان بدون جنگ فتح شد تا کنون، اسلام دین اول مردم این شهر به شمار می‌رود . با این حال در تاریخ نیشابور به مواردی در مورد وجود اقلیت اندک مسیحیان در این شهر ذکر شده‌است.با دقت در کتاب اسرار التوحید و بررسی تاریخ نیشابور به این نکته می رسیم که در نیشابور، بنای کلیسای مسیحیان و کنشت یهودیان، در قرون اولیه‌ی اسلام، هنوز باقی بوده است.با حمله مغول، تمام سکنه، از جمله مسیحیان شهر از میان می‌رفتند و دیگر جایگزین نشدند.پس از این حمله؛ کلیساها و مسیحیت به‌تدریج در سده های بعدی، از نیشابور، خراسان و مناطق شرقی ایران محو گردید.
پیشینهٔ مسیحیت در نیشابور
یکی از اشیای کشف شده در کاوش‌های باستان شناسی در نیشابور مربوط به آیین مسیحیت است.یک ظرف تزئیی به زبان سریانی، مربوط به سده سوم یا پنجم هحری در مناطق باستان شناسی جنوب نیشابور کشف شده‌است. در این ظرف، در سه ردیف، به زبان سریانی، نوشته شده‌است:« خدایا بر من گناه کار ترحم فرما[۱] ».
زبان و مضمون این نوشته مربوط به ادبیات مسیحیت است [۲].مورخان می‌گویند که در قرون سوم تا پنحم میلادی نیشابور محل اقامت اقلیتی از کلدانی‌های وابسته به پاتریارک انطاکیه و تحت نظر کاتولیکوس بوده‌است.
در کتاب اسرار التوحید، گفتگوها و مدارای شیخ ابو سعید ابوالخیر با مسیحیان نیشابور ذکر شده‌است.به عنوان نمونه:
آورده‌اند کی روزی شیخ قدس اللّه روحه العزیز در نشابور برنشسته می‌رفت. بدر کلیسایی رسید، اتفاق را روز یکشنبه بود جمله با شیخ گفتند ای شیخ می‌باید کی ایشان را ببینیم، شیخ پای از رکاب بگردانید چون شیخ در رفت ترسایان پیش شیخ آمدند و خدمت کردند و همه به حرمت پیش شیخ بیستادند وحالتها برفت. مقریان با شیخ بودند، یکی گفت ای شیخ دستوری هست تا آیتی بخوانند؟ شیخ گفت روا باشد. مقریان آیتی خواندند، ایشان را وقت خوش گشت و بگریستند، شیخ برخاست و بیرون آمد. یکی گفت: اگر شیخ اشارت کردی همه زنارها بازکردندی.شیخ گفت ما ایشان را زنار برنبسته بودیم تا بازگشاییم[۳].
در دوره بعد از ورد اسلام به نیشابور، مسیحیان و مسلمانان با یکدیگر مدارا داشتند و در تاریخ هیچ درگیری بین مسلمانان و مسیحیان در نیشابور ذکر نشده‌است.
محمدحسن‌خان صنیع‌الدوله از قبری در کنار آرامگاه امام زاده محمد محروق یاد کرده که متعلق به شخصی به نام بورق اسود بوده‌است. او در این باره چنین نوشته‌است:
وی غلام سیاهی از پیروان و معتقدان به عیسی مسیح بود که بعد از مصلوب شدن آن حضرت (به گمان مسیحیان) فرار کرد و به نیشابور آمد و در آن جا در گذشت و مدفون گردید و مردم کمال احترام را نسب به او منظور می‌داشتند.
امروزه مسیحیان شانزده صدم درصد جمعیت شهرستان نیشابور را شامل می‌شوند، اما تعلق آن‌ها به آیین و فرهنگ مسیحی، در سال‌های پس از انقلاب اسلامی ایران، کمرنگ شده‌است.بسیاری از مسیحیان منطقه نیشابور در ظاهر مسیحی اند. برخی در اثر فشارها به اسلام گرویدند یا مهاجرت کردند. به این ترتیب، روزبه‌روز از شمار مسیحیان کاسته می‌شد.امروزه تبلیغ مسیحیت، برگزاری جشن‌ها و اعیاد مسیحیت، فروش اناجیل و کتاب‌های دعای مسیحی، نصب علائم مربوط به آیین مسیحیت بر روی خانه یا لباس و هر چیز دیگر، دعوت به کلیسای خانگی، در نیشابور ( به طور کلی در ایران ) جرم یا زشت و مذموم محسوب می‌شود و در باره دستگیری مسیحیان در نیشابور گزارش‌های شده‌است.[۵]
دیگر
- امروزه در شهر نیشابور، نام یکی از خیابان مهم شهر؛ خیابان مسیح است که در گذشته[۶] قبرستان و کلیسای مسیحیان در این خیابان قرار داشته‌است.و همچنین روستایی به نام مسیح آباد.
- آنتوان بارا از جمله دانشمندان مسیحی است که به نیشابور سفر کرده‌است.
پانویس
- ↑ این بخش ترجمه به فارسی آن است.
- ↑ دعا و نیایش‌ها مسیحیان، جز ادبیات مسیحیت است.
- ↑ نقل از کتاب اسرار التوحید فی مقامات شیخ ابی سعید
- ↑ این مسئله در منابع مربوط به تاریخ نیشابور ذکر نشده است.
- ↑ آژانس خبری مسیحیان ایران،۷. ژانویه ۲۰۱۱
- ↑ احتمالا از دوره تیموریان به بعد
منابع
- آربری، مذهب در شرق میانه، ص ۲۹۲-۲۹۶.
- سیریل الگود، اسناد و مباحثی درباره کلیسای شرق، ص ۲۰پ
- محمدحسن خان صنیع الدوله، مطلع الشمس، ج ۱، ص ۲۰۱.