روان‌نژندی

در روان‌شناسی روان‌نژندی نوعی سراسیمگی است که پایه و اساس کالبد شناسانه‌ای ندارد. به عبارتی دیگر روان‌نژندی نوعی بیماری روانی یا رفتاری است که اساسی عضوی ندارد. در این بیماری اضطراب روانی با حفظ سلامت توان عقلی در شخص پدید می‌آید. روان‌شناسان بر این باورند که نگرانی یکی از مهمترین علامت‌های روان نژندی بیشترین و رایج‌ترین نوع آن است. نگرانی هم نوع موقت دارد وهم دایمی. برخی از روان‌شناسان نگرانی را چنین تعریف می‌کنند: نگرانی، احساس عمومی به آزردگی ناخوشایند، انتظار خطر وترس ناشی از خطری است که شخص منتظر آن است و نمی‌داند از کجا سرچشمه می‌گیرد.

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی

پیوند به بیرون

• مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران