جعفر شهری

جعفر شهری (شهري باف)
زادهٔ	۱۲۹۳ خورشیدی عودلاجان تهران
درگذشت	۶ آذر ۱۳۷۸ تهران
مدفن	قطعه ۸۸ بهشت زهرا (قطعه هنرمندان)، تهران
ملیت	ایرانی
پیشه	نویسندگی، تهران‌پژوهی

جَعفَر شَهری باف (۱۲۹۳ در عودلاجان تهران - ۶ آذر ۱۳۷۸ در تهران) از نویسندگان ایرانی و پژوهنده تاریخ تهران بود.

شهری در دو مجموعهٔ طهران قدیم و تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، حال و هوای تاریخی تهران را با جزئیاتش بیان می‌کند. دیگر اثر او «قند و نمک» مجموعه‌ای از اصطلاحات اصیل تهرانی با توضیحات و پیشینه است.

سه رمان از رمان‌های او یعنی شکر تلخ، گزنه و قلم سرنوشت را باید سه‌گانه‌ای دانست که اولی مربوط به دوران کودکی نویسنده و رنج‌های مادر وی، دومی شرح دوران نوجوانی و سومی مربوط به دوران میان‌سالی اوست. کتاب های حاجی در فرنگ( در دوجلد) و حاجی دوباره نیز سفرنامه مولف است به مکه و سپس اروپا که در آن خرافات دینی را به چالش می کشد.

شهری در نوشته‌های خود از واژه‌های گوناگون و اصیل و اصطلاحات تهرانی بهره زیادی می‌گیرد.

دکتر عباس میلانی، از ایران‌شناسان معاصر، در نوشتاری به انگلیسی زیر عنوان "تهران و تجدد، هفتخوان شخصی جعفر شهری" آثار و شخصیت جعفر شهری را بررسی کرده‌است.[۱]

آثار

• طهران قدیم (۵ جلدی)
• تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم (۶ جلدی)
• قند و نمک
• شکر تلخ
• حاجی در فرنگ
• حاجی دوباره
• انسیه خانم
• گزنه
• قلم سرنوشت
• کتاب علی (ع)

منابع و پانویس‌ها

*شهری، جعفر، قلم سرنوشت، تهران: انتشارات معین، ۱۳۷۸، شابک: ۶-۷۱-۵۶۴۳-۹۶۴. یادداشت ناشر.