بنی عیاران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: اصلاح ه/ی |
جز ربات: اصلاح ترکیبی |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بنی عیاران''' سلسله مستقل |
'''بنی عیاران''' سلسله مستقل کرد در غرب ایران از (401 تا 511 ق.). |
||
بنی عیاران از بازماندگان خاندان [[حسنویه]] بودند که در قسمتهایی از قلمرو حسنویه بر شهرهای مهم کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند تا حدود خوزستان حکومت کرده اند. آخرین حاکم حسنویه امیر طاهر برزینی (بارزانی ؟؟)، است که توسط ابوالشوک (حسام الدوله) حاکم سلسله بنی عیاران از بین رفت. |
بنی عیاران از بازماندگان خاندان [[حسنویه]] بودند که در قسمتهایی از قلمرو حسنویه بر شهرهای مهم کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند تا حدود خوزستان حکومت کرده اند. آخرین حاکم حسنویه امیر طاهر برزینی (بارزانی ؟؟)، است که توسط ابوالشوک (حسام الدوله) حاکم سلسله بنی عیاران از بین رفت. |
||
بیشتر نواحی قلمرو امیر طاهر به تصرف حاکم |
بیشتر نواحی قلمرو امیر طاهر به تصرف حاکم کرد بنی عیاران در آمد، در بعضی از منابع عربی نام آنها بنی عیاز یا عنّازیان آمده. (ایرج افشار سیستانی). |
||
برخی از |
برخی از امیران مهم بنی عیاران عبارتند از: [http://www.hukam.net/family.php?fam=881] |
||
* ابوالفتح محمد بن عناز ( 401- 381 ق.)(991 - 1011 م.) |
* ابوالفتح محمد بن عناز ( 401- 381 ق.)(991 - 1011 م.) |
||
* ابوالشوک حسام الدولة فارس بن محمد (401- 437 ق.) ( 1011 - 1046 م.) حلون |
* ابوالشوک حسام الدولة فارس بن محمد (401- 437 ق.) ( 1011 - 1046 م.) حلون |
||
* مهلهل بن محمد (437- 444 ق.)(1011 - 1046 م.) شهرزور |
* مهلهل بن محمد (437- 444 ق.)(1011 - 1046 م.) شهرزور |
||
* سرخاب بن محمد ( 1011 - 1046 1055 ) |
* سرخاب بن محمد ( 1011 - 1046 1055 ) بندانجین |
||
* مهلهل بن محمد ( 1046 - 949 ) |
* مهلهل بن محمد ( 1046 - 949 ) |
||
* سعدی بن فارس ؟ 1046 1055 یا سعدة ؟ |
* سعدی بن فارس ؟ 1046 1055 یا سعدة ؟ |
||
* سرخاب بن بدر بن مهلهل ( 1055 - 1107 ) |
* سرخاب بن بدر بن مهلهل ( 1055 - 1107 ) تاریخ تقریبی |
||
* أبو منصور بن سرخاب 1107 |
* أبو منصور بن سرخاب 1107 |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== منابع == |
== منابع == |
||
* ایرج افشار |
* ایرج افشار سیستانی، ایلام و تمدن دیرینة آن، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران 1372- ص 130 |
||
[[رده:تاریخ ایران]] |
[[رده:تاریخ ایران]] |
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۴۱
بنی عیاران سلسله مستقل کرد در غرب ایران از (401 تا 511 ق.).
بنی عیاران از بازماندگان خاندان حسنویه بودند که در قسمتهایی از قلمرو حسنویه بر شهرهای مهم کردستان و بلاد دینور و همدان و نهاوند تا حدود خوزستان حکومت کرده اند. آخرین حاکم حسنویه امیر طاهر برزینی (بارزانی ؟؟)، است که توسط ابوالشوک (حسام الدوله) حاکم سلسله بنی عیاران از بین رفت.
بیشتر نواحی قلمرو امیر طاهر به تصرف حاکم کرد بنی عیاران در آمد، در بعضی از منابع عربی نام آنها بنی عیاز یا عنّازیان آمده. (ایرج افشار سیستانی).
برخی از امیران مهم بنی عیاران عبارتند از: [۱]
- ابوالفتح محمد بن عناز ( 401- 381 ق.)(991 - 1011 م.)
- ابوالشوک حسام الدولة فارس بن محمد (401- 437 ق.) ( 1011 - 1046 م.) حلون
- مهلهل بن محمد (437- 444 ق.)(1011 - 1046 م.) شهرزور
- سرخاب بن محمد ( 1011 - 1046 1055 ) بندانجین
- مهلهل بن محمد ( 1046 - 949 )
- سعدی بن فارس ؟ 1046 1055 یا سعدة ؟
- سرخاب بن بدر بن مهلهل ( 1055 - 1107 ) تاریخ تقریبی
- أبو منصور بن سرخاب 1107
حکومت بنی عیاران تا 511 ق. دوام داشته است. با حمله ترکمن های سلجوقی سلسله بنی عیاران از بین رفته و مقدمات حکومت اتابکان لرستان بوجود آمد.
منابع
- ایرج افشار سیستانی، ایلام و تمدن دیرینة آن، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، تهران 1372- ص 130