شر: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: ویرایش جزئی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شر''' در برابر [[خیر]]، مفهومی قریب به بداهت است. در [[فلسفه اخلاق]] خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref> |
|||
'''شر''' اصطلاحی است که برای تبیین اخلاقیات منفی به کار میرود، و اغلب منظور از آن اعمالی است که خودخواسته انجام میشود و بدخواهانه، غیراخلاقی و خودپسندانه است. در مقابل شر، [[خیر]] است که اعمالی خوب، درست و ناخودپسندانه است. |
|||
در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. '''شر اخلاقی''' ، شری است که مستقیما در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید ؛ مانند قتل،دزدی،غارت و تجاوز. همچنین زلزله،آتشفشان ،سیل ،طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از '''شرور طبیعی''' هستند.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref><ref>نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱</ref> |
|||
بنابر گفته [[لایبنیتس]] سه معنی را باید از هم تمایز داد: |
|||
⚫ | |||
[[لایبنیتس]] شرور را سه دسته می داند: |
|||
* شر متافیزیکی، که به معنای فقدان کمال موجودات است؛ |
|||
* شر |
* '''شر اخلاقی یا خطا''' |
||
⚫ | |||
* '''شر فلسفی یا متافیزیکی''': تمام موجودات به جز خدا مصداق این نوع شر هستند، زیرا دارای نقص وجودی می باشند. |
|||
در تقسیم بندی دیگری، می توان شرور را در جهار گروه جای داد: |
|||
* '''شر اخلاقی یا خطا''' |
|||
* '''شر طبیعی یا فیزیکی''' |
|||
* '''شر فلسفی یا متافیزیکی''' |
|||
* '''شر احساسی یا عاطفی''': حالات ناخوشایند ''روانی'' که بر اثر برخورد با سه قسم دیگر شرور، بر بشر عارض می شوند؛ همچون درد، رنج، غم و ناکامی.<ref>عسکری سلیمانی امیری، نقد برهان ناپذیری وجود خدا، صفحه ۳۲۵</ref> |
|||
== پانویس == |
|||
{{پانویس}} |
|||
[[رده:فلسفه اخلاق]] |
[[رده:فلسفه اخلاق]] |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۱۷
شر در برابر خیر، مفهومی قریب به بداهت است. در فلسفه اخلاق خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.[۱]
در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. شر اخلاقی ، شری است که مستقیما در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید ؛ مانند قتل،دزدی،غارت و تجاوز. همچنین زلزله،آتشفشان ،سیل ،طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از شرور طبیعی هستند.[۲][۳]
لایبنیتس شرور را سه دسته می داند:
- شر اخلاقی یا خطا
- شر طبیعی یا فیزیکی: رنجهایی که بر موجود عاقل و حساس وارد میشوند.
- شر فلسفی یا متافیزیکی: تمام موجودات به جز خدا مصداق این نوع شر هستند، زیرا دارای نقص وجودی می باشند.
در تقسیم بندی دیگری، می توان شرور را در جهار گروه جای داد:
- شر اخلاقی یا خطا
- شر طبیعی یا فیزیکی
- شر فلسفی یا متافیزیکی
- شر احساسی یا عاطفی: حالات ناخوشایند روانی که بر اثر برخورد با سه قسم دیگر شرور، بر بشر عارض می شوند؛ همچون درد، رنج، غم و ناکامی.[۴]