شر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Tanhabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات: ویرایش جزئی
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شر''' در برابر [[خیر]]، مفهومی قریب به بداهت است. در [[فلسفه اخلاق]] خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref>
'''شر''' اصطلاحی است که برای تبیین اخلاقیات منفی به کار می‌رود، و اغلب منظور از آن اعمالی است که خودخواسته انجام می‌شود و بدخواهانه، غیراخلاقی و خودپسندانه است. در مقابل شر، [[خیر]] است که اعمالی خوب، درست و ناخودپسندانه است.


در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. '''شر اخلاقی''' ، شری است که مستقیما در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید ؛ مانند قتل،دزدی،غارت و تجاوز. همچنین زلزله،آتشفشان ،سیل ،طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از '''شرور طبیعی''' هستند.<ref>جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲</ref><ref>نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱</ref>
بنابر گفته [[لایبنیتس]] سه معنی را باید از هم تمایز داد:

* شر فیزیکی، که شامل [[رنج|رنج‌هایی]] است که بر جسم موجود عاقل و حساس وارد می‌شود؛
[[لایبنیتس]] شرور را سه دسته می داند:
* شر متافیزیکی، که به معنای فقدان کمال موجودات است؛
* شر اخلاقی، یا خطا.
* '''شر اخلاقی یا خطا'''
* '''شر طبیعی یا فیزیکی''': رنج‌هایی که بر موجود عاقل و حساس وارد می‌شوند.
* '''شر فلسفی یا متافیزیکی''': تمام موجودات به جز خدا مصداق این نوع شر هستند، زیرا دارای نقص وجودی می باشند.

در تقسیم بندی دیگری، می توان شرور را در جهار گروه جای داد:
* '''شر اخلاقی یا خطا'''
* '''شر طبیعی یا فیزیکی'''
* '''شر فلسفی یا متافیزیکی'''
* '''شر احساسی یا عاطفی''': حالات ناخوشایند ''روانی'' که بر اثر برخورد با سه قسم دیگر شرور، بر بشر عارض می شوند؛ همچون درد، رنج، غم و ناکامی.<ref>عسکری سلیمانی امیری، نقد برهان ناپذیری وجود خدا، صفحه ۳۲۵</ref>

== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:فلسفه اخلاق]]
[[رده:فلسفه اخلاق]]

نسخهٔ ‏۱ اوت ۲۰۱۰، ساعت ۱۵:۱۷

شر در برابر خیر، مفهومی قریب به بداهت است. در فلسفه اخلاق خیر به وجود، وجود مطلوب و لذت؛ و شر به عدم، فقدان کمال و درد و رنج تعریف شده است.[۱]

در یک تقسیم بندی متداول، شر را از جهت مصداق به دو دسته تقسیم می کنند:شر اخلاقی و شر طبیعی. شر اخلاقی ، شری است که مستقیما در نتیجه عمل ناپسند انسانی به وجود می آید ؛ مانند قتل،دزدی،غارت و تجاوز. همچنین زلزله،آتشفشان ،سیل ،طوفان و امراض لاعلاج نیز نمونه هایی از شرور طبیعی هستند.[۲][۳]

لایبنیتس شرور را سه دسته می داند:

  • شر اخلاقی یا خطا
  • شر طبیعی یا فیزیکی: رنج‌هایی که بر موجود عاقل و حساس وارد می‌شوند.
  • شر فلسفی یا متافیزیکی: تمام موجودات به جز خدا مصداق این نوع شر هستند، زیرا دارای نقص وجودی می باشند.

در تقسیم بندی دیگری، می توان شرور را در جهار گروه جای داد:

  • شر اخلاقی یا خطا
  • شر طبیعی یا فیزیکی
  • شر فلسفی یا متافیزیکی
  • شر احساسی یا عاطفی: حالات ناخوشایند روانی که بر اثر برخورد با سه قسم دیگر شرور، بر بشر عارض می شوند؛ همچون درد، رنج، غم و ناکامی.[۴]

پانویس

  1. جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲
  2. جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی ۱، صفحه ۱۲۲
  3. نایجل واربرتون، الفبای فلسفه، صفحه ۴۱
  4. عسکری سلیمانی امیری، نقد برهان ناپذیری وجود خدا، صفحه ۳۲۵

الگو:Link GA