ایل‌راه: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای جدید با 'به مسیر کوچ ایل‌ها و عشایر، '''ایل‌راه''' گفته می‌شود. ایل‌راه‌ها محورها...' ایجاد کرد |
جز افزودن سریع رده «عشایر» (با استفاده از رده‌ساز) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==منابع== |
==منابع== |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
[[رده:عشایر]] |
|||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۰، ساعت ۱۴:۱۷
به مسیر کوچ ایل‌ها و عشایر، ایل‌راه گفته می‌شود.
ایل‌راه‌ها محورهای ارتباطی میان ییلاق و قشلاق عشایر است و به فراخور شرایط طبیعی هر منطقه شاید از یک یا چند گله‌گاه نیر عبور کند.[۱]
کوچندگان معمولاً در مسیر ایل‌راه با گروهی از ایلیاتی‌ها و روستائیان همسایه ارتباط و دادوستد برقرار می‌کنند. دام‌ها در هر کوچ، در جریان پیمایش ایل‌راه‌ها بخشی از وزن خودرا از دست می‌دهند.
ایل‌راه‌های ایران
هر ایل ممکن است در فصل کوچ، از چندین ایل‌راه برای رسیدن به مقصد خود استفاده کند. برای نمونه، عشایر چهارمحال و بختیاری برای کوچ خود از پنج ایل‌راه اصلی عبور می‌کنند تا به خوزستان برسند.[۲] در قدیم هر یک از شاخه‌های هفت‌لنگ و چهارلنگ بختیاری ایل‌راه مشخص و معینی داشتند. طولانی‌ترین ایل‌راه طایفه بختیاری حدود چهارصد کیلومتر است که از چناررود در سرحد آغاز می‌شود و به سردشت گرمسیری می‌رسد. ایل‌راه پلکانی در کوهرنگ از ایل‌راه‌های دیدنی ایران است.[۳]
ایل‌راه‌های خراسان شمالی از سه ایل‌راه اصلی تشکیل شده‌است: ایل‌راه شمالی مسیر شمال شهرستان‌های قوچان، فاروج، شیروان، گیفان، راز و جرگلان و مراوه‌تپه است. ایل‌راه میانی از قوچان تا مانه و سملقان در اطراف رودخانه اترک و کالیمانی و مراوه‌تپه است.. ایل‌راه جنوبی در مسیر جنوب شهرستان‌های قوچان، فاروج، شیروان، اسفراین، جنوب بجنورد، قوره‌میدان و مراوه‌تپه قرار دارد.
منابع
- ↑ اداره کل امور عشایر استان کرمان، بازدید: ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ اخبار روستا، بازدید: ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ تبیان، بازدید: ژوئیه ۲۰۱۰.