ناو هواپیمابر شارل دوگل

برای دیگر کاربردها، شارل دوگل را ببینید.

Charles de Gaulle R 91
تصویری از Charles de Gaulle R 91 ناو هواپیمابر شار دوگل در بندر تولن در سال ۲۰۰۴
اطلاعات کلی
برگرفته از نام	شارل دوگل
نوع کشتی	ناو هواپیمابر
کلاس	منحصر بفرد
کشور سازنده	فرانسه-تولن
ساخت کارخانه	دی‌سی‌ان‌اس
تاریخ سفارش	۳ فوریه ۱۹۸۶
تاریخ به آب اندازی	۷ مه ۱۹۹۴
ورود به ناوگان	۱۸ مه ۲۰۰۱
مشخصات
طول کشتی	۲۶۱٫۵ متر
پهنای بدنه	۶۴٫۳۶ متر
ارتفاع ستون	۷۵ متر
بارگیری استاندارد	۳۵٬۵۰۰ تن
حداکثر ظرفیت بارگیری	۴۰٬۶۰۰ تن
نوع موتور	*۲ موتور K15 از نوع (PWR)، هرکدام به قدرت ۶۱ مگاوات *۲ موتور دیزل
تعداد خدمه	۱۹۵۰ نفر خدمه+۸۰۰ سرباز
سرعت	۲۷ گره دریایی
برد عملیاتی	نامحدود-محدودیت غذایی تا ۴۵ روز
جنگ‌افزارها
رادار	رادار هوایی ۳ بعدی DRBJ 11 B رادار هوایی DRBV 26D رادار سطح پایین DRBV 15C رادار هدف‌یاب Arabel
توپخانه ضدهوایی	*۸ توپ ۲۰م‌م مدل اف۲ *۴ توپ ۱۲٫۷م‌م ميترالئوس
موشک دفاع هوایی	*۸ موشک میسترال *۴ پرتاب‌کننده سیلور
جنگ الکترونیک	آشکارساز ARBR 21 پارازیت‌ساز مقابله‌به‌مثل ARBB 33 استراق سمع کننده ARBG2 ۴ سامانه SLAT منحرف‌کننده اژدر
هواگردهای قابل حمل	۳۵ تا ۴۰ فروند هواگرد از انواع: *داسو رافال *سوپر اتاندارد *ای-۲ هاوک آی
سرنوشت

ناو هواپیمابر شاری دوگل (به فرانسوی: Porte-avions Charles-de-Gaulle) ناو سرفرماندهی فعلی و تنها ناو هواپیمابر در حال خدمت در نیروی دریایی فرانسه می‌باشد. شارل دوگل دهمین ناو هواپیمابر فرانسوی و اولین شناور سطحی با نیروی محرکه اتمی فرانسه می‌باشد. این ناو بعد از ناو روسی آدمیرال کوزنتسو، دومین ناو بزرگ اروپایی لقب گرفته است.

شارل دوگل در سال ۲۰۰۱ جانشين ناو هواپیمابر فوش و ناو هواپیمابر کلیمانسو شد.

نامگذاری

در سال ۱۹۸۶ رئیس جمهور وقت فرانسه به نام فرانسوا میتران دستور داد که نام ریشیلیو (به فرانسوی: Richelieu) را بر این ناو ننهند که برگرفته از نام کاردینال ریشلیو، نخستین نخست وزیر فرانسه بوده است. ولی با دستور ژاک شیراک، نخست وزیر وقت فرانسه در تاریخ ۷ فوریه ۱۹۸۷ نام این کشتی به شارل دوگل تغییر یافت. نام این کشتی برگرفته از نام ژنرال شارل دوگل رئیس جمهور اسبق فرانسه می‌باشد.

تاریخچه ساخت

ساخت این بدنه این ناو در سال ۱۹۸۹ آغاز و در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید.

توصیف

این ناو در مقایسه با همتایان آمریکایی خود از ابعاد کوچکتری برخوردار بوده. مساحت عرشه پرواز این هواپیما ۱۲ کیلومتر مربع است و شارل دوگل با کمک عرشه ۱۹۵ متری خود قادر است حداکثر ۲۴ جنگنده را به طور همزمان در سطح کشتی جای دهد. همچنین ۱۰۰ پرواز در روز به مدت ۷ روز متوالی دیگر مزیت شارل دوگل است. زاویه بین عرشه اصلی و عرشه پروازی این ناو ۸٫۵ درجه است و دو آسانسور برای انتقال هواپیماها از آشیانه زیر عرشه تا عرشه در نظر گرفته شده است. این ناو نیاز به سوختگیری هسته‌ای هر ۵ سال یکبار دارد.

حضور در نیروی دریایی

متاسفانه شارل دوگل نتوانست دوران سرویس‌دهی موفقی را به نام خود ثبت کند. این ناو چندین مرتبه مجبور به توقفات طولانی و پشت سر نهادن تعمیرات اساسی و پرهزینه در قسمتهای مکانیکی گردیده که از این لحاظ بدترین رکورد را در بین هواپیمابرهای فرانسوی به نام خود ثبت کرده است. بروز نقایص و خرابی در قسمتهای مختلف کشتی از زمان به آب اندازی آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد. بروز نقایص پی در پی این ناو تا جایی گسترش یافت که والری ژیسکار دستن این ناو را یک ناو هواپیمابر نصفه و نیمه (به انگلیسی: half-aircraft-carrier) نامید.

در ۲۱ نوامبر ۲۰۰۱ دولت فرانسه که کشورش یکی از نیروهای همکار شرکت کننده در جنگ افغانستان بود، تصمیم گرفت این ناو را به منطقه اقیانوس هند اعزام کند. جنگنده‌های سوپر اتاندارد محمول این ناو چندین پرواز بر فراز افغانستان انجام دادند و در عملیات شناسایی مناطق حساس با نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا مشارکت داشتند.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charles-de-Gaulle (porte-avions)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای فرانسوی، بازبینی‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۰.
• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «French aircraft carrier Charles de Gaulle R91». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون

• Marine - Charles de Gaulle (R 91) وبگاه رسمی نیروی دریایی فرانسه
• Global Security Charles de Gaulle
• Charles De Gaulle Nuclear-Powered Aircraft Carrier, France