بخش قطور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ویرایش 37.63.193.189 (بحث) به آخرین تغییری که Elmju انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بخش قطور''' یکی از بخش‌های تابعه [[شهرستان خوی]] در [[استان آذربایجان غربی]] در شمال غربی ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> و مردم این بخش اکثراً به زبان [[ |
'''بخش قطور''' یکی از بخش‌های تابعه [[شهرستان خوی]] در [[استان آذربایجان غربی]] در شمال غربی ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> و مردم این بخش اکثراً به زبان [[کردی کرمانجی]] سخن می‌گوید.<ref name="zaban"/> و پیرو مذهب [[سنی|اهل سنت]] هستند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=۲۵ خرداد ۱۳۹۵|وبگاه=باشگاه خبرنگاران شهرستان-خوی-یکی-از-شهرستان‌های-آذربایجان-غربی|عنوان=شهرستان خوی یکی از شهرستان‌های آذربایجان غربی}}</ref> |
||
== نام گذاری == |
== نام گذاری == |
||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۳
بخش قطور یکی از بخش‌های تابعه شهرستان خوی در استان آذربایجان غربی در شمال غربی ایران است.[۱] و مردم این بخش اکثراً به زبان کردی کرمانجی سخن می‌گوید.[۲] و پیرو مذهب اهل سنت هستند.[۳]
نام گذاری
ریشه نامگذاری این شهر به روایتی به دوران تسلط امپراتوری عثمانی بر این منطقه برمی گردد که در آن زمان حاکم این منطقه سرداری به نام «قطور» بوده‌است.[نیازمند منبع]
قطور در پهنه تاریخ
مهم‌ترین مسئله در مورد تاریخ شهر قطور این است که حتی تا سال‌ها پس از پایان جنگ میان حکومت صفوی و امپراتوری عثمانی، این شهر در تملک حکومت عثمانی باقی مانده و جزء خاک کشور کنونی ترکیه محسوب شده‌است.[نیازمند منبع] الحاق مجدد این شهر به کشور ایران به دوران رضاشاه برمی گردد.[نیازمند منبع] از نشانه‌های جالب در این مورد نام پل هوایی قطور می‌باشد که هنوز در بین اهالی محلی به نام «سینر» خوانده می‌شود[نیازمند منبع] که در زبان ترکی به معنی مرز می‌باشد[نیازمند منبع] و به این مسئله اشاره دارد که زمانی مرز ایران و ترکیه در این مکان بوده‌است.[نیازمند منبع]
تاریخچه
کمیسیون مرزی ایران و دولت عثمانی که در سال‌های ۱۹۱۴–۱۹۱۱ میلادی تشکیل شد در مورد مسائل مرزی در محدوده آرارات به یک تفاهم کلی رسیدند و همین تفاهم سنگ بنای مرزهای کنونی قرار گرفت، البته جنگ جهانی اول تصویب نهایی رأی این کمیسیون را به تعویق انداخت. با پایان یافتن جنگ جهانی اول و فروکش کردن آشوب‌های داخلی، ایران و ترکیه از ۱۳۰۱ش مجدداً به مذاکره بر سر مسئله مرزها پرداختند. توافقهای مرزی شوروی و ترکیه در ۱۹۲۱ که طی دو نشست در قارص (عهدنامه قارص) و مسکو (عهدنامه مسکو (۱۹۲۱)) با مبادله اراضی مرزهای خود را تغییر دادند، موجب تسلط ترکیه بر منطقه راهبردی آرارات شد.
در ۱۳۱۰ش در دیدار وزیران خارجه ایران و ترکیه، کمیسیون مرزی دیگری شکل گرفت و قرار شد بخشی از اراضی دو کشور مبادله شود. بدین ترتیب آرارات کوچک به ترکیه واگذار شد و ترکیه از بخشی از ادعاهای خود در بخش قطور دست برداشت و این پایه شکل‌گیری بعدی مرزهای دو کشور شد. در سال‌های ۱۳۱۳–۱۳۱۱ش کمیسیونی تحت سرپرستی مظفر اعلم این توافقنامه را به تصویب رساند.[۴]
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش قطور شهرستان خوی در سال ۱۳۸۵ برابر با ۲۷۰۰۰ نفر بوده‌است.[۵]
تقسیمات کشوری
- بخش قطور
شهر : قطور
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامzabanوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ «شهرستان خوی یکی از شهرستان‌های آذربایجان غربی». باشگاه خبرنگاران شهرستان-خوی-یکی-از-شهرستان‌های-آذربایجان-غربی. ۲۵ خرداد ۱۳۹۵. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ سخنرانی: شکل‌گیری مرزهای ایران و ترکیه (۱۳۰۰ تا ۱۳۱۲)، سخنران:کاوه بیات؛ مجله: کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» اسفند ۱۳۸۰ - شماره ۵۳
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- جغرافیای استان آذربایجان غربی جلد دوم ص ۳۴۴
