میرصادق صدریه: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار |
←زندگی و آموزش: درخواست مدرک |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
اولین مأموریت او به عنوان وابسته در هیئت ایرانی، به نیروهای متفقین در اشتوتگارت به سرپرستی [[عبدالله انتظام|عبدالله انتظام بود]]. میرصادق پایان‌نامه دکترای خود را در رشته اقتصاد نزد [[هاینریش برونینگ|هاینریش برونینگ،]] سیاستمدار و صدراعظم آلمان دریافت کرد. او دکترای خود را در رشته اقتصاد از [[دانشگاه کلن|دانشگاه کلن دریافت کرد]].<ref>{{Cite web|title=نهضت مقاومت ملی ایران|url=https://melliun.org/nehzat/n09/11/12drsadrieh.htm|accessdate=2021-06-26|website=melliun.org}}</ref> |
اولین مأموریت او به عنوان وابسته در هیئت ایرانی، به نیروهای متفقین در اشتوتگارت به سرپرستی [[عبدالله انتظام|عبدالله انتظام بود]]. میرصادق پایان‌نامه دکترای خود را در رشته اقتصاد نزد [[هاینریش برونینگ|هاینریش برونینگ،]] سیاستمدار و صدراعظم آلمان دریافت کرد. او دکترای خود را در رشته اقتصاد از [[دانشگاه کلن|دانشگاه کلن دریافت کرد]].<ref>{{Cite web|title=نهضت مقاومت ملی ایران|url=https://melliun.org/nehzat/n09/11/12drsadrieh.htm|accessdate=2021-06-26|website=melliun.org}}</ref> |
||
او در دوران تبعید آیت الله [[سید روح‌الله خمینی|خمینی]] در عراق سفیر بود. مطرح است که از دستور [[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه پهلوی]] مبنی بر سر به نیست نمودن آیت الله خمینی در عراق سر باز زد و همین امر موجب شد که بعد از انقلاب ایران و زمانی که [[صادق خلخالی|آیت الله خلخالی]] برای محاکمه و اعدام او رفته بود بتواند جان به در برد. |
او در دوران تبعید آیت الله [[سید روح‌الله خمینی|خمینی]] در عراق سفیر بود. مطرح است که از دستور [[محمدرضا پهلوی|محمدرضا شاه پهلوی]] مبنی بر سر به نیست نمودن آیت الله خمینی در عراق سر باز زد و همین امر موجب شد که بعد از انقلاب ایران و زمانی که [[صادق خلخالی|آیت الله خلخالی]] برای محاکمه و اعدام او رفته بود بتواند جان به در برد.{{مدرک|}} |
||
== دوره‌های کاری == |
== دوره‌های کاری == |
||
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۳
میرصادق صدریه | |
|---|---|
 | |
| سفیر ایران | |
| سفیر ایران در آلمان، رمانی و عراق | |
| پادشاه | محمدرضا پهلوی |
| نخست‌وزیر | شاهپور بختیار |
| سفیر ایران در آلمان | |
| گمارنده | محمد رضا پهلوی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۲ فوریهٔ ۱۹۲۵۱۳ بهمن ۱۳۰۳۸ رجب ۱۳۴۳ یزد، ایران |
| درگذشته | ۴ نوامبر ۲۰۰۹ (۸۴ سال)۱۳ آبان ۱۳۸۸ تورنتو، کانادا |
| آرامگاه | تورنتوقبرستان مونت پلزنت |
| ملیت | ایرانی |
| حزب سیاسی | نهضت مقاومت ملی ایران |
| همسر(ان) | مهین بانو عظیمی، مریم شیخ الاسلامی |
| فرزندان | ۵ |
| محل تحصیل | دکترای اقتصاد از دانشگاه کلن |
| خدمات نظامی | |
| وفاداری |  آلمان رومانی عراق فرانسه |
| خدمت/شاخه | وزارت امور خارجه ایران |
| سال‌های خدمت | ۱۳۰۸–۱۳۵۷ |
| یگان | دفتر وزارت خارجه ایران |
صادق صدریه (فارسی: میرصادق صدریه؛ (۱۳ بهمن ۱۳۰۳–۱۴ آبان ۱۳۸۸) یک سیاستمدار و دیپلمات برجسته ایران بود که به عنوان مشاور دفتر و همچنین سفیر در وزارت امور خارجه در دوران پهلوی خدمت کرد.[۱]
وی آخرین سفیر ایران در آلمان قبل از انقلاب ایران بود. وی همچنین به عنوان سفیر و رایزن خارجی ایران در رومانی، فرانسه، عراق، کویت، پاکستان، افغانستان و اسرائیل خدمت کرد.[۲]
صدریه برای پیوستن به شاپور بختیار در حمایت از نهضت مقاومت ملی، جنبش مقاومت ملی ایران، به پاریس رفت. او با همراهی احمد میرفندرسکی به عنوان مشاور به تیم بختیار پیوست.[۳][۴]
در زمان حیات بختیار به نمایندگی از او نماینده شورای نهضت مقاومت ملی[۵] بود.
در اواخر دهه ۱۹۸۰، به دلیل ارتباط با عراق، به جای محمد مشیری به عنوان رئیس کمیته اجرایی نامیر منصوب شد.[۶]
تنظیم قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر با نظارت وی به عنوان مدیر دفتر وزارت خارجه ایران انجام شد.[۷][۸][۹]
زندگی و آموزش
میرصادق در سال ۱۳۲۴ در یزد به دنیا آمد. بعد از دبیرستان به دانشگاه تهران رفت و لیسانس اقتصاد گرفت.
به توصیه خانواده اش به وزارت امور خارجه ایران پیوست. به عنوان کارآموز در اداره امور بین‌الملل شروع به کار کرد.[۱۰]
اولین مأموریت او به عنوان وابسته در هیئت ایرانی، به نیروهای متفقین در اشتوتگارت به سرپرستی عبدالله انتظام بود. میرصادق پایان‌نامه دکترای خود را در رشته اقتصاد نزد هاینریش برونینگ، سیاستمدار و صدراعظم آلمان دریافت کرد. او دکترای خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه کلن دریافت کرد.[۱۱]
او در دوران تبعید آیت الله خمینی در عراق سفیر بود. مطرح است که از دستور محمدرضا شاه پهلوی مبنی بر سر به نیست نمودن آیت الله خمینی در عراق سر باز زد و همین امر موجب شد که بعد از انقلاب ایران و زمانی که آیت الله خلخالی برای محاکمه و اعدام او رفته بود بتواند جان به در برد.[نیازمند منبع]
دوره‌های کاری
- ۱۹۵۴ - اولین جایزه خود را از دولت جمهوری فدرال آلمان دریافت کرد و در دهمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک با همراهی هیئتی از ایران شرکت کرد.
- ۱۳۳۶ - به عنوان منشی اول سفارت ایران در پاریس به فرانسه اعزام شد و همزمان به عنوان رایزن بازار مشترک اروپا منصوب شد.
- ۱۹۶۰ - رایزن سفارت ایران و سپس حامی سرکنسولگری ایران در هرات افغانستان.
- ۱۹۶۱ - ارسال به سرکنسولگری سفارت ایران در کویت.
- ۱۳۴۲ - به عضویت شورای عالی امور استخدامی و حامی اداره هفتم سیاسی خلیج فارس درآمد. در همان سال به دلایل سیاسی به عنوان مستشار به سفارت ایران در برن و محل خدمتش در تل آویو اسرائیل اعزام شد.
- ۱۳۴۷ - رئیس پنجمین دفتر سیاسی و به عنوان عضو علی‌البدل هیئت ایرانی در بیست و سومین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد عازم نیویورک شد.
- ۱۹۷۰ - به عنوان سفیر ایران در بخارست - رومانی
- ۱۹۷۴ - سفیر ایران در بغداد - عراق[۱۲]
- ۱۹۷۸ - سفیر ایران در آلمان فدرال[۱۳]
منابع
پیوند به بیرون
- اتحاد خائن: معاملات مخفی اسرائیل، ایران و ایالات متحده
- زندگینامه دکتر میر صادق صدریه- نوشته مریم شیخ الاسلامی- وب سایت نهضت مقاومت ملی
- نمایندگان دیپلماتیک حکومت پهلوی در اسرائیل
- فصل اول : قلب ایران در قلب اروپا (امام در پاریس) سفارتخانه‌های شاه در تصرف نیروهای انقلاب
- دکتر علی اکبر ولایتی، نمایندگان دیپلماتیک حکومت پهلوی در اسرائیل
- عبدالرحمان صدریه، قریه ما، چاپ ۱، انتشارات خامه، ۱۳۶۰
- صادق طباطبایی، قلب ایران در قلب اروپا (امام در پاریس)، ۱۳۸۷، صفحهٔ ۱۵۱
- گزارش شماره ۱۸۶۶ مورخ ۳/۱۱/۱۳۴۴ از دکتر میرصادق صدریه به وزارت امور خارجه، نمایش تلآویو، سال ۱۳۳۸–۴۹، کارتن ۱۱، پرونده ۹۲
- گزارش شماره ۲۸۱ مورخ ۱۱/۲/۱۳۴۵ از دکتر میرصادق صدریه به وزارت امور خارجه، نمایش تلآویو، سال ۱۳۳۸–۴۹، کارتن ۱۱، پرونده ۹۲.
- خوانساری، مهرداد، پایان‌نامه دکتری. نهضت ملی مقاومت ایران ۱۹۷۹–۱۹۹۱. نقش یک جنبش ممنوعه مخالف در سیاست بین‌الملل، ژوئن ۱۹۹۵، صفحات ۱۶۷، ۲۹۴، ۳۰۲
- ایران هسته ای: تولد یک دولت اتمی، دیوید پاتریکاراکوس، آی بی تائوریس، لندن، ۳۰ اوت ۲۰۱۲
منابع
- ↑ "گفت‌وگو با مهدی بشارت، کاردار پیشین ایران در بغداد".
- ↑ "RADIO BROADCASTS OF TWICE-DAILY WEATHER REPORTS- page 5". Science. 67 (1730): 210–211. 1928-02-24. doi:10.1126/science.67.1730.210-a. ISSN 0036-8075.
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ Khonsari, Mehrdad. "The National Movement of the Iranian Resistance 1979-1991. The role of a banned opposition movement in international politics, June 1995, Pages 167, 294, 302" (PDF).
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ Khonsari, Mehrdad. "The National Movement of the Iranian Resistance 1979-1991. The role of a banned opposition movement in international politics, June 1995, Pages 167, 294, 302" (PDF).
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ "گفت‌وگو با مهدی بشارت، کاردار پیشین ایران در بغداد".
- ↑ Campbell, John C.; Taheri, Amir (1986). "The Spirit of Allah: Khomeini and the Islamic Revolution". Foreign Affairs. 64 (4): 172, 346. doi:10.2307/20042753. ISSN 0015-7120. JSTOR 20042753.
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ "نهضت مقاومت ملی ایران". melliun.org. Retrieved 2021-06-26.
- ↑ "List of ambassadors of Iran to Iraq", Wikipedia (به انگلیسی), 2021-07-09, retrieved 2021-07-09
- ↑ Garner, Alice; Kirkby, Diane (2018-10-25), "List of figures", Academic ambassadors, Pacific allies, Manchester University Press, doi:10.7765/9781526128980.00003, ISBN 978-1-5261-2898-0, retrieved 2021-07-09