ایمیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[File:(at).svg|thumb|upright|[[@|اَت ساین]]، بخشی از هر [[رایانشانی|آدرس ایمیل]] [[قرارداد ساده نامه‌رسانی|SMTP]] است<ref>{{cite web|url=https://tools.ietf.org/html/rfc5321#section-2.3.11|title=RFC 5321 – Simple Mail Transfer Protocol|access-date=19 January 2015|work=Network Working Group|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20150116021100/http://tools.ietf.org/html/rfc5321#section-2.3.11|archive-date=16 January 2015}}</ref>]] |
[[File:(at).svg|thumb|upright|[[@|اَت ساین]]، بخشی از هر [[رایانشانی|آدرس ایمیل]] [[قرارداد ساده نامه‌رسانی|SMTP]] است<ref>{{cite web|url=https://tools.ietf.org/html/rfc5321#section-2.3.11|title=RFC 5321 – Simple Mail Transfer Protocol|access-date=19 January 2015|work=Network Working Group|url-status=live|archive-url=https://web.archive.org/web/20150116021100/http://tools.ietf.org/html/rfc5321#section-2.3.11|archive-date=16 January 2015}}</ref>]] |
||
'''ایمیل'''،''' {{به انگلیسی|E-mail}} پست الکترونیکی''' یا '''رایانامه''' روشی برای تبادل پیام («نامه») بین افرادی است که از وسایل الکترونیکی استفاده می‌کنند. اولین استفادهٔ محدود از ایمیل در دههٔ ۱۹۶۰ به وقوع پیوست، در آن زمان کاربران فقط می‌توانستند برای کاربران همان رایانه ایمیل ارسال کنند. برخی از سیستم‌ها همچنین نوعی [[پیام‌رسانی فوری]] ارائه می‌کردند، طوری که فرستنده و گیرنده باید همزمان [[آنلاین و آفلاین|آنلاین]] می‌بودند. [[ری تاملینسون]] به عنوان مخترع ایمیل شبکه‌ای (امروزی) شناخته می‌شود. او با استفاده از علامت [[@]] (اَت ساین) نام کاربری را با [[سرور (رایانه)|سرور]] مقصد پیوند داد و در سال ۱۹۷۱ اولین سیستمی را ساخت که قادر به ارسال پیام بین کاربران در [[میزبان (شبکه)|میزبان‌های]] مختلف در سراسر ''ARPANET'' بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰، این روش به عنوان ایمیل شناخته شد. |
'''ایمیل'''،''' {{به انگلیسی|E-mail}} پست الکترونیکی''' یا '''رایانامه''' روشی برای تبادل پیام («نامه») بین افرادی است که از وسایل الکترونیکی استفاده می‌کنند. اولین استفادهٔ محدود از ایمیل در دههٔ ۱۹۶۰ به وقوع پیوست، در آن زمان کاربران فقط می‌توانستند برای کاربران همان رایانه ایمیل ارسال کنند. برخی از سیستم‌ها همچنین نوعی [[پیام‌رسانی فوری]] ارائه می‌کردند، طوری که فرستنده و گیرنده باید همزمان [[آنلاین و آفلاین|آنلاین]] می‌بودند. [[ری تاملینسون]] به عنوان مخترع ایمیل شبکه‌ای (امروزی) شناخته می‌شود. او با استفاده از علامت [[@]] (اَت ساین) نام کاربری را با [[سرور (رایانه)|سرور]] مقصد پیوند داد و در سال ۱۹۷۱ اولین سیستمی را ساخت که قادر به ارسال پیام بین کاربران در [[میزبان (شبکه)|میزبان‌های]] مختلف در سراسر ''ARPANET'' بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰، این روش به عنوان ایمیل شناخته شد. |
||
ایمیل در [[شبکه رایانه‌ای|شبکه‌های کامپیوتری]] و [[دسترسی به اینترنت|اینترنت]] کار می‌کند. سیستم‌های امروزه بر اساس مدل [[ذخیره و ارسال]] فعالیت می‌کنند. [[سرور (رایانه)|سرورهای]] ایمیل پیام‌ها را می‌پذیرند، ارسال و ذخیره می‌کنند. نه کاربران و نه رایانه‌های آنها ملزم به آنلاین نیستند همزمان باشند. آنها معمولاً برای ارسال یا دریافت پیام یا بارگیری آن به یک [[عامل انتقال پیغام|سرور ایمیل]] یا [[ایمیل وب|رابط پست الکترونیکی وب]] متصل می‌شوند. |
|||
== واژه‌شناسی == |
== واژه‌شناسی == |
||
نسخهٔ ۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۰۵
.svg)
ایمیل، (به انگلیسی: E-mail) پست الکترونیکی یا رایانامه روشی برای تبادل پیام («نامه») بین افرادی است که از وسایل الکترونیکی استفاده می‌کنند. اولین استفادهٔ محدود از ایمیل در دههٔ ۱۹۶۰ به وقوع پیوست، در آن زمان کاربران فقط می‌توانستند برای کاربران همان رایانه ایمیل ارسال کنند. برخی از سیستم‌ها همچنین نوعی پیام‌رسانی فوری ارائه می‌کردند، طوری که فرستنده و گیرنده باید همزمان آنلاین می‌بودند. ری تاملینسون به عنوان مخترع ایمیل شبکه‌ای (امروزی) شناخته می‌شود. او با استفاده از علامت @ (اَت ساین) نام کاربری را با سرور مقصد پیوند داد و در سال ۱۹۷۱ اولین سیستمی را ساخت که قادر به ارسال پیام بین کاربران در میزبان‌های مختلف در سراسر ARPANET بود. در اواسط دهه ۱۹۷۰، این روش به عنوان ایمیل شناخته شد.
ایمیل در شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت کار می‌کند. سیستم‌های امروزه بر اساس مدل ذخیره و ارسال فعالیت می‌کنند. سرورهای ایمیل پیام‌ها را می‌پذیرند، ارسال و ذخیره می‌کنند. نه کاربران و نه رایانه‌های آنها ملزم به آنلاین نیستند همزمان باشند. آنها معمولاً برای ارسال یا دریافت پیام یا بارگیری آن به یک سرور ایمیل یا رابط پست الکترونیکی وب متصل می‌شوند.
واژه‌شناسی
واژهٔ مرکب انگلیسی electronic mail به شکل گرته‌بردارانه به بسیاری از زبان‌های جهان راه یافته‌است. هر یک از دو واژهٔ این ترکیب جداگانه به زبان‌های مقصد برگردانده شده و سپس در آن زبان‌ها واژهٔ مرکبی شکل داده‌اند؛ برای نمونه در فرانسوی به courrier électronique، در آلمانی به elektronische Post، در عربی به برید الکترونی، در روسی به электронная почта و در فارسی به نامهٔ الکترونیک و پست الکترونیک برگردانده شده‌است.
طولی نکشید که واژهٔ مرکب انگلیسی electronic mail در خود این زبان به صورت کوته‌نوشت email درآمد و کاربرد گسترده یافت. از آن پس همین صورت کوته‌نوشت هم به بسیاری از زبان‌های دیگر راه یافت (نگاه کنید به صفحهٔ مربوط به همین واژه در ویکی‌پدیای دیگر زبان‌ها). این وام‌واژه در فارسی به صورت ایمیل و ایمیل نوشته می‌شود.
واژه‌های رایانامه و پیام‌نگار از جمله پیشنهادهای فرهنگستان برای نام‌گذاری این پدیده در فارسی هستند که البته هنوز به تصویب نهایی نرسیده‌اند. تا تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۹۲ وبگاه فرهنگستان برابر تصویب‌شده‌ای برای این عبارت منتشر نکرده‌است.[۲] با این حال در همین وبگاه، در صفحهٔ ارتباط با فرهنگستان، به جای email واژهٔ پیام‌نگار به کار رفته‌است.[۳]
در واژهٔ رایانامه جزء رایا کوتاه‌شدهٔ رایانه است (مانند e که کوتاه‌شدهٔ electronic است). به سخن دیگر، بدین‌سان در انگلیسی و فارسی برای ساختن واژه‌های اینترنتی و رایانه‌ای یک پیشوند ساخته شده‌است. به این فرایند دستوری‌شدگی می‌گویند. پیشوند «رایا-» هم در فارسی مانند پیشوند -e در انگلیسی نشان‌دهندهٔ رایانه‌ای و اینترنتی بودن چیزی است.
از زمرهٔ نهادها و مرجع‌های رسمی که واژهٔ رایانامه را پذیرفته‌اند، شورای عالی انفورماتیک است که در «واژه‌نامهٔ مرجع برای ترجمهٔ محیط لینوکس»، Electronic Mail را نامهٔ الکترونیکی و E-mail را رایانامه ترجمه کرده‌است.[۴]
شیوه‌نامه‌ها
برای ارسال ایمیل‌ها از شیوه‌نامهٔ SMTP استفاده می‌شود. این شیوه‌نامه مشخص می‌کند که چگونه یک مأمور ارسال نامه باید یک نامه را از کاربر ارسال‌کننده دریافت کرده و آن را به صندوق پستی کاربر گیرنده تحویل دهد. رایج‌ترین پیاده‌سازی‌های این شیوه‌نامه برنامه‌های سندمیل و پست‌فیکس هستند. همچنین دو شیوه‌نامهٔ رایج دیگر به نام‌های پاپ و قرارداد پیام‌گزینی وجود دارند که کاربر گیرنده با استفاده از این شیوه‌نامه‌ها می‌تواند به صندوق پستی خود متصل شده و نامه‌های خود را بخواند. پیاده‌سازی‌های مختلفی از این دو شیوه‌نامه وجود دارد که از میان معروف‌ترین آنها می‌توان به داوکت اشاره کرد.
نرم‌افزارهای دریافت و ارسال رایانامه
برای فرستادن و دریافت ایمیل، نرم‌افزارهای گوناگونی رایج است از جمله مایکروسافت آوت لوک که تحت ویندوز است و همچنین نرم‌افزار اوولوشن یا Kmail که تحت سیستم‌عامل‌های مبتنی بر یونیکس مانند گنو/لینوکس کار می‌کند یا سرویس‌های مبتنی بر وب مانند یاهو میل و جیمیل.
سرویس‌های رایانامه
از جمله سرویس دهندگانی که به صورت رایگان به افراد، یک پست الکترونیک (ایمیل) ارائه می‌دهند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ "RFC 5321 – Simple Mail Transfer Protocol". Network Working Group. Archived from the original on 16 January 2015. Retrieved 19 January 2015.
- ↑ «جستجوی واژه‌های مصوب فرهنگستان». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «صفحهٔ ارتباط با فرهنگستان در وبگاه این سازمان». بایگانی‌شده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «واژه‌نامه مرجع برای ترجمه محیط لینوکس» (PDF). شورای عالی انفورماتیک. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ایمیل موجود است. |
| فهرست وب |  | |
|---|---|---|
| موتور جستجوی وب | ||
| سامانه فایل و همتا به همتا تبادل اطلاعات | ||
| ایمیل و پیام‌رسانی فوری | ||
| رسانه اجتماعی و تالار گفتگو |
| |
| مخلوط‌کننده‌های ارز رمزپایه | ||
| دارکنت مارکت |
| |
| روزنامه آنلاین، افشاگر و بایگانی | ||
| سازمان‌های غیرانتفاعی | ||
| پورنوگرافی |
| |
