جرم‌شناسی بالینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
تفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ایجاد شده به‌واسطهٔ ترجمهٔ صفحهٔ «Offender profiling»
 
ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
⚫
[[پرونده:Drthomasbond.jpg|بندانگشتی|231x231پیکسل| توماس باند (۱۸۴۱–۱۹۰۱)، یکی از پیشگامان جرم‌شناسی بالینی است.]]

⚫
'''جرم‌شناسی بالینی''' یک استراتژی تحقیقاتی است که توسط سازمان‌های اجرای قانون برای شناسایی مظنونان احتمالی استفاده می‌شود. این روش تحقیقاتی توسط بازرسان برای پیوند دادن پرونده‌هایی که ممکن است توسط یک مجرم انجام شده باشد، نیز استفاده شده‌است.<ref name="Woodhams2007">{{Cite journal|last=Woodhams|first=Jessica|last2=Toye|first2=Kirsty|date=February 2007|title=An empirical test of the assumptions of case linkage and offender profiling with serial commercial robberies.|journal=Psychology, Public Policy, and Law|volume=13|issue=1|pages=59–85|doi=10.1037/1076-8971.13.1.59}}</ref> چندین جرم ممکن است به یک مجرم خاص مرتبط باشد. همچنین ممکن است از این اطلاعات و مشخصات برای پیش‌بینی اقدامات آینده مجرمِ شناسایی شده، استفاده شود. در دههٔ ۱۹۸۰، اکثر محققان معتقد بودند که جرم‌شناسی بالینی فقط مربوط به جرایم جنسی، مانند [[تجاوز جنسی]] یا [[قتل شهوت‌مدارانه]] است. اما از اواخر دههٔ ۱۹۹۰ تحقیقات علمی از کاربرد این روش در شناخت مجرمان [[آتش‌افروزی]] (۱۹۹۸)، و سپس [[تروریسم]] (۲۰۰۰) و سرقت (۲۰۱۷) حمایت کرد.<ref>[https://phys.org/news/2017-12-findingsburglars-personalities-theyre-caught.html phys.org]</ref>
⚫
[[پرونده:Drthomasbond.jpg|بندانگشتی|231x231پیکسل| توماس باند (۱۸۴۱ - ۱۹۰۱)، یکی از پیشگامان جرم‌شناسی بالینی است.]]
⚫
'''جرم‌شناسی بالینی''' یک استراتژی تحقیقاتی است که توسط سازمان‌های اجرای قانون برای شناسایی مظنونان احتمالی استفاده می‌شود. این روش تحقیقاتی توسط بازرسان برای پیوند دادن پرونده‌هایی که ممکن است توسط یک مجرم انجام شده باشد، نیز استفاده شده است.<ref name="Woodhams2007">{{Cite journal|last=Woodhams|first=Jessica|last2=Toye|first2=Kirsty|date=February 2007|title=An empirical test of the assumptions of case linkage and offender profiling with serial commercial robberies.|journal=Psychology, Public Policy, and Law|volume=13|issue=1|pages=59–85|doi=10.1037/1076-8971.13.1.59}}</ref> چندین جرم ممکن است به یک مجرم خاص مرتبط باشد. همچنین ممکن است از این اطلاعات و مشخصات برای پیش بینی اقدامات آینده مجرمِ شناسایی شده، استفاده شود. در دهۀ ۱۹۸۰، اکثر محققان معتقد بودند که جرم‌شناسی بالینی فقط مربوط به جرایم جنسی، مانند [[تجاوز جنسی]] یا [[قتل شهوت‌مدارانه]] است. اما از اواخر دهۀ ۱۹۹۰ تحقیقات علمی از کاربرد این روش در شناخت مجرمان [[آتش‌افروزی]] (۱۹۹۸)، و سپس [[تروریسم]] (۲۰۰۰) و سرقت (۲۰۱۷) حمایت کرد. <ref>[https://phys.org/news/2017-12-findingsburglars-personalities-theyre-caught.html phys.org]</ref>


== تئوری ==
== تئوری ==
روان‌شناسی بالینی به عنوان روشی برای شناسایی مظنون توصیف می‌شود که خصوصیات ذهنی، عاطفی و شخصیتی شخص را بر اساس کارهایی که در صحنه جنایت انجام شده یا چیزهایی که رها شده است، شناسایی می‍کند.
روان‌شناسی بالینی به عنوان روشی برای شناسایی مظنون توصیف می‌شود که خصوصیات ذهنی، عاطفی و شخصیتی شخص را بر اساس کارهایی که در صحنه جنایت انجام شده یا چیزهایی که رها شده‌است، شناسایی می‍کند.


در مورد جرم‌شناسی بالینی دو فرض مهم وجود دارد: ''ثبات رفتاری'' و ''همسانی''.
در مورد جرم‌شناسی بالینی دو فرض مهم وجود دارد: ''ثبات رفتاری'' و ''همسانی''.


''ثبات رفتاری'' عقیده‌ای که معتقد است جرایم یک بزهکار مشخص شبیه به یکدیگر است. ''همسانی'' نیز این عقیده است که جرایم مشابه توسط مجرمین مشابه انجام می شود.<ref name="Vettor">{{Cite journal|last=Vettor|first=Shannon|last2=Woodhams|first2=Jessica|last3=Beech|first3=Anthony|date=2013|title=Offender profiling: A review and critique of the approaches and major assumption|journal=Journal of Current Issues in Crime, Law and Law Enforcement|volume=6|issue=4|pages=353–387}}</ref><ref name="GoodwillLehmann2014">{{Cite journal|last=Goodwill|first=Alasdair M.|last2=Lehmann|first2=Robert J. B.|last3=Beauregard|first3=Eric|last4=Andrei|first4=Andreea|date=2014-10-01|title=An action phase approach to offender profiling|journal=Legal and Criminological Psychology|volume=21|issue=2|pages=229–250|doi=10.1111/lcrp.12069|issn=2044-8333}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>
''ثبات رفتاری'' عقیده‌ای که معتقد است جرایم یک بزهکار مشخص شبیه به یکدیگر است. ''همسانی'' نیز این عقیده است که جرایم مشابه توسط مجرمین مشابه انجام می‌شود.<ref name="Vettor">{{Cite journal|last=Vettor|first=Shannon|last2=Woodhams|first2=Jessica|last3=Beech|first3=Anthony|date=2013|title=Offender profiling: A review and critique of the approaches and major assumption|journal=Journal of Current Issues in Crime, Law and Law Enforcement|volume=6|issue=4|pages=353–387}}</ref><ref name="GoodwillLehmann2014">{{Cite journal|last=Goodwill|first=Alasdair M.|last2=Lehmann|first2=Robert J. B.|last3=Beauregard|first3=Eric|last4=Andrei|first4=Andreea|date=2014-10-01|title=An action phase approach to offender profiling|journal=Legal and Criminological Psychology|volume=21|issue=2|pages=229–250|doi=10.1111/lcrp.12069|issn=2044-8333}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>


مفروضات اساسی که جرم‌شناسی بالینی به آن متکی است، مانند فرض همسانی، با پیشرفت علم روانشناسی و علوم رفتاری منسوخ شده است.<ref name="JacksonWilson2011">{{Cite journal|last=Jackson|first=Craig|last2=Wilson|first2=David|last3=Rana|first3=Baljit Kaur|year=2011|title=The usefulness of criminal profiling|journal=Criminal Justice Matters|volume=84|issue=1|pages=6–7|doi=10.1080/09627251.2011.576014|issn=0962-7251}}</ref><ref name="AlisonBennell2002">{{Cite journal|last=Alison|first=Laurence|last2=Bennell|first2=Craig|last3=Mokros|first3=Andreas|last4=Ormerod|first4=David|date=March 2002|title=The personality paradox in offender profiling: A theoretical review of the processes involved in deriving background characteristics from crime scene actions.|journal=Psychology, Public Policy, and Law|volume=8|issue=1|pages=115–135|doi=10.1037/1076-8971.8.1.115}}</ref> اکثر رویکردهای جرم‌شناسی بالینی فرض می‌کنند که رفتار در درجۀ اول توسط شخصیت تعیین می شود، نه عوامل موقعیتی؛ فرضیه‌ای که تحقیقات روانشناسی از دهۀ ۱۹۶۰ آن را رد کرد. <ref name="SnookCullen2008">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|year=2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>
مفروضات اساسی که جرم‌شناسی بالینی به آن متکی است، مانند فرض همسانی، با پیشرفت علم روانشناسی و علوم رفتاری منسوخ شده‌است.<ref name="JacksonWilson2011">{{Cite journal|last=Jackson|first=Craig|last2=Wilson|first2=David|last3=Rana|first3=Baljit Kaur|year=2011|title=The usefulness of criminal profiling|journal=Criminal Justice Matters|volume=84|issue=1|pages=6–7|doi=10.1080/09627251.2011.576014|issn=0962-7251}}</ref><ref name="AlisonBennell2002">{{Cite journal|last=Alison|first=Laurence|last2=Bennell|first2=Craig|last3=Mokros|first3=Andreas|last4=Ormerod|first4=David|date=March 2002|title=The personality paradox in offender profiling: A theoretical review of the processes involved in deriving background characteristics from crime scene actions.|journal=Psychology, Public Policy, and Law|volume=8|issue=1|pages=115–135|doi=10.1037/1076-8971.8.1.115}}</ref> اکثر رویکردهای جرم‌شناسی بالینی فرض می‌کنند که رفتار در درجهٔ اول توسط شخصیت تعیین می‌شود، نه عوامل موقعیتی؛ فرضیه‌ای که تحقیقات روانشناسی از دههٔ ۱۹۶۰ آن را رد کرد.<ref name="SnookCullen2008">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|year=2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>


مشخص شده است که جرم‌شناسان بالینی تمایلی به شرکت در مطالعات مربوط به صحت جرم‌شناسی بالینی ندارند. <ref name="Eastwood2006">{{Cite journal|last=Eastwood|first=Joseph|last2=Cullen|first2=Richard M|last3=Kavanagh|first3=Jennifer|last4=Snook|first4=Brent|year=2006|title=A review of the validity of criminal profiling|url=https://www.mun.ca/psychology/brl/publications/Eastwood-article.pdf|journal=Canadian Journal of Police and Security Services|volume=4|pages=118–124|archive-url=https://web.archive.org/web/20171025164328/http://www.mun.ca/psychology/brl/publications/Eastwood-article.pdf|archive-date=2017-10-25|access-date=2018-03-04}}</ref><ref name="SnookEastwood2007">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Eastwood|first2=Joseph|last3=Gendreau|first3=Paul|last4=Goggin|first4=Claire|last5=Cullen|first5=Richard M.|year=2007|title=Taking Stock of Criminal Profiling|url=http://pdfs.semanticscholar.org/19b0/4f185903eea905cfd8d6d8cb75055de7527f.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=34|issue=4|pages=437–453|doi=10.1177/0093854806296925|issn=0093-8548}}</ref><ref name="SnookCullen2008">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|year=2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>
مشخص شده‌است که جرم‌شناسان بالینی تمایلی به شرکت در مطالعات مربوط به صحت جرم‌شناسی بالینی ندارند.<ref name="Eastwood2006">{{Cite journal|last=Eastwood|first=Joseph|last2=Cullen|first2=Richard M|last3=Kavanagh|first3=Jennifer|last4=Snook|first4=Brent|year=2006|title=A review of the validity of criminal profiling|url=https://www.mun.ca/psychology/brl/publications/Eastwood-article.pdf|journal=Canadian Journal of Police and Security Services|volume=4|pages=118–124|archive-url=https://web.archive.org/web/20171025164328/http://www.mun.ca/psychology/brl/publications/Eastwood-article.pdf|archive-date=2017-10-25|access-date=2018-03-04}}</ref><ref name="SnookEastwood2007">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Eastwood|first2=Joseph|last3=Gendreau|first3=Paul|last4=Goggin|first4=Claire|last5=Cullen|first5=Richard M.|year=2007|title=Taking Stock of Criminal Profiling|url=http://pdfs.semanticscholar.org/19b0/4f185903eea905cfd8d6d8cb75055de7527f.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=34|issue=4|pages=437–453|doi=10.1177/0093854806296925|issn=0093-8548}}</ref><ref name="SnookCullen2008">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|year=2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref><ref name="Chifflet2014">{{Cite journal|last=Chifflet|first=Pascale|year=2014|title=Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach|journal=Australian & New Zealand Journal of Criminology|volume=48|issue=2|pages=238–255|doi=10.1177/0004865814530732|issn=0004-8658}}</ref>


=== منتقدین ===
=== منتقدین ===
در تحقیقات علمی یا شواهدی برای پشتیبانی از این عقیده که روانشناسی بالینی می‌تواند به عنوان ابزاری مفید در تحقیقات جنایی استفاده شود، شبهه و کمبود وجود دارد. منتقدان قابلیت اطمینان، اعتبار و سودمندی اطلاعات حاصل از جرم‌شناسی بالینی را که عموماً در تحقیقات پلیس ارائه می شود، زیر سوال می برند. حتی طی سالیان متمادی، شیوه‌های رایج جرم‌شناسی بالینی به دلیل تعاریف ضعیفی که باعث شد رفتارها، فرضیات و فرایند روان پویایی مورد انتظار از مجرمان با رفتار و ویژگی‌های شخصیتی واقعی آنها تفاوت داشته باشد؛ تغییر کرد و مورد بی‌مهری قرار گرفتند. به عبارت دیگر، این روش ما را به سمت اطلاعات ناچندان معتبر و گمراه‌کننده در مورد مجرمان سوق می دهد زیرا این اطلاعات براساس نظرات و تصمیماتی است که توسط یک جرم‌شناس در حال تحقیق گرفته شده است.آخرین تلاش‌ها در زمینۀ اثربخشی جرم‌شناسی بالینی، محققان را بر آن داشته تا آن‌را [[شبه‌علم]] بنامند.<ref name="SnookEastwood2007">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Eastwood|first2=Joseph|last3=Gendreau|first3=Paul|last4=Goggin|first4=Claire|last5=Cullen|first5=Richard M.|year=2007|title=Taking Stock of Criminal Profiling|url=http://pdfs.semanticscholar.org/19b0/4f185903eea905cfd8d6d8cb75055de7527f.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=34|issue=4|pages=437–453|doi=10.1177/0093854806296925|issn=0093-8548}}</ref><ref name=":0">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|date=October 2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref> [[مالکم گلادول]] از ''[[نیویورکر]]'' جرم‌شناسی بالینی را با [[طالع‌بینی]] و سردخوانی مقایسه کرده است.<ref name="dangerousminds">{{Cite web|url=https://www.newyorker.com/magazine/2007/11/12/dangerous-minds|title=Dangerous Minds|last=Gladwell|first=Malcolm|date=November 12, 2007|website=The New Yorker|accessdate=December 7, 2015}}</ref> همچنین، منتقدانی مانند برنت اسنوک و همکارانش جرم‌شناسی بالینی را ابزاری تحقیقاتی دانستند که پشت فقدان شواهد علمی پنهان می‌شود.
در تحقیقات علمی یا شواهدی برای پشتیبانی از این عقیده که روانشناسی بالینی می‌تواند به عنوان ابزاری مفید در تحقیقات جنایی استفاده شود، شبهه و کمبود وجود دارد. منتقدان قابلیت اطمینان، اعتبار و سودمندی اطلاعات حاصل از جرم‌شناسی بالینی را که عموماً در تحقیقات پلیس ارائه می‌شود، زیر سؤال می‌برند. حتی طی سالیان متمادی، شیوه‌های رایج جرم‌شناسی بالینی به دلیل تعاریف ضعیفی که باعث شد رفتارها، فرضیات و فرایند روان پویایی مورد انتظار از مجرمان با رفتار و ویژگی‌های شخصیتی واقعی آنها تفاوت داشته باشد؛ تغییر کرد و مورد بی‌مهری قرار گرفتند. به عبارت دیگر، این روش ما را به سمت اطلاعات ناچندان معتبر و گمراه‌کننده در مورد مجرمان سوق می‌دهد زیرا این اطلاعات براساس نظرات و تصمیماتی است که توسط یک جرم‌شناس در حال تحقیق گرفته شده‌است. آخرین تلاش‌ها در زمینهٔ اثربخشی جرم‌شناسی بالینی، محققان را بر آن داشته تا آن را [[شبه‌علم]] بنامند.<ref name="SnookEastwood2007">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Eastwood|first2=Joseph|last3=Gendreau|first3=Paul|last4=Goggin|first4=Claire|last5=Cullen|first5=Richard M.|year=2007|title=Taking Stock of Criminal Profiling|url=http://pdfs.semanticscholar.org/19b0/4f185903eea905cfd8d6d8cb75055de7527f.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=34|issue=4|pages=437–453|doi=10.1177/0093854806296925|issn=0093-8548}}</ref><ref name=":0">{{Cite journal|last=Snook|first=Brent|last2=Cullen|first2=Richard M.|last3=Bennell|first3=Craig|last4=Taylor|first4=Paul J.|last5=Gendreau|first5=Paul|date=October 2008|title=The Criminal Profiling Illusion|url=https://eprints.lancs.ac.uk/id/eprint/49930/1/Snook_et_al._CJB.pdf|journal=Criminal Justice and Behavior|volume=35|issue=10|pages=1257–1276|doi=10.1177/0093854808321528|issn=0093-8548}}</ref> [[مالکم گلادول]] از ''[[نیویورکر]]'' جرم‌شناسی بالینی را با [[طالع‌بینی]] و سردخوانی مقایسه کرده‌است.<ref name="dangerousminds">{{Cite web|url=https://www.newyorker.com/magazine/2007/11/12/dangerous-minds|title=Dangerous Minds|last=Gladwell|first=Malcolm|date=November 12, 2007|website=The New Yorker|accessdate=December 7, 2015}}</ref> همچنین، منتقدانی مانند برنت اسنوک و همکارانش جرم‌شناسی بالینی را ابزاری تحقیقاتی دانستند که پشت فقدان شواهد علمی پنهان می‌شود.

== همچنین ببینید ==


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
== منابع ==

== آثار ذکر شده و مطالعه بیشتر ==
== آثار ذکر شده و مطالعه بیشتر ==
* آلیسون، لارنس، رینبو، لی (۲۰۱۱). ''حرفه‌ای‌سازی جرم‌شناسی بالینی: روانشناسی قانونی و تحقیقاتی در استان.'' نیویورک: روتلج.

* آلیسون، لارنس، رینبو، لی (۲۰۱۱). ''حرفه‌ای‌سازی جرم‌شناسی بالینی: روانشناسی قانونی و تحقیقاتی در استان.'' نیویورک: روتلج.
* کانتر، دیوید؛ یانگز، دونا (۲۰۰۸). ''اصول جرم‌شناسی بالینی جغرافیایی''. نیویورک: انتشارات اشگیت.
⚫
* داگلاس، جان؛ اولشکر، مارک (۱۹۹۷). ''سفر به تاریکی: محقق عالی اف‌بی‌آی به ذهن و انگیزه‌های ترسناک‌ترین قاتلان سریالی نفوذ می‌کند''. لندن: آرو بوکز.
* کانتر، دیوید؛ یانگز، دونا (۲۰۰۸). ''اصول جرم‌شناسی بالینی جغرافیایی'' . نیویورک: انتشارات اشگیت.
⚫
* ایوانز، کولین (۱۹۹۶). ''کتاب موردی کشف پزشکی قانونی: چگونه علم ۱۰۰ مورد از جنایات گیج‌کنندهٔ جهان را حل کرد.'' نیویورک: شرکت جان ویلی و پسران.
⚫
* داگلاس ، جان؛ اولشکر ، مارک (۱۹۹۷). ''سفر به تاریکی: محقق عالی اف‌بی‌آی به ذهن و انگیزه‌های ترسناک‌ترین قاتلان سریالی نفوذ می‌کند'' . لندن: آرو بوکز.
⚫
* ایوانز، کولین (۱۹۹۶). ''کتاب موردی کشف پزشکی قانونی: چگونه علم ۱۰۰ مورد از جنایات گیج‌کنندۀ جهان را حل کرد.'' نیویورک: شرکت جان ویلی و پسران.
* جفرز، اچ. پاول (۱۹۹۱). ''پرونده‌های شرور: پرونده‌های ترسناک از واحد جرائم خشونت‌آمیز اف‌بی‌آی.'' لندن: وارنر بوکز.
* جفرز، اچ. پاول (۱۹۹۱). ''پرونده‌های شرور: پرونده‌های ترسناک از واحد جرائم خشونت‌آمیز اف‌بی‌آی.'' لندن: وارنر بوکز.
* رسلر، رابرت؛ شاشتچمن، تام (۱۹۹۲). ''هر کسی که با هیولاها می‌جنگد: داستان واقعی کارآگاه درخشان اف‌بی‌آی پشت سکوت بره‌ها.'' نیویورک: کتابهای جیبی.
* رسلر، رابرت؛ شاشتچمن، تام (۱۹۹۲). ''هر کسی که با هیولاها می‌جنگد: داستان واقعی کارآگاه درخشان اف‌بی‌آی پشت سکوت بره‌ها.'' نیویورک: کتابهای جیبی.


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==

* [https://web.archive.org/web/20180805032245/http://criminvestresearch.com/ گروه تحقیق و تجزیه و تحلیل جنایی (CiR & A): تحقیقات فعلی در مورد روش تحقیق رفتاری مبتنی بر شواهد در تحقیقات پلیس]
* [https://web.archive.org/web/20180805032245/http://criminvestresearch.com/ گروه تحقیق و تجزیه و تحلیل جنایی (CiR & A): تحقیقات فعلی در مورد روش تحقیق رفتاری مبتنی بر شواهد در تحقیقات پلیس]
* [http://www.criminalprofiling.ch/ سایت پژوهش علمی سوئیس در مورد جرم‌شناسی بالینی]
* [http://www.criminalprofiling.ch/ سایت پژوهش علمی سوئیس در مورد جرم‌شناسی بالینی]
* [https://web.archive.org/web/20071012032617/http://www.liv.ac.uk/psychology/ccir/op.html دانشگاه روانشناسی قانونی دانشگاه لیورپول - با مقالات]
* [https://web.archive.org/web/20071012032617/http://www.liv.ac.uk/psychology/ccir/op.html دانشگاه روانشناسی قانونی دانشگاه لیورپول - با مقالات]
* [https://web.archive.org/web/20071017202048/http://faculty.ncwc.edu/TOConnor/428/428lect01.htm تاریخچه جرم‌شناسی بالینی - با پیوند به سایت های دیگر]
* [https://web.archive.org/web/20071017202048/http://faculty.ncwc.edu/TOConnor/428/428lect01.htm تاریخچه جرم‌شناسی بالینی - با پیوند به سایت‌های دیگر]
* [http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/163/3/559-a جرم‌شناسی بالینی: مقدمه‌ای در تحلیل روانشناختی-جامعه شناختی جرائم خشونت‌آمیز - PDF در دسترس است]
* [http://ajp.psychiatryonline.org/cgi/content/full/163/3/559-a جرم‌شناسی بالینی: مقدمه‌ای در تحلیل روانشناختی-جامعه شناختی جرائم خشونت‌آمیز - PDF در دسترس است]
* [http://www.newyorker.com/reporting/2007/11/12/071112fa_fact_gladwell ذهن‌های خطرناک: جرم‌شناسی بالینی توسط مالکوم گلادول آسان شد]
* [http://www.newyorker.com/reporting/2007/11/12/071112fa_fact_gladwell ذهن‌های خطرناک: جرم‌شناسی بالینی توسط مالکوم گلادول آسان شد]

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹

توماس باند (۱۸۴۱–۱۹۰۱)، یکی از پیشگامان جرم‌شناسی بالینی است.

جرم‌شناسی بالینی یک استراتژی تحقیقاتی است که توسط سازمان‌های اجرای قانون برای شناسایی مظنونان احتمالی استفاده می‌شود. این روش تحقیقاتی توسط بازرسان برای پیوند دادن پرونده‌هایی که ممکن است توسط یک مجرم انجام شده باشد، نیز استفاده شده‌است.[۱] چندین جرم ممکن است به یک مجرم خاص مرتبط باشد. همچنین ممکن است از این اطلاعات و مشخصات برای پیش‌بینی اقدامات آینده مجرمِ شناسایی شده، استفاده شود. در دههٔ ۱۹۸۰، اکثر محققان معتقد بودند که جرم‌شناسی بالینی فقط مربوط به جرایم جنسی، مانند تجاوز جنسی یا قتل شهوت‌مدارانه است. اما از اواخر دههٔ ۱۹۹۰ تحقیقات علمی از کاربرد این روش در شناخت مجرمان آتش‌افروزی (۱۹۹۸)، و سپس تروریسم (۲۰۰۰) و سرقت (۲۰۱۷) حمایت کرد.[۲]

تئوری

روان‌شناسی بالینی به عنوان روشی برای شناسایی مظنون توصیف می‌شود که خصوصیات ذهنی، عاطفی و شخصیتی شخص را بر اساس کارهایی که در صحنه جنایت انجام شده یا چیزهایی که رها شده‌است، شناسایی می‍کند.

در مورد جرم‌شناسی بالینی دو فرض مهم وجود دارد: ثبات رفتاری و همسانی.

ثبات رفتاری عقیده‌ای که معتقد است جرایم یک بزهکار مشخص شبیه به یکدیگر است. همسانی نیز این عقیده است که جرایم مشابه توسط مجرمین مشابه انجام می‌شود.[۳][۴][۵]

مفروضات اساسی که جرم‌شناسی بالینی به آن متکی است، مانند فرض همسانی، با پیشرفت علم روانشناسی و علوم رفتاری منسوخ شده‌است.[۶][۷] اکثر رویکردهای جرم‌شناسی بالینی فرض می‌کنند که رفتار در درجهٔ اول توسط شخصیت تعیین می‌شود، نه عوامل موقعیتی؛ فرضیه‌ای که تحقیقات روانشناسی از دههٔ ۱۹۶۰ آن را رد کرد.[۸][۵]

مشخص شده‌است که جرم‌شناسان بالینی تمایلی به شرکت در مطالعات مربوط به صحت جرم‌شناسی بالینی ندارند.[۹][۱۰][۸][۵]

منتقدین

در تحقیقات علمی یا شواهدی برای پشتیبانی از این عقیده که روانشناسی بالینی می‌تواند به عنوان ابزاری مفید در تحقیقات جنایی استفاده شود، شبهه و کمبود وجود دارد. منتقدان قابلیت اطمینان، اعتبار و سودمندی اطلاعات حاصل از جرم‌شناسی بالینی را که عموماً در تحقیقات پلیس ارائه می‌شود، زیر سؤال می‌برند. حتی طی سالیان متمادی، شیوه‌های رایج جرم‌شناسی بالینی به دلیل تعاریف ضعیفی که باعث شد رفتارها، فرضیات و فرایند روان پویایی مورد انتظار از مجرمان با رفتار و ویژگی‌های شخصیتی واقعی آنها تفاوت داشته باشد؛ تغییر کرد و مورد بی‌مهری قرار گرفتند. به عبارت دیگر، این روش ما را به سمت اطلاعات ناچندان معتبر و گمراه‌کننده در مورد مجرمان سوق می‌دهد زیرا این اطلاعات براساس نظرات و تصمیماتی است که توسط یک جرم‌شناس در حال تحقیق گرفته شده‌است. آخرین تلاش‌ها در زمینهٔ اثربخشی جرم‌شناسی بالینی، محققان را بر آن داشته تا آن را شبه‌علم بنامند.[۱۰][۱۱] مالکم گلادول از نیویورکر جرم‌شناسی بالینی را با طالع‌بینی و سردخوانی مقایسه کرده‌است.[۱۲] همچنین، منتقدانی مانند برنت اسنوک و همکارانش جرم‌شناسی بالینی را ابزاری تحقیقاتی دانستند که پشت فقدان شواهد علمی پنهان می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

آثار ذکر شده و مطالعه بیشتر

  • آلیسون، لارنس، رینبو، لی (۲۰۱۱). حرفه‌ای‌سازی جرم‌شناسی بالینی: روانشناسی قانونی و تحقیقاتی در استان. نیویورک: روتلج.
  • کانتر، دیوید؛ یانگز، دونا (۲۰۰۸). اصول جرم‌شناسی بالینی جغرافیایی. نیویورک: انتشارات اشگیت.
  • داگلاس، جان؛ اولشکر، مارک (۱۹۹۷). سفر به تاریکی: محقق عالی اف‌بی‌آی به ذهن و انگیزه‌های ترسناک‌ترین قاتلان سریالی نفوذ می‌کند. لندن: آرو بوکز.
  • ایوانز، کولین (۱۹۹۶). کتاب موردی کشف پزشکی قانونی: چگونه علم ۱۰۰ مورد از جنایات گیج‌کنندهٔ جهان را حل کرد. نیویورک: شرکت جان ویلی و پسران.
  • جفرز، اچ. پاول (۱۹۹۱). پرونده‌های شرور: پرونده‌های ترسناک از واحد جرائم خشونت‌آمیز اف‌بی‌آی. لندن: وارنر بوکز.
  • رسلر، رابرت؛ شاشتچمن، تام (۱۹۹۲). هر کسی که با هیولاها می‌جنگد: داستان واقعی کارآگاه درخشان اف‌بی‌آی پشت سکوت بره‌ها. نیویورک: کتابهای جیبی.

پیوند به بیرون

  1. ↑ Woodhams, Jessica; Toye, Kirsty (February 2007). "An empirical test of the assumptions of case linkage and offender profiling with serial commercial robberies". Psychology, Public Policy, and Law. 13 (1): 59–85. doi:10.1037/1076-8971.13.1.59.
  2. ↑ phys.org
  3. ↑ Vettor, Shannon; Woodhams, Jessica; Beech, Anthony (2013). "Offender profiling: A review and critique of the approaches and major assumption". Journal of Current Issues in Crime, Law and Law Enforcement. 6 (4): 353–387.
  4. ↑ Goodwill, Alasdair M.; Lehmann, Robert J. B.; Beauregard, Eric; Andrei, Andreea (2014-10-01). "An action phase approach to offender profiling". Legal and Criminological Psychology. 21 (2): 229–250. doi:10.1111/lcrp.12069. ISSN 2044-8333.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Chifflet, Pascale (2014). "Questioning the validity of criminal profiling: an evidence-based approach". Australian & New Zealand Journal of Criminology. 48 (2): 238–255. doi:10.1177/0004865814530732. ISSN 0004-8658.
  6. ↑ Jackson, Craig; Wilson, David; Rana, Baljit Kaur (2011). "The usefulness of criminal profiling". Criminal Justice Matters. 84 (1): 6–7. doi:10.1080/09627251.2011.576014. ISSN 0962-7251.
  7. ↑ Alison, Laurence; Bennell, Craig; Mokros, Andreas; Ormerod, David (March 2002). "The personality paradox in offender profiling: A theoretical review of the processes involved in deriving background characteristics from crime scene actions". Psychology, Public Policy, and Law. 8 (1): 115–135. doi:10.1037/1076-8971.8.1.115.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Snook, Brent; Cullen, Richard M.; Bennell, Craig; Taylor, Paul J.; Gendreau, Paul (2008). "The Criminal Profiling Illusion" (PDF). Criminal Justice and Behavior. 35 (10): 1257–1276. doi:10.1177/0093854808321528. ISSN 0093-8548.
  9. ↑ Eastwood, Joseph; Cullen, Richard M; Kavanagh, Jennifer; Snook, Brent (2006). "A review of the validity of criminal profiling" (PDF). Canadian Journal of Police and Security Services. 4: 118–124. Archived from the original (PDF) on 2017-10-25. Retrieved 2018-03-04.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Snook, Brent; Eastwood, Joseph; Gendreau, Paul; Goggin, Claire; Cullen, Richard M. (2007). "Taking Stock of Criminal Profiling" (PDF). Criminal Justice and Behavior. 34 (4): 437–453. doi:10.1177/0093854806296925. ISSN 0093-8548.
  11. ↑ Snook, Brent; Cullen, Richard M.; Bennell, Craig; Taylor, Paul J.; Gendreau, Paul (October 2008). "The Criminal Profiling Illusion" (PDF). Criminal Justice and Behavior. 35 (10): 1257–1276. doi:10.1177/0093854808321528. ISSN 0093-8548.
  12. ↑ Gladwell, Malcolm (November 12, 2007). "Dangerous Minds". The New Yorker. Retrieved December 7, 2015.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جرم‌شناسی_بالینی&oldid=32428663»