صوفی عشقری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏صوفی عشقری: اشتباهات اصلاح شد, دستور زبان اصلاح شد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
Asghari21 (بحث | مشارکت‌ها)
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از برنامهٔ همراه ویرایش با برنامهٔ اندروید
خط ۷: خط ۷:
|لقب‌ها=صوفی
|لقب‌ها=صوفی
|زمینه فعالیت= شعر [[فارسی]]
|زمینه فعالیت= شعر [[فارسی]]
|ملیت=[[افغان|افغانستانی]]
|ملیت=[[افغان|افغان]]
|اهل=
|اهل=
|دوره=
|دوره=

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۵

صوفی عشقری
زادهٔ۱۲۷۱ هجری خورشیدی
چهل‌تن ولسوالی پغمان
درگذشت۹ سرطان (تیر) ۱۳۵۸هجری خورشیدی،
۸۷سالگی
مدفنشهدای صالحین، کابل
ملیتافغان
دیگر نام‌هاغلام‌نبی عشقری
پیشهصحافی
عنوانصوفی
والدینشیرمحمد

غلام‌نبی عَشقَری از شاعران پارسی‌گوی افغانستان بود. پدرش شیرمحمد معروف به داده‌شیر تاجرپیشه بود.

زندگی‌نامه

عشقری در سال ۱۲۷۱ متولد شد. وی هنوز نخستین سالهای کودکی را سپری نکرده‌بود که پدر، مادر و برادرش را از دست داد. او از ۱۸ سالگی به شاعری روی آورد. در سال ۱۲۹۳ خورشیدی غلام نبی نخستین شعرش را به تخلص عشقری سرود. بسیاری از اشعارش در روزنامه‌های آن زمان به چاپ رسید و ۷۰ سال تمام به شاعری پرداخت. در سال ۱۳۳۵ شغل صحافی را برگزید و با کتاب سروکار پیدا نمود و بعداً بزم‌های شاعرانه برپا می‌نمود و بالاخره در ۹ سرطان ۱۳۵۸ خورشیدی صوفی غلام نبی عشقری به عمر هشتاد و هفت سالگی درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد.

سبک شعر عشقری در دو گونه بود. دسته‌ای از اشعار او در سبک ادبی استوار هستند و دسته‌ای دیگر با بهره‌گیری از واژگان زبان عامیانه سروده شده‌است. بخشی از سروده‌های او در کلیاتش در سبک واسوخت است.

       دوبیتی 

رفيقی ميكنی گر با من زار رفاقت را بود شرط های بسيار چو در كار محبت پا نهادی زكار و بار دنيا دست بردار


دلت را از هوس ها كن نمازی چو هستی طالب عشق مجازی جدا نبود مجازی از حقيقت بداری پاس درس پاكبازی


قبای مشك و زعفر داره يارم قد و بالای لاغر داره يارم بصنف گلرخان شمشير برق است مثال تيغ جوهردره يارم

منابع

  • عشقری، صوفی غلام‌نبی، از خاک تا افلاک عشق، با مقدمهٔ حیدری وجودی، پیشاور: تاج‌محل کمپنی: ۱۳۷۰ خورشیدی. مقدمه.
  • عشقری، صوفی، کلیات صوفی عشقری، به اهتمام عبدالحمید وهاب‌زاده، تهران: انتشارات علوی، تابستان ۱۳۷۷. مقدمه.

محمد کریم خیری کابل افغانستان ساکن ولسوالی پغمان (زادگاه چهلتن ع)