ولایت بامیان: تفاوت میان نسخهها
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
خوب برچسبها: برگرداندهشده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
| footnotes = |
| footnotes = |
||
}} |
}} |
||
'''ولایت بامیان''' به مرکزیت شهر [[بامیان]] از ولایتهای مرکزی [[افغانستان]] |
'''ولایت بامیان''' به مرکزیت شهر [[بامیان]] از ولایتهای مرکزی و میانی[[افغانستان]] است. پهناوری آن ۱۷٫۴۱۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن بر اساس برآورد سال ۲۰۱۱ میلادی، ۴۱۸٬۵۰۰ تن است. این منطقه به دلیل وجود صدها اثر تاریخی که به موجب فراوانی فرهنگی زیادی که در گذشته در آن وجود داشته، دارای شهرتی جهانی میباشد. نام بامیان را میتوان به «مکان روشنایی درخشان» ترجمه کرد.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Bamyan_Province</ref><ref>https://artsandculture.google.com/entity/bamyan/m02bsx6?hl=en</ref> |
||
نام بامیان با آثار |
نام بامیان با آثار پرآوازه ای چون بتهای بودا و غارهای پیرامون آن، قلعههای [[شهر ضحاک]]، [[شهر غلغله]] و [[پارک ملی بند امیر|بند امیر]] همراه گشتهاست. بامیان مرکز [[هزارستان]] بهشمار میآید. طبیعت بامیان کوهستانی است. حتا مناطق هموار کمی که باشیدن دارد از ارتفاع بسیاری برخوردار بوده و آب و هوایی سرد و خشن دارد. |
||
== در ادبیات فارسی == |
== در ادبیات فارسی == |
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۴۷
بامیان | |
---|---|
جاهای مختلف بامیان | |
موقعیت ولایت لامیان در افغانستان | |
مختصات (مرکز): ۳۴°۴۵′شمالی ۶۷°۱۵′شرقی / ۳۴٫۷۵°شمالی ۶۷٫۲۵°شرقی | |
کشور | افغانستان |
مرکز | بامیان |
مدیریت | |
• والی | سید انور رحمتی |
مساحت | |
• کل | ۱۴۱۷۵ کیلومتر مربع (۵۴۷۳ مایل مربع) |
جمعیت (۲۰۱۳) | |
• کل | ۴۲۵٬۵۰۹ |
منطقه زمانی | یوتیسی +۴:۳۰ (وقت افغانستان) |
کد ایزو ۳۱۶۶ | AF-BAM |
زبان اصلی | فارسی |
ولایت بامیان به مرکزیت شهر بامیان از ولایتهای مرکزی و میانیافغانستان است. پهناوری آن ۱۷٫۴۱۴ کیلومتر مربع و جمعیت آن بر اساس برآورد سال ۲۰۱۱ میلادی، ۴۱۸٬۵۰۰ تن است. این منطقه به دلیل وجود صدها اثر تاریخی که به موجب فراوانی فرهنگی زیادی که در گذشته در آن وجود داشته، دارای شهرتی جهانی میباشد. نام بامیان را میتوان به «مکان روشنایی درخشان» ترجمه کرد.[۱][۲]
نام بامیان با آثار پرآوازه ای چون بتهای بودا و غارهای پیرامون آن، قلعههای شهر ضحاک، شهر غلغله و بند امیر همراه گشتهاست. بامیان مرکز هزارستان بهشمار میآید. طبیعت بامیان کوهستانی است. حتا مناطق هموار کمی که باشیدن دارد از ارتفاع بسیاری برخوردار بوده و آب و هوایی سرد و خشن دارد.
در ادبیات فارسی
سعدی شیرازی در بوستان، حکایتی را از بامیان به این ترتیب نقل میکند که:
سالی از بلخ بامیانم سفر بود و راه از حرامیان پر خطر، جوانی بدرقه همراه من شد سپر باز چرخ انداز سلحشور بیش زور که بده مرد توانا کمان او زه کردندی و زور آوران روی زمین پشت او بر زمین نیاوردندی ولیکن چنانکه دانی متنعم بود و سایه پرورده نه جهان دیده و سفر کرده. رعد کوس دلاوران به گوشش نرسیده و برق شمشیر سواران ندیده. اتفاقاً من و این جوان هر دو در پی هم دوان هر آن دیوار قدیمش که پیشآمدی به قوّت بازو بیفکندی و هر درخت عظیم که دیدی به زور سرپنجه بر کندی و تفاخر کنان گفتی
پیل کو تا کتف و بازوی گردان بیند
شیر کو تا کف و سر پنجه مردان بیند
ما درین حالت که دو هندو از پس سنگی سر برآوردند و قصد قتال ما کردند به دست یکی چوبی و در بغل آن دیگر کلوخ کوبی جوان را گفتم چه پایی؟
بیار آنچه داری ز مردی و زور که دشمن به پای خود آمد به گور
تیر و کمان را دیدم از دست جوان افتاده و لرزه بر استخوان
نه هر که موی شکافد به تیر جوشن خای
به روز حمله جنگ آوران به دارد پای
چاره جز آن ندیدم که رخت و سلاح و جامهها رها کردیم و جان به سلامت بیاوردیم.
بکارهای گران مرد کار دیده فرست
که شیر شرزه در آرد به زیر خمّ کمند
جوان اگر چه قوی یال و پیلتن باشد
به جنگ دشمنش از هول بگسلد پیوند
نبرد پیش مصاف آزموده معلوم است
چنانکه مسئله شرع پیش دانشمند
تاریخ
در اوستا (یشتها، ص ۱۰۰) و همچنان در بندهشن) در زبان پهلوی به شکل بامیکان آمدهاست. مجسمههای بودا که بلندترین مجسمههای جهان محسوب میگردید از یادگارهای دینی دورهٔ کانیشکا از امپراتوران کوشانی به حساب میآید. هیوان تسنگ زایر چینی در سالهای ۶۰۰ قبل از میلاد از آن ناحیه گذشتهاست از بتهای بامیان چنین یاد میکند که اشعهٔ زرین از آن میتابد و احجار قیمتی و زیور آلاتش چشم را خیره میسازد.[۳]
در دورهٔ اسلامی بامیان یکی از شهرهای مهم و آباد خراسان و مرکز شیران بامیان محسوب میشود. اما در قرن هفتم هجری بر اثر حملهٔ مغول همانند اکثر شهرهای خراسان به خاک یکسان میگردد. جوینی میگوید:
«و به بامیان رسیدند ارباب آن از باب مخاصمت و مقاومت درمیآمدند… ناگاه از شست قضا که نای کلی آن قوم بود تیر چرخی که مهلت نداد از شهر بیرون آمد به یک پسر جغتای رسید که محبوبترین احفاد چنگیز خان بود»[۴]
به استناد کتب تاریخی، بامیان تازمان حملات مغول از اهمیت و اعتبار شایانی برخوردار بودهاست، چرا که در مسیر تجارتی با هند قرار داشتهاست. در دوره سامانیان و غزنویان، بامیان نیز جزو مراکزی بوده که در آن ضرب سکه این حکومتها در آن انجام میشدهاست.[۵]
در دوران باستان، بخشهای مرکزی افغانستان از نظر استراتژیک از طریق کاروانهای جاده ابریشم که از منطقه عبور میکردند، رونق میگرفت و محل تقاطع تجارت بین امپراطوری روم، چین، آسیای میانه و آسیای جنوبی بود. بامیان برای بسیاری از مسافران نقطه توقف بود. در اینجا بود که ترکیب عناصر هنر یونان و بودایی، به یک سبک کلاسیک منحصر به فرد تبدیل شد که با نام هنر یونانی-بودایی شناخته میشود.[۶][۷]
جغرافیا
بامیان در جنوب کوههای هندوکش و در شمال کوههای بابا واقع شدهاست.
بلندیهای کوه بابا باعث بهوجود آمدن سه حوزهٔ آبریز متفاوت در این ولایت شدهاست و ولسوالیهای آن را از همدیگر جدا میکند.
مساحت تقریبی آن ۱۷۵۵۵ کیلومتر مربع و به ارتفاع حدود ۲۵۰۰ متر از سطح دریا دارای آب و هوایی کوهستانی، پاک و شفاف، شبهایی پرستاره و زمستانهایی سرد و برفگیر دارد.
معادن این ولایت عبارت اند از:- آهن، سوبریک اسید، مس، آمازونیت، رخام، مرمر، گرانیت، تراویزتاین، سنگهای زینتی، زغالسنگ، گچ، سرپنتاین، سلفر، کلوین، آنتیموان و کوارتز.[۸]
-
چشم اندازی از مجسمهٔ بودا در غروب
-
در نزدیکی بند امیر
-
دره فولادی
ولسوالیها
ولسوالی | مرکز | جمعیت | مساحت |
---|---|---|---|
کهمرد | کهمرد | ٣٥٣۰۰ | ١٢٩٨ کیلومترمربع |
پنجاب | پنجاب | ۶۶٣۰۰ | ١٨٩١ کیلومترمربع |
سیغان | سیغان | ٢٣۰۰۰ | ١٧٧٧ کیلومترمربع |
شیبر | شیبر | ٢٨٧۰۰ | ١٢۶٥ کیلومترمربع |
ورس | ورس | ١۰۶۰۰۰ | ٢٩٨٨ کیلومترمربع |
یکاولنگ | یکاولنگ | ٨٥۰۰۰ | ۶٩١٧ کیلومترمربع |
ولسوالی پنجاب یکی از ولسوالیهای ولایت بامیان افغانستان است. پنجاب به این دلیل پنجاب میگویند که پنج رودخانه از پنج دره به این منطقه سرازیر میشوند و یک رودخانه را تشکیل میدهند. پنجاب مرکز منطقه دایزنگی قدیم است، اما بر اساس تقسیمات اداری سال ۱۳۴۳ جزئی از ولایت بامیان شد. مرکز این ولسوالی هم پنجاب نام دارد. شاهراههای کابل-هرات از طریق هزارستان و بلخ-قندهار از طریق بامیان و دایکندی از پنجاب عبور میکنند.
- سَیغان
- شیبَر
- وَرَس: ولسوالی ورس که در کتابهای ثبت احوال یا شناسنامه ملی بنام (ورث) نیز ثبت شدهاست. این ولسوالی در جنوبیترین نقطه ولایت قرار دارد و با ولسوالیهای (ناهور) از ولایت غزنی. ولسوالی (حصه دوم بهسود) از ولایت میدان وردک؛ و ولسوالی (شهرستان) از ولایت دایکندی هممرز میباشد و در حدود ۱۸۰۰۰۰ هزار نفر جمعیت دارد. مطابق احصائیه بکی از موسسات بینالمللی یکی از عقب ماندهترین ولسوالیهای افغانستان میباشد. در سالهای بعد از حکومت طالبان و حضور قوای بینالمللی در افغانستان کمترین توجه شاید به این ولسوالی شده باشد. مرکز ولسوالی در یکی از درهها بنام الشیخجی واقع است. مرکز ولسوالی بنام (اَلَ شِیغّجی) اگر نوشته شود درستتر بنظر میرسد. گرچه فعلاً بنام شهر نو معروف شدهاست.
میشود از کارهای که در سالهای حضور قوای بینالمللی درافغانستان، در این ولسوالی انجام شدهاست این دو کار را یاد کرد:
- کشیدن سرک از مرکز ولسوالی به طرف شیوقول (سفید غوسفلی ورس) به مسافت ۳۵ کیلومتر. تا روستای ورزنگ که سر مرز ورس با شهرستان دایکندی واقع است.
- ساختن پل کانکریتی به عرض هفت متر روی دریای هلمند که ولسوالی حصه دوی بهسود را به ولسوالی ورس از روستای ورزنگ وصل میکند. با تکمیل این پل راه اصلی ولسوالی شهرستان دایکندی در زمستان و تابستان از همین مسیر خواهد شد. بجای رفتن به مر کز ولسوالی ورس و پل قوناق. این پل در سال ۲۰۰۶ به پیشنهاد و معین پالسی و پلانگذاری وقت وزارت ترانسپورت و هوانوردی آقای محمد هاشم واعظ زاده که خود از ولسوالی ورس میباشد و موافقت وزیر وقت فوائد عامه دکتور سهراب علی صفری آغاز شد و در سال ۲۰۱۱ تکمیل خواهد شد. این پل نقش بسیار مهمًی در انکشاف مناطق بزرگی از ولسوالی ورس بنام (سفید غوسفلی ورس) داشته که قبل از آن بههیچ وجه سرک نرفته بود و مردم که به شهرها نیامده بودند موتر را ندیده بودند.
- یکاولنگ: وُلُسوالی یَکاوْلَنگ یکی از ولسوالیهای ولایت بامیان افغانستان است. قومیت هزاره قدیمیترین مردمان ساکن این ولسوالی هستند. در اصل یکی از بزرگترین و قدیمیترین نواحی تاریخی و ولسوالیهای ولایت بامیان میباشد با توجه به تاریخ و یافتههای تاریخی موجود میتوان این منطقه و در کل ولایت بامیان را از کهنترین مراکز تمدنی بشریت دانست نژاد ساکن این منطقه زرد میباشد و هزاره نامیده میشوند و در منتها الیه غربی مناطق سکونت این نژاد که سر شرقی آن به ژاپن میرسد قرار دارد. هوای بسیار سرد و کوهستانی دارد. بعد از ولسوالی بامیان که مرکز ولایت بامیان میباشد، پر جمعیتترین ولسوالی، بامیان میباشد. در یکاولنگ دریاچهای طبیعی وجود دارد که به بند امیر مشهور است (اشاره امام اول شیعیان) و یکی از جاذبههای معروف گردشگری در افغانستان میباشد و همچنین اولین پارک ملی افغانستان میباشد.
مردم
بیشتر مردم این ولایت را هزارهها تشکیل میدهد که به زبان فارسی و گویش هزارگی صحبت میکنند.[۹] پشتونها و تاجیکها از اقلیتهای قومی این ناحیه هستند.[۱۰]
ولایت بامیان مرکز اصلی فرهنگی هزارهها محسوب میشود. در مرکز ولایت بتهای معروف بودا قرار دارد که در زمان حکومت طالبان منفجر شدند. این بتها از شهرت جهانی برخوردار هستند و یکی از جاذبههای توریستی بهشمار میآیند.
اقتصاد
کچالو (سیب زمینی) مهمترین محصول کشاورزی بامیان است. حدود نصف کچالوی مورد نیاز افغانستان در این ولایت تولید میشود و مقداری از آن نیز به خارج از کشور صادر میشود.[۱۱]
گردشگری
بامیان یکی از شهرهای کهن و تاریخی افغانستان امروزی محسوب میگردد. وجود پیکرههای تخریب شده بامیان، اولین پارک ملی دره آجر، غلغله، شهر ضحاک که در جغرافیایی بامیان و بند امیر این شهر را به یکی از مراکز مهم توریستی افغانستان تبدیل نموده بود. این پیکرههای عظیم بودا در مارس ۲۰۰۱ توسط حکومت طالبان منفجر شدند. پیکارجویان طالبان قصد داشتند با تخریب یادبودهای بوداییسم، «آثار شرک» را در منطقه از بین ببرند.[۱۲]
این مجسمههای عظیم ایستاده و سایر مجسمههای خرد و بزرگ دوره کوشانیها معمولاً به عنوان «بتهای بامیان» در زبان همه مشهور بود. مجسمه ۵۵ متری بامیان بزرگترین هیکل بودای دنیا و بلندترین مجسمه سنگی جهان بود. این سازههای گرانبهای افغانستان که شهرت جهانی داشت در رژیم طالبان بهکلی تخریب گردید اما در سالهای اخیر اقدامات خوبی برای بازسازی آنها شروع شدهاست بت بزرگ بنام صلصال و بت کوچکتر بنام شمامه بودهاست.
بند امیر واقع در ولسوالی یکاولنگ از دیگر جاذبههای توریستی این ولایت به حساب میآید که اخیراً از سوی دولت افغانستان به عنوان آثار ملی ثبت شدهاست.
فواصل بامیان تا
فاصله مرکز بامیان با ولسوالیهای ولایت بامیان
بامیان | ولسوالی | مقدار (km) | بامیان | ولسوالی | مقدار (km) |
---|---|---|---|---|---|
بامیان | یکاولنگ | ۹۶کیلومتر | بامیان | شیبر | ۴۴ کیلومتر |
بامیان | سیغان | ٥٩ کیلومتر | بامیان | پنجاب | ۱۵۱ کیلومتر |
بامیان | ورس | ١٨۰ کیلومتر | بامیان | کهمرد | ٨٧ کیلومتر |
فاصله بامیان با دیگر ولایات
{(بامیان-کابل-هرات) ۱۲۹۶کیلومتر}
{(بامیان -چخچران -هرات)۶۷۵کیلومتر }
{(بامیان -مزارشریف) ۴۲۷ کیلومتر}
{(بامیان -میدان شار) ۱۴۵ کیلومتر }
{(بامیان - غزنی) ۲۴۹ کیلومتر }
{(بامیان - کندهار) ۵۹۷ کیلومتر }
{(بامیان - ترین کوت) ۵۲۵کیلومتر }
{(بامیان-فیض آباد) ۵۱۰ کیلومتر}
{(بامیان-چاریکار) ۱۶۹ کیلومتر}
{(بامیان-جلالآباد) ۳۵۶ کیلومتر}
فاصله بامیان با پایتختهای کشورهای همسایه
{(بامیان-اسلامآباد (پاکستان)) ۶۷۶کیلومتر}
{(بامیان-دوشنبه (تاجیکستان)) ۵۸۰کیلومتر}
{(بامیان-تاشکند (ازبکستان))۱۱۴۸کیلومتر}
{(بامیان-عشق آباد (ترکمنستان)) ۱۳۷۰ کیلومتر}
{(بامیان-بیشکک (قرقیزستان)) ۱۷۷۸ کیلومتر}
{(بامیان-تهران (ایران))۲۵۴۸کیلومتر}
{(بامیان-آستانه (قزاقستان)) ۲۷۵۶کیلومتر}
{(بامیان-مسکو (روسیه)) ۴۱۰۳کیلومتر}
{(بامیان-استانبول (ترکیه)) ۴۳۳۳کیلومتر}
{(بامیان-بغداد عراق) ۲۷۶۵کیلومتر}
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Bamyan_Province
- ↑ https://artsandculture.google.com/entity/bamyan/m02bsx6?hl=en
- ↑ هیوان تسنگ، «فصل اول، ص ۱۱۳»، سی یوکی
- ↑ جوینی، «ج۱، طبع لیدن، ص ۱۰۶»، جهانگشای جوینی
- ↑ تاریخ ایران، ج۴، دانشگاه کمبریج، امیر کبیر، صص۳۲۴ تا ۳۲۸
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Bamyan_Province
- ↑ https://artsandculture.google.com/entity/bamyan/m02bsx6?hl=en
- ↑ " | ریاست جمهوری افغانستان بامیان ". 2018. President.Gov.Af. Accessed December 11 2018. https://president.gov.af/fa/بامیان/ بایگانیشده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine.
- ↑ Cultural and conflict Studies, Bamyan Province
- ↑ «Bamyan provincial profile» (PDF). بایگانیشده (PDF) از روی نسخه اصلی در ۳ ژوئیه ۲۰۰۹. دریافتشده در ۳ ژوئیه ۲۰۰۹.
- ↑ مهمترین محصول کشاورزی بامیان چرا به بازار نمیرسد؟ بیبیسی فارسی
- ↑ BBC فارسی - افغانستان - متخصصان آلمانی: بازسازی مجسمههای بامیان ممکن است
پیوند به بیرون
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای ولایت بامیان دارد. |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ولایت بامیان موجود است. |