گناه نخستین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
{{دیگر کاربردها}}
[[پرونده:Jan Brueghel de Oude en Peter Paul Rubens - Het aards paradijs met de zondeval van Adam en Eva.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|نگاره‌ای از [[آدم]] و [[حوا]] در گناه نخستین اثر [[پیتر پل روبنس]] ۱۶۱۵ میلادی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=J. Paul Getty Museum, Mauritshuis (Hague, Netherlands) (2006). Rubens & Brueghel: A Working Friendship. Getty Publications. p. 66. ISBN 0-89236-848-9.}}</ref>]]
[[پرونده:Jan Brueghel de Oude en Peter Paul Rubens - Het aards paradijs met de zondeval van Adam en Eva.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|نگاره‌ای از [[آدم]] و [[حوا]] در گناه نخستین اثر [[پیتر پل روبنس]] ۱۶۱۵ میلادی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=J. Paul Getty Museum, Mauritshuis (Hague, Netherlands) (2006). Rubens & Brueghel: A Working Friendship. Getty Publications. p. 66. ISBN 0-89236-848-9.}}</ref>]]
'''گناه نخستین''' آموزه ای [[مسیحی]] است که انسان طبیعت آلوده و تمایل به گناه را از طریق تولد به [[ارث]] می برد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Vawter, Bruce (1983). "Original Sin". In Richardson, Alan; Bowden, John (eds.). The Westminster Dictionary of Christian Theology. Westminster John Knox. ISBN 9780664227487.}}</ref>گناه اصلی گناه نافرمانی در برابر خدا است که از [[آدم]] و [[حوا]] به تمام نسل های بعدی منتقل شده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ritchie & 2017 174.}}</ref>
'''گناه نخستین''' آموزه ای [[مسیحی]] است که انسان طبیعت آلوده و تمایل به گناه را از طریق تولد به [[ارث]] می برد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Vawter, Bruce (1983). "Original Sin". In Richardson, Alan; Bowden, John (eds.). The Westminster Dictionary of Christian Theology. Westminster John Knox. ISBN 9780664227487.}}</ref>گناه اصلی گناه نافرمانی در برابر خدا است که از [[آدم]] و [[حوا]] به تمام نسل های بعدی منتقل شده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ritchie & 2017 174.}}</ref>از ذیدگاه [[کاتولیک]] ها، گناه نخستین یک وضعیت است، که نشان می دهد نوزادان در بدو تولد گناهکار هستند. در مقابل، از نظر [[پروتستانتیسم|پروتستان]] ها، گناه عملی است و گناه نخستین فقط تمایل به ارتکاب اعمال گناهکارانه را نشان می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Ritchie & 2017 174.}}</ref>مسیحیت [[ارتدکس]] اعتقادات خود را در این باره نه از [[آگوستین]] بلکه از [[ایرنئوس]] می گیرد و اگرچه جهانی بودن گناه را می پذیرد، اما مفاهیمی از قبیل یک وضعیت بکر اولیه، سقوط از بهشت و محروم شدن از فضل الهی و گناه ارثی را رد می کند.


طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک [[درخت ممنوعه]] بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGuckin, John Anthony (2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Swedenborg, Emanuel (1749–56). Arcana Coelestia, Vol. 1 of 8. Translated by John F. Potts (2008 Reprint ed.). Forgotten Books. ISBN 978-1-60620-107-7.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Wallace, A. J. ; Rusk, R. D. (2011). Moral Transformation: the original Christian paradigm of salvation. New Zealand: Bridgehead Publishing. ISBN 978-1-4563-8980-2.}}</ref>
طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک [[درخت ممنوعه]] بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=McGuckin, John Anthony (2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Swedenborg, Emanuel (1749–56). Arcana Coelestia, Vol. 1 of 8. Translated by John F. Potts (2008 Reprint ed.). Forgotten Books. ISBN 978-1-60620-107-7.}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Wallace, A. J. ; Rusk, R. D. (2011). Moral Transformation: the original Christian paradigm of salvation. New Zealand: Bridgehead Publishing. ISBN 978-1-4563-8980-2.}}</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۳

برای دیگر کاربردها، گناه نخستین (ابهام‌زدایی) را ببینید.
نگاره‌ای از آدم و حوا در گناه نخستین اثر پیتر پل روبنس ۱۶۱۵ میلادی[۱]

گناه نخستین آموزه ای مسیحی است که انسان طبیعت آلوده و تمایل به گناه را از طریق تولد به ارث می برد.[۲]گناه اصلی گناه نافرمانی در برابر خدا است که از آدم و حوا به تمام نسل های بعدی منتقل شده است[۳]از ذیدگاه کاتولیک ها، گناه نخستین یک وضعیت است، که نشان می دهد نوزادان در بدو تولد گناهکار هستند. در مقابل، از نظر پروتستان ها، گناه عملی است و گناه نخستین فقط تمایل به ارتکاب اعمال گناهکارانه را نشان می دهد.[۴]مسیحیت ارتدکس اعتقادات خود را در این باره نه از آگوستین بلکه از ایرنئوس می گیرد و اگرچه جهانی بودن گناه را می پذیرد، اما مفاهیمی از قبیل یک وضعیت بکر اولیه، سقوط از بهشت و محروم شدن از فضل الهی و گناه ارثی را رد می کند.

طبق کتاب عهد عتیق، خدا در ابتدا جهانی کامل و بی‌نقص که مرگ نیز در آن راه نداشت خلق کرد. او آدم را که اولین انسان بود در باغ عدن جای داد و گفت که هر کاری را می‌تواند بکند جز آنکه از میوهٔ یک درخت ممنوعه بخورد. سپس خدا حوا را که اولین زن بود آفرید تا همسر آدم باشد. حوا از یک مار فریب خورد و از میوهٔ آن درخت خورد و به آدم هم داد تا بخورد.[۵][۶][۷]

پس آنها را از باغ عدن اخراج شدند. همچنین خدا خوردن میوهٔ درخت زندگی را ممنوع کرد؛ میوه‌ای که هر کس از آن بخورد همیشه زنده می‌ماند؛ بنابراین مرگ وارد جهان شد. آدم و حوا به روی زمین آمدند و گناه خود را با خود به زمین آوردند. آنها دیگر از خدا دور شده بودند و چون اثر گناه آنها به فرزندان آنها هم منتقل می‌شد، پس تمام نسل بشر از خدا دور شدند؛ یعنی آنها شر و بدی را با خود به جهانی که کامل بود آوردند.[۸][۹]

در چیستی این گناه نخستین بین ادیان ابراهیمی توافقی ندارد و لذا از آن به عنوان گناه نخست نام برده‌می‌شود. عقیده بر آن است که این گناه خوردن میوه از درختی بود که آدم و حوا از آن منع شده‌بودند. برخی از متالهین تفسیر امر را آن می‌دانند که پیش از خوردن از آن درخت، آدم و حوا از تواناییشان در سرپیچی از دستور خداوند آگاه نبودند و پس از آن بود که به مختار بودن و آزادی اراده خود مطلع شدند، لذا میوه آن درخت را دانستن آزادی انتخاب بشر می‌دانند.[۱۰][۱۱]

از دید اسطوره‌شناسی، داستان، روایت نمادین رشد انسان از دوره کودکی و گذر از بهشت بی‌مسوولیتی به دوران آگاهی، اختیار و بالغی تفسیر شده‌است. به همین تفسیر نیز میوه آن درخت را دانایی و آگاهی دانسته‌اند.

منابع

  1. ↑ J. Paul Getty Museum, Mauritshuis (Hague, Netherlands) (2006). Rubens & Brueghel: A Working Friendship. Getty Publications. p. 66. ISBN 0-89236-848-9.
  2. ↑ Vawter, Bruce (1983). "Original Sin". In Richardson, Alan; Bowden, John (eds.). The Westminster Dictionary of Christian Theology. Westminster John Knox. ISBN 9780664227487.
  3. ↑ Ritchie & 2017 174.
  4. ↑ Ritchie & 2017 174.
  5. ↑ McGuckin, John Anthony (2010). The Encyclopedia of Eastern Orthodox Christianity. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9254-8.
  6. ↑ Swedenborg, Emanuel (1749–56). Arcana Coelestia, Vol. 1 of 8. Translated by John F. Potts (2008 Reprint ed.). Forgotten Books. ISBN 978-1-60620-107-7.
  7. ↑ Wallace, A. J. ; Rusk, R. D. (2011). Moral Transformation: the original Christian paradigm of salvation. New Zealand: Bridgehead Publishing. ISBN 978-1-4563-8980-2.
  8. ↑ ن. فخر (۱۳۹۳). سفر به دل ادیان. صص. ۱۲۳–۱۲۴.
  9. ↑ «St. Augustine & Original Sin - Questions & Answers». www.oca.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۲۸.
  10. ↑ McGiffert, Arthur C. (1932). A History of Christian Thought. Volume 1, Early and Eastern. New York; London: C. Scribner's sons.
  11. ↑ Kelly, J. N. D. (2000). Early Christian Doctrines (5th rev. ed.). London: Continuum. ISBN 978-0-8264-5252-8.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گناه_نخستین&oldid=31886948»