ارکستراسیون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۸

ارکستراسیون (به فرانسوی: Orchestration) یا سازآرایی^[۱] یکی از شاخه‌های مهم آهنگسازی است و به مراحل عملی نوشتن یک قطعهٔ موسیقی برای ارکستر و آنسامبل های مختلف گفته می‌شود.^[۲] به عبارت دیگر می توان ارکستراسیون را دانش انتخاب و ترکیب سازها و نیز برقراری تعادل میان گروه های سازی در راستای تصنیف و یا تنظیم یک قطعه موسیقیِ ارکستری دانست.

ارکستراسیون فانفار مشهور فاکس قرن بیستم اثر آلفرد نیومن.

فراگیری ارکستراسیون برای آهنگساز امکان استفاده از رنگ‌های صوتی گوناگون و ترکیبات پر شمارشان را فراهم می‌آورد. برای مثال آهنگساز می آموزد که چگونه یک آکورد را به‌طور متعادل بین گروه‌های ارکستر توزیع کرده و چگونه به یک صدای متعادل و منطقی دست پیدا کند و در صورت لزوم چگونه ملودی را برجسته‌تر از بخش‌های دیگر نشان دهد. همچنین چگونه می‌توان از سازها و رنگ‌های مختلف ارکستری استفاده کرد و جمله‌های موسیقی را با طرح‌های متنوع ارکستری کنار هم قرار داد.^[۳] از هکتور برلیوز، ریچارد واگنر، ریمسکی کورساکف ، موریس راول و گوستاو مالر با عنوان بزرگان و قله‌های هنر ارکستراسیون در موسیقی کلاسیک نام برده می‌شود. در قیاس با نقاشی می توان ارکستراسیون را رنگ آمیزی یک اثر هنری نامید و البته همان طور که در نقاشی مرسوم است، در موسیقی نیز ارکستراسیون لزوما پس از مراحل ساخت ملودی، ریتم، هارمونی و کنترپوان وارد نمی‌شود و بسیاری از آهنگسازان از همان ابتدا سازبندی و رنگ‌آمیزی اثر خود را تصور و مشخص می نمایند.

منابع

↑ «سازآرایی» [موسیقی] هم‌ارزِ «orchestration, scoring, instrumentation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ سازآرایی)
↑ PRINCIPLES OF ORCHESTRATION by Nikolay Rimsky-Korsakov
↑ قربانی، علی اکبر. ارکستراسیون به زبان ساده. تهران: نشر هم آواز، ۱۳۹۶

این یک مقالهٔ خرد موسیقی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] «سازآرایی» [موسیقی] هم‌ارزِ «orchestration, scoring, instrumentation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ سازآرایی)

[autogenerated1-2] PRINCIPLES OF ORCHESTRATION by Nikolay Rimsky-Korsakov

[3] قربانی، علی اکبر. ارکستراسیون به زبان ساده. تهران: نشر هم آواز، ۱۳۹۶

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{بهبود منبع}}
-'''ارکستراسیون''' {{به فرانسوی|Orchestration}} یا '''سازآرایی'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=سازآرایی | بیگانه=orchestration, scoring, instrumentation | بیگانه در فارسی= | حوزه=موسیقی | دفتر=نخست | بخش=فارسی | سرواژه=سازآرایی}}</ref> یکی از شاخه‌های مهم [[آهنگسازی]] است و به مراحل عملی نوشتن یک قطعهٔ موسیقی برای [[ارکستر]] گفته می‌شود.<ref name=autogenerated1>[http://musicefars.ir/runamaye-az-ketabe-orcestrasion/ PRINCIPLES OF ORCHESTRATION by Nikolay Rimsky-Korsakov]</ref> به عبارت دیگر ارکستراسیون انتخاب و ترکیب [[ساز]]ها برای ساختن یک قطعه [[موسیقیِ ِ ارکستری|موسیقیِ ارکستری]] گفته می‌شود.
+'''ارکستراسیون''' {{به فرانسوی|Orchestration}} یا '''سازآرایی'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=سازآرایی | بیگانه=orchestration, scoring, instrumentation | بیگانه در فارسی= | حوزه=موسیقی | دفتر=نخست | بخش=فارسی | سرواژه=سازآرایی}}</ref> یکی از شاخه‌های مهم [[آهنگسازی]] است و به مراحل عملی نوشتن یک قطعهٔ موسیقی برای [[ارکستر]] و آنسامبل های مختلف گفته می‌شود.<ref name=autogenerated1>[http://musicefars.ir/runamaye-az-ketabe-orcestrasion/ PRINCIPLES OF ORCHESTRATION by Nikolay Rimsky-Korsakov]</ref> به عبارت دیگر می توان ارکستراسیون را دانش انتخاب و ترکیب [[ساز]]ها و نیز برقراری تعادل میان گروه های سازی در راستای تصنیف و یا تنظیم یک قطعه [[موسیقیِ ِ ارکستری|موسیقیِ ارکستری]] دانست.
+[[پرونده:Exammm.jpg|جایگزین=ارکستراسیون فانفار مشهور فاکس قرن بیستم اثر آلفرد نیومن.|بندانگشتی|ارکستراسیون فانفار مشهور فاکس قرن بیستم اثر آلفرد نیومن.]]
-ارکستراسیون دانشی است که [[آهنگساز]] با استفاده از آن می‌آموزد که چگونه یک [[آکورد]] را به‌طور متعادل بین گروه‌های [[ارکستر]] توزیع کرده و چگونه به یک صدای متعادل و منطقی دست پیدا کند و چگونه [[ملودی]] را برجسته‌تر از بخش‌های دیگر نشان دهد. همچنین چگونه می‌توان از سازها و رنگ‌های مختلف ارکستری استفاده کرد و جمله‌های موسیقی را با طرح‌های متنوع ارکستری کنار هم قرار داد.<ref>قربانی، علی اکبر. [[ارکستراسیون به زبان ساده]]. تهران: نشر هم آواز، ۱۳۹۶</ref>
+فراگیری ارکستراسیون برای [[آهنگساز]] امکان استفاده از رنگ‌های صوتی گوناگون و ترکیبات پر شمارشان را فراهم می‌آورد. برای مثال آهنگساز می آموزد که چگونه یک [[آکورد]] را به‌طور متعادل بین گروه‌های [[ارکستر]] توزیع کرده و چگونه به یک صدای متعادل و منطقی دست پیدا کند و در صورت لزوم چگونه [[ملودی]] را برجسته‌تر از بخش‌های دیگر نشان دهد. همچنین چگونه می‌توان از سازها و رنگ‌های مختلف ارکستری استفاده کرد و جمله‌های موسیقی را با طرح‌های متنوع ارکستری کنار هم قرار داد.<ref>قربانی، علی اکبر. [[ارکستراسیون به زبان ساده]]. تهران: نشر هم آواز، ۱۳۹۶</ref> از [[هکتور برلیوز]]، [[ریچارد واگنر]]، [[ریمسکی کورساکف]] ، [[موریس راول]] و [[گوستاو مالر]] با عنوان بزرگان و قله‌های هنر ارکستراسیون در [[موسیقی کلاسیک]] نام برده می‌شود. در قیاس با نقاشی می توان ارکستراسیون را رنگ آمیزی یک اثر هنری نامید و البته همان طور که در نقاشی مرسوم است، در موسیقی نیز ارکستراسیون لزوما پس از مراحل ساخت ملودی، ریتم، هارمونی و کنترپوان  وارد نمی‌شود و بسیاری از آهنگسازان از همان ابتدا سازبندی و رنگ‌آمیزی اثر خود را تصور و مشخص می نمایند.
-[[هکتور برلیوز]]، [[ریچارد واگنر]]، [[ریمسکی کورساکف]] و [[موریس راول]] از بزرگان ارکستراسیون [[موسیقی کلاسیک]] هستند.
 == منابع ==