هزاران‌گل (روش شیشه‌گری): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
تولید [[مهره (زینتی)|مهره‌های]] موزائیکی را می‌توان در دوران [[روم باستان]]، [[فنیقی‌ها|فنیقی]] و [[اسکندریه]] مشاهده کرد. عصاهای شیشه‌ای ([[:en:Caneworking|Caneworking]])، احتمالاً ساخت [[ایتالیا]]، تا مکان‌های باستانی قرن ۸ در [[ایرلند]] پیدا شده است. مهره‌های هِزاران‌گل از حفاری‌های سندبی بورگ (Sandby borg)، [[اولاند]]، [[سوئد]] کشف شده است که ظاهراً مربوط به اواخر قرن ۵ یا اوایل قرن ۶ است. |
تولید [[مهره (زینتی)|مهره‌های]] موزائیکی را می‌توان در دوران [[روم باستان]]، [[فنیقی‌ها|فنیقی]] و [[اسکندریه]] مشاهده کرد. عصاهای شیشه‌ای ([[:en:Caneworking|Caneworking]])، احتمالاً ساخت [[ایتالیا]]، تا مکان‌های باستانی قرن ۸ در [[ایرلند]] پیدا شده است. مهره‌های هِزاران‌گل از حفاری‌های سندبی بورگ ([[:en:Sandby_borg|Sandby borg]])، [[اولاند]]، [[سوئد]] کشف شده است که ظاهراً مربوط به اواخر قرن ۵ یا اوایل قرن ۶ است. |
||
قطعه‌ای هِزاران‌گل به همراه [[نارسنگ|گارنت‌های]] تراش نخورده در یک کیف زنانه و در محل دفن [[آنگلوساکسون]] در ساتن‌هو ([[:en:Sutton_Hoo|Sutton Hoo]]) مربوط به اوایل قرن ۷ پیدا شد. |
قطعه‌ای هِزاران‌گل به همراه [[نارسنگ|گارنت‌های]] تراش نخورده در یک کیف زنانه و در محل دفن [[آنگلوساکسون]] در ساتن‌هو ([[:en:Sutton_Hoo|Sutton Hoo]]) مربوط به اوایل قرن ۷ پیدا شد. |
||
نسخهٔ ۲۶ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۵۲
هِزاران‌گل (به انگلیسی: Millefiori) یک روش کار با شیشه است که الگوهای متمایز تزئینی را روی شیشه‌آلات تولید می‌کند. اصطلاح هِزاران‌گل ترکیبی از کلمات ایتالیایی «mille» (هزار) و «fiori» (گل) است.
اپسلی پِلات (Apsley Pellatt) در کتاب خود «کنجکاوی‌های شیشه‌سازی» اولین کسی بود که اصطلاح هِزاران‌گل را به کار برد، که در فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد در سال ۱۸۴۹ ظاهر شد. قبل از آن، مهره‌ها را موزائیک می‌نامیدند. گرچه استفاده از این روش مدتهاست که بر اصطلاح «هِزاران‌گل» مقدم است، اما اکنون بیشترین ارتباط را با ظروف شیشه‌ای ونیزی دارد.
از اواخر دهه ۱۹۸۰، روش هِزاران‌گل در خاک رس پلیمری (Polymer clay) و سایر مواد استفاده می‌شود. از آنجا که رس پلیمری نسبت به شیشه کاملاً قابل انعطاف است و برای اتصال آن نیازی به گرم کردن نیست، ماده بسیار ساده‌تری است که می‌توان الگوهای هِزاران‌گل را در آن تولید کرد.
تاریخچه
تولید مهره‌های موزائیکی را می‌توان در دوران روم باستان، فنیقی و اسکندریه مشاهده کرد. عصاهای شیشه‌ای (Caneworking)، احتمالاً ساخت ایتالیا، تا مکان‌های باستانی قرن ۸ در ایرلند پیدا شده است. مهره‌های هِزاران‌گل از حفاری‌های سندبی بورگ (Sandby borg)، اولاند، سوئد کشف شده است که ظاهراً مربوط به اواخر قرن ۵ یا اوایل قرن ۶ است.
قطعه‌ای هِزاران‌گل به همراه گارنت‌های تراش نخورده در یک کیف زنانه و در محل دفن آنگلوساکسون در ساتن‌هو (Sutton Hoo) مربوط به اوایل قرن ۷ پیدا شد.
دانش روش ایجاد هِزاران‌گل در قرن هجدهم از دست رفت و این فناوری تا قرن نوزدهم احیا نشد.
در طی چندین سال از کشف مجدد این روش، کارخانه‌های ایتالیا، فرانسه و انگلیس در حال تولید عصاهای هِزاران‌گل بودند. این روش اغلب به‌صورت هنرهای شیشه‌ای ظریف در وزنه‌های کاغذ (Paperweight) گنجانده می‌شدند.
شیشه‌گران مورانو تا قرن پانزدهم فقط در حال تولید مهره‌های جذاب شِورون (Chevron bead) بودند که از عصاهای قالب‌گیری شِورون ساخته شده بودند. مهره‌های شِورون از لایه‌لایه شدن تعداد متغیری از لایه‌های شیشه‌ای با رنگ‌های مختلف در قالب و با کشیدن شیشه نرم از هر دو انتها تا رسیدن عصا به ضخامت مورد نظر ساخته می‌شوند. سپس برای پردازش بیشتر به قسمت‌های کوتاه بریده می‌شود.
تولیدات
روش هِزاران‌گل شامل تولید عصا یا میله‌های شیشه‌ای است که به عنوان مورین شناخته می‌شود، با الگوهای چندرنگی که فقط از انتهای بریده شده عصا قابل مشاهده است. یک میله مورین در کوره گرم می‌شود و تا زمانی که نازک شده و طرح مقطع آن شکل بگیرد کشیده می‌شود. سپس با سرد شدن به صورت مهره یا دیسک برش داده می‌شود.
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Millefiori». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۰۹-۰۲-۲۰۲۱.