آشوریان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0.8 |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|popplace={{وسط‌چین}}[[تهران]]، [[استان آذربایجان غربی]] ([[شهرستان ارومیه]]، [[شهرستان سلماس]]), [[سنندج]]{{پایان}} |
|popplace={{وسط‌چین}}[[تهران]]، [[استان آذربایجان غربی]] ([[شهرستان ارومیه]]، [[شهرستان سلماس]]), [[سنندج]]{{پایان}} |
||
|languages=[[زبان‌های آرامی نو]] و [[زبان فارسی]] |
|languages=[[زبان‌های آرامی نو]] و [[زبان فارسی]] |
||
|religions=[[مسیحیت |
|religions=[[مسیحیت - کلیسای شرق آشور ]] |
||
}} |
}} |
||
[[پرونده:Persiansyriansa.JPG|بندانگشتی|چپ|انگشتدان|280px|عکسی قدیمی از آشوریان [[سنندج]].]] |
[[پرونده:Persiansyriansa.JPG|بندانگشتی|چپ|انگشتدان|280px|عکسی قدیمی از آشوریان [[سنندج]].]] |
||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۳
 | |
| کل جمعیت | |
|---|---|
| ۵۰٬۰۰۰[۱][۲][۳] | |
| مناطق با جمعیت چشمگیر | |
| زبان‌ها | |
| زبان‌های آرامی نو و زبان فارسی | |
| دین | |
| مسیحیت - کلیسای شرق آشور | |
_Christian_family_making_butter,_Mawana,_Persia.jpg)
جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ سده نوزدهم میلادی به ۱۳۸٬۰۰۰ نفر می‌رسید[۴] که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی نستوری و کاتولیک تقسیم می‌شدند.[۵] جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰٬۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.[۴] در سال ۱۳۸۷ نیز جمعیت آشوریان ایران حدود ۲۰٬۰۰۰ نفر برآورد شد.[۶]
پس از انقلاب مشروطه، با تشکیل مجلس شورای ملی، در قانون اساسی مشروطه برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی در نظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و کلدانی. این موضوع پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در قانون اساسی باقی ماند.[۷] مقر اتحادیه جهانی آشوری‌ها نیز به همراه رئیس این مرکز یوناتن بت کلیا در تهران مستقر هست.[۶]
منابع
- ↑ "انتقال مقر جهاني آشوريان به ايران". Archived from the original on 23 December 2014. Retrieved 1 July 2016.
- ↑ electricpulp.com. "ASSYRIANS IN IRAN – Encyclopaedia Iranica". Retrieved 1 July 2016.
- ↑ Antonopoulos, Paul (21 November 2015). "Assyrian Freedoms in Iran". Retrieved 1 July 2016.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۴.
- ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم» (PDF). ص. ۱۷. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۶ ژوئن ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.
| کلیسای کاتولیک | |
|---|---|
| کلیسای ارتدکس مشرقی | |
| کلیسای مشرق | |
| پروتستان | |
| مبلغان مذهبی | |
| جستارهای وابسته | |
| مردمان ایرانی‌تبار (هشتاد درصد) | .svg) | |
|---|---|---|
| مردمان ترک و مردمان عرب (نوزده درصد) | ||
| سایر مردمان (یک درصد) | ||