آل کاپون

آل کاپون
نام هنگام تولد	آلفونسه گابریل کاپون
زادهٔ	۱۷ ژانویهٔ ۱۸۹۹ بروکلین، نیویورک، USA
درگذشت	۲۵ ژانویهٔ ۱۹۴۷ (۴۸ سال) پالم آیلند، فلوریدا، آمریکا
علت مرگ	ایست قلبی
دیگر نام‌ها	آل کاپون لدور
پیشه	گانگستر، فروشنده مشروبات قاچاق، جنایتکار، باج‌گیر، رئیس تبهکاران شیکاگو، ایلینوی
همسر(ها)	ماءِ کاپون
فرزندان	آلبرت فرانسیس کاپون
اتهام(های) جنایی	فرار از پرداخت مالیات، باند آدمکشی و قاچاق مواد مخدر
مجازات	۱۱ سال حبس در زندان آلکاتراز

آل کاپون (به انگلیسی: Al Capone) با نام کامل آلفونسه گابریل کاپون (به انگلیسی: Alphonse Gabriel Capone) زادهٔ شهر نیویورک (۱۷ ژانویهٔ ۱۸۹۹ – ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۴۷) از جمله معروف‌ترین خلافکارهای آمریکایی بود. او نمادی از زیر پا گذاشتن قانون و نظم در آمریکا بود و در سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ سردمدار جرایم سازمان‌یافته در آمریکا بود.

زندگی‌نامه

آل کاپون معروف‌ترین گانگستر و تبهکار آمریکا و بزرگ‌ترین نماد قانون‌شکنی در دهه ۱۹۲۰ آمریکاست. آلفونسه گابریل کاپون (Alphonse Gabriel Capone) که با نام Alfonso "Scarface" Capone نیز می‌شناسند، در ۱۷ ژانویه سال ۱۸۹۹ متولد شد و در ۲۵ ژانویه ۱۹۴۷ درگذشت.

هرچند در کارت شناسایی‌اش به عنوان فروشنده اثاثیه دست دوم معرفی شده بود، اما در واقع یک گانگستر آمریکایی بدنام طی سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰ بود. اصلیت کاپون ناپلی بود، یک ناپلی متولد شده در نیویورک که تبهکاری را از بروکلین آغاز کرد و سپس به شیکاگو، ایلینوی نقل مکان کرد و تبدیل به بدنام‌ترین مجرم این شهر شد. او به شدت دارای قدرت بود و با انجام قتل، فروش مواد و فروش اسلحه، شهرت بسیار زیادی بدست آورد؛ و از آن زمان تا حالا بعد از پابلو اسکوبار بزرگ‌ترین گانگستر جهان محسوب می‌شود.

در اواخر دهه ۱۹۲۰ در لیست سیاه اداره تحقیقات فدرال قرار داشت، نهایتاً در سال ۱۹۳۱ توسط حکومت فدرال به جرم فرار از پرداخت مالیات مجرم شناخته شد. او در سال ۱۹۳۱ به جرم پرداخت نکردن مالیات به ۱۱ سال زندان محکوم شد و در سال ۱۹۳۲ به زندان آتلانتا فرستاده شد. او همچنین مقداری از دوران محکومیتش را در زندان آلکاتراز گذراند. وی در زندان دچار مشکلات روحی و روانی شد. حتی چند ماه آخر محکومیت خود را در بیمارستان روانی گذراند. او در سال ۱۹۴۷ در پی ایست قلبی درگذشت.

نوجوانی کاپون

پدر آل کاپون، گابریل کاپونی یک آرایشگر از شهری کوچک به نام کاستلاماره دی استابیا در ۲۵ کیلومتری جنوب ناپل بود و مادرش، ترسینا رایولا، خیاط اهل شهر کوچکی به نام آنگری در جنوب غربی ایتالیا بود. این زوج که هفت فرزند پسر و دو فرزند دختر داشتند، در سال ۱۸۹۴ به آمریکا مهاجرت کردند و در ویلیامزبرگ در نزدیکی بروکلین ساکن شدند.

آل کاپون از سنین نوجوانی با ارتکاب جرم‌های کوچک، بزهکاری را آغاز کرد، در ۱۴ سالگی به دلیل درگیر شدن با یکی از معلمان مجبور به ترک دبیرستان شد. در این زمان او به گروه جنایتکاری به نام «Five Points Gang» به رهبری فرانکی یل (Frankie Yale) پیوست و از آن پس به عنوان متصدی بار در یک مهمانخانه به نام Harvard Inn که به یل تعلق داشت مشغول به کار شد.

در یکی از زد و خوردهایش، قاتلی به نام فرانک گالوچیو (Frank Gallucio)، گونه چپ کاپون را با چاقو شکاف داد و باعث شد لقب «صورت زخمی» تا آخر عمر با آل کاپون همراه شود.

او در سال ۱۹۱۸ با یک دختر ایرلندی (به نام Mae Coughlin) ازدواج کرد و در همان سال صاحب پسری شد که او را «آلبرت سانی فرانسیس کاپون» (Albert "Sonny" Francis Capone) نام نهاد. در این ایام کاپون کماکان در خدمت فرانکی یل بود و به اتفاق همسرش یک سال در بروکلین زندگی کرد.

در پی ارتکاب به دو فقره قتل، یل به ناچار او را به شیکاگو فرستاد تا قضیه کمی آرام‌تر شود. این نقل مکان آغازی بود برای یکی از بدنام‌ترین تبهکاران در تاریخ معاصر کشور آمریکا.

کاپون در شیکاگو

کاپون در خانه کوچکی واقع درCicero در حومه شیکاگو، منزل گزید و در تشکیلات یک تبهکار حرفه‌ای به نام جانی توریو (Johnny Torrio) که رئیس اسبق یل بود، مشغول به کار شد.

توریو بلافاصله به استعداد کاپون پی برد و کلیه کارهای خلافی را که در زمینه قمار، مشروبات الکلی و … انجام می‌داد، به کاپون واگذار کرد. یکی از اقدامات او تقلب در رای‌گیری انتخاب شهردار Cicero بود، کاپون در پای صندوق‌های رأی مردم را با تهدید وادار به رأی دادن به توریو کرد و نهایتاً توریو با اکثریت آرایی که با زور بدست آورده بود، موفق به کسب مقام شهرداری شد.

اما در کمال ناباوری یک هفته بعد او ادعا کرد که کاپون را از شهر اخراج خواهد کرد. کاپون در یک ملاقات خصوصی با شهردار قلابی او را به شدت مضروب کرد.

سرانجام با دسیسه کاپون، توریو مورد ضرب چندین گلوله قرار گرفت اما زنده ماند و تصمیم به ترک شیکاگو گرفت، کاپون جای او را گرفت و به «رئیس بزرگ» تبدیل شد.

سقوط کاپون

کاپون به عنوان یک تبهکار زیرک هیچ مدرکی از کارهای خلاف خود بر جا نمی‌گذاشت. او یک شبکه جاسوسی بسیار گسترده در شیکاگو داشت و در شناسایی دشمنان تبحر خاصی داشت و قبل از این که هر دشمنی بیش از اندازه قدرتمند شود، نقشه قتلش را کشیده بود. یکی از معروف‌ترین عملیات‌هایی که توسط کاپون و گروهش انجام شد، قتل‌عام روز ولنتاین، ۱۴ فوریه ۱۹۲۹ بود، چهار نفر از اعضای گروه کاپون وارد یک گاراژ در خیابان Clark شدند، ساختمان گاراژ در واقع مقر فعالیت قاچاق مشروبات الکلی گروه رقیب کاپون بود. دو نفر از افراد کاپون لباس پلیس به تن داشتند و همین امر باعث شد افراد گروه رقیب که ۷ نفر بودند با تصور حمله پلیس، اسلحه‌های خود را به زمین نهاده و پشت به دیوار بایستند، افراد کاپون با دو تفنگ و دو مسلسل، بیش از ۱۵۰ گلوله به آنان شلیک کردند، شش نفر آنان به قتل رسیدند و نفر هفتم که یکی از اعضای گروه خود آل کاپون بود، به طرز معجزه آسایی از مهلکه گریخت.

سرانجام در سال ۱۹۲۷ تصویب قوانین جدید این اجازه را به دولت داد که او را به جرم فرار مالیاتی محکوم کند، در این زمان کاپون تصمیم به ترک شیکاگو گرفت و طی جستجوهایش به منظور یافتن مکانی مناسب برای اقامت، دریافت که در آمریکا وجهه بسیار پلیدی دارد و توده مردم از او و گروهش تنفر دارند. از آن پس بود که وی تصمیم گرفت چهره اجتماعی محبوبی از خود بسازد، او به فقرا کمک می‌کرد، در محلات فقیرنشین رستوران‌های رایگان بر پا می‌کرد، در امور خیریه شرکت می‌کرد و حتی کلوپ شبانه خود را در اختیار هنرمندانی چون چارلی پارکر (Charlie Parker) و بینگ کرازبی (Bing Crosby) قرار می‌داد.

او بعد از شیکاگو در سال ۱۹۲۸ فلوریدا را برای ادامهٔ زندگی‌اش برگزید. فرانک ویلسون، تنها مأموری که در پی تعقیب کاپون و کار بر روی پرونده او بود، توانست مدارکی مبنی بر درآمد غیرقانونی کاپون از راه قمار یافته و او را به جرم پرداخت نکردن مالیات بر درآمد دستگیر کند.

در سال ۱۹۳۱ علی‌رغم تلاش‌های بسیار کاپون و اطرافیانش، دادگاه او را به ۱۱ سال زندان و پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد.

کاپون در زمان محکومیت هیچ‌گاه خود را فردی بدطینت نمی‌دانست و باور داشت که خدمتگزار مردم است، خدمتگزاری که بهترین سال‌های عمرش را صرف خدمت کردن به مردم و خوشحال کردنشان گذرانده و به جای آن توهین و تعقیب نصیبش شده.

در سال ۱۹۳۲ او به زندان آتلانتا فرستاده شد، دو سال بعد او را تحت مراقبت شدید به زندان آلکاتراز فرستادند، با گذشت زمان او دچار بیماری روانی شد، تا حدی که برای مدت‌های طولانی سلولش در زندان را ترک نمی‌کرد. او ماه‌های آخر محکومیتش را در بیمارستان روانی سپری کرد.

سال‌های پایانی و مرگ

باند کاپون در غیاب او توسط گروه‌های رقیب مضمحل شد. علاوه بر این، در ۲۰ سال آخر زندگی به‌طور جدی سلامتی و وزن خود را از دست داده بود، ضمناً سلامت جسمی و روانی اش تحت تأثیر بیماری سیفلیس عصبی رو به وخامت گذاشته بود. در سال ۱۹۴۶، بر طبق معاینات پزشکش و روانپزشک بالتیمور نتیجه گرفته شد که کاپون، با توجه به آسیب‌های مغزی ناشی از سیفلیس، سطح درک و توانایی ذهنی اش مانند یک کودک ۱۲ ساله بود. او اغلب با بی حوصلگی در مورد کمونیست‌ها، خارجی‌ها و چیزهایی حرف می‌زد که می‌خواستند با توطئه‌ای او را در سلول زندان اوهایو بکشند. در سال ۱۹۴۷ او بر اثر ایست قلبی درگذشت و در قبرستان Mount Olivet در شیکاگو در کنار پدر و برادرش به خاک سپرده شد. در ماه مارس سال ۱۹۵۰ بقایای هر سه عضو این خانواده به قبرستان Mount Carmel انتقال داده شد.

رسانه و فرهنگ

آل کاپون به عنوان یکی از مشهورترین تبهکاران قرن بیستم سوژهٔ چندین فیلم و سریال، مقاله، کتاب، آثار هنری و ادبی بوده‌است.

هم‌اکنون عکسی از آل کاپون در زندان آلکاتراز که اکنون به موزه تبدیل شده‌است به عنوان یکی از مشهورترین زندانیان آن زندان به نمایش گذاشته شده‌است.

ریچارد ویلسون کارگردان آمریکایی، در سال ۱۹۵۹ فیلمی به نام آل کاپون با بازی راد استایگر را با محوریت زندگی کاپون ساخت که این فیلم روی داستان حقیقی متمرکز بود. همچنین در سال ۱۹۷۵ فیلم دیگری به نام کاپون با بازی بن گازارا و سیلوستر استالونه به کارگردانی استیو کارور به روی پردهٔ سینماها رفت. یکی از زیباترین و به یادماندنی‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای آمریکا در ژانر اکشن و گانگستری مرتبط با آل کاپون، شاهکار معروف سال ۱۹۸۷ برایان دی پالما، فیلم تسخیرناپذیران با بازی رابرت دنیرو، شون کانری و کوین کاستنر می‌باشد. همین‌طور جاش ترنک فیلم کاپون را با محوریت زندگینامهٔ آل کاپون در سال ۲۰۲۰ نویسندگی و کارگردانی کرده‌است که تام هاردی بازیگر نقش اول آن و در نقش آل کاپون است.

پیوند به بیرون

• مرگ آل کاپون، مشهور به صورت زخمی