خودشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
م
Nafiseh.shy (بحث | مشارکت‌ها)
جز تعریف خودشناسی
خط ۳: خط ۳:
خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود.
خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود.
خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی [[فلسفه]] است.<ref>Gallup, G. G., Jr. (1979). ''Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective''. New York: Plenum Press.</ref><ref>, N. W., & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. ''Child Development, 48,''806-819.</ref>
خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی [[فلسفه]] است.<ref>Gallup, G. G., Jr. (1979). ''Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective''. New York: Plenum Press.</ref><ref>, N. W., & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. ''Child Development, 48,''806-819.</ref>

خودشناسی در حوزه‌های مختلف، معنا و کاربرد و مصداق‌های متفاوتی دارد: خودشناسی در مذهب، خودشناسی در عرفان، خودشناسی در رفتارهای اقتصادی و خودشناسی در روانشناسی تنها بخش‌هایی از قلمرو گسترده‌ی '''خودشناسی''' محسوب می‌شوند.

معمولاً وقتی اسم خودشناسی را می آوریم، از زاویه‌ی '''روانشناسی''' به بحث '''خودشناسی''' نگاه می‌کنیم.

روانشناسان، الگوهای بسیار متنوعی برای '''سنجش صفات شخصیتی''' و '''ویژگی های شخصیتی''' و '''ساختار شخصیت''' ارائه کرده‌اند که هر کدام، مزیت‌ها، محدودیت‌ها و کاربردهای خاص خود را داراست.

معمولاً وقتی از خودشناسی صحبت می‌کنیم، قصد داریم با استفاده از این الگوها و مدل‌ها، صفات و ویژگی‌های ذهنی و رفتاری خود را بهتر درک و تحلیل کنیم.

صرفاً مهم است که تشخیص دهید بخش زیادی از آنچه به عنوان خودشناسی شنیده‌ایم و می‌شنویم و می‌خوانیم و می‌آموزیم، از جنس '''شخصیت شناسی صفاتی''' است (حتماً شما هم اصطلاحاتی مانند درونگرا، برونگرا، هیجان‌طلب، جزء‌نگر، احساسی و منطقی را در توصیف خود و دیگران به کار برده‌اید و می‌برید. البته بحث خودشناسی بسیار گسترده تر از این است).

== '''بحث خودشناسی را از کجا آغاز کنم؟''' ==

== '''هدف از خودشناسی در روانشناسی چیست؟''' ==

==== چرا در زندگیمان باید خودشناسی داشته باشیم؟ ====
اگر وارد حیطه خودشناسی و خود آگاهی شویم وارد اقیانوس بزرگی میشویم که هر چه جلوتر برویم میل و اشتیاق مان نسبت به خودمان و شناخت جنبه های مختلف شخصیتمان بیشتر میشود. اگر واقعا خودشناسی را از مسیر درست و عملیش پیش برویم پس از مدتی حس میکنیم عزت نفس و خود پذیری ما نسبت به انواع خصوصیات اخلاقیمان بیشتر میشود و با خودمان راحت تر کنار میاییم.


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
خط ۱۱: خط ۲۸:


==منابع==
==منابع==
{{پانویس}}3. https://motamem.org/%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C/
{{پانویس}}


4. https://www.bishtarazyek.com/Story/93895-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%9F
[[رده:خود]]
[[رده:خود]]
[[رده:آگاهی و دانش]]
[[رده:آگاهی و دانش]]

نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۱۰

خودشناسی (به انگلیسی: Self-knowledge) اصطلاحی در روانشناسی و رفتارشناسی است که برای توصیف اطلاعات فردی یا خود آن فرد و دانش فردی در مورد خودش.

خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود. خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی فلسفه است.[۱][۲]

خودشناسی در حوزه‌های مختلف، معنا و کاربرد و مصداق‌های متفاوتی دارد: خودشناسی در مذهب، خودشناسی در عرفان، خودشناسی در رفتارهای اقتصادی و خودشناسی در روانشناسی تنها بخش‌هایی از قلمرو گسترده‌ی خودشناسی محسوب می‌شوند.

معمولاً وقتی اسم خودشناسی را می آوریم، از زاویه‌ی روانشناسی به بحث خودشناسی نگاه می‌کنیم.

روانشناسان، الگوهای بسیار متنوعی برای سنجش صفات شخصیتی و ویژگی های شخصیتی و ساختار شخصیت ارائه کرده‌اند که هر کدام، مزیت‌ها، محدودیت‌ها و کاربردهای خاص خود را داراست.

معمولاً وقتی از خودشناسی صحبت می‌کنیم، قصد داریم با استفاده از این الگوها و مدل‌ها، صفات و ویژگی‌های ذهنی و رفتاری خود را بهتر درک و تحلیل کنیم.

صرفاً مهم است که تشخیص دهید بخش زیادی از آنچه به عنوان خودشناسی شنیده‌ایم و می‌شنویم و می‌خوانیم و می‌آموزیم، از جنس شخصیت شناسی صفاتی است (حتماً شما هم اصطلاحاتی مانند درونگرا، برونگرا، هیجان‌طلب، جزء‌نگر، احساسی و منطقی را در توصیف خود و دیگران به کار برده‌اید و می‌برید. البته بحث خودشناسی بسیار گسترده تر از این است).

بحث خودشناسی را از کجا آغاز کنم؟

هدف از خودشناسی در روانشناسی چیست؟

چرا در زندگیمان باید خودشناسی داشته باشیم؟

اگر وارد حیطه خودشناسی و خود آگاهی شویم وارد اقیانوس بزرگی میشویم که هر چه جلوتر برویم میل و اشتیاق مان نسبت به خودمان و شناخت جنبه های مختلف شخصیتمان بیشتر میشود. اگر واقعا خودشناسی را از مسیر درست و عملیش پیش برویم پس از مدتی حس میکنیم عزت نفس و خود پذیری ما نسبت به انواع خصوصیات اخلاقیمان بیشتر میشود و با خودمان راحت تر کنار میاییم.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Gallup, G. G., Jr. (1979). Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective. New York: Plenum Press.
  2. , N. W., & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. Child Development, 48,806-819.

3. https://motamem.org/%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C/

4. https://www.bishtarazyek.com/Story/93895-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D8%9F