فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Keivan.f صفحهٔ فیلیپ چهارم (فرانسه) را به فیلیپ چهارم فرانسه که تغییرمسیر بود منتقل کرد
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox royalty
{{Infobox royalty
|name=فیلیپ چهارم (فرانسه)
|name=فیلیپ چهارم
|image=Filippoilbello.gif
|image=Filippoilbello.gif
|image_size=
|image_size=

نسخهٔ ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۴۴

فیلیپ چهارم
مینیاتور فیلیپ از سال ۱۳۱۵
پادشاه فرانسه
سلطنت۵ اکتبر ۱۲۸۵ – ۲۹ نوامبر ۱۳۱۴
فرانسه۶ ژانویه ۱۲۸۶، کلیسای جامع رنس
پیشینفیلیپ سوم
جانشینلوئی دهم
پادشاه ناوار
سلطنت۱۶ اوت ۱۲۸۴ – ۴ آوریل ۱۳۰۵
پیشینجوآن یکم
جانشینلوئی دهم
هم‌نشینجوآن یکم
زاده۸ آوریل – ژوئن ۱۲۶۸
کاخ فونتن‌بلو، فرانسه
درگذشته۲۹ نوامبر ۱۳۱۴ (سن ۴۶)
فونتن‌بلو، فرانسه
آرامگاه۳ دسامبر ۱۳۱۴
همسر(ان)جوآن یکم، ملکه ناوار
(ازدواج. ۱۲۸۴، مرگ ۱۳۰۵)
فرزند(ان)
دیگر فرزندان …
خانداندودمان کاپه
پدرفیلیپ سوم
مادرایزابلا آراگون

فیلیپ چهارم یا فیلیپ زیبا (به فرانسوی: Philippe IV le Bel) (زاده ۱۲۶۸ - مرگ ۲۹ نوامبر ۱۳۱۴)، پادشاه فرانسه از ۱۲۸۵ تا زمان مرگش بود. وی همچنین پس از ازدواج با جوآن یکم ناوار توانست از سال ۱۲۸۴ تا ۱۳۰۵ با عنوان فیلیپ یکم به پادشاهی ناوار نیز برسد. با این حال وی به دلیل زیبایی و خوش‌رویی با عنوان له‌بِل(le Bel) و به دلیل اقتدار و صلبی که داشت با عنوان و لقب پادشاه آهنین نیز شناخته می‌شود.

زندگی‌نامه

وی از خاندان کاپتی‌ها و پسر فیلیپ سوم از همسرش ایزابل آراگونی بود. وی از آنجا که چهره‌ای زیبا داشت در تاریخ لقب زیبا یافته‌است. فیلیپ چهارم به دلیل تعارضاتش با پاپ‌ها مشهور است. در زمان پاپ بونیفاس هشتم (Boniface VIII) او برای روحانیان نیز وضع مالیات کرد که این امر اعتراض شدید پاپ را برانگیخت. پاپ طی فرمانی روحانیان را از پرداخت مالیات به حکومتی این‌جهانی منع کرد و در تلافی آن فیلیپ نیز خروج سکه از فرانسه را ممنوع کرد و بدین ترتیب پاپ از عواید فرانسه محروم شد. مدتی بعد سربازان فیلیپ پاپ بونیفاس را حبس کردند و در سال ۱۳۰۵ فیلیپ یکی از هوادارانش بنام کلمنت پنجم را در مقام پاپی پذیرفت و او را وادار کرد در شهر آوینیون فرانسه و تحت انقیاد و نظارت وی «فیلیپ» زندگی کند. وی به دلیل نیاز به پول برای جنگ با فلاندری‌ها و انگلیسی‌ها چشم طمع به دارایی‌های شوالیه‌های معبد دوخت و استاد اعظم، ژاک دو موله (به فرانسوی: Jacques de Molay) از شوالیه‌های معبد را دستگیر کرد و پاپ را در فشار گذاشت تا آنها را سرکوب کند.

جنگ مهمیزهای زرین در نزدیکی کورتره که سپاهی در برگیرنده دوهزار و پانصد شهسوار و شوالیه و چهار هزار سرباز پیاده که برای سرکوبی شورش فلاندرها گسیل شده بود به شکست انجامید و پادشاه را بسیار شرمنده کرد. این سرشکستگی سپاهی که در جنگ‌های صلیبی همراهی داشت می‌توانست به کافر خواندن شاه بینجامد، ولی فیلیپ از نفوذش بر پاپ کلمنت پنجم در این مورد سود برد. چندی پس از آن هم شوالیه‌ها را بازداشت و دچار دادگاه‌های مذهبی کرد. سرنوشت دارایی‌ها و اندوخته‌های شهسوارانی که در جنگ‌های صلیبی پیکار کردند نیز در هاله‌ای از ابهام است، گویا دسته‌ای از اینان در روزگار فیلیپ که می‌خواسته دارایی‌هایشان رابه دست بیاورد از دست وی گریخته و خود را به اسکاتلند رسانده‌اند. واپسین شهسوار نامی جنگ‌های صلیبی ژاک دوموله نام داشت که وی را در پاریس به چوبی بستند و به آتش کشیدند. تاریخ نگاران گفته‌اند که او در میان گدازه‌های آتش پاپ و فیلیپ چهارم را نفرین کرده و آنها را تا یک سال دیگر به پیش خداوند فراخوانده بود. گویا یک سال پس از آن نیز فیلیپ و پاپ کلمنت پنجم مردند. فیلیپ چهارم در هنگام شکار دچار حادثه شد و درگذشت. وی را در سن‌دنی به خاک سپردند. پس از وی لوئی دهم به پادشاهی رسید.

منابع

  • Goyau, Georges. "Philip IV (the Fair)." The Catholic Encyclopedia, Volume XII. 1911. [۱]
  • Knights Templar History and Mythology [۲]

پیوند به بیرون