ویژه‌بینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزودن بخش منابع و الگوی پانویس
تمیزکاری
خط ۱: خط ۱:
'''''ویپاسانا''''' ([[زبان پالی|پالی]]) یا '''''ویپاسی‌یانا''''' ([[زبان سانسکریت|سانسکریت]]) به معنای کلمه "فرا، خاص (''وی'')، دیدن (''پاسانا'')"، اصطلاحی بودایی است که اغلب به «بصیرت» ترجمه می‌شود. پالی کانون آن را به عنوان یکی از دو ویژگی ذهنی توصیف می‌کند که در مدیتیشن بودایی ایجاد شده‌است (''باوانا'')، و دیگری ساماتا (آرامش دهنده ذهن) است. این اغلب به عنوان نوعی [[مدیتیشن]] تعریف می‌شود که «درک واقعیت» را دنبال می‌کند. در مکتب [[ترواده]] به هدف شناخت و درک ''آنیکا'' «ناپایداری همه چیز»، ''دوک‌کا'' «رنج، عدم رضایت»، ''آنات‌تا'' «رهای از من»، [[سه نشان هستی|سه علامت وجود]] تعریف می‌شود، {{Sfn|Buswell|2004}} {{Sfn|Gunaratana|2011}} و در مکتب [[مهایانه|ماهایانا]] به عنوان "تهی‌بودن" آنیاتا و ''طبیعت بودا از آن یاد می‌شود.''


تمرین ویپاسانا در سنت ترواده در قرن دهم به پایان رسید، اما بر اساس بررسی‌های تازه ساتی‌پاتانا سوت‌تا، ''ویسوددی‌ماگا'' و سایر متون در قرن هجدهم، این شیوه در دو خاندان برمه‌ای تونگوو و کون‌باونگ دوباره آغاز شد. جنبشی دیگر با محوریت بصیرت و همراهی با ''ساماتا به عنوان یک سنت جدید در قرن ۱۹ و ۲۰ توسعه یافت''. {{Sfn|Buswell|2004}} این جنبش که به [[جنبش ویپاسانا]] شناخته می‌شود {{Sfn|McMahan|2008}} توسط لدی سایاداو و یووی‌مالا توسعه یافت و توسط ماهاسی سایاداو، وی‌آر دی‌راوام‌سا و [[گوینکا]] گسترش یافت و اهمیت زیادی پیدا کرد. {{Sfn|King|1992}} {{Sfn|Nyanaponika|1998}} {{Sfn|Koster|2009}}
'''''ویپاسانا''''' ( [[زبان پالی|پالی]] ) یا '''''ویپاسی‌یانا''''' ( [[زبان سانسکریت|سانسکریت]] ) به معنای کلمه "فرا ، خاص ( ''وی'' ) ، دیدن ( ''پاسانا'' )" ، اصطلاحی بودایی است که اغلب به «بصیرت» ترجمه می شود. پالی کانون آن را به عنوان یکی از دو ویژگی ذهنی توصیف می کند که در مدیتیشن بودایی ایجاد شده است ( ''باوانا'' ) ، و دیگری ساماتا (آرامش دهنده ذهن) است. این اغلب به عنوان نوعی [[مدیتیشن]] تعریف می شود که «درک واقعیت» را دنبال می کند. در مکتب [[ترواده]] به هدف شناخت و درک ''آنیکا'' «ناپایداری همه چیز»، ''دوک‌کا'' «رنج ، عدم رضایت» ، ''آنات‌تا'' «رهای از من» ، [[سه نشان هستی|سه علامت وجود]] تعریف می‌شود ، {{Sfn|Buswell|2004}} {{Sfn|Gunaratana|2011}} و در مکتب [[مهایانه|ماهایانا]] به عنوان "تهی‌بودن" آنیاتا و ''طبیعت بودا از آن یاد می‌شود.''


در [[ترواده]] مدرن، ترکیب یا عدم تقسیم ویپاسانا و ساماتا مورد اختلاف است. سوتراهای پالی به سختی از چیزی با نام ویپاسانا یاد می‌کنند، و آن را به عنوان یک ویژگی ذهنی در کنار ساماتا توصیف می‌کنند که به‌طور همزمان توسعه می‌یابد و منجر به آزادی می‌شود، در همین حال آبیدام‌ما پیتاکا و تفسیرهای آن سماتا و ویپاسانا را به عنوان دو روش مدیتیشن جداگانه توصیف می‌کنند. ویپاسانا در جنبش ویپاسانا بر ساماتا ترجیح داده شده، اما منتقدان اشاره می‌کنند که هر دو عناصر ضروری آموزش بودایی هستند.
تمرین ویپاسانا در سنت ترواده در قرن دهم به پایان رسید ، اما بر اساس بررسی‌های تازه ساتی‌پاتانا سوت‌تا، ''ویسوددی‌ماگا'' و سایر متون در قرن هجدهم، این شیوه در دو خاندان‌ برمه‌ای تونگوو و کون‌باونگ دوباره آغاز شد. جنبشی دیگر با محوریت بصیرت و همراهی با ''ساماتا به عنوان یک سنت جدید در قرن ۱۹ و ۲۰ توسعه یافت''. {{Sfn|Buswell|2004}} این جنبش که به [[جنبش ویپاسانا]] شناخته می‌شود {{Sfn|McMahan|2008}} توسط لدی سایاداو و یووی‌مالا توسعه یافت و توسط ماهاسی سایاداو ،وی‌آر دی‌راوام‌سا و [[گوینکا]] گسترش یافت و اهمیت زیادی پیدا کرد. {{Sfn|King|1992}} {{Sfn|Nyanaponika|1998}} {{Sfn|Koster|2009}}


== مدیتیشن ویپاسانا ==
در [[ترواده]] مدرن ، ترکیب یا عدم تقسیم ویپاسانا و ساماتا مورد اختلاف است. سوتراهای پالی به سختی از چیزی با نام ویپاسانا یاد می کنند ، و آن را به عنوان یک ویژگی ذهنی در کنار ساماتا توصیف می کنند که به طور همزمان توسعه می یابد و منجر به آزادی می شود ، در همین حال آبیدام‌ما پیتاکا و تفسیرهای آن سماتا و ویپاسانا را به عنوان دو روش مدیتیشن جداگانه توصیف می کنند. ویپاسانا در جنبش ویپاسانا بر ساماتا ترجیح داده شده، اما منتقدان اشاره می کنند که هر دو عناصر ضروری آموزش بودایی هستند.
=== اخلاق، آگاهی از تنفس و تأمل ===
مدیتیشن ویپاسانا از ''[[ساتی (بودیسم)|ساتی]]'' (ذهن آگاهی) و ''[[ساماتا]]'' (آرام) استفاده می‌کند، که از طریق روشهایی مانند ''[[آناپاناساتی]]'' (ذهن آگاهی از تنفس)، همراه با مشاهده و دیدن ناپایداری وضعیت بدن و ذهن درک از ذات واقعیت به دست می‌آید. {{Sfn|Nyanaponika|1998}} {{Sfn|Gombrich|1997}}


تمرین با مرحله مقدماتی، تمرین ''[[الا|شیلا]]'' و ترک افکار و خواسته‌ها آغاز می‌شود. {{Sfn|Wilson|2014}}<ref>Mahāsi Sayādaw, ''Manual of Insight, Chapter 5''</ref> جف ویلسون خاطر نشان می‌کند که شیلا یک عنصر کاملاً بودایی است و توسط نسل اول معلمان غربی پس از جنگ نیز مورد تأکید است. با این وجود، در جنبش ذهن آگاهی معاصر، شیلا به عنوان عنصری از عمل، اکثراً کنار گذاشته می‌شود و ریشه ذهن آگاهی را ابهام آلود می‌کند. {{Sfn|Wilson|2014}}
=== مدیتیشن ویپاسانا ===


تمرین کننده ویپاسانا مشغول ''[[آناپاناساتی]] (آگاهی از تنفس)'' می‌شود، در متن بودایی [[ساتیپاتانا سوتا]] آمده‌است که برای تمرین ویپاسانا به جنگل رفته و در زیر درخت می‌نشینی و سپس فقط نفس کشیدن را مشاهده می‌کنی. اگر نفس عمیق است، متوجه شو که نفس عمیق است، اگر نفس کوتاه است، متوجه کوتاه شدن نفس شو.<ref>Majjhima Nikaya, Sutta No. 118, Section No. 2, translated from the Pali</ref><ref>[[Satipatthana Sutta]]</ref> در «روش جدید برمه» تمرین کننده ویپاسانا به هر چیزی فکری که در ذهن‌اش می‌آید یا هر حسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود توجه می‌کند و بدون درگیر شدن یا قضاوت کردن فقط از آن آگاه می‌شود، مثلاً می‌گوید «دم» «بازدم» یا «فکر».<ref name="Practical">Mahasi Sayadaw, ''Practical Vipassana Instructions''</ref><ref>Bhante Bodhidhamma, [https://buddhismnow.com/2013/09/12/vipassana-as-taught-by-the-mahasi-sayadaw-of-burma/ ''Vipassana as taught by The Mahasi Sayadaw of Burma''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20190324061800/https://buddhismnow.com/2013/09/12/vipassana-as-taught-by-the-mahasi-sayadaw-of-burma/|date=2019-03-24}}</ref> با توجه به پدید آمدن پدیده‌های جسمی و ذهنی، شخص در حال مدیتیشن آگاه می‌شود که چطور میان احساسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود و افکاری که در ذهن‌اش هست ارتباط وجود دارد. این موضوع در پنج ''اسکانداها'' و ''[[پدیدآیی وابسته|پاتیکاساموپادا]] توضیح داده شده''. به گفته سایاداو پاندیتا، آگاهی و مشاهده این احساسات و واکنش نشان ندادن به آن در حالت مدیتیشن باعث اصلاح رفتار شخص در دنیای واقعی می‌شود؛ و در روبرو شدن با محرک‌های روزمره احتمال اینکه از نظر جسمی یا روحی واکنش شدیدی در برابر اتفاقات جهان داشته باشند، کاهش می‌یابد و می‌تواند بر احساسات و رفتار خود آگاهی و کنترل داشته باشد.<ref>Sayadaw U Pandita, [http://www.shambhalasun.com/index.php?option=content&task=view&id=1465 ''How to Practice Vipassana Insight Meditation''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140827000234/http://www.shambhalasun.com/index.php?option=content&task=view&id=1465|date=2014-08-27}}, Lion's Roar</ref>
==== اخلاق ، آگاهی از تنفس و تأمل ====
مدیتیشن ویپاسانا از ''[[ساتی (بودیسم)|ساتی]]'' (ذهن آگاهی) و ''[[ساماتا]]'' (آرام) استفاده می کند ، که از طریق روشهایی مانند ''[[آناپاناساتی]]'' (ذهن آگاهی از تنفس) ، همراه با مشاهده و دیدن ناپایداری وضعیت بدن و ذهن درک از ذات واقعیت به دست می‌آید . {{Sfn|Nyanaponika|1998}} {{Sfn|Gombrich|1997}}

تمرین با مرحله مقدماتی ، تمرین ''[[الا|شیلا]]'' و ترک افکار و خواسته‌ها آغاز می شود. {{Sfn|Wilson|2014}} <ref>Mahāsi Sayādaw, ''Manual of Insight, Chapter 5''</ref> جف ویلسون خاطر نشان می كند كه شیلا یك عنصر كاملاً بودایی است و توسط نسل اول معلمان غربی پس از جنگ نیز مورد تأكید است. با این وجود ، در جنبش ذهن آگاهی معاصر ، شیلا به عنوان عنصری از عمل ، اکثراً کنار گذاشته می شود و ریشه ذهن آگاهی را ابهام آلود می‌کند. {{Sfn|Wilson|2014}}

تمرین کننده ویپاسانا مشغول ''[[آناپاناساتی]] (آگاهی از تنفس)'' می شود ، در متن بودایی [[ساتیپاتانا سوتا]] آمده است که برای تمرین ویپا‌سانا به جنگل رفته و در زیر درخت می‌نشینی و سپس فقط نفس کشیدن را مشاهده می‌کنی. اگر نفس عمیق است ، متوجه شو که نفس عمیق است ، اگر نفس کوتاه است ، متوجه کوتاه شدن نفس شو. <ref>Majjhima Nikaya, Sutta No. 118, Section No. 2, translated from the Pali</ref> <ref>[[Satipatthana Sutta]]</ref> در «روش جدید برمه» تمرین کننده ویپاسانا به هر چیزی فکری که در ذهن‌اش می‌آید یا هر حسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود توجه می‌کند و بدون درگیر شدن یا قضاوت کردن فقط از آن آگاه می‌شود، مثلا می‌گوید «دم» «بازدم» یا «فکر». <ref name="Practical">Mahasi Sayadaw, ''Practical Vipassana Instructions''</ref> <ref>Bhante Bodhidhamma, [https://buddhismnow.com/2013/09/12/vipassana-as-taught-by-the-mahasi-sayadaw-of-burma/ ''Vipassana as taught by The Mahasi Sayadaw of Burma''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20190324061800/https://buddhismnow.com/2013/09/12/vipassana-as-taught-by-the-mahasi-sayadaw-of-burma/|date=2019-03-24}}</ref> با توجه به پدید آمدن پدیده های جسمی و ذهنی، شخص در حال مدیتیشن آگاه می شود که چطور میان احساسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود و افکاری که در ذهن‌اش هست ارتباط وجود دارد. این موضوع در پنج ''اسکانداها'' و ''[[پدیدآیی وابسته|پاتیکاساموپادا]] توضیح داده شده''. به گفته سایاداو پاندیتا، آگاهی و مشاهده این احساسات و واکنش نشان ندادن به آن در حالت مدیتیشن باعث اصلاح رفتار شخص در دنیای واقعی می‌شود. و در روبرو شدن با محرک‌های روزمره احتمال اینکه از نظر جسمی یا روحی واکنش شدیدی در برابر اتفاقات جهان داشته باشند ، کاهش می یابد و می‌تواند بر احساسات و رفتار خود آگاهی و کنترل داشته باشد. <ref>Sayadaw U Pandita, [http://www.shambhalasun.com/index.php?option=content&task=view&id=1465 ''How to Practice Vipassana Insight Meditation''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20140827000234/http://www.shambhalasun.com/index.php?option=content&task=view&id=1465|date=2014-08-27}}, Lion's Roar</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۰۸

ویپاسانا (پالی) یا ویپاسی‌یانا (سانسکریت) به معنای کلمه "فرا، خاص (وی)، دیدن (پاسانا)"، اصطلاحی بودایی است که اغلب به «بصیرت» ترجمه می‌شود. پالی کانون آن را به عنوان یکی از دو ویژگی ذهنی توصیف می‌کند که در مدیتیشن بودایی ایجاد شده‌است (باوانا)، و دیگری ساماتا (آرامش دهنده ذهن) است. این اغلب به عنوان نوعی مدیتیشن تعریف می‌شود که «درک واقعیت» را دنبال می‌کند. در مکتب ترواده به هدف شناخت و درک آنیکا «ناپایداری همه چیز»، دوک‌کا «رنج، عدم رضایت»، آنات‌تا «رهای از من»، سه علامت وجود تعریف می‌شود، [۱] [۲] و در مکتب ماهایانا به عنوان "تهی‌بودن" آنیاتا و طبیعت بودا از آن یاد می‌شود.

تمرین ویپاسانا در سنت ترواده در قرن دهم به پایان رسید، اما بر اساس بررسی‌های تازه ساتی‌پاتانا سوت‌تا، ویسوددی‌ماگا و سایر متون در قرن هجدهم، این شیوه در دو خاندان برمه‌ای تونگوو و کون‌باونگ دوباره آغاز شد. جنبشی دیگر با محوریت بصیرت و همراهی با ساماتا به عنوان یک سنت جدید در قرن ۱۹ و ۲۰ توسعه یافت. [۱] این جنبش که به جنبش ویپاسانا شناخته می‌شود [۳] توسط لدی سایاداو و یووی‌مالا توسعه یافت و توسط ماهاسی سایاداو، وی‌آر دی‌راوام‌سا و گوینکا گسترش یافت و اهمیت زیادی پیدا کرد. [۴] [۵] [۶]

در ترواده مدرن، ترکیب یا عدم تقسیم ویپاسانا و ساماتا مورد اختلاف است. سوتراهای پالی به سختی از چیزی با نام ویپاسانا یاد می‌کنند، و آن را به عنوان یک ویژگی ذهنی در کنار ساماتا توصیف می‌کنند که به‌طور همزمان توسعه می‌یابد و منجر به آزادی می‌شود، در همین حال آبیدام‌ما پیتاکا و تفسیرهای آن سماتا و ویپاسانا را به عنوان دو روش مدیتیشن جداگانه توصیف می‌کنند. ویپاسانا در جنبش ویپاسانا بر ساماتا ترجیح داده شده، اما منتقدان اشاره می‌کنند که هر دو عناصر ضروری آموزش بودایی هستند.

مدیتیشن ویپاسانا

اخلاق، آگاهی از تنفس و تأمل

مدیتیشن ویپاسانا از ساتی (ذهن آگاهی) و ساماتا (آرام) استفاده می‌کند، که از طریق روشهایی مانند آناپاناساتی (ذهن آگاهی از تنفس)، همراه با مشاهده و دیدن ناپایداری وضعیت بدن و ذهن درک از ذات واقعیت به دست می‌آید. [۵] [۷]

تمرین با مرحله مقدماتی، تمرین شیلا و ترک افکار و خواسته‌ها آغاز می‌شود. [۸][۹] جف ویلسون خاطر نشان می‌کند که شیلا یک عنصر کاملاً بودایی است و توسط نسل اول معلمان غربی پس از جنگ نیز مورد تأکید است. با این وجود، در جنبش ذهن آگاهی معاصر، شیلا به عنوان عنصری از عمل، اکثراً کنار گذاشته می‌شود و ریشه ذهن آگاهی را ابهام آلود می‌کند. [۸]

تمرین کننده ویپاسانا مشغول آناپاناساتی (آگاهی از تنفس) می‌شود، در متن بودایی ساتیپاتانا سوتا آمده‌است که برای تمرین ویپاسانا به جنگل رفته و در زیر درخت می‌نشینی و سپس فقط نفس کشیدن را مشاهده می‌کنی. اگر نفس عمیق است، متوجه شو که نفس عمیق است، اگر نفس کوتاه است، متوجه کوتاه شدن نفس شو.[۱۰][۱۱] در «روش جدید برمه» تمرین کننده ویپاسانا به هر چیزی فکری که در ذهن‌اش می‌آید یا هر حسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود توجه می‌کند و بدون درگیر شدن یا قضاوت کردن فقط از آن آگاه می‌شود، مثلاً می‌گوید «دم» «بازدم» یا «فکر».[۱۲][۱۳] با توجه به پدید آمدن پدیده‌های جسمی و ذهنی، شخص در حال مدیتیشن آگاه می‌شود که چطور میان احساسی که در بدن‌اش ایجاد می‌شود و افکاری که در ذهن‌اش هست ارتباط وجود دارد. این موضوع در پنج اسکانداها و پاتیکاساموپادا توضیح داده شده. به گفته سایاداو پاندیتا، آگاهی و مشاهده این احساسات و واکنش نشان ندادن به آن در حالت مدیتیشن باعث اصلاح رفتار شخص در دنیای واقعی می‌شود؛ و در روبرو شدن با محرک‌های روزمره احتمال اینکه از نظر جسمی یا روحی واکنش شدیدی در برابر اتفاقات جهان داشته باشند، کاهش می‌یابد و می‌تواند بر احساسات و رفتار خود آگاهی و کنترل داشته باشد.[۱۴]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Buswell 2004.
  2. Gunaratana 2011.
  3. McMahan 2008.
  4. King 1992.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Nyanaponika 1998.
  6. Koster 2009.
  7. Gombrich 1997.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Wilson 2014.
  9. Mahāsi Sayādaw, Manual of Insight, Chapter 5
  10. Majjhima Nikaya, Sutta No. 118, Section No. 2, translated from the Pali
  11. Satipatthana Sutta
  12. Mahasi Sayadaw, Practical Vipassana Instructions
  13. Bhante Bodhidhamma, Vipassana as taught by The Mahasi Sayadaw of Burma بایگانی‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۴ توسط Wayback Machine
  14. Sayadaw U Pandita, How to Practice Vipassana Insight Meditation بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۸-۲۷ توسط Wayback Machine, Lion's Roar