بهاران خجسته باد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←اشعار |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
{{نقل قول| |
{{نقل قول| |
||
:هوا دل‌پذیر شد، گل از خاک بردمید |
:هوا دل‌پذیر شد، گل از خاک بردمید |
||
:پرستو |
:پرستو ببازگشت، زد نغمهٔ امید |
||
:به جوش آمدست خون، درون رگ گیاه |
:به جوش آمدست خون، درون رگ گیاه |
||
:بهار خجسته فال، خرامان رسد ز راه |
:بهار خجسته فال، خرامان رسد ز راه |
||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۱۷
| «بهاران خجسته باد» | |
|---|---|
| ترانه | |
| فرمت | سرود |
| آهنگساز(ها) | کرامت‌الله دانشیان |
| ترانه‌سرا(ها) | عبدالله بهزادی |
«بهاران خجسته باد» نام سرودی انقلابی و امیدبخش و جزو معروفترین و نخستین سرودهایی بود که پس از انقلاب ۱۳۵۷ و سقوط نظام شاهنشاهی، در گرامیداشت سالروز کشته‌شدن خسرو گلسرخی و کرامت‌الله دانشیان به‌دست حکومت پهلوی از رادیو و تلویزیون پخش شد و هنوز پخش می‌شود. شاعر این چکامه دکتر عبدالله بهزادی است که آن را در همدردی با همسر انقلابی جانباخته کنگویی «پاتریس لومومبا» در سال ۱۳۳۹ نوشته است. کرامت دانشیان، بخشی از این شعر را تبدیل به سرود کرد و اسفندیار منفردزاده آنرا با کمترین امکانات به کمک دوستان و همکارانش در آستانهٔ پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به اجرا درآورد.[۱]
تاریخچه سرود
چند هفته پس از کشته‌شدن پاتریس لومومبا رهبر انقلابی جنبش ملی کنگو در آفریقا، شعری با نام «سرود بهار» از دکتر عبدالله بهزادی از اعضای حزب توده ایران در سوگ لومومبا و در همدردی و خطاب به همسر او در اسفند ماه سال ۱۳۳۹، در هفته‌نامه «سپید و سیاه» به‌چاپ رسید که بخشی از آن چنین بود:
«به بانوی سوگوار، که در ماتم شهید بنالید و زان نوا، دل عالمی تپید
بهاران خجسته باد!»
سال‌ها پس از آن «کرامت دانشیان» با چند بیت از این شعر سرودی ساخت که خود آنرا می‌خواند و حتی به بچه‌های مدرسه روستای سلیران هم آنرا آموخته بود و آنها صبح‌ها سر صف مدرسه، به جای سرود شاهنشاهی این سرود را می‌خواندند. زمانی‌که «دانشیان» بار اول به‌خاطر فعالیتهای سیاسی‌اش به زندان افتاد، این سرود را به همراه دیگر رفقا در زندان می‌خواندند. بعدها با اوج‌گیری قیام مردمی و آزادی زندانیان سیاسی، این سرود نیز توسط زندانیانی که آنرا می‌شناختند به میان مردم آمد و در یک هفته فاصله بین انقلاب بیست و دوم بهمن ۵۷ و سالروز اعدام دانشیان و گلسرخی، رفقای کرامت دانشیان که خود را آماده برگزاری بزرگداشت این سالروز می‌نمودند به پیشنهاد پدرام اکبری، تصمیم به اجرای آن سرود که به «بهاران خجسته باد» در بین آنان معروف شده بود می‌گیرند.
وظیفه نوشتن نت این سرود به اسفندیار منفردزاده آهنگساز معروف، که خود نیز در رابطه با پروندهٔ خسرو گلسرخی توسط ساواک دستگیر و مدتی زندانی بود، سپرده شد و او به دلیل نبودن امکانات کافی و دسترسی نداشتن به ارکستر، خود به تنهایی تمام سازها را ابتدا تک تک نواخت و بعد همه را با هم میکس کرد. خوانندگان سرود «علی برفچی»، «عبدالله» و «ابوالفضل قهرمانی»، «فرهاد مافی»، «حسن فخار» «پدرام اکبری» و خود منفردزاده بودند.
سرانجام، هنگامی که مراسم یادبود و بزرگداشت «کرامت» و «خسرو» در مدرسه عالی تلویزیون در حال برگزار شدن بود، رفقا خسته، نوار ضبط شده و آماده «بهاران خجسته باد!» را مستقیماً از استودیو به سالن برگزاری مراسم آوردند و برای نخستین بار این سرود پخش میشد.
منفردزاده خود دربارهٔ سابقه اجرای این سرود بعدها چنین می‌گوید: «. . . سرود «بهاران خجسته‌باد» با شتاب و با سازهایی در حد اسباب بازی، با وسائل ضبط زیر متوسط سال انقلاب - یعنی بسیار ابتدائی امروز - با صداهایی کاملاً غیر حرفه‌ای در منزل و نه در استودیو، ضبط شده است. . . اگر سرود «بهاران خجسته‌باد» بدون کمک امتیازات ویژه با چنین اقبالی ماندگار می‌شود، عشق و ایثار انسانی بزرگ و عاشق، نیروی پرتوان ماندگاری آن بوده است، نه موسیقی و اجرا با صدای من. . .»
بسیاری سرایندهٔ شعر سرود «بهاران خجسته‌باد!» را «کرامت دانشیان» می‌پندارند؛ که شاید دلیلش این باشد که این سرود را اولین بار از زبان او شنیده‌اند. حتی در نشریات مختلفی که در سال نخست پس از انقلاب منتشر شد، بر بالای متن چاپ شده ابیات این سروده، نوشته میشد: «سرودهای از کرامت دانشیان». و چه بسا این باور و برداشت از مطالعه همان نشریات سرچشمه گرفته باشد.
اشعار
متن کامل:
- هوا دل‌پذیر شد، گل از خاک بردمید
- پرستو ببازگشت، زد نغمهٔ امید
- به جوش آمدست خون، درون رگ گیاه
- بهار خجسته فال، خرامان رسد ز راه
- بهار خجسته فال، خرامان رسد ز راه
به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا به مردان تیزخشم که پیکار می‌کنند به آنان که با قلم، تباهی دهر را به چشم جهانیان پدیدار می‌کنند بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
و این بند بندگی، و این بار فقر و جهل به سرتاسر جهان، به هر صورتی که هست نگون و گسسته باد، نگون و گسسته باد
به خویشان، به دوستان، به یاران آشنا به مردان تیزخشم که پیکار می‌کنند به آنان که با قلم، تباهی دهر را به چشم جهانیان، پدیدار می‌کنند بهاران خجسته باد، بهاران خجسته باد
جستارهای وابسته
منابع
- تاریخچه سرود «بهاران خجسته‌باد!»
- بهاران خجسته باد[پیوند مرده]، ۸۴/۵/۰ - روزنامه آسیا - دکتر علی بهزادی
- درباره «بهاران خجسته‌باد»