مجلس وکلای تجار ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
اقدامات-مخالفان |
+یادکرد |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== اقدامات == |
== اقدامات == |
||
امین‌الضرب و اعضای این اتحادیه، به سوءاستفاده‌های بانک شاهی در تهران اعتراض کردند و خواهان تشکیل بانک تجاری و محکمه در ایران شدند. از مطالبات آنان، تاسیس صنایع جدید در ایران، حفظ منافع بازرگانان ایرانی در مقابل تجار خارجی، جلوگیری از رواج مصرف کالاهای مصرفی خارجی و افزایش صادرات کالاهای ایرانی بود. |
امین‌الضرب و اعضای این اتحادیه، به سوءاستفاده‌های بانک شاهی در تهران اعتراض کردند و خواهان تشکیل بانک تجاری و محکمه در ایران شدند. از مطالبات آنان، تاسیس صنایع جدید در ایران، حفظ منافع بازرگانان ایرانی در مقابل تجار خارجی، جلوگیری از رواج مصرف کالاهای مصرفی خارجی و افزایش صادرات کالاهای ایرانی بود.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۸۵|ک=انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)|ف=فصل اول: از وابستگی تا مقاومت|ص=۵۲}}</ref> |
||
== مخالفان == |
== مخالفان == |
||
این اتحادیه از دو سو مورد انتقاد و حمله قرار گرفت؛ از سوی حاکمیت سیاسی و اقتدار شرعی علمای اسلام. به طور مثال، در تبریز مجتهد بانفوذی به نام میرزا جواد، این اتحادیه را به نقض اصول شریعت متهم کرد. ناصرالدین‌شاه نیز به تدریج حمایت خود را از آنان قطع کرد. از سوی دیگر برخی از تجار ورشکسته که این مجلس را حافظ منافعشان نمی‌دانستند. در اثر فشارها، امین‌الضرب، از این مجلس کناره‌گیری کرد. |
این اتحادیه از دو سو مورد انتقاد و حمله قرار گرفت؛ از سوی حاکمیت سیاسی و اقتدار شرعی علمای اسلام. به طور مثال، در تبریز مجتهد بانفوذی به نام میرزا جواد، این اتحادیه را به نقض اصول شریعت متهم کرد. ناصرالدین‌شاه نیز به تدریج حمایت خود را از آنان قطع کرد. از سوی دیگر برخی از تجار ورشکسته که این مجلس را حافظ منافعشان نمی‌دانستند. در اثر فشارها، امین‌الضرب، از این مجلس کناره‌گیری کرد.<ref>{{پک|آفاری|۱۳۸۵|ک=انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰)|ف=فصل اول: از وابستگی تا مقاومت|ص=۵۲}}</ref> |
||
== اهمیت == |
|||
== پانویس == |
== پانویس == |
||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۴۵
مجلس وکلای تجار ایران، اولین اتحادیه بازرگانان ایرانی بود که در سال ۱۲۶۲ (۱۸۸۳ میلادی) در تهران به ابتکار محمدحسن امین‌الضرب تاسیس شد. این اتحادیه به مدت یک سال برقرار بود و شعبه‌هایی در تبریز، اصفهان، قزوین، کرمان، کردستان، زنجان، خراسان، کرمانشاه، ساری، بندرلنگه، بندرعباس، ارومیه، خوی، بغداد و استانبول داشت.[۱]
اقدامات
امین‌الضرب و اعضای این اتحادیه، به سوءاستفاده‌های بانک شاهی در تهران اعتراض کردند و خواهان تشکیل بانک تجاری و محکمه در ایران شدند. از مطالبات آنان، تاسیس صنایع جدید در ایران، حفظ منافع بازرگانان ایرانی در مقابل تجار خارجی، جلوگیری از رواج مصرف کالاهای مصرفی خارجی و افزایش صادرات کالاهای ایرانی بود.[۲]
مخالفان
این اتحادیه از دو سو مورد انتقاد و حمله قرار گرفت؛ از سوی حاکمیت سیاسی و اقتدار شرعی علمای اسلام. به طور مثال، در تبریز مجتهد بانفوذی به نام میرزا جواد، این اتحادیه را به نقض اصول شریعت متهم کرد. ناصرالدین‌شاه نیز به تدریج حمایت خود را از آنان قطع کرد. از سوی دیگر برخی از تجار ورشکسته که این مجلس را حافظ منافعشان نمی‌دانستند. در اثر فشارها، امین‌الضرب، از این مجلس کناره‌گیری کرد.[۳]
پانویس
منابع
- آفاری، ژانت (۱۳۸۵). انقلاب مشروطه ایران ۱۹۰۶-۱۹۱۱ (۱۲۸۵-۱۲۹۰) [The Iranian Constitutional Revolution Evolution 1906-1911]. ترجمهٔ رضا رضایی. تهران: نشر بیستون. شابک ۹۶۴-۹۰۰۳۶-۸-۱.