{{تاریخ هلند}}[[پرونده: Germanische-ratsversammlung 1-1250x715.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|مجلس حاکمین ژرمنی که پس از توصیف نقش برجسته ستون [[مارکوس آئورلیوس]] در سال ۱۹۳ میلادی کشیده شده‌است.]]
{{تاریخ هلند}}[[پرونده: Germanische-ratsversammlung 1-1250x715.jpg|250px|بندانگشتی|چپ|مجلس حاکمین ژرمنی که پس از توصیف نقش برجسته ستون [[مارکوس آئورلیوس]] در سال ۱۹۳ میلادی کشیده شده‌است.]]
'''مردم ژرمن''' یا '''ژرمن‌ها''' (در منابع قدیمی‌تر مردم [[توتنی]]) گروهی نژادی-زبانی اند، که از اروپای شمالی سرچشمه می‌گیرند و به [[زبان‌های ژرمنی]] از شاخه [[زبان‌های هندواروپایی]] سخن می‌گویند. این زبان‌ها از نیای مشترکشان یعنی زبان [[نیاژرمنی]] در [[دوره آهن]] به وجود آمده‌اند. این زبان در بسیاری از مناطق با کمک گروه‌های قومی شمال اروپا گسترده شد. از آن جمله: [[اسکاندیناویایی‌ها]] ([[سوئدی‌ها]]، [[نروژ|نروژِی‌ها]]، [[دانمارکی‌ها]]، [[جزایر فارو]]یی‌ها اما نه [[فنلاند]]ی‌ها و [[سامی (اسکاندیناوی)|سامی‌ها]])، [[آلمانی‌ها]] (شامل [[اتریشی‌ها]] و تمام [[آلمانی‌زبان|آلمانی‌زبانان]] [[سوئیس]] و [[آلمان]]) [[هلندی‌ها]] و [[انگلیسی‌ها]] اند. چنان که در لغت‌نامهٔ دکتر محمد معین آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لغت نامهٔ دکتر محمد معین|نام خانوادگی=محمد|نام=معین|ناشر=|سال=1336|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> ژرمنی‌‌ها مردمانی جنگ‌جو و عدالت‌طلب بودند و دادگاه برای خود داشتند و اگر کسی موجب گناهی می‌شد که موجب ننگ بر آنان بود، مثل دزدی، او را در باتلاق خفه می‌کردند و در همان‌جا رها می‌کردند. به همین دلیل است که مومیایی‌های چندهزارساله در آن جا کشف شده‌است.
'''مردم ژرمن''' یا '''ژرمن‌ها''' (در منابع قدیمی‌تر مردم [[توتنی]]) گروهی نژادی-زبانی اند، که از اروپای شمالی سرچشمه می‌گیرند و به [[زبان‌های ژرمنی]] از شاخه [[زبان‌های هندواروپایی]] سخن می‌گویند. این زبان‌ها از نیای مشترکشان یعنی زبان [[نیاژرمنی]] در [[دوره آهن]] به وجود آمده‌اند. این زبان در بسیاری از مناطق با کمک گروه‌های قومی شمال اروپا گسترده شد. از آن جمله: [[اسکاندیناویایی‌ها]] ([[سوئدی‌ها]]، [[نروژ|نروژِی‌ها]]، [[دانمارکی‌ها]]، [[جزایر فارو]]یی‌ها اما نه [[فنلاند]]ی‌ها و [[سامی (اسکاندیناوی)|سامی‌ها]])، [[آلمانی‌ها]] (شامل [[اتریشی‌ها]] و تمام [[آلمانی‌زبان|آلمانی‌زبانان]] [[سوئیس]] و [[آلمان]]) [[هلندی‌ها]] و [[انگلیسی‌ها]] اند. چنان که در لغت‌نامهٔ دکتر محمد معین آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=لغت نامهٔ دکتر محمد معین|نام خانوادگی=محمد|نام=معین|ناشر=|سال=1336|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref> ژرمن‌ها مردمانی جنگ‌جو و عدالت‌طلب بودند و دادگاه برای خود داشتند و اگر کسی موجب گناهی می‌شد که موجب ننگ بر آنان بود، مثل دزدی، او را در باتلاق خفه می‌کردند و در همان‌جا رها می‌کردند. به همین دلیل است که مومیایی‌های چندهزارساله در آن جا کشف شده‌است.
مجلس حاکمین ژرمنی که پس از توصیف نقش برجسته ستون مارکوس آئورلیوس در سال ۱۹۳ میلادی کشیده شده‌است.
مردم ژرمن یا ژرمن‌ها (در منابع قدیمی‌تر مردم توتنی) گروهی نژادی-زبانی اند، که از اروپای شمالی سرچشمه می‌گیرند و به زبان‌های ژرمنی از شاخه زبان‌های هندواروپایی سخن می‌گویند. این زبان‌ها از نیای مشترکشان یعنی زبان نیاژرمنی در دوره آهن به وجود آمده‌اند. این زبان در بسیاری از مناطق با کمک گروه‌های قومی شمال اروپا گسترده شد. از آن جمله: اسکاندیناویایی‌ها (سوئدی‌ها، نروژِی‌ها، دانمارکی‌ها، جزایر فارویی‌ها اما نه فنلاندی‌ها و سامی‌ها)، آلمانی‌ها (شامل اتریشی‌ها و تمام آلمانیزبانانسوئیس و آلمان) هلندی‌ها و انگلیسی‌ها اند. چنان که در لغت‌نامهٔ دکتر محمد معین آمده است.[۱] ژرمن‌ها مردمانی جنگ‌جو و عدالت‌طلب بودند و دادگاه برای خود داشتند و اگر کسی موجب گناهی می‌شد که موجب ننگ بر آنان بود، مثل دزدی، او را در باتلاق خفه می‌کردند و در همان‌جا رها می‌کردند. به همین دلیل است که مومیایی‌های چندهزارساله در آن جا کشف شده‌است.
منابع
↑محمد، معین (۱۳۳۶). لغت نامهٔ دکتر محمد معین. تهران.
درگاه هلند
