شادی امین: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازهوارد |
جز اصلاح خرابکاری باقیمانده |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|تاریخ_تولد= |
|تاریخ_تولد= |
||
}} |
}} |
||
شادی امین [[فمنیست]] و مقیم آلمان است.<ref>{{مدرک بخش آغازین}}{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://shabakeh.de/homo/371/ |عنوان= گفتگو با شادی امین، فعال جنبش زنان و حقوق همجنسگرایان، دربارهٔ روز جهانی مبارزه با همجنسگراستیزی | ناشر =شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی |تاریخ بازبینی= ۴ شهریور ۱۳۹۷|اولیه}}</ref> او از مدیران «سازمان عدالت برای ایران»، مسئول و هماهنگکننده «شبکه لزبینها و ترنس جندرهای ایرانی (شش رنگ)»<ref>{{مدرک بخش آغازین}}{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی= http://6rang.org/2892 |عنوان= گفتگو با شادی امین به بهانه انتشار کتاب «جنسیت X» | ناشر =وبگاه شش رنگ |تاریخ = 5 آبان 1394 |تاریخ بازبینی=۵ شهریور ۱۳۹۷|اولیه}}{{اولیه}}</ref> است. |
|||
== زندگینامه == |
== زندگینامه == |
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۱
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۸) |
این مقاله شامل محتوایی شبیه تبلیغات است. (اوت ۲۰۱۸) |
شادی امین | |
---|---|
ملیت | ایرانی–آلمانی |
پیشه | پژوهشگر، فعال حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها، فمینیست |
شادی امین فمنیست و مقیم آلمان است.[۱] او از مدیران «سازمان عدالت برای ایران»، مسئول و هماهنگکننده «شبکه لزبینها و ترنس جندرهای ایرانی (شش رنگ)»[۲] است.
زندگینامه
شادی امین پس از انقلاب ۱۳۵۷، فعالیت سیاسی خود را به عنوان هوادار سازمان چریکهای فدایی خلق آغاز کرد و پس از انشعاب آن سازمان، به جناح سازمان فدائیان خلق (اقلیت) پیوست. او پس از جدایی از این سازمان، فعالیتهای خود را بر مسائل زنان و همجنسگرایان زن متمرکز کرد.[۳] چندین کتاب دربارهٔ تجربه زندگی همجنسگرایان و ترانسجندرها در ایران و دهها مقاله و سخنرانی، حاصل فعالیت او در این حوزه است.[۴] در سال ۱۹۹۷، در یکی از اولین جلسات عمومی مربوط به وضعیت همجنس گرایان در جامعه ایرانی خارج از کشور (در برلین) با عنوان «همجنسگرایی و برخورد ایرانیان با آن» سخنرانی کرد و به این ترتیب، فعالیتهای خود در حوزه حقوق همجنسگرایان در جامعه ایرانی را به صورت علنی آغاز کرد.[۵]
او هماکنون مدیر سازمان ۶رنگ (شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی)[۶] و همینطور مدیر سازمان عدالت برای ایران فعالیت میکند. وی سه سازمان غیرانتفاعی در انگلستان به ثبت رساندهاست.[۷]
فعالیتها
- ۱۹۸۸ - از سازمان دهندگان تظاهرات ۳۵۰۰ نفره در فرانکفورت علیه سفر هانس-دیتریش گنشر، وزیر خارجه آلمان به ایران و اعتصاب غذای متعاقب آن در اعتراض به کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی ایران در سال ۱۳۶۷.[۸]
- ۱۹۹۵ - شرکت در کنفرانس جهانی زنان در پکن و روشنگری دربارهٔ وضعیت زنان در ایران در چارچوب گروه «زنان تبعیدی علیه بنیادگرایی».[۹][۱۰]
* ۱۹۹۶ - سخنرانی دربارهٔ نقش زنان تبعیدی در کنفرانس پکن، در کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان در سیاتل، به همراه شیرین عبادی و پروانه اسکندری (فروهر)[نیازمند یادکرد][۱۱][نیازمند منبع]
* ۱۹۹۷ - سخنرانی دربارهٔ نقد و بررسی نشریه زنان، به دعوت گروههای زنان و تشکلهای فرهنگی مختلف در شهرهای هامبورگ، برلین، هانوفر و فرانکفورت[نیازمند توضیح بیشتر]
* ۱۹۹۸-۹ - سخنرانی در شبهای همبستگی با نویسندگان ایران؛ پس از وقوع قتلهای زنجیرهای ایران، کانون نویسندگان ایران در تبعید در شهرهای مختلف شبهای همبستگی برگزار کرد که شادی امین در چندین برنامه از این سلسله شبهای همبستگی سخنرانی داشتهاست.[نیازمند توضیح بیشتر]
* ۱۹۹۹، ۲۰۰۱، ۲۰۰۷، ۲۰۱۱ - از برگزار کنندگان سمینارهای سالانه زنان همجنس و دگرجسنگرای ایرانی در شهرهای برلین و فرانکفورت[نیازمند توضیح بیشتر]
* ۲۰۰۳ - تأسیس شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی به همراه گروه دیگری از فعالان جنبش زنان ایران در تبعید[نیازمند توضیح بیشتر][۱۲] * ۲۰۰۴ - برگزاری سمینار پیرامون آزار جنسی کودکان در فرانکفورت[نیازمند توضیح بیشتر][۱۳]
- ۱۳۸۸ - تأسیس سازمان عدالت برای ایران به همراه شادی صدر[۱۴]
- ۱۳۸۸ - تأسیس ۶سازمان رنگ (شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی)[۱۵]
کنفرانس برلین
کنفرانس برلین – با نام اصلی کنفرانس «ایران پس از انتخابات» – نام همایش ۳ روزهای بود که بعد از انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی از ۱۹ تا ۲۱ فروردین ۱۳۷۹ (مارس ۲۰۰۰) به مدت سه روز از سوی حزب سبزهای آلمان و به دعوت بنیاد هاینریش بل در خانهٔ فرهنگهای جهان در برلین برگزار شد. گروهی از زنان ایرانی در برلین، تحت عنوان «زنان ایرانی علیه بنیادگرایی»، تصمیم گرفتند در اعتراض به عدم حضور زنان تبعیدی و گروههای مخالف جمهوری اسلامی در این کنفرانس، فعالیتهای مختلفی را ترتیب دادند. شادی امین، از سوی گروه، مسئولیت یافت تا در ابتدای کنفرانس، خواهان یک دقیقه سکوت به احترام کلیه کشته شدگان ۲۱ سال گذشته در ایران شد که با مخالفت برگزار کنندگان و برخورد شدید پلیس و نیروهای امنیتی رو به رو شد[۱۶]این اتفاق، و اعتراضات به عدم دعوت از فعالان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی باعث به اغتشاش کشیده شدن کنفرانس برلین شد. شادی امین به دلیل شدت خشونت فیزیکی پلیس پس از اتمام روز اول کنفرانس و در بیرون از سالن، به بیمارستان منتقل شد.[۱۷]
در ۲۰ مارس ۲۰۰۱، دادگاهی در برلین به شکایت شادی امین از پلیس و شکایت پلیس از شادی امین بهطور توامان رسیدگی کرد و در نهایت دادگاه شادی امین را از اتهام مقاومت در برابر قدرت دولت در داخل سالن تبرئه کرد.[نیازمند توضیح بیشتر][نیازمند منبع][اهمیت؟] شبکه تلویزیونی من و تو در برنامهای مستند دربارهٔ کنفرانس برلین، شادی امین و حسن یوسفی اشکوری را رودررو قرار دادهاست.[۱۸]
تالیفات
علاوه بر مقالات متعدد که در نشریات چاپی و وبگاههای اینترنتی منتشر شده، شادی امین گزیدهای از آثار آدریان ریچ و اودری لرد، دو فمینیست لزبین معروف آمریکایی را در کتابی با عنوان قدرت و لذت ترجمه و منتشر کردهاست.[نیازمند توضیح بیشتر][۱۹] وی همچنین با همکاری شادی صدر، کتاب جنایت و مصونیت (با عنوان اصلی «Crime and Impunity; Sexual Torture of Women in Islamic Republic Prisons») را تدوین و منتشر کردهاست.[۲۰] شادی امین در اردیبهشت ماه ۱۳۹۴، کتاب «جنسیت X؛ تجربه زیسته همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی» را منتشر کرد.[۲۱]
فیلمهای مستند
* کنفرانس پکن و زنان تبعیدی این فیلم، گزارشی از کنفرانس جهانی زنان (پکن، ۱۹۹۵) است و به فعالیتهای گروهی از زنان تبعیدی که سعی در روشنگری پیرامون وضعیت زنان در ایران داشتند و رو در رو شدن آنها با هیاتی از زنان که با تأیید مقامات جمهوری اسلامی از داخل ایران در کنفرانس پکن شرکت کرده بودند میپردازد. پس از ساخت این فیلم، شادی امین در شهرهای مختلف از جمله استکهلم، برلین، فرانکفورت، وین، سیاتل، هامبورگ و… با نمایش آن، به ارائه گزارش دربارهٔ کنفرانس پکن و دستاوردهای آن پرداخت.[نیازمند توضیح بیشتر][نیازمند منبع]
* زنان و هنر زندگی این فیلم دربارهٔ زندگی و هنر ده زن هنرمند ایرانی مقیم برلین است.[نیازمند توضیح بیشتر][نیازمند منبع]
* مرغان مینا سکوت نمیکنند این فیلم ۱۲ دقیقهای که در سال ۲۰۰۱ تولید شده، به موارد نقض حقوق بشر در ایران میپردازد. این فیلم در جشنواره فیلم لایپزیک به نمایش درآمده است.[نیازمند توضیح بیشتر][نیازمند منبع]
* اپوزیسیون تبعیدی و کنفرانس برلین (Exilopposition und Berliner Konferenz) این فیلم که در سال ۲۰۰۰ تولید شده، روایتی متفاوت از آنچه در تلویزیون جمهوری اسلامی و روایتهای اصلاح طلبان شرکت کننده در کنفرانس برلین ارائه شده، از این کنفرانس و وقایع آن به نمایش میگذارد.[نیازمند توضیح بیشتر][نیازمند منبع]
- شبهای بینهایت زنان زندانی
این مستند کوتاه، شهادتهای زنان زندانی را پیرامون نوعی از شکنجه که در زندان قزل حصار و در اوائل دهه ۶۰ رایج بوده به تصویر میکشد. براساس این شهادتها، داود رحمانی، رئیس زندان قزل حصار صدها زندانی سیاسی زن را وادار میکرده که با چادر و چشمبند، مسیری طولانی را سینه خیز بروند و خود و سایر زندانبانان در همین حالت به باسن، کمر و اندامهای جنسی این زنان ضربه وارد میکردهاند[۲۲] شبهای بینهایت زنان زندانی به شکل آنلاین قابل دسترس است.[۲۳]
- لحظههای آخر (Final Moments)
این فیلم، برای نخستین بار موضوع تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام را که در دهه ۶۰ شمسی و در برخی از زندانهای ایران علیه زندانیان سیاسی زن اعمال شده، مستند میکند.[۲۴]
تحقیقات
شادی امین محقق اصلی پروژه تحقیقاتی «جنایت بی عقوبت» بودهاست. این تحقیق، به شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی زن در طول سه دهه ۶۰، ۷۰ و ۸۰ شمسی در ایران میپردازد. حاصل این تحقیق، دو جلد کتاب به اسامی "جنایت بی عقوبت؛ گزارش اول- شکنجه جنسی زندانیان زن در دهه ۶۰"[۲۵] و "جنایت بی عقوبت؛ شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان زن، دهه ۷۰ و ۸۰ "[۲۶] به زبان فارسی و کتاب "Crime and Impunity" به زبان انگلیسی[۲۷] است. شادی امین در سال ۱۳۹۰ (۲۰۱۱)، انجام پروژه تحقیقاتی را با عنوان «نه به تغییر جنسیت اجباری» را با سازمان عدالت برای ایران[۲۸] آغاز کرد. هدف این پروژه تحقیقاتی که نتایج آن قرار است در سال ۱۳۹۳ ارائه شود، بررسی موارد نقض حقوق همجنسگرایان و ترنسجندرها در عملهای تغییر جنسیت در ایران است. وی بخشی از نتایج این تحقیق را در بیست و چهارمین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان ایران که در ژوئیه ۲۰۱۳ در کلن آلمان برگزار شد ارائه کرد[۲۹]
جوایز
- لوح افتخار جشنواره فیلم صداهای امروز زنان ۲۰۱۴[۳۰]
پرونده اعاده حیثیت
در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۲۳ آوریل ۲۰۱۸)، دادگاهی در شهر تورنتو، آرشام پارسی را بهدلیلِ انتشار افتراهای فاحش علیه شادی امین، او را به پرداخت ۲۵ هزار دلار خسارت محکوم کرد.[۳۱] کریستوفر اشبی(Christopher Ashby)، قاضی این دادگاه، در این حکم[۳۲] با تأکید بر شهادت دروغِ آرشام پارسی برای دادگاه، گفتهاست: «تمامی مطالب منتشره علیه [شادی امین]، پستهای فیسبوکی و ایمیلها به لحاظ قانونی “بدون تردید» افترا محسوب میشوند. بالاترین مبلغ خسارت عمومی برای افترا مبلغ ۲۵ هزار دلار است… شاکی [شادی امین] هر چند مقیم آلمان است، ولی در سطح جهانی و در جامعه الجیبیتی تا حدودی شناخته شدهاست. مطالب افتراآمیز، وی را متهم به تجاوز، پولشویی، و جرائم جدی دیگر میکنند. مطالب افتراآمیز، در اینترنت منتشر شدند و هیچگونه اظهار تاسف یا عذرخواهی ای ابراز نشدهاست. به نظر میآید. به این دلایل، من معتقدم حداکثر خسارت میزان مناسبی است. (بندهای ۱۵۵ و ۱۵۶از صفحه ۲۶ حکم دادگاه).[۳۳]
جستارهای وابسته
منابع و پانویس
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«گفتگو با شادی امین، فعال جنبش زنان و حقوق همجنسگرایان، دربارهٔ روز جهانی مبارزه با همجنسگراستیزی». شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«گفتگو با شادی امین به بهانه انتشار کتاب «جنسیت X»». وبگاه شش رنگ. ۵ آبان ۱۳۹۴. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه]
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]رادیو فردا =. ««چالش احترامآمیز» اشرف دهقانی و اوریانا فالاچی در مهمانی شادی امین». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]رادیو فردا =. «شادی امین». رادیو فردا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]ایران اینترنشنال =. «دور زدن ممنوع/شادی امین». ایران اینترنشنال. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«دربارهٔ ما». ۶رنگ. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «عدالت برای ایران». وبگاه کامپانیزهم. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ بالاویزیون. «شادی امین». بالاویزیون. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«پکن پس از ده سال». کنفرانس زنان. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]خبرنامه گویا. «بیآبرویی نواندیشان دینی در حفظ آبروی حجاب،». خبرنامه گویا. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «نگاهی به روند برگزاری کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان». رادیو زمانه. دریافتشده در ۴ شهریور ۱۳۹۷.[عدم مطابقت با منبع]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«شبکه سراسری همکاری زنان ایرانی». وبگاه شبکه سراسری زنان ایرانی. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع]
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«آزار جنسی علیه کودکان، نگاهی به ریشهها و اندیشهها / شادی امین». وبگاه شبکه سراسری زنان ایرانی. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[در متن مقاله تأیید نشده است]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«دربارهٔ ما». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۴ فوریه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه][نیازمند منبع]
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم؛ گزارشی از اولین نشست سراسری زنان لزبین ایرانی». شش رنگ. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه][نیازمند منبع]
- ↑ «کنفرانس برلین، روایتی متفاوت از همه آنچه تاکنون دیدهاید». یوتیوب. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ «کنفرانس برلین پس از پانزده سال». کیهان لندن. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«رو در رو قسمت ۲». تلویزیون من و تو. دریافتشده در ۵ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [در متن مقاله تأیید نشده است]«دانلود کتاب قدرت و لذت». گودریدز. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه]
- ↑ ««Crime and Impunity; Sexual Torture of Women in Islamic Republic Prisons»» (PDF). عدالت برای یران. بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۶. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ ««جنسیت X؛ تجربه زیسته همجنسگرایان و ترنسجندرهای ایرانی»» (PDF). عدالت برای یران و شش رنگ. دریافتشده در ۶ شهریور ۱۳۹۷.
- ↑ [نیازمند منبع غیر اولیه]«فیلم مستند شبهای بینهایت زنان زندانی». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «شبهای بینهایت زنان زندانی». عدالت برای ایران. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «لحظههای آخر، مستندی دربارهٔ تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام». عدالت برای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۵ آوریل ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰ آذر ۱۳۹۷.
- ↑ «جنایت بی عقوبت؛ گزارش اول- شکنجه جنسی زندانیان زن در دهه ۶۰» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «جنایت بی عقوبت؛ شکنجه و خشونت جنسی علیه زندانیان زن، دهه ۷۰ و ۸۰» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «Crime and Impunity» (PDF). عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «وبگاه سازمان عدالت برای ایران». عدالت برای ایران. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «سخنرانی شادی امین در ۲۴مین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان». یوتیوب. دریافتشده در ۵ بهمن ۱۳۹۴.
- ↑ «"لحظههای آخر"برنده لوح افتخار جشنواره فیلم "صداهای امروز زنان" شد». عدالت برای ایران. پارامتر
|پیوند=
ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=
نیاز به وارد کردن|پیوند=
دارد (کمک) - ↑ «دادگاهی در کانادا آرشام پارسی را به دلیل ایجاد وب سایت افترا علیه شادی امین به پرداخت ۲۵،۰۰۰ دلار خسارت محکوم کرد». کیهان لندن. ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷. دریافتشده در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۷.[نیازمند منبع غیر اولیه]
- ↑ «حکم دادگاه کانادا علیه آرشام پارسی» (PDF). دادگاه انتاریو. ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷. دریافتشده در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷.
- ↑ «فعال ایرانی غرامت دریافت میکند». Canadian Lawyer. ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷. دریافتشده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۷.
پیوند به بیرون
- اختلافها در بیطرفی از دسامبر ۲۰۱۹
- مقالههای نیازمند ارجاعهای اضافی از اوت ۲۰۱۸
- مقالههای با لحن تبلیغاتی از اوت ۲۰۱۸
- افراد زنده
- ایرانیهای مهاجرتکرده به آلمان
- دگرباشان جنسی اهل ایران
- روزنامهنگاران زن اهل ایران
- زادگان ۱۹۶۴ (میلادی)
- فعالان حقوق بشر اهل ایران
- فعالان حقوق زنان اهل ایران
- فعالان حقوق همجنسگرایان در ایران
- فمینیستهای اهل ایران
- همجنسگرایان زن