پاپ اوربان دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۸۳: خط ۸۳:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
*کتاب تاریخ انسانی سال دوم صفحهٔ ۱۰۴
* کتاب تاریخ انسانی سال دوم صفحهٔ ۱۰۴
*کتاب ناریخ جنگ های صلیبی دریافت شده در 28 می 2019
* کتاب ناریخ جنگ های صلیبی دریافت شده در 28 می 2019
*کتاب تاریخ فلسطین دریافت شده در 28 می 2019
* کتاب تاریخ فلسطین دریافت شده در 28 می 2019
*نوشته شده توسط مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا(tyuyuy)یا میلاد صادقی
* نوشته شده توسط مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا(tyuyuy)یا میلاد صادقی
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
* [[جنگ‌های صلیبی]]
* [[جنگ‌های صلیبی]]
خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:


{{ترتیب‌پیش‌فرض:اوربان دوم}}
{{ترتیب‌پیش‌فرض:اوربان دوم}}
[[رده:اوربان دوم|اوربان دوم]]

[[رده:اوربان دوم]]
[[رده:اهالی فرانسه در سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:اهالی فرانسه در سده ۱۱ (میلادی)]]
[[رده:اهالی مارن]]
[[رده:اهالی مارن]]
خط ۱۱۱: خط ۱۱۰:
[[رده:دیپلمات‌های اهل سریر مقدس]]
[[رده:دیپلمات‌های اهل سریر مقدس]]
[[رده:زادگان ۱۰۴۲ (میلادی)]]
[[رده:زادگان ۱۰۴۲ (میلادی)]]
[[رده:زادگان دهه ۱۰۳۰ (میلادی)]]
[[رده:مسیحیان نخستین جنگ صلیبی]]
[[رده:مسیحیان نخستین جنگ صلیبی]]
[[رده:منتقدان اسلام]]
[[رده:منتقدان اسلام]]

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۵۸

اوربان دوم
پاپ اوربان دوم
زادهٔحدود ۱۰۴۲
درگذشت۲۹ ژوئیه ۱۰۹۹
رم، ایتالیا
سال‌های فعالیت۱۰۸۸-۱۰۹۹
کارهای برجستهپاپ کلیسای کاتولیک رم
پس ازویکتور سوم
پیش ازپاسکال دوم

پاپ اوربان دوم(به لاتین: Urbanus II)(۱۰۴۲ -۲۹ ژوئیه ۱۰۹۹) یکی از پاپهای کلیسای کاتولیک روم بود و در مارس ۱۰۸۸ به مقام پاپ رسید و در سال ۱۰۹۶ فرمان اولین جنگ صلیبی را صادر نمود. وی شخصاً در راس شوالیه‌های فرانسه برای آزاد سازی اسپانیا شد. او اهل استان شامپانی فرانسه بود. پاپ اوربان در سال ۱۰۹۵ تمامی مسیحیان را در کلرمون جمع و همه را به تشویق برای باز پس‌گیری اورشلیم کرد. حرف‌های به ظاهر دفاع گرانه از عالم مسیحیت او بیشتر مردم اروپا را تشویق برای جنگ صلیبی کرد. او به تمامی جنگاوران مسیحی دستور داد بر روی سینه و پیشانی خودشان صلیب بکشند. پاپ دستور داد تمامی جنگ‌ها بین مسیحیان لغو و تمامی غلامان آزاد شوند. بنابر این لشکر عظیمی از صلیبیون به طرف اورشلیم حرکت کردند. قبل از این پاپ برای جمع‌آوری افراد به طرف جنوب فرانسه حرکت کرد و توانست بارون‌ها کنت‌ها و دوک هارا به این جنگ وارد کند. او به طرف ایتالیا رفت و سپس به سمت جنوب ایتالیا حرکت کرد. در شهرهای پیزاوژن افراد زیادی برای این جنگ آماده شدند. شاید برایتان سؤال باشد که چطور اینقدر زود ایتالیایی‌ها و نورمن این فراخوان را قبول کردند، در سال های۱۰۰۴و۱۰۱۱ اعراب دزد دریای دو بار در این سال‌ها به این دو شهر حمله کرده بودند و همه جا را تاراج کرده بودند و بنابر این اهالی این دو شهر به خوبی دعوت پاپ را پذیرفتند. فراخوان پاپ یک اتفاق را به عقب انداخت و آن تسخیر قسطنطنیه بود.

سخنان پاپ در مجمع کلرمون

پاپ وارد مجمع شد و چنین گفت:ای نژاد فرانک نژاد محبوب و برگزیدهٔ خدا از مرزهای اورشلیم و از جانب قسطنطنیه خبر غم‌انگیزی آورده‌اند که قومی از خدا بی‌خبر این املاک مقدسه را فتح کردند. اگر با ایشان مقابله نشود ما نیز از بین خواهیم رفت. جلوی این قوم را بگیرید وگرنه قبر مسیح از بین خواهد رفت. نباید برای کوچکترین توهینی با هم دوئل کنیم، پس به این جنگ پایان دهید و بروید و در کلیسای قیامت شکر به جا بیاورید و آن خاک مقدس و خاک بهشت را از چنگ آن قوم بگیرید. در کتاب‌های دیگر نیز چنین سخنانی موجود است. باید توجه داشته باشیم که بیشتر افراد در مجمع کلرمون فرانسوی بودند. این خبر از طرف سیمون پاتریک اورشلیم به پی یرلرمیت و سپس به پاپ اوربان رسده که سلجوقیان همان قوم تبهکار آن زمین‌های بیزانس را تصرف کرده‌اند. پاپ به مسیحیان گفته بود که اگر اورشلیم را تصرف یا در راه اورشلیم بمیرند تمامی گناهان آن‌ها بخشیده می‌شود و درسال‌های بعد نیز پاپ‌ها به مسیحیان می‌گفتند که این نشانه‌ها نشانهٔ ظهور حضرت مسیح است و یک پاپ پس از دیگری ظهور حضرت مسیح را موکول می‌کرد به سال بعد. یکی دیگر از پاپ‌ها پاپ آبه ریشار بود که با هفتصد زایر به قبرس حرکت کرد اما به اروپا برگشت و برای اروپاییان گفت که مسلمانان نگذاشته‌اند ما به اورشلیم برویم و این دروغ باعث شد شورمذهبی اروپاییان برانگیخته تر از قبل شود و سیل عظیمی از صلیبیون به طرف مسلمانان حرکت کردند.

لشکر عوام الناس

این لشکر به دستور پاپ همراه با پی یر لرمیت به طرف اورشلیم حرکت کردند. آنها از مجارستان گذشته و وارد قسطنطنیه شدند. در بین را او بسیاری از ولگردان و راهزنان راه به لشکر خود اضافه کرد. الکسیوس کومنه پادشاه بیزانس پی یر لرمیت را به خوبی پذیرفت و تأمین آذوقهٔ افرادش رابه عهده گرفت. پادشاه بیزانس لشکریان صلیبی را در اردوگاهی در بیرون از شهر جای داد. اما در آنجا عاملان مشکوکی دست به تاراج و چپاول زدند. الکسیوس چون موقع را در خطر دید همه را به قلعه ای در نزدیکی سلجوقیان و یونان فرستاد. اما شور و شوق صلیبیون نگذاشت آنها در قلعه بمانند. آنها از قلعه خارج و به طرف سلجوقیان به را افتادند. لشکری منظم از سلجوقیان به آنها برخورد و صلیبیون نا منظم را نابود کردند.

منابع

  • کتاب تاریخ انسانی سال دوم صفحهٔ ۱۰۴
  • کتاب ناریخ جنگ های صلیبی دریافت شده در 28 می 2019
  • کتاب تاریخ فلسطین دریافت شده در 28 می 2019
  • نوشته شده توسط مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا(tyuyuy)یا میلاد صادقی

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون