هواپیمای پهن‌پیکر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
فارسی سازی ارقام |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Airbus A380.jpg|بندانگشتی|250px|هواپیمای [[ایرباس ای-۳۸۰]]،بزرگترین و پهن ترین هواپیمای مسافربری جهان]] |
[[پرونده:Airbus A380.jpg|بندانگشتی|250px|هواپیمای [[ایرباس ای-۳۸۰]]،بزرگترین و پهن ترین هواپیمای مسافربری جهان]] |
||
'''هواپیمای پهن پیکر''' یک هواپیمای بزرگ مسافربری است که در سالن مسافرین آن دو راهرو وجود دارد و در اصطلاح به آن هواپیمای دو راهرویی می‌گویند.عموما هواپیماهای مسافربری پهن پیکر،بدنه‌ای با قطر |
'''هواپیمای پهن پیکر''' یک هواپیمای بزرگ مسافربری است که در سالن مسافرین آن دو راهرو وجود دارد و در اصطلاح به آن هواپیمای دو راهرویی می‌گویند.عموما هواپیماهای مسافربری پهن پیکر،بدنه‌ای با قطر ۵ تا ۶ متر دارند.در این نوع هواپیماها،در سالن اصلی،مسافران در ۷ تا ۹ صندلی در کنار یکدیگر می‌نشینند و در کل توانایی حمل ۲۰۰ تا ۶۰۰ مسافر را دارد.بزرگترین هواپیمای پهن پیکر جهان،دارای عرضی بیش از ۶ متر است و می‌تواند بیش از ۱۱ مسافر را در یک ردیف،پهلو به پهلو جای دهد.هواپیماهای پهن پیکر بصورت گسترده‌ای برای حمل بار و دیگر کارهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. |
||
در مقابل،هواپیماهای مسافربری تنگ پیکر دارای قطری در حدود |
در مقابل،هواپیماهای مسافربری تنگ پیکر دارای قطری در حدود ۳ تا ۴ متر هستند و یک راهرو دارند و تعداد صندلیهای آنها بین ۲ تا ۶ عدد کنار هم است. |
||
هواپیماهای پهن پیکر در اصل برای بهره وری بیشتر و در عین حال آسایش مسافران طراحی |
هواپیماهای پهن پیکر در اصل برای بهره وری بیشتر و در عین حال آسایش مسافران طراحی شده‌است.این هواپیماها به منظور انتقال هرچه بیشتر مسافران و در نتیجه سود و منفعت بیشتر گسترش یافته‌اند.اینکه یک هواپیما چقدر مسافر را حمل کند،به شرکت هواپیمایی هم وابسته‌است زیرا اندازه صندلیهای هواپیما را شرکت هواپیمایی تعیین می‌کند.برای مثال در پروازهای کوتاه مدت،تعداد صندلیها بسیار بیشتر است. |
||
== تاریخچه == |
== تاریخچه == |
||
بدنبال موفقیت در طرحهای هواپیماهای کم پهنای [[بوئینگ ۷۰۷]] و [[داگلاس دی سی- |
بدنبال موفقیت در طرحهای هواپیماهای کم پهنای [[بوئینگ ۷۰۷]] و [[داگلاس دی سی-۸]] در مقابل درخواست جهانی برای سفرهای هوایی در اواخر دهه پنجاه میلادی،شرکتهای هوایی تحقیق خود را راجع به هواپیماهای بزرگتر آغاز کردند.درخواستهایی که مهندسان با آن روبرو بودند عبارت اند از:تقاضای هواپیمایی‌ها برای هواپیمایی که بتواند مسافران بیشتری حمل کند،سوخت قابل بیشتر و قیمت عملیاتی کمتر. |
||
هواپیماهایی مانند |
هواپیماهایی مانند ۷۰۷ و در سی-۸ بگونه‌ای هستند که مسافران در اطراف تک راهروی آنها می‌نشینند و تعداد صندلیهای آنها در یک ردیف بیش از ۶ عدد نبود.هواپیمای بزرگتر باید دراز باشد،بلند باشد (مثلا دو طبقه باشد) و پهن باشد تا بتواند تعداد قابل توجهی صندلی مسافر را در خود جای دهد.مهندسان همچنین دریافتند که دراز کردن بدنه هواپیما نیاز به هماهنگی با فرودگاهها دارد.همچنین دو طبقه کردن آن مشکلات زیادی را در هنگام تخلیه اضطراری هواپیما پدید می‌آورد و نیاز به تنظیمات سخت دارد.این مسائل،دردسرهای زیادی را در آن زمان فراهم کردند.این پارامترها در آخر به ساختن هواپیماهایی با بدنه پهن منجر شدند که در نتیجه آن هواپیما دو راهرویه شد و توانستند در هر ردیف آن تا ده صندلی هم قرار دهند. |
||
عصر هواپیماهای پهن پیکر در سال |
عصر هواپیماهای پهن پیکر در سال ۱۹۷۰ میلادی با ورود به خدمت اولین هواپیمای پهن پیکر-هواپیما چهار موتوره [[بوئینگ ۷۴۷]]-آغاز شد.در طبقه اصلی ۷۴۷ دو راهرو وجود دارد و در هر ردیف ده صندلی قرار دهند و در طبقه دوم هواپیما (کوهان آن)،یک راهرو وجود دارد و شش نفر می‌توانند در کنار یکدیگر بنشینند.بدنبال این هواپیما،نخستین هواپیماهای سه موتوره پهن پیکر با نامهای [[مک دانل داگلاس دی سی-۱۰]] و [[لاکهید ال-۱۰۱۱]] تولید شدند.در سال ۱۹۷۴ میلادی،شرکت [[ایرباس]]،نخستین هواپیما پهن پیکر دو موتوره جهان را با نام [[ایرباس آ-۳۰۰]] معرفی کرد. |
||
بعد از کامیابی در تولید هواپیماهای پهن پیکر،در طول دو دهه پسین هواپیماهای پهن پیکر موفق زیادی وارد بازار شدند.از جمله آنها می‌توان به [[ایرباس آ-۳۴۰]] و [[بوئینگ |
بعد از کامیابی در تولید هواپیماهای پهن پیکر،در طول دو دهه پسین هواپیماهای پهن پیکر موفق زیادی وارد بازار شدند.از جمله آنها می‌توان به [[ایرباس آ-۳۴۰]] و [[بوئینگ ۷۶۷]] و [[بوئینگ ۷۷۷|۷۷۷]] اشاره کرد.تا اکتبر سال ۲۰۰۷ و ورود نخستین [[ایرباس آ-۳۸۰]]،بوئینگ ۷۴۷ بزرگترین و پهنترین هواپیمای جهان بود. |
||
== منبع == |
== منبع == |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|عنوان = Wide-body aircraft |
|عنوان = Wide-body aircraft |
||
|زبان = انگلیسی |
|زبان = انگلیسی |
||
|بازیابی = |
|بازیابی =۹ آپریل ۲۰۰۹ |
||
}} |
}} |
||
نسخهٔ ۹ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۲۱:۱۴
هواپیمای پهن پیکر یک هواپیمای بزرگ مسافربری است که در سالن مسافرین آن دو راهرو وجود دارد و در اصطلاح به آن هواپیمای دو راهرویی می‌گویند.عموما هواپیماهای مسافربری پهن پیکر،بدنه‌ای با قطر ۵ تا ۶ متر دارند.در این نوع هواپیماها،در سالن اصلی،مسافران در ۷ تا ۹ صندلی در کنار یکدیگر می‌نشینند و در کل توانایی حمل ۲۰۰ تا ۶۰۰ مسافر را دارد.بزرگترین هواپیمای پهن پیکر جهان،دارای عرضی بیش از ۶ متر است و می‌تواند بیش از ۱۱ مسافر را در یک ردیف،پهلو به پهلو جای دهد.هواپیماهای پهن پیکر بصورت گسترده‌ای برای حمل بار و دیگر کارهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در مقابل،هواپیماهای مسافربری تنگ پیکر دارای قطری در حدود ۳ تا ۴ متر هستند و یک راهرو دارند و تعداد صندلیهای آنها بین ۲ تا ۶ عدد کنار هم است.
هواپیماهای پهن پیکر در اصل برای بهره وری بیشتر و در عین حال آسایش مسافران طراحی شده‌است.این هواپیماها به منظور انتقال هرچه بیشتر مسافران و در نتیجه سود و منفعت بیشتر گسترش یافته‌اند.اینکه یک هواپیما چقدر مسافر را حمل کند،به شرکت هواپیمایی هم وابسته‌است زیرا اندازه صندلیهای هواپیما را شرکت هواپیمایی تعیین می‌کند.برای مثال در پروازهای کوتاه مدت،تعداد صندلیها بسیار بیشتر است.
تاریخچه
بدنبال موفقیت در طرحهای هواپیماهای کم پهنای بوئینگ ۷۰۷ و داگلاس دی سی-۸ در مقابل درخواست جهانی برای سفرهای هوایی در اواخر دهه پنجاه میلادی،شرکتهای هوایی تحقیق خود را راجع به هواپیماهای بزرگتر آغاز کردند.درخواستهایی که مهندسان با آن روبرو بودند عبارت اند از:تقاضای هواپیمایی‌ها برای هواپیمایی که بتواند مسافران بیشتری حمل کند،سوخت قابل بیشتر و قیمت عملیاتی کمتر.
هواپیماهایی مانند ۷۰۷ و در سی-۸ بگونه‌ای هستند که مسافران در اطراف تک راهروی آنها می‌نشینند و تعداد صندلیهای آنها در یک ردیف بیش از ۶ عدد نبود.هواپیمای بزرگتر باید دراز باشد،بلند باشد (مثلا دو طبقه باشد) و پهن باشد تا بتواند تعداد قابل توجهی صندلی مسافر را در خود جای دهد.مهندسان همچنین دریافتند که دراز کردن بدنه هواپیما نیاز به هماهنگی با فرودگاهها دارد.همچنین دو طبقه کردن آن مشکلات زیادی را در هنگام تخلیه اضطراری هواپیما پدید می‌آورد و نیاز به تنظیمات سخت دارد.این مسائل،دردسرهای زیادی را در آن زمان فراهم کردند.این پارامترها در آخر به ساختن هواپیماهایی با بدنه پهن منجر شدند که در نتیجه آن هواپیما دو راهرویه شد و توانستند در هر ردیف آن تا ده صندلی هم قرار دهند.
عصر هواپیماهای پهن پیکر در سال ۱۹۷۰ میلادی با ورود به خدمت اولین هواپیمای پهن پیکر-هواپیما چهار موتوره بوئینگ ۷۴۷-آغاز شد.در طبقه اصلی ۷۴۷ دو راهرو وجود دارد و در هر ردیف ده صندلی قرار دهند و در طبقه دوم هواپیما (کوهان آن)،یک راهرو وجود دارد و شش نفر می‌توانند در کنار یکدیگر بنشینند.بدنبال این هواپیما،نخستین هواپیماهای سه موتوره پهن پیکر با نامهای مک دانل داگلاس دی سی-۱۰ و لاکهید ال-۱۰۱۱ تولید شدند.در سال ۱۹۷۴ میلادی،شرکت ایرباس،نخستین هواپیما پهن پیکر دو موتوره جهان را با نام ایرباس آ-۳۰۰ معرفی کرد.
بعد از کامیابی در تولید هواپیماهای پهن پیکر،در طول دو دهه پسین هواپیماهای پهن پیکر موفق زیادی وارد بازار شدند.از جمله آنها می‌توان به ایرباس آ-۳۴۰ و بوئینگ ۷۶۷ و ۷۷۷ اشاره کرد.تا اکتبر سال ۲۰۰۷ و ورود نخستین ایرباس آ-۳۸۰،بوئینگ ۷۴۷ بزرگترین و پهنترین هواپیمای جهان بود.
منبع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wide-body aircraft». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ آپریل ۲۰۰۹.