خوان آلمیدا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۶۲: خط ۶۲:


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
خوان آلمیدا در منطقه‌ای فقیرنشین در [[هاوانا]] متولد شد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.ain.cubaweb.cu/idioma/ingles/2009/0912fallecioalmeida.htm |title=خبرگزاری کوبا |accessdate=۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120229133112/http://www.ain.cu/idioma/ingles/2009/0912fallecioalmeida.htm |archivedate=۲۹ فوریه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref> در مواقعی مجبور شد تحصیل را رها کند و به عنوان کارگر ساختمانی کار کند. <ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Cuban revolutionary Almeida dies|نشانی=http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8252210.stm|تاریخ=2009-09-12|تاریخ بازبینی=2020-09-08|زبان=en-GB}}</ref>در ۱۹۵۲ زمانی که در [[دانشگاه هاوانا]] درس [[حقوق]] می‌خواند با [[فیدل کاسترو]] دوست شد و به جنبش ضد باتیستا پیوست. در سال ۱۹۵۳در حمله به [[پادگان مونکادا]] در شهر [[سانتیاگو د کوبا|سانتباگو]] شرکت داشت. او در این حمله دستگیر و به‌اتفاق برادران کاسترو مدتی را در زندان [[ایسلا د لا خوبنتود]] سپری کرد.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Juan Almeida Bosque, Laborer Who Rose to Power at Castro’s Side, Dies at 82|نشانی=https://www.nytimes.com/2009/09/13/nyregion/13almeida.html|کوشش=The New York Times|تاریخ=2009-09-12|تاریخ بازبینی=2020-09-11|شاپا=0362-4331|زبان=en-US|نام=The Associated|نام خانوادگی=Press}}</ref> او سپس به [[مکزیک]] رفت تا برای شروع دور تازه‌ای از حملات به دولت [[باتیستا]]، به تجدید نیرو بپردازد.
خوان آلمیدا در منطقه‌ای فقیرنشین در [[هاوانا]] متولد شد.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.ain.cubaweb.cu/idioma/ingles/2009/0912fallecioalmeida.htm |title=خبرگزاری کوبا |accessdate=۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120229133112/http://www.ain.cu/idioma/ingles/2009/0912fallecioalmeida.htm |archivedate=۲۹ فوریه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref> در مواقعی مجبور شد تحصیل را رها کند و به عنوان کارگر ساختمانی کار کند. <ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Cuban revolutionary Almeida dies|نشانی=http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/8252210.stm|تاریخ=2009-09-12|تاریخ بازبینی=2020-09-08|زبان=en-GB}}</ref>در ۱۹۵۲ زمانی که در [[دانشگاه هاوانا]] درس [[حقوق]] می‌خواند با [[فیدل کاسترو]] دوست شد و به جنبش ضد باتیستا پیوست. در سال ۱۹۵۳در حمله به [[پادگان مونکادا]] در شهر [[سانتیاگو د کوبا|سانتباگو]] شرکت داشت. او در این حمله دستگیر و به‌اتفاق برادران کاسترو مدتی را در زندان [[ایسلا د لا خوبنتود]] سپری کرد.<ref name=":0">{{یادکرد خبر|عنوان=Juan Almeida Bosque, Laborer Who Rose to Power at Castro’s Side, Dies at 82|نشانی=https://www.nytimes.com/2009/09/13/nyregion/13almeida.html|کوشش=The New York Times|تاریخ=2009-09-12|تاریخ بازبینی=2020-09-11|شاپا=0362-4331|زبان=en-US|نام=The Associated|نام خانوادگی=Press}}</ref> او سپس به [[مکزیک]] رفت تا برای شروع دور تازه‌ای از حملات به دولت [[باتیستا]]، به تجدید نیرو بپردازد.


== از جبهه سوم شرقی تا پیروزی انقلاب ==
== از جبهه سوم شرقی تا پیروزی انقلاب ==
خط ۷۱: خط ۷۱:


== پس از پیروزی انقلاب، ==
== پس از پیروزی انقلاب، ==
پس از موفقیت در انقلاب کوبا در ژانویه ۱۹۵۹، آلمیدا فرماندهی بخشهای زیادی از نیروهای مسلح انقلابی کوبا را بر عهده گرفت. وی به عنوان سرگرد در [[عملیات خلیج خوک‌ها]]، در آوریل ۱۹۶۱، ریاست ارتش مرکزی با مقرش در [[سانتا کلارا (کوبا)|سانتا کلارا]] را به عهده گرفت. بعدا او به درجه زنرالی ارتقاء یافت و به عنوان عضوی از کمیته مرکزی و دفتر سیاسی انتخاب شد و تعدادی مناصب دولتی دیگر را به عهده گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Castro/Ramonet (2007), p. 681}}</ref> وی به لقب فرمانده انقلاب مفتخر شد . در زمان مرگش او تنها یکی از سه نفری بود که این عنوان به آنها تعلق گرفته بود. دو نفر دیگر گیلرمو گارسیا و رامیرو والدس بودند.
پس از موفقیت در انقلاب کوبا در ژانویه ۱۹۵۹، آلمیدا فرماندهی بخشهای زیادی از نیروهای مسلح انقلابی کوبا را بر عهده گرفت. وی به عنوان سرگرد در [[عملیات خلیج خوک‌ها]]، در آوریل ۱۹۶۱، ریاست ارتش مرکزی با مقرش در [[سانتا کلارا (کوبا)|سانتا کلارا]] را به عهده گرفت. بعدا او به درجه زنرالی ارتقاء یافت و به عنوان عضوی از کمیته مرکزی و دفتر سیاسی انتخاب شد و تعدادی مناصب دولتی دیگر را به عهده گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Castro/Ramonet (2007), p. 681}}</ref> وی به لقب فرمانده انقلاب مفتخر شد . در زمان مرگش او تنها یکی از سه نفری بود که این عنوان به آنها تعلق گرفته بود. دو نفر دیگر گیلرمو گارسیا و رامیرو والدس بودند.<ref name=":0" />


== درگذشت ==
== درگذشت ==

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۰۳

خوان آلمیدا
خوان آلمیدا
زادهٔ۱۷ فوریهٔ ۱۹۲۷
هاوانا، کوبا
درگذشت۱۱ سپتامبر ۲۰۰۹ (۸۲ سال)
هاوانا، کوبا
علت مرگحمله قلبی
ملیتکوبایی
پیشهنظامی، سیاستمدار، شاعر، آهنگساز
کارهای برجستهVice President of the Council of State of Cuba
حزب سیاسیحزب کمونیست کوبا
همسر(ها)دولورس ایزابل گایاردو

خوان آلمیدا بوسک (به اسپانیایی: Juan Almeida Bosque)(زاده ۱۹۲۷-درگذشته ۲۰۰۹) فرمانده انقلابی سیاه‌پوست کوبا بود.

آلمیدا از فرماندهان انقلاب کوبا و معاون رئیس‌جمهور این کشور بود. او تنها فرمانده انقلابی سیاه‌پوست در کادر رهبری کوبا به‌شمار می‌رفت. دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا اعلام کرد: «یاد خوان آلمیدا همواره میان رفقایش زنده خواهد ماند.»[۱]

زندگی‌نامه

خوان آلمیدا در منطقه‌ای فقیرنشین در هاوانا متولد شد.[۲] در مواقعی مجبور شد تحصیل را رها کند و به عنوان کارگر ساختمانی کار کند. [۳]در ۱۹۵۲ زمانی که در دانشگاه هاوانا درس حقوق می‌خواند با فیدل کاسترو دوست شد و به جنبش ضد باتیستا پیوست. در سال ۱۹۵۳در حمله به پادگان مونکادا در شهر سانتباگو شرکت داشت. او در این حمله دستگیر و به‌اتفاق برادران کاسترو مدتی را در زندان ایسلا د لا خوبنتود سپری کرد.[۴] او سپس به مکزیک رفت تا برای شروع دور تازه‌ای از حملات به دولت باتیستا، به تجدید نیرو بپردازد.

از جبهه سوم شرقی تا پیروزی انقلاب

در مارس ۱۹۵۸، ماریو موونز مونروی فرماندهی جبهه شرقی، که در ابتدا نام جبهه سوم عملیات در سیرا مائسترا را داشت تصویب می‌کند. وی پس از پیروزی انقلاب (1959) در نیروهای مسلح انقلابی (FAR) منصب گرفت.

شخصیت سیاسی در دولت انقلابی

در تاریخ ۲۹ مارس ۱۹۶۲، خوان آلمیدا به عنوان عضوی در دادگاه انقلاب به ریاست فرمانده آگوستو مارتینز سانچز شرکت کرد. این دادگاه پیگرد قانونی شرکت کنندگان در حمله و عملیات خلیج خوک ها را در ۱۷ آوریل ۱۹۶۱ در یک دادگاه خلاصه انجام داد

پس از پیروزی انقلاب،

پس از موفقیت در انقلاب کوبا در ژانویه ۱۹۵۹، آلمیدا فرماندهی بخشهای زیادی از نیروهای مسلح انقلابی کوبا را بر عهده گرفت. وی به عنوان سرگرد در عملیات خلیج خوک‌ها، در آوریل ۱۹۶۱، ریاست ارتش مرکزی با مقرش در سانتا کلارا را به عهده گرفت. بعدا او به درجه زنرالی ارتقاء یافت و به عنوان عضوی از کمیته مرکزی و دفتر سیاسی انتخاب شد و تعدادی مناصب دولتی دیگر را به عهده گرفت.[۵] وی به لقب فرمانده انقلاب مفتخر شد . در زمان مرگش او تنها یکی از سه نفری بود که این عنوان به آنها تعلق گرفته بود. دو نفر دیگر گیلرمو گارسیا و رامیرو والدس بودند.[۴]

درگذشت

خوان المیدا در سن ۸۲ سالگی بر اثر حمله قلبی در گذشت. مراسم یادبود او در میدان دلارولوسیون در هاوانا و همچنین در دیگر شهرهای سراسر کوبا برگزار شد. یک روز ملی عزاداری اعلام و پرچم کوبا نیمه افراشته شد. [۶] فیدل کاسترو که از زمان استعفایش از ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۸ در ملاء عام دیده نشده بود یک تاج گل فرستاد که آنرا در کنار تاج گل رائول کاسترو گذاشتند.[۷]

منابع

  1. Cuban revolutionary Almeida dies بی‌بی‌سی
  2. «خبرگزاری کوبا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹.
  3. «Cuban revolutionary Almeida dies» (به انگلیسی). ۲۰۰۹-۰۹-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۸.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Press، The Associated (۲۰۰۹-۰۹-۱۲). «Juan Almeida Bosque, Laborer Who Rose to Power at Castro's Side, Dies at 82» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۱.
  5. Castro/Ramonet (2007), p. 681.
  6. «Cubans pay homage to deceased vice president_English_Xinhua». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
  7. «Cubans pay homage to deceased vice president_English_Xinhua». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۵.