آلکیبیادس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Saber Gohardehi (بحث | مشارکت‌ها)
۶۰ ویرایش‌ها
جز اصلاحات
Saber Gohardehi (بحث | مشارکت‌ها)
۶۰ ویرایش‌ها
جز اصلاحات
خط ۲۵: خط ۲۵:
آلکیبیادس در [[آتن]] متولد شد. پدر او [[کلیینیاس]] بود،<ref>Plato, ''Alcibiades 1'', [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0176%3Atext%3DAlc.%201%3Apage%3D121 121a].</ref> که در [[جنگ‌های ایران و یونان|جنگ با ایران]] خود را هم بعنوان یک مبارز و هم با پرداخت شخصی کمک هزینه های یک [[ترایریم]] معروف ساخته بود. خانواده کلیینیاس از طریق رابطه [[زنیا]] پیوند های کهنی با اشراف اسپارت و نام "آلکیبیادس" از ریشه اسپارت بود.<ref>W. Smith, ''Dictionary of Greek and Roman biography and mythology'', 99</ref><ref>Herodotus 8.17, Thucydides 8.6.</ref> مادر آلکیبیادس [[دینوماش]]، دختر [[مگاکلس]]، رئیس خانواده قدرتمند [[آلکمائونید]] بود و می توانست خانواده اش را به [[یوریساس]] و [[آژاکس تلامونیا]] بازگرداند.<ref>Plato, ''Alcibiades 1'', [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0176%3Atext%3DAlc.%201%3Apage%3D121 121a].</ref> بدین ترتیب الکیبیادس ، از طریق مادرش ، به خانواده قدرتمند و جنجالی [[آلکمائونیدا]] تعلق داشت. [[پریکلس]] مشهور و برادرش آریفرون پسر عموهای دینوماش بودند ، زیرا پدر و مادرشان خواهر و برادر بودند.<ref>C.A. Cox, ''Household Interests'', 144.</ref> پدربزرگ مادری وی که آلسیبیادس نیز نام داشت ، از دوستان [[کلئیستنس]]، اصلاح طلب مشهور قانون اساسی در اواخر قرن 6 قبل از میلاد بود.<ref>{{cite encyclopedia|title=Alcibiades|encyclopedia=Encyclopaedic Dictionary The Helios|year=1952}}</ref> پس از مرگ کلیینیاس در [[جنگ کرونئا (447 قبل از میلاد)]] ، پریکلس و آریفرون نگهبانان وی شدند.<ref>N. Denyer, ''Commentary of Plato's Alcibiades'', 88–89.</ref>
آلکیبیادس در [[آتن]] متولد شد. پدر او [[کلیینیاس]] بود،<ref>Plato, ''Alcibiades 1'', [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0176%3Atext%3DAlc.%201%3Apage%3D121 121a].</ref> که در [[جنگ‌های ایران و یونان|جنگ با ایران]] خود را هم بعنوان یک مبارز و هم با پرداخت شخصی کمک هزینه های یک [[ترایریم]] معروف ساخته بود. خانواده کلیینیاس از طریق رابطه [[زنیا]] پیوند های کهنی با اشراف اسپارت و نام "آلکیبیادس" از ریشه اسپارت بود.<ref>W. Smith, ''Dictionary of Greek and Roman biography and mythology'', 99</ref><ref>Herodotus 8.17, Thucydides 8.6.</ref> مادر آلکیبیادس [[دینوماش]]، دختر [[مگاکلس]]، رئیس خانواده قدرتمند [[آلکمائونید]] بود و می توانست خانواده اش را به [[یوریساس]] و [[آژاکس تلامونیا]] بازگرداند.<ref>Plato, ''Alcibiades 1'', [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0176%3Atext%3DAlc.%201%3Apage%3D121 121a].</ref> بدین ترتیب الکیبیادس ، از طریق مادرش ، به خانواده قدرتمند و جنجالی [[آلکمائونیدا]] تعلق داشت. [[پریکلس]] مشهور و برادرش آریفرون پسر عموهای دینوماش بودند ، زیرا پدر و مادرشان خواهر و برادر بودند.<ref>C.A. Cox, ''Household Interests'', 144.</ref> پدربزرگ مادری وی که آلسیبیادس نیز نام داشت ، از دوستان [[کلئیستنس]]، اصلاح طلب مشهور قانون اساسی در اواخر قرن 6 قبل از میلاد بود.<ref>{{cite encyclopedia|title=Alcibiades|encyclopedia=Encyclopaedic Dictionary The Helios|year=1952}}</ref> پس از مرگ کلیینیاس در [[جنگ کرونئا (447 قبل از میلاد)]] ، پریکلس و آریفرون نگهبانان وی شدند.<ref>N. Denyer, ''Commentary of Plato's Alcibiades'', 88–89.</ref>


به گفته [[پلوتارک]] ، آلکیبیادس چند معلم مشهور داشت ، از جمله [[سقراط]] ، و در [[بلاغت|فن بلاغت]] نيز به خوبی آموزش ديده بود.<ref group="یادداشت">Isocrates asserts that Alcibiades was never a pupil of Socrates. Thus he does not agree with Plutarch's narration. According to Isocrates, the purpose of this tradition was to accuse Socrates. The rhetorician makes Alcibiades wholly the pupil of Pericles.</ref> با این حال ، وی به دلیل رفتارهای غیرمستقیم خود مورد توجه قرار گرفت ، که نویسندگان یونان و لاتین باستان چندین بار به آن اشاره کردند.<ref group="یادداشت">According to Plutarch, who is however criticized for using "implausible or unreliable stories" in order to construct Alcibiades's portrait, Alcibiades once wished to see Pericles, but he was told that Pericles could not see him, because he was studying how to render his accounts to the Athenians. "Were it not better for him," said Alcibiades, "to study how not to render his accounts to the Athenians?".<ref name="Alcibiades7" /> Plutarch describes how Alcibiades "gave a box on the ear to Hipponicus, whose birth and wealth made him a person of great influence." This action received much disapproval, since it was "unprovoked by any passion of quarrel between them". To smooth the incident over, Alcibiades went to Hipponicus's house and, after stripping naked, "desired him to scourge and chastise him as he pleased". Hipponicus not only pardoned him but also bestowed upon him the hand of his daughter.<ref name="Alcibiades8" /> Another example of his flamboyant nature occurred during the Olympic games of 416 where "he entered seven teams in the chariot race, more than any private citizen had ever put forward, and three of them came in first, second, and fourth". According to Andocides, once Alcibiades competed against a man named Taureas as [[Choregos (ancient Greece)|choregos]] of a [[Greek Chorus|chorus]] of boys and "Alcibiades drove off Taureas with his fists. The spectators showed their sympathy with Taureas and their hatred of Alcibiades by applauding the one chorus and refusing to listen to the other at all."</ref> اعتقاد بر این بود که سقراط آلکیبیادس را به عنوان دانشجو می گرفت زیرا معتقد بود که می تواند آلکیبیادس را از روشهای بیهوده خود به راه درست هدایت کند. [[گزنفون]] با انتقال اطلاعاتی مبنی بر اینکه الکیبیادس همیشه فاسد بوده و سقراط صرفاً در تلاش برای آموختن اخلاق به او شکست خورده است ، تلاش کرد نام سقراط را در دادگاه پاک کند.<ref>http://praxeology.net/sqalcibiades.htm</ref>
به گفته [[پلوتارک]] ، آلکیبیادس چند معلم مشهور داشت ، از جمله [[سقراط]] ، و در [[بلاغت|فن بلاغت]] نيز به خوبی آموزش ديده بود.<ref group="یادداشت">Isocrates asserts that Alcibiades was never a pupil of Socrates. Thus he does not agree with Plutarch's narration. According to Isocrates, the purpose of this tradition was to accuse Socrates. The rhetorician makes Alcibiades wholly the pupil of Pericles.</ref> با این حال ، وی به دلیل رفتارهای غیرمستقیم خود مورد توجه قرار گرفت ، که نویسندگان یونان و لاتین باستان چندین بار به آن اشاره کردند.<ref group="یادداشت">According to Plutarch, who is however criticized for using "implausible or unreliable stories" in order to construct Alcibiades's portrait, Alcibiades once wished to see Pericles, but he was told that Pericles could not see him, because he was studying how to render his accounts to the Athenians. "Were it not better for him," said Alcibiades, "to study how not to render his accounts to the Athenians?". Plutarch describes how Alcibiades "gave a box on the ear to Hipponicus, whose birth and wealth made him a person of great influence." This action received much disapproval, since it was "unprovoked by any passion of quarrel between them". To smooth the incident over, Alcibiades went to Hipponicus's house and, after stripping naked, "desired him to scourge and chastise him as he pleased". Hipponicus not only pardoned him but also bestowed upon him the hand of his daughter. Another example of his flamboyant nature occurred during the Olympic games of 416 where "he entered seven teams in the chariot race, more than any private citizen had ever put forward, and three of them came in first, second, and fourth". According to Andocides, once Alcibiades competed against a man named Taureas as choregos of a chorus of boys and "Alcibiades drove off Taureas with his fists. The spectators showed their sympathy with Taureas and their hatred of Alcibiades by applauding the one chorus and refusing to listen to the other at all."</ref> اعتقاد بر این بود که سقراط آلکیبیادس را به عنوان دانشجو می گرفت زیرا معتقد بود که می تواند آلکیبیادس را از روشهای بیهوده خود به راه درست هدایت کند. [[گزنفون]] با انتقال اطلاعاتی مبنی بر اینکه الکیبیادس همیشه فاسد بوده و سقراط صرفاً در تلاش برای آموختن اخلاق به او شکست خورده است ، تلاش کرد نام سقراط را در دادگاه پاک کند.<ref>http://praxeology.net/sqalcibiades.htm</ref>
[[پرونده:Battle of Potidaea Socrates saving Alcibiades (detail).jpg|راست|بندانگشتی|نبرد پادیدیا (432 پ.م): آتنی ها در برابر قرنتیان (جزئیات). صحنه نجات سقراط از آلکیبیادس. حکاکی قرن هجدهم.]]
[[پرونده:Battle of Potidaea Socrates saving Alcibiades (detail).jpg|راست|بندانگشتی|نبرد پادیدیا (432 پ.م): آتنی ها در برابر قرنتیان (جزئیات). صحنه نجات سقراط از آلکیبیادس. حکاکی قرن هجدهم.]]
[[پرونده:AspasiaAlcibiades.jpg|بندانگشتی|ژان لئون گروم: سقراط در جستجوی آلکیبیادس در خانه آسپاسیا (1861)]]
[[پرونده:AspasiaAlcibiades.jpg|بندانگشتی|ژان لئون گروم: سقراط در جستجوی آلکیبیادس در خانه آسپاسیا (1861)]]

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۲۵

آلکیبیادس
نیم تنه مرمر آلکیبیادس، مربوط به قرن ۴ پیش از میلاد است. ترجمه متن این کتیبه به اینگلیسی"Alcibiades [son] Cleinias Athenian"
زاده۰۰۴۵۰ ۴۵۰ (پ.م)
آتن باستان
درگذشته۰۰۴۰۴ ۴۰۴ (پ.م)
کوه الافوس، فریگیه
وفاداریآتن
(415–412 BC اسپارت)
(412–411 BC ایران)
درجهارتشبد (استراتیگوس)
جنگ‌ها و عملیات‌هانبرد ابیدوس (۰۰۴۱۰ ۴۱۰ (پ.م))
نبرد سیزیکوس (۰۰۴۱۰ ۴۱۰ (پ.م))
حصر بیزانتیوم (۰۰۴۰۸ ۴۰۸ (پ.م))

آلکیبیادِس کلینیو اسکمبونیدس یا آلکی‌بیادس (به یونانی: Ἀλκιβιάδης Κλεινίου Σκαμβωνίδης) (زادهٔ ۴۵۰ در آتن - مرگ ۴۰۴ پیش از میلاد در فریگیه) سیاستمدار، سخنران، فرمانده جنگی آتنی و از شاگردان سقراط بود. او واپسین چهره برجسته از خاندان اشرافی آلکمیونید بود. او در نبردهای آبودوس و کوزیکوس در ۴۱۰ (پیش از میلاد) و شهربندان بیزانتیوم در ۴۰۸ پیش از میلاد شرکت داشت.

آلکیبیادس در حال آموزش توسط سقراط، اثر فرانسیس-آندره وینسنت که در سال ۱۷۷۶ خلق شد.
این اثر اکنون در موزه فابره نگهداری می‌شود.

وی در آتن زادگاهش به توهین به مقدسات متهم شد، پس به اسپارت گریخت. او در اسپارت در جایگاه یک رایزن جنگی به خدمت پرداخت و در چند لشکرکشی به آتن اسپارتیان را همراهی کرد؛ ولی به زودی در اسپارت نیز دشمنان نیرومندی یافت و به ایران رانده شد. در ایران او رایزن ساتراپ ایرانی تیسافرنس شد. سپس به آتن بازگشت ولی دشمنانش باز او را به تبعید واداشتند. او در فریگیه به دست دشمنانش ترور شد.

دانشمندان استدلال کرده اند که اگر لشکر سیسیلی به جای نیسیاس تحت فرماندهی آلسیبیادس بود ، ممکن بود لشکرکشی به سرنوشت فاجعه بار خود نرسیده باشد.[۱] در سالهایی که وی به اسپارتا خدمت می کرد ، الکیبیادس نقش مهمی در خنثی سازی آتن داشت. تسخیر دکلیا و شورش های چندین موضوع مهم آتن یا به پیشنهاد وی یا تحت نظارت وی اتفاق افتاد. با این حال ، هنگامی که به شهر زادگاه خود بازگردید ، او نقش مهمی در رشته پیروزی های آتن داشت که در نهایت اسپارتا را به دنبال صلح با آتن آورد. او از تاکتیکهای غیر متعارف طرفداری می کرد و اغلب شهرها را با خیانت یا مذاکره به جای محاصره به دست می آورد.[۲] استعدادهای نظامی و سیاسی آلکیبیادس اغلب برای هر شهری که در حال حاضر بیعت خود را حفظ می کرد ، ارزشمند بود ، اما گرایش او برای ایجاد دشمنان قدرتمند اطمینان حاصل کرد که او هرگز برای مدت طولانی در یک مکان باقی نماند. و با پایان جنگی که در اوایل دهه ۴۱۰ به احیای مجدد آن کمک کرده بود ، روزهای ارتباط سیاسی وی خاطره ای گذشته بود.

سالهای اولیه

آلکیبیادس در آتن متولد شد. پدر او کلیینیاس بود،[۳] که در جنگ با ایران خود را هم بعنوان یک مبارز و هم با پرداخت شخصی کمک هزینه های یک ترایریم معروف ساخته بود. خانواده کلیینیاس از طریق رابطه زنیا پیوند های کهنی با اشراف اسپارت و نام "آلکیبیادس" از ریشه اسپارت بود.[۴][۵] مادر آلکیبیادس دینوماش، دختر مگاکلس، رئیس خانواده قدرتمند آلکمائونید بود و می توانست خانواده اش را به یوریساس و آژاکس تلامونیا بازگرداند.[۶] بدین ترتیب الکیبیادس ، از طریق مادرش ، به خانواده قدرتمند و جنجالی آلکمائونیدا تعلق داشت. پریکلس مشهور و برادرش آریفرون پسر عموهای دینوماش بودند ، زیرا پدر و مادرشان خواهر و برادر بودند.[۷] پدربزرگ مادری وی که آلسیبیادس نیز نام داشت ، از دوستان کلئیستنس، اصلاح طلب مشهور قانون اساسی در اواخر قرن 6 قبل از میلاد بود.[۸] پس از مرگ کلیینیاس در جنگ کرونئا (447 قبل از میلاد) ، پریکلس و آریفرون نگهبانان وی شدند.[۹]

به گفته پلوتارک ، آلکیبیادس چند معلم مشهور داشت ، از جمله سقراط ، و در فن بلاغت نيز به خوبی آموزش ديده بود.[یادداشت ۱] با این حال ، وی به دلیل رفتارهای غیرمستقیم خود مورد توجه قرار گرفت ، که نویسندگان یونان و لاتین باستان چندین بار به آن اشاره کردند.[یادداشت ۲] اعتقاد بر این بود که سقراط آلکیبیادس را به عنوان دانشجو می گرفت زیرا معتقد بود که می تواند آلکیبیادس را از روشهای بیهوده خود به راه درست هدایت کند. گزنفون با انتقال اطلاعاتی مبنی بر اینکه الکیبیادس همیشه فاسد بوده و سقراط صرفاً در تلاش برای آموختن اخلاق به او شکست خورده است ، تلاش کرد نام سقراط را در دادگاه پاک کند.[۱۰]

نبرد پادیدیا (432 پ.م): آتنی ها در برابر قرنتیان (جزئیات). صحنه نجات سقراط از آلکیبیادس. حکاکی قرن هجدهم.
ژان لئون گروم: سقراط در جستجوی آلکیبیادس در خانه آسپاسیا (1861)







یادداشت ها

  1. ↑ Isocrates asserts that Alcibiades was never a pupil of Socrates. Thus he does not agree with Plutarch's narration. According to Isocrates, the purpose of this tradition was to accuse Socrates. The rhetorician makes Alcibiades wholly the pupil of Pericles.
  2. ↑ According to Plutarch, who is however criticized for using "implausible or unreliable stories" in order to construct Alcibiades's portrait, Alcibiades once wished to see Pericles, but he was told that Pericles could not see him, because he was studying how to render his accounts to the Athenians. "Were it not better for him," said Alcibiades, "to study how not to render his accounts to the Athenians?". Plutarch describes how Alcibiades "gave a box on the ear to Hipponicus, whose birth and wealth made him a person of great influence." This action received much disapproval, since it was "unprovoked by any passion of quarrel between them". To smooth the incident over, Alcibiades went to Hipponicus's house and, after stripping naked, "desired him to scourge and chastise him as he pleased". Hipponicus not only pardoned him but also bestowed upon him the hand of his daughter. Another example of his flamboyant nature occurred during the Olympic games of 416 where "he entered seven teams in the chariot race, more than any private citizen had ever put forward, and three of them came in first, second, and fourth". According to Andocides, once Alcibiades competed against a man named Taureas as choregos of a chorus of boys and "Alcibiades drove off Taureas with his fists. The spectators showed their sympathy with Taureas and their hatred of Alcibiades by applauding the one chorus and refusing to listen to the other at all."

منابع

  1. ↑ A. Vlachos, Thucydides' Bias, 59 &c.
  2. ↑ P.B. Kern, Ancient Siege Warfare, 151.
  3. ↑ Plato, Alcibiades 1, 121a.
  4. ↑ W. Smith, Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, 99
  5. ↑ Herodotus 8.17, Thucydides 8.6.
  6. ↑ Plato, Alcibiades 1, 121a.
  7. ↑ C.A. Cox, Household Interests, 144.
  8. ↑ "Alcibiades". Encyclopaedic Dictionary The Helios. 1952.
  9. ↑ N. Denyer, Commentary of Plato's Alcibiades, 88–89.
  10. ↑ http://praxeology.net/sqalcibiades.htm

Wikipedia contributors, "Alcibiades," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Alcibiades&oldid=281249612 (accessed <citation>April 2, 2009</citation>).

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=آلکیبیادس&oldid=29963758»