راه شاهی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: ویرایش جزئی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Map achaemenid empire en.png|left|thumb|450px|راه شاهی]] |
|||
'''راه شاهی''' به فرمان [[داریوش بزرگ]] [[هخامنشی]] ساخته شد. این شاهراه [[تخت جمشید]] را به [[پاسارگاد]]، [[شوش]] و دیگر شهرهای شاهنشاهی متصل میکرده و بنابر کشفیات جدید احتمالاً از [[تنگهٔ بلاغی]] که در فاصلهٔ میان [[تخت جمشید]] و [[پاسارگاد]] قرار دارد، عبور میکرده. راه شاهی نخستین شاهراه شناخته شدهٔ ایران و نخستین شاهراه بین المللی جهان است. |
'''راه شاهی''' به فرمان [[داریوش بزرگ]] [[هخامنشی]] ساخته شد. این شاهراه [[تخت جمشید]] را به [[پاسارگاد]]، [[شوش]] و دیگر شهرهای شاهنشاهی متصل میکرده و بنابر کشفیات جدید احتمالاً از [[تنگهٔ بلاغی]] که در فاصلهٔ میان [[تخت جمشید]] و [[پاسارگاد]] قرار دارد، عبور میکرده. راه شاهی نخستین شاهراه شناخته شدهٔ ایران و نخستین شاهراه بین المللی جهان است. |
||
در خوزستان این راه از [[شوش]]، [[شوشتر]] و [[رامهرمز]] عبور میکردهاست. |
در خوزستان این راه از [[شوش]]، [[شوشتر]] و [[رامهرمز]] عبور میکردهاست. |
||
در پانصد سال پیش از میلاد |
در پانصد سال پیش از میلاد مسیح، داریوش اول در ایران آغاز به ساخت یک سلسله جادههای پهن و عریض نمود که یکی از آنها راه سلطنتی نام داشت و در زمان خود جزء بهترین شاهراهها محسوب میشد. راهی که بعدها توسط امپراتوری رم نیز همچنان مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت این راه چنان بالا بود که پیکهای نامه رسان میتوانستند مسافتی معادل ۲۶۹۹ کیلومتر را تنها در مدت هفت روز بپیمایند. |
||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۳ مارس ۲۰۱۰، ساعت ۰۰:۳۰
راه شاهی به فرمان داریوش بزرگ هخامنشی ساخته شد. این شاهراه تخت جمشید را به پاسارگاد، شوش و دیگر شهرهای شاهنشاهی متصل میکرده و بنابر کشفیات جدید احتمالاً از تنگهٔ بلاغی که در فاصلهٔ میان تخت جمشید و پاسارگاد قرار دارد، عبور میکرده. راه شاهی نخستین شاهراه شناخته شدهٔ ایران و نخستین شاهراه بین المللی جهان است.
در خوزستان این راه از شوش، شوشتر و رامهرمز عبور میکردهاست.
در پانصد سال پیش از میلاد مسیح، داریوش اول در ایران آغاز به ساخت یک سلسله جادههای پهن و عریض نمود که یکی از آنها راه سلطنتی نام داشت و در زمان خود جزء بهترین شاهراهها محسوب میشد. راهی که بعدها توسط امپراتوری رم نیز همچنان مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت این راه چنان بالا بود که پیکهای نامه رسان میتوانستند مسافتی معادل ۲۶۹۹ کیلومتر را تنها در مدت هفت روز بپیمایند.