شهرستان کمیجان: تفاوت میان نسخه‌ها
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} |
}} |
||
'''شهرستان [[کمیجان|کُمیجان]]''' یکی از شهرستانهای تابعه [[استان مرکزی]] ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> مرکز آن شهر [[کمیجان]] است که در۸۵ کیلومتری شهر [[اراک]] قرار دارد. [[زبان |
'''شهرستان [[کمیجان|کُمیجان]]''' یکی از شهرستانهای تابعه [[استان مرکزی]] ایران است.<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.</ref> مرکز آن شهر [[کمیجان]] است که در۸۵ کیلومتری شهر [[اراک]] قرار دارد. [[زبان لری|لری]] و [[زبان تاتی ایران|تاتی]] زبان‌های اصلی مردم منطقه هستند.<ref name="autogenerated3">[http://markazi.farhang.gov.ir/introduction-offices-officekomejan-fa.html اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان کمیجان] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20121109054707/http://markazi.farhang.gov.ir/introduction-offices-officekomejan-fa.html |date=۹ نوامبر ۲۰۱۲ }} وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.</ref><ref>گونه‌های زبان تاتی، دونالد استیلو، ۱۹۸۱</ref><ref name="farhangi">[http://www.chap.sch.ir/pdf/055-067-C236-3.pdf ویژگی فرهنگی استان مرکزی]{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot }}</ref><ref>{{یادکرد وب |url=http://markazi.irib.ir/about-us/about-ostan-markazi/audio-descripcostan/785-- |title=شهرستان کمیجان-اخبار استان مرکزی |accessdate=۱۲ سپتامبر ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20140121143525/http://markazi.irib.ir/about-us/about-ostan-markazi/audio-descripcostan/785-- |archivedate=۲۱ ژانویه ۲۰۱۴ |dead-url=yes }}</ref><ref>کرد و پراکندگی او در گستره ایران زمین - ح. بهتویی - ۱۳۷۷ - تهران. |
||
* ایل‌ها و طایفه‌های عشایری کرد ایران. علی میرنیا. ناشر نسل دانش. ایران. ۱۳۶۸. |
* ایل‌ها و طایفه‌های عشایری کرد ایران. علی میرنیا. ناشر نسل دانش. ایران. ۱۳۶۸. |
||
* آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی . انتشارات پرسمان. ۱۳۸۲ |
* آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی . انتشارات پرسمان. ۱۳۸۲ |
||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۵
| شهرستان کُمیجان | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | مرکزی |
| مرکز شهرستان | کمیجان |
| سایر شهرها | کمیجان، میلاجرد |
| بخش‌ها | مرکزی، میلاجرد |
| سال تأسیس | ۱۳۸۱ |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۶٬۴۴۱ نفر[۱] (۱۳۹۵) |
| مذهب | شیعه |
شهرستان کُمیجان یکی از شهرستانهای تابعه استان مرکزی ایران است.[۴] مرکز آن شهر کمیجان است که در۸۵ کیلومتری شهر اراک قرار دارد. لری و تاتی زبان‌های اصلی مردم منطقه هستند.[۵][۶][۷][۸][۹] در سال ۱۳۸۱ وفس.[۱۰]به مرکزیت کمیجان حذف شده و شهرستان کمیجان ایجاد شد این شهرستان در حال حاضر دارای فرمانداری و دانشگاه آزاد اسلامی واحد کمیجان و ارگانهای مختلف می‌باشد.
تقسیمات کشوری
شهرستان کمیجان از دو بخش با نام‌های بخش مرکزی و بخش میلاجرد تشکیل یافته‌است و جمعاً چهار دهستان به شرح زیر دارد:
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان کمیجان در سال ۱۳۹۵ برابر با ۳۶٬۴۴۱ نفر بوده‌است که از این میان ۱۸٬۴۸۵ نفر مرد و ۱۷٬۹۵۶
نفر زن بوده‌اند. این شهرستان ۱۱٬۳۳۹ خانوار دارد.[۱]
آثار تاریخی و مراکز تفریحی
از آثار دیدنی در منطقه می‌توان به غار ورد در شمال کمیجان، غار قلعه جوق در روستای چهرقان و منطقه سیاحتی وفس و تپه معروف و باستانی قلعه تپه میلا جرد در شهر میلاجرد اشاره کرد.
از دیگر مراکز تفریحی و گردشگری این شهرستان می‌توان به روستای باستانی فردغان از بخش بزرگ خنجین اشاره کرد. شرایط آب و هوایی این روستا در استان مرکزی کم‌نظیر و مناطق دیدنی بسیار بکر وصخره‌های سر به فلک کشیده‌ای دارد. طبق مستندات تاریخی آتشکده آذرگشسب در این روستا واقع است. امامزاده عبدالله نیز در این روستا واقع است اما مدتی است که این روستا و بخش خنجین زیر مجموعه فراهان به‌شمار می‌رود و جزو شهرستان کمیجان نیست.
این شهرستان دارای مناطق روستایی و دشت‌های باصفای بسیاری است که از آن جمله می‌توان از آمره، فامرین و بسیاری دیگر از مناطق روستایی اشاره نمود.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۰» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان کمیجان | وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
- ↑ «ناحیه کمیجان | شرکت گاز استان مرکزی». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۸ ژوئن ۲۰۱۲.
- ↑ اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- ↑ اداره فرهنگ وارشاد اسلامی شهرستان کمیجان بایگانی‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- ↑ گونه‌های زبان تاتی، دونالد استیلو، ۱۹۸۱
- ↑ ویژگی فرهنگی استان مرکزی[پیوند مرده]
- ↑ «شهرستان کمیجان-اخبار استان مرکزی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۲.
- ↑ کرد و پراکندگی او در گستره ایران زمین - ح. بهتویی - ۱۳۷۷ - تهران.
- ایل‌ها و طایفه‌های عشایری کرد ایران. علی میرنیا. ناشر نسل دانش. ایران. ۱۳۶۸.
- آیت محمدی. سیری در تاریخ سیاسی . انتشارات پرسمان. ۱۳۸۲
- کردها نوادگان مادها - و. مینورسکی - ۱۳۸۲ نشر: ژیار
- سیسیل جی ادموندز: کردها، ترک‌ها، عرب‌ها ص ۱۳، ترجمه یونسی
- بنیان‌های تاریخی کردان بایگانی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
- و. نیکیتین - ترجمه محمد قاضی - نشر درایت ۱۳۶۳. ص ۴۲–۵۱،
- ↑ پایگاه اینترنتی معاونت حقوقی و امور مجلس، مصوبات هیئت وزیران[پیوند مرده]
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
 |
ویکیسفر یک راهنمای سفر برای شهرستان کمیجان دارد. |
 | این یک مقالهٔ خرد یک مکان جغرافیایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |