خورش بامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatranslator (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{حق تکثیر مشکوک}}
{{حق تکثیر مشکوک}}
'''خورش بامیه''' یکی از انواع [[خورش]]‌ها در [[آشپزی ایرانی]] است.
'''خورش بامیه''' یکی از انواع [[خورش]]‌ها در [[آشپزی کردی]] و [[آشپزی ایرانی]] است. این غذا در استان‌های کرمانشاه، ایلام<ref name="کردپرس ۱">[https://kurdpress.com/details.aspx?id=271791 کُردپرس: ''دارویی به نام بامیه در سفره ایلامیان''، نوشته‌شده در ۹ مرداد ۱۳۹۹؛] بازدید در ۹ مرداد ۱۳۹۹.</ref>، کردستان، خوزستان، فارس تهیه می‌شود.


== مواد لازم برای تهیه خورش بامیه برای نفر ==
== مواد لازم برای تهیه خورش بامیه برای نفر ==
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{غذاها، شیرینی‌ها و خوراکی‌های سنتی ایرانی|غذاها}}
{{غذاها، شیرینی‌ها و خوراکی‌های سنتی ایرانی|غذاها}}
{{آشپزی لوانتین}}
{{آشپزی لوانتین}}
{{سوغات شهرهای استان کرمانشاه}}
{{سوغات شهرهای استان کردستان}}

[[رده:آشپزی ایرانی]]
[[رده:آشپزی ایرانی]]
[[رده:آشپزی کردی]]
[[رده:خوراکی‌های تهیه‌شده از سبزیجات]]
[[رده:خوراکی‌های تهیه‌شده از سبزیجات]]
[[رده:خورش‌ها]]
[[رده:خورش‌ها]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۴۲

خورش بامیه یکی از انواع خورش‌ها در آشپزی کردی و آشپزی ایرانی است. این غذا در استان‌های کرمانشاه، ایلام[۱]، کردستان، خوزستان، فارس تهیه می‌شود.

مواد لازم برای تهیه خورش بامیه برای نفر

  • ۷۵۰ گرم ماهیچه با قلم، خرد کرده
  • ۱ عدد پیاز ساطوری
  • نیم کیلو بامیه
  • ۴-۵ پر سیر کوبیده
  • ۲-۳ قاشق رب گوجه‌فرنگی
  • ۲-۳ قاشق آب‌غوره
  • ۱ قاشق چایخوری فلفل قرمز ساییده
  • ۱ قاشق چایخوری زردچوبه
  • به میزان لازم نمک و روغن

طرز پخت خورش بامیه

ساقه بامیه را می‌زنند و با کمی روغن ۱۰ دقیقه تفت می‌دهند. سپس با قاشق سوراخ‌دار از روغن جدا می‌کنند. پیاز را با روغن باقی مانده تفت می‌دهند تا کمی رنگ بگیرد. گوشت و زردچوبه و سیر را اضافه می‌کنند و ۵-۶ دقیقه تفت می‌دهند و بعد رب گوجه‌فرنگی و فلفل قرمز را اضافه می‌کنند. سپس ۳ پیمانه آب می‌ریزند تا بجوشد و در دیگ را می‌گذارند و شعله را کم می‌کنند تا گوشت ۳ ساعت بپزد. پس از اینکه گوشت ۲ ساعت پخت بامیه را روی گوشت می‌ریزند و نمک و آب‌غوره اضافه می‌کنند و زیر و رو می‌کنند. این خورش باید کم آب باشد. در فارس و خوزستان چاشنی خورش را بجای رب گوجه‌فرنگی شیرهٔ تمرهندی یا رب انار می‌دهند.

منابع

دریابندری، نجف با همکاری فهیمه راستکار، کتاب مستطاب آشپزی از سیر تا پیاز، تهران: نشر کارنامه، تابستان ۱۳۸۴، جلد اول، ص ۹۲۶.