عبدالرحمن بن عوف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
برچسب‌ها: افزودن القاب ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۲: خط ۲۲:


== اسلام آوردن عبدالرحمن ==
== اسلام آوردن عبدالرحمن ==
او از اولین اسلام آورندگان بود و در [[هجرت به مدینه]] و هجرت به حبشه حضور داشت. او در [[جنگ بدر]] و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد. طبق روایات اهل تسنن، او جزو ۱۰ نفری است که محمد به آنها بهشت را وعده داد.<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>
او از اولین اسلام آورندگان بود و در [[هجرت به مدینه]] و هجرت به حبشه حضور داشت. او در [[جنگ بدر]] و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با [[دومه الجندل]] فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد.عبدالرحمن جز چهارده نفری بود که[[ صحیفه ملعونه]] را امضا و قصد به قتل رسول الله کرد .<ref>{{پک|Houtsma|۱۹۳۶|ف=ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF|ج=first|ص=۵۴|زبان=en}}</ref>


== تعیین خلیفه سوم ==
== تعیین خلیفه سوم ==

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۳۷

عبدالرحمن بن عوف
The grave of 'Abd al-Rahman ibn 'Awf in امان، اردن
Companion of Muhammad
زادهٔc. 580 CE
مکه
درگذشتۀc. 652 CE
اردن
تکریم‌شده دراسلام
تأثیرپذیرفته ازمحمد

عبدالرحمن پسر عوف زهری قریشی، از اصحاب محمّد پیامبر اسلام بود. نام او در ابتدا، عبدعمرو (یا عبدالکعبه) بود.[۱]

اسلام آوردن عبدالرحمن

او از اولین اسلام آورندگان بود و در هجرت به مدینه و هجرت به حبشه حضور داشت. او در جنگ بدر و دیگر جنگها حاضر بود. او فرماندهٔ سپاهی بود که محمد برای مقابله با دومه الجندل فرستاد و پس از فتح آنجا، دختر شاهزاده را مجبور به ازدواج با خود کرد.عبدالرحمن جز چهارده نفری بود کهصحیفه ملعونه را امضا و قصد به قتل رسول الله کرد .[۲]

تعیین خلیفه سوم

او درآمد قابل توجهی از راه تجارت کسب کرد و شخصیت بانفوذی محسوب می‌گردید. پس از مرگ عمر، او جزو شورای ۶ نفره تعیین خلیفه بود .خلیفه دوم علاوه بر عضو کردن عبدالرحمن در این شورا، به او این اختیار را داد که اگر این شورا در دو گروه سه نفره، نظر متفاوتی داشتند، رأی گروهی پذیرفته شود که عبدالرحمان در آن است [۳]. در نهایت عبدالرحمن از همین امتیاز خود استفاده کرده و برادر زن خود، عثمان، را خلیفه مسلمانان کرد[۴]. او در سال ۳۱ هجری (۶۵۲ میلادی) درگذشت.[۵]

پانویس

  1. ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first:‎ 54.
  2. ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first:‎ 54.
  3. ↑ سیوطی. تاریخ خلفا. صص. ۱۲۹-۱۳۷.
  4. ↑ ابن ابی الحدید (۱۴۰۴ق). شرح نهج البلاغه جلد یک. صص. صفحه ۱۸۹. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  5. ↑ Houtsma, “ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF”, first:‎ 54.

منابع

  • Houtsma, M. Th (1936). "ΆBD AL-RAḤMĀN B. ΆWF". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. ۱ (first ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۴.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=عبدالرحمن_بن_عوف&oldid=29392518»