شهرستان زبرخان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Taranet (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Taranet (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
|دهستان‌ها=[[دهستان زبرخان|زبرخان]]، [[دهستان اردوغش|اردوغش]]، [[دهستان اسحق‌آباد|اسحق‌آباد]]<ref>{{یادکرد وب |عنوان=ایجاد و تشکیل تعداد 15 دهستان شامل روستاها، مزارع و مکانها در شهرستان نیشابور تابع استان خراسان |نشانی=https://www.majlis.ir/fa/law/show/110250 |ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی |تاریخ بازبینی=25 آوریل 2020}}</ref>
|دهستان‌ها=[[دهستان زبرخان|زبرخان]]، [[دهستان اردوغش|اردوغش]]، [[دهستان اسحق‌آباد|اسحق‌آباد]]<ref>{{یادکرد وب |عنوان=ایجاد و تشکیل تعداد 15 دهستان شامل روستاها، مزارع و مکانها در شهرستان نیشابور تابع استان خراسان |نشانی=https://www.majlis.ir/fa/law/show/110250 |ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی |تاریخ بازبینی=25 آوریل 2020}}</ref>
}}
}}
'''شهرستان زبرخان''' یکی از شهرستان‌های [[استان خراسان رضوی]] است. شهر [[قدمگاه (نیشابور)|قدمگاه]] مرکز این شهرستان است. با تصویب هیئت وزیران در اردیبهشت ۱۳۹۹، [[بخش زبرخان]] به شهرستان ارتقاء یافت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=تصویبنامه درخصوص ایجاد دهستان حشمتیه در بخش زبرخان شهرستان نیشابور استان خراسان رضوی |نشانی=https://dotic.ir/news/6969 |ناشر=پایگاه ملی اطلاع‌رسانی قوانین و مقررات کشور |تاریخ بازبینی=18 مه 2020}}</ref>
'''شهرستان زبرخان''' یکی از شهرستان‌های [[استان خراسان رضوی]] است. شهر [[قدمگاه (نیشابور)|قدمگاه]] مرکز این شهرستان است. با تصویب هیئت وزیران در اردیبهشت ۱۳۹۹، «[[بخش (تقسیمات کشوری)|بخش]] زبرخان» به «[[شهرستان]]» ارتقاء یافت.<ref>{{یادکرد وب |عنوان=تصویبنامه درخصوص ایجاد دهستان حشمتیه در بخش زبرخان شهرستان نیشابور استان خراسان رضوی |نشانی=https://dotic.ir/news/6969 |ناشر=پایگاه ملی اطلاع‌رسانی قوانین و مقررات کشور |تاریخ بازبینی=18 مه 2020}}</ref>


== موقعیت جغرافیایی ==
== موقعیت جغرافیایی ==

نسخهٔ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۷

بخش زبرخان
پرونده:Zeberkhan District Map Of Village.png
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانخراسان رضوی
شهرستان[[شهرستان نیشابور|نیشابور]]
مرکز بخشقدمگاه[۱]
شهرهاقدمگاه، خروین، درود[۱]
دهستان‌هازبرخان، اردوغش، اسحق‌آباد[۲]
سال تأسیس۱۳۶۹[۱]
اداره
مردم
جمعیت56635نفر(18312خانوار)[۴]
جغرافیای طبیعی
مساحت1102 کیلومتر مربع[۵] کیلومتر مربع
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه12/9 درجه سانتی‌گراد[۵]
بارش سالانهحدود 235 میلی متر (دوره های آماری (1345-75))[۵]
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن0514

شهرستان زبرخان یکی از شهرستان‌های استان خراسان رضوی است. شهر قدمگاه مرکز این شهرستان است. با تصویب هیئت وزیران در اردیبهشت ۱۳۹۹، «بخش زبرخان» به «شهرستان» ارتقاء یافت.[۶]

موقعیت جغرافیایی

زبرخان بین 25 درجه و 52 دقیقه شمالی و نیز 58 درجه و 52 دقیقه تا 59 درجه و 18 دقیقه طول شرقی قرار دارد. این بخش یکی از بخش‌های شهرستان نیشابور است که در دامنه جنوبی رشته کوه‌های بینالود واقع شده است. این بخش از شمال به بخش طرقبه مشهد ، از شرق به بخش احمدآباد مشهد و از جنوب به بخش کدکن تربت حیدریه و از غرب به بخش‌های مرکزی و میان جلگه نیشابور محدود می شود. این بخش با وسعتی حدود 1102 کیلومتر مربع و با مرکزیت شهر قدمگاه حدود 9 درصد از مساحت شهرستان نیشابور را به خود اختصاص داده است. قرار گرفتن این بخش در دشت حاصلخیز پایکوهی بینالود و نزدیکی به دومین شهر پرجمعیت کشور یعنی مشهد مقدس و عبور راه مواصلاتی و راه آهن سراسری تهران - مشهد از داخل این منطقه ، موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی ممتازی را برای این بخش بوجود آورده است که از این نظر می توان دورنمای توسعه آن را روشن دید.[۵]

تقسیمات کشوری

مرکز این بخش شهرقدمگاه می‌باشد.[۱] بخش زبرخان در حال حاضر، دارای سه دهستان و چهار شهر است:

دهستان‌ها:

شهرها:

روستای حاجی‌آباد از توابع بخش زبرخان
شهر خرو از توابع بخش زبرخان
درود شهر آبشار ها از توابع بخش زبرخان
بقعه قدمگاه رضوی از توابع بخش زبرخان
روستای دیزباد از توابع بخش زبرخان
امامزاده سلطان سید حبیب(ع) روستای حاجی‌آباد
روستای کلاته سلطانی از توابع بخش زبرخان
روستای دانه کاشفیه از توابع بخش زبرخان
پرونده:Zeberkhan District Map Of Village.png
نقشه روستاهای بخش زبرخان نیشابور خراسان رضوی

آب وهوا

بخش زبرخان بر اساس طبقه‌بندی دمارتن، در منطقه آب و هوایی نیمه خشک قرار گرفته است که آب و هوای آن در نواحی کوهستانی معتدل و در نواحی پست به تدریج بر میزان دما افزوده و از میزان بارندگی کاسته می شود. متوسط درجه حرارت سالیانه در این منطقه 12/9 و میزان بارندگی طی دوره های آماری (1345-75) حدود 235 میلی متر براورده شده است. باد غالب در این منطقه، باد دیزباد می باشد که از بادهای محلی استان خراسان به شمار می رود. این باد به جهت شرقی و غربی این بخش را در فصل تابستان و پاییز تحت تاثیر قرار می دهد و سرعت متوسط آن به 30 تا 40 کیلومتر در ساعت می رسد و می توان با انجام سرمایه گذاری در زمینه ایجاد نیروگاه‌های بادی در مکان‌های مناسب از این انرژی دائمی در جهت توسعه اقتصادی ، اجتماعی منطقه استفاده بهینه به عمل آورد.[۵]

جمعیت و مساکن

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش زبرخان نیشابور در سال 1395 برابر با 56635 نفر بوده‌است.[۴] از این جمعیت 22,262 نفر در مناطق شهری و 34373 نفر در مناطق روستایی ساکن می باشند. بخش زبرخان در مجموع شامل 109 آبادی دارای سکنه است.[۵]

منابع آب

بخش زبرخان به دلیل قرار گرفتن در منطقه پایکوهی بینالود از نظر منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی تقریبا غنی است و از مهم‌ترین رودخانه جاری در این منطقه می توان به رودخانه خرو، درود، گرینه، دیزباد و کالشور اشاره نمود که در این زمینه امکان توسعه بهره‌برداری از این رودخانه‌ها با انجام طرح‌های آبخیزداری و احداث سد وجود دارد و از این طریق می‌توان با ذخیره آب‌های سطحی موجب تغذیه سفره‌های زیرزمینی گردید و در توسعه و گسترش کشاورزی و صنعت در این منطقه کمک شایانی نمود.[۵]

ویژگی های اقتصادی زبرخان

کشاورزی و دامپروری

بخش زبرخان بدلیل قرار گیری در منطقه پایکوهی رشته کوه‌های بینالود و برخورداری از اقلیم معتدل کوهستانی ، شرایط مناسبی را برای فعالیت های کشاورزی اقتصادی منطقه بوده است و اساس معیشیت و نظام تولیدی در این بخش بیشتر بر فعالیت های زراعی و دامی استوار است. حدود 38 هزار هکتار (37%) از اراضی این منطقه جهت فعالیت های کشاورزی از حاصلخیز خوبی برخوردار می باشند. از مهمترین محصولات کشاورزی منطقه می توان به گندم ، جو ، چغندر قند ، پنبه و محصولات باغی از قبیل انگور ، آلو ، گردو ، گیلاس ،و سیب درختی اشاره کرد. دامپروری نیز به دلایل شرایط مساعد اقلیمی ، بارندگی مناسب و تنوع پوشش گیاهی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد که از قطب های مهم دامپروری در سطح شهرستان نیشابور و استان خراسان به شمار می رود.[۵]

صنایع دستی

صنعت تولید قالی دستی رایج ترین فعالیت دستی در منطقه به شمار می رود به طوریکه به عنوان مثال بزرگترین فرش دستباف جهان[۷] به مساحت 4342 متر جهت مسجدی در مسقط ، پایتخت کشور عمان و به وزن حدود 22 تن و اشتغال زایی حدود 650 نفر بافنده زن روستایی در مدت 2 سال شاهدی گویا بر پتانسیل و قابلیت بالای منطقه از نظر رواج و توسعه صنایع دستی می باشد که از اثرات اقتصادی آن می توان به حدود 5 میلیون دلار درآمد ارزی برای کشور اشاره نمود.[۵]

صنایع کارخانه‌ای

به‌طور کلی بخش زبرخان به دلیل برخورداری از موقعیت ممتاز جغرافیایی و طبیعی از قبیل :

  • نزدیکی به بازار مصرف دومین شر پرجمعیت کشور(مشهد)
  • سهولت دسترسی به راههای ارتباطی به دلیل عبور راه ترانزیتی تهران – نیشابور – مشهد از داخل منطقه
  • شرایط آب و هوایی مناسب به دلیل واقع شدن در دامنه رشته کوه‌های بینالود.
  • وجود منابع غنی آبهای سطحی و زیرزمینی جهت استفاده صنایع
  • تنوع محصولات زراعی ، باغی و دامی
  • بالا بودن سطح آموزش و سواد در منطقه جهت کمک به رشد صنعتی
  • برخورداری از زمین مناسب جهت استقرار صنایع
  • برخورداری از نیروی کار ارزان و موارد متعدد دیگر

در دو دهه اخیر مورد اقبال و توجه سیاست گذاران و برنامه ریزان توسعه صنعتی استان خراسان قرار گرفت و با احداث و توسعه شهرک صنعتی شهرستان نیشابور در این منطقه و تعداد زیادی از صنایع پراکنده ، بخش زبرخان چهره صنعتی به خود گرفته است.[۵]

نگاره‌ها

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «تصویب سازمان و سلسله تابعیت عناصر و واحدهای تقسیمات کشوی استان خراسان به مرکزیت شهر مشهد». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. دریافت‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۰.
  2. «ایجاد و تشکیل تعداد 15 دهستان شامل روستاها، مزارع و مکانها در شهرستان نیشابور تابع استان خراسان». مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی. دریافت‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۰.
  3. «معرفی بخشدار جدید بخش زبرخان». خبرگزاری صداوسیما. ۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۱۳ فروردین ۱۳۹۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  5. ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ «معرفی بخش زبرخان». زیرپرتال فرمانداری نیشابور. دریافت‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۰.
  6. «تصویبنامه درخصوص ایجاد دهستان حشمتیه در بخش زبرخان شهرستان نیشابور استان خراسان رضوی». پایگاه ملی اطلاع‌رسانی قوانین و مقررات کشور. دریافت‌شده در ۱۸ مه ۲۰۲۰.
  7. «بافت بزرگترین فرش های جهان در نیشابور». عصر ایران. دریافت‌شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۰.