فاصله‌گذاری اجتماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
اشکالات فاصله‌گیری اجتماعی می‌تواند شامل [[تنهایی]]، کاهش [[بهره‌وری]] و از بین رفتن سایر مزایای مرتبط با [[رابطه میان‌فردی|تعامل انسانی]] باشد. همچنین می‌تواند نظارت بر سلامت اعضای یک جامعه را دشوارتر کند.
اشکالات فاصله‌گیری اجتماعی می‌تواند شامل [[تنهایی]]، کاهش [[بهره‌وری]] و از بین رفتن سایر مزایای مرتبط با [[رابطه میان‌فردی|تعامل انسانی]] باشد. همچنین می‌تواند نظارت بر سلامت اعضای یک جامعه را دشوارتر کند.


یکی از اولین ارجاعات فاصله‌گیری اجتماعی به قرن هفتم قبل از میلاد در [[سفر لاویان|کتاب لوییتوس]]، ۱۳:۴۶ بازمی‌گردد<ref>[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Leviticus+13&version=AKJV Bible Gateway, Authorized King James Version, Leviticus 13:46]</ref>
یکی از اولین ارجاعات فاصله‌گیری اجتماعی به قرن هفتم قبل از میلاد در [[سفر لاویان]]، ۱۳:۴۶ بازمی‌گردد<ref>[https://www.biblegateway.com/passage/?search=Leviticus+13&version=AKJV Bible Gateway, Authorized King James Version, Leviticus 13:46]</ref>


از نظر تاریخی، مستعمرات جذامی و لازارت‌ها به عنوان ابزاری برای جلوگیری از شیوع [[جذام]] و سایر بیماری‌های مسری از طریق فاصله‌گیری اجتماعی تأسیس شده‌بودند،<ref>[[wikisophia:Catholic_Encyclopedia_(1913)/Leprosy|Charles Léon Souvay, "Leprosy," Catholic Encyclopedia (1913), Volume 9.]]</ref> تا زمانی که روش‌های انتقال این بیماری‌ها کشف و درمان‌های مؤثر برایشان اختراع شد.
از نظر تاریخی، مستعمرات جذامی و لازارت‌ها به عنوان ابزاری برای جلوگیری از شیوع [[جذام]] و سایر بیماری‌های مسری از طریق فاصله‌گیری اجتماعی تأسیس شده‌بودند،<ref>[[wikisophia:Catholic_Encyclopedia_(1913)/Leprosy|Charles Léon Souvay, "Leprosy," Catholic Encyclopedia (1913), Volume 9.]]</ref> تا زمانی که روش‌های انتقال این بیماری‌ها کشف و درمان‌های مؤثر برایشان اختراع شد.

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۵

فاصله‌گیری اجتماعی اصطلاحی است که برای برخی از اقدامات کنترل عفونت غیر دارویی استفاده می‌شود که توسط مقامات بهداشت عمومی برای متوقف کردن یا کاهش سرعت شیوع بیماری‌های بسیار مسری انجام می‌شود. هدف از فاصله‌گیری اجتماعی کاهش احتمال تماس بین افراد دارای عفونت و سایر افراد سالم است تا انتقال بیماری، عوارض و در نهایت مرگ و میر به حداقل برسد.[۱][۲]

فاصله‌گیری اجتماعی زمانی مؤثر است که عفونت از طریق تماس قطره‌ای (سرفه یا عطسه)، تماس فیزیکی مستقیم، از جمله تماس جنسی، تماس فیزیکی غیرمستقیم (به عنوان مثال لمس کردن یک سطح آلوده)، یا هوا (اگر میکروارگانیسم بتواند برای مدت طولانی در هوا زنده بماند) منتقل شود.[۳]

فاصله‌گیری اجتماعی ممکن است در مواردی که عفونت از طریق آب یا مواد غذایی آلوده یا توسط ناقل‌هایی مانند پشه یا حشرات دیگر منتقل شود، مؤثر نباشد.[۴]

اشکالات فاصله‌گیری اجتماعی می‌تواند شامل تنهایی، کاهش بهره‌وری و از بین رفتن سایر مزایای مرتبط با تعامل انسانی باشد. همچنین می‌تواند نظارت بر سلامت اعضای یک جامعه را دشوارتر کند.

یکی از اولین ارجاعات فاصله‌گیری اجتماعی به قرن هفتم قبل از میلاد در سفر لاویان، ۱۳:۴۶ بازمی‌گردد[۵]

از نظر تاریخی، مستعمرات جذامی و لازارت‌ها به عنوان ابزاری برای جلوگیری از شیوع جذام و سایر بیماری‌های مسری از طریق فاصله‌گیری اجتماعی تأسیس شده‌بودند،[۶] تا زمانی که روش‌های انتقال این بیماری‌ها کشف و درمان‌های مؤثر برایشان اختراع شد.

دو جذامی را به شهر راه نمی‌دهند. چوب برش توسط ونسان (اهل بووه)، سده چهاردهم

مثال‌ها

برخی از نمونه‌های فاصله‌گیری اجتماعی که برای کنترل شیوع بیماری‌های مسری مورد استفاده قرار می‌گیرد عبارتند از:[۷]

  • تعطیلی مدارس (فعال یا واکنشی)[۸]
  • تعطیلی محل کار،[۹] از جمله تعطیلی مشاغل "غیر ضروری" و خدمات اجتماعی ("غیر ضروری"، بر خلاف خدمات اساسی، به معنی تسهیلاتی است که عملکردهای اصلی جامعه را حفظ نمی‌کنند)[۱۰]
  • انزوا
  • قرنطینه
  • کمربند بهداشتی
  • جداسازی حفاظتی
  • لغو اجتماعات گسترده مانند رویدادهای ورزشی، فیلم‌ها یا نمایش‌های موسیقی.[۱۱]
  • لغو یا محدود کردن حمل و نقل عمومی
  • تعطیل امکانات تفریحی (استخرهای شنا، کلوب‌ها، سالن‌های ورزشی)[۱۲]
  • اقدامات «محافظتی» برای افراد شامل محدود کردن تماس‌های چهره به چهره، انجام کار از طریق تلفن یا اینترنت ، اجتناب از اماکن عمومی و کاهش مسافرت‌های غیر ضروری[۱۳][۱۴]
  • " برآمدگی آرنج " و " عطسه دراکولا "[۱۵]

اثرگذاری

جلوگیری از پیک شدیدی از مبتلایان که به عنوان مسطح کردن منحنی همه‌گیری شناخته می‌شود، کمک می‌کند تا از سیل بیماران مراجعه کننده به خدمات مراقبت‌های بهداشتی جلوگیری شود و همچنین زمان بیشتری را برای توسعهٔ واکسن و درمان فراهم می‌کند. تعداد برابری از مبتلایان که در بازه زمانی بزرگتری مبتلا شده‌اند، این اجازه را به خدمات مراقبت‌های بهداشتی می‌دهد که بیماران را بهتر مدیریت کنند.[۱۶][۱۷]

اقدامات فاصله‌گیری اجتماعی برای مؤثر بودن باید فوری و سختگیرانه اجرا شوند.[۱۸] در طی دنیاگیری ۱۹۱۸ آنفلوانزا، مقامات ایالات متحده مدارس را تعطیل و گردهمایی‌های عمومی را ممنوع اعلام کردند و دیگر اقدامات فاصله‌گیری اجتماعی را در فیلادلفیا و سنت لوئیس به کار بردند، اما در فیلادلفیا تأخیر پنج روزه در انجام این اقدامات باعث افزایش سه تا پنج برابری نرخ انتقال شد، درحالی که در سنت لوئیس تأثیر فوری این اقدامات در کاهش انتقال چشمگیر بود.[۱۹] بوتسما و فرگوسن اقدامات فاصله‌گیری اجتماعی را در طول همه‌گیری ۱۹۱۸ در ۱۶ شهر ایالات متحده بررسی کردند، یافته‌های آنان نشان می‌داد که انجام این اقدامات در مدت محدود، آمار مرگ‌ومیر نهایی را نسبتاً (احتمالا ۱۰ تا ۳۰ درصد) کاهش می‌دهد. اثرگذاری این اقدامات اغلب بسیار محدود بود زیرا این اقدامات بسیار دیر به کار گرفته می‌شدند و بسیار زود پایان می‌یافتند. مشاهده شده‌است بعضی از شهرها همه‌گیری دومی را بعد از پایان یافتن فاصله‌گیری اجتماعی تجربه کرده‌اند زیرا افرادی که مستعد بودند اکنون در معرض بیماری قرار گرفته‌اند.[۲۰]

تعطیلی مدارس

نشان داده شده‌است که تعطیلی مدارس باعث کاهش ۹۰ درصدی عوارض آنفولانزای آسیایی در زمان شیوع در سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۵۸ میلادی[۲۱] و کاهش ۵۰ درصدی عوارض در کنترل آنفلوانزا در ایالات متحده بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ میلادی شده‌است.[۲۲] به همین ترتیب تعطیلی اجباری مدارس و دیگر اقدامات فاصله‌گیری اجتماعی باعث کاهش ۲۹ تا ۳۰ درصدی نرخ انتقال در دنیاگیری ۲۰۰۹ آنفلوانزا در مکزیک شده‌است.[۲۳]

تعطیلی محل کار

شبیه‌سازی و مدل‌سازی‌های انجام شده برروی داده‌های ایالات متحده بیان می‌کند، اگر ۱۰ درصد از محل‌های کار در معرض بیماری تعطیل شوند، نرخ انتقال کلی عفونت در حدود ۱۱٫۹ درصد خواهد بود و زمان اوج همه‌گیری اندکی به تعویق می‌افتد. اگر ۳۳ درصد از محل‌های کار تعطیل شوند، نرخ انتقال به ۴٫۹٪ کاهش می‌یابد و زمان اوج همه‌گیری ۱ هفته به تعویق می‌افتد.[۲۴]

قرنطینه موارد مشکوک

در زمان شیوع ۲۰۰۳ سارس در سنگاپور، برای کنترل همه‌گیری حدود ۸۰۰۰ نفر به قرنطینه خانگی اجباری تن دادند و حدود ۴۳۰۰ نفر دیگر نیز مجبور به بررسی روزانه علائم بیماری در خود و گزارش تلفنی آن به مسئولین سلامت شدند. اگرچه در نهایت تنها ۵۸ نفر از آنان مبتلا به سارس تشخیص داده شدند، اما مقامات سلامت عمومی خرسند بودند که این اقدامات کمک کرد تا از شیوع بیشتر این بیماری جلوگیری شود.[۲۵]

کمربند بهداشتی

در سال ۱۹۹۵ میلادی از کمربند بهداشتی برای کنترل شیوع بیماری ویروسی ابولا در کیکویت، زئیر استفاده شد.[۲۶][۲۷][۲۸] رئیس‌جمهور موبوتو سسه سوکو شهر را با نیروهای نظامی محاصره و تمام پروازها را نیز لغو کرد. در داخل کیکویت، سازمان جهانی بهداشت و تیم‌های پزشکی زئیر نیز کمربند بهداشتی دیگری را اجرا کردند و خاکسپاری‌ها و مناطق درمانی را از عموم جمعیت جدا کردند.[۲۹]

جداسازی حفاظتی

در زمان دنیاگیری ۱۹۱۸ آنفلوانزا، شهر گانیسن، کلرادو برای جلوگیری از شیوع بیماری، خودش را برای دو ماه ایزوله کرد. تمام بزرگراه‌ها را در نزدیکی مرزهای شهرستان بسته شدند. به تمام مسافران قطارهای عبوری هشدار داده می‌شد که در گانیسن از قطار خارج نشود، اگر خارج شوند، دستگیر و به مدت پنج رو قرنطینه می‌شوند. نتیجه این ایزوله، مرگ هیچ شخصی به دلیل آنفلوآنزا در گانیسن در طول همه‌گیری بود.[۳۰]

لغو اجتماعات گسترده

شواهد نشان می‌دهد که عبارت اجتماعات گسترده احتمال انتقال بیماری را افزایش می‌دهند، قاطعانه نیست.[۳۱] شواهد حکایتی نشان می‌دهند برخی از انواع اجتماعات گسترده ممکن است همراه با افزایش ریسک انتقال آنفوانزا، جامعه را به سمت همه‌گیری جهانی سوق دهد. در زمان دنیاگیری ۱۹۱۸ آنفلوانزا، رژه‌های نظامی در فیلادلفیا[۳۲] و بوستون[۳۳] احتمالاً باعث گسترش این بیماری با اختلاط ملوانان آلوده با جمعیت غیرنظامی شده‌است. ایجاد محدودیت در اجتماعات گسترده به همراه دیگر اقدامات فاصله‌گیری اجتماعی، ممکن است به کاهش انتقال کمک کند.[۳۴]

محدودیت‌های مسافرتی

محدودیت‌های مرزی یا محدودیت‌های مسافرتی داخلی بعید است که همه‌گیری را بیش از ۲ تا ۳ هفته به تأخیر بیاندازد مگر آنکه با پوشش بیش از ۹۹ درصد اجرا شود.[۳۵] نشان داده شده‌است غربالگری فرودگاه‌ها در جلوگیری از انتقال ویروس در زمان شیوع ۲۰۰۳ سارس در کانادا[۳۶] و ایالات متحده[۳۷] بی اثر بوده‌است. بنا بر گزارش‌ها کنترل‌های سخت‌گیرانه عبور و مرور بین مرز اتریش و امپراتوری عثمانی در سال‌های ۱۷۷۰ تا ۱۸۷۱ میلادی برای جلوگیری از ورود افراد مبتلا به طاعون خیارکی به اتریش مؤثر بوده‌است، به طوری که هیچ شیوع بزرگی از طاعون در قلمرو اتریش وجود نداشت، در حالی که امپراتوی عثمانی تا اواسط قرن ۱۹ میلادی از همه‌گیری‌های مکرر طاعون رنج می‌برد.[۳۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Johnson, Carolyn Y.; Sun, Lena; Freedman, Andrew (2020-03-10). "Social distancing could buy U.S. valuable time against coronavirus". Washington Post. Retrieved 2020-03-11.
  2. Pandemic Planning - Social Distancing Fact Sheet
  3. "Information about Social Distancing," Santa Clara Public Health Department.
  4. "Interim Pre-Pandemic Planning Guidance: Community Strategy for Pandemic Influenza Mitigation in the United States—Early, Targeted, Layered Use of Nonpharmaceutical Interventions," CDC, Feb 2007
  5. Bible Gateway, Authorized King James Version, Leviticus 13:46
  6. Charles Léon Souvay, "Leprosy," Catholic Encyclopedia (1913), Volume 9.
  7. Kathy Kinlaw, Robert Levine, "Ethical Guidelines on Pandemic Influenza," CDC, December 2006
  8. Cauchemez S, Ferguson NM, Wachtel C, Tegnell A, Saour G, Duncan B, Nicoll A (2009). "Closure of schools during an influenza pandemic". The Lancet Infectious Diseases. 9 (8): 473–481. doi:10.1016/s1473-3099(09)70176-8. PMID 19628172.
  9. Kumar S, Crouse Quinn S, Kim KH, Daniel LH, Freimuth VS (2012). "The Impact of Workplace Policies and Other Social Factors on Self-Reported Influenza-Like Illness Incidence During the 2009 H1N1 Pandemic". American Journal of Public Health. 102 (1): 134–140. doi:10.2105/AJPH.2011.300307. PMC 3490553. PMID 22095353.
  10. "Social Distancing Support Guidelines," Colorado Dept. of Public Health and Environment, March 2008.
  11. R. Booy and J. Ward, "Evidence compendium and advice on social distancing and other related measures for response to an influenza pandemic," National Centre for Immunisation Research and Surveillance.
  12. "Flu Pandemic Mitigation - Social Distancing"
  13. Glass RJ, Glass LM, Beyeler WE, Min HJ. "Targeted Social Distancing Designs for Pandemic Influenza." Emerg Infect Dis. 2006;12(11):1671-1681. https://dx.doi.org/10.3201/eid1211.060255
  14. "Social Distancing Guidelines (for workplace communicable disease outbreaks)"
  15. "Guidance on Preparing Workplaces for an Influenza Pandemic," OSHA 3327-02N 2007
  16. Wiles, Siouxsie (9 March 2020). "The three phases of Covid-19 – and how we can make it manageable". The Spinoff. Retrieved 9 March 2020.
  17. Anderson, Roy M; Heesterbeek, Hans; Klinkenberg, Don; Hollingsworth, T Déirdre (March 2020). "How will country-based mitigation measures influence the course of the COVID-19 epidemic?". The Lancet. doi:10.1016/S0140-6736(20)30567-5. A key issue for epidemiologists is helping policy makers decide the main objectives of mitigation—e.g. , minimising morbidity and associated mortality, avoiding an epidemic peak that overwhelms health-care services, keeping the effects on the economy within manageable levels, and flattening the epidemic curve to wait for vaccine development and manufacture on scale and antiviral drug therapies.
  18. Maharaj S, Kleczkowski A (2012). "Controlling epidemic spread by social distancing: Do it well or not at all". BMC Public Health. 12 (1): 679. doi:10.1186/1471-2458-12-679. PMC 3563464. PMID 22905965.
  19. Hatchett RJ, Mecher CE, Lipsitch M (2007). "Public health interventions and epidemic intensity during the 1918 influenza pandemic". Proc Natl Acad Sci U S A. 104 (18): 7582–7587. doi:10.1073/pnas.0610941104. PMC 1849867. PMID 17416679.
  20. Bootsma MC, Ferguson NM (2007). "The effect of public health measures on the 1918 influenza pandemic in U.S. cities". Proc Natl Acad Sci U S A. 104 (18): 7588–7593. doi:10.1073/pnas.0611071104. PMC 1849868. PMID 17416677.
  21. Chin TD, Foley JF, Doto IL, Gravelle CR, Weston J (1960). "Morbidity and mortality characteristics of Asian strain influenza". Public Health Rep. 75 (2): 148–58. doi:10.2307/4590751. JSTOR 4590751. PMC 1929395. PMID 19316351.
  22. Wheeler CC, Erhart LM, Jehn ML (2010). "Effect of school closure on the incidence of influenza among school -age children in Arizona". Public Health Reports. 125 (6): 851–859. doi:10.1177/003335491012500612. PMC 2966666. PMID 21121230.
  23. Flu Pandemic Study Supports Social Distancing," NIH Research Matters, June 6, 2011.
  24. Rousculp MD, Johnston SS, Palmer LA, Chu BC, Mahadevia PJ, Nichol KL (2010). "Attending work while sick: implication of flexible sick leave policies". Journal of Occupational and Environmental Medicine. 52 (10): 1009–1013. doi:10.1097/jom.0b013e3181f43844. PMID 20881626.
  25. Chorh-Chuan Tan, "SARS in Singapore – Key Lessons from an Epidemic," Annals Academy of Medicine, May 2006, Vol. 35 No.5.
  26. Laurie Garrett, "Heartless but Effective: I've Seen 'Cordon Sanitaire' Work Against Ebola," The New Republic, August 14, 2014
  27. "Outbreak of Ebola Viral Hemorrhagic Fever -- Zaire, 1995" Morbidity and Mortality Weekly Report, May 19, 1995 / 44(19);381-382
  28. Rachel Kaplan Hoffmann and Keith Hoffmann, "Ethical Considerations in the Use of Cordons Sanitaires," Clinical Correlations, February 19, 2015.
  29. Laurie Garrett, Betrayal of Trust: The Collapse of Global Public Health, Hachette Books, 2011 شابک ‎۱۴۰۱۳۰۳۸۶۲
  30. Gunnison: Case Study, University of Michigan Medical School, Center for the History of Medicine
  31. Thomas V. Inglersby et al, "Disease Mitigation Measures in the Control of Pandemic Influenza," Biosecurity and Bioterrorism Biodefense Strategy & Science, Volume 4, Number 4,2006
  32. Kenneth C. Davis, "Philadelphia Threw a WWI Parade That Gave Thousands of Onlookers the Flu," Smithsonian.com, September 21, 2018
  33. "The Flu in Boston," American Experience, WGBH
  34. Ishola DA, Phin N (2011). "Could influenza transmission be reduced by restricting mass gatherings? Towards an evidence-based policy framework". Journal of Epidemiology and Global Health. 1 (1): 33–60. doi:10.1016/j.jegh.2011.06.004. PMID 23856374.
  35. Ferguson NM, Cummings DA, Fraser C, Cajka JC, Cooley PC, Burke DS (2006). "Strategies for mitigating an influenza pandemic". Nature. 442 (7101): 448–52. Bibcode:2006Natur.442..448F. doi:10.1038/nature04795. PMID 16642006.
  36. Bell DM, World, Community (2004). "Public health interventions and SARS spread, 2003". Emerg Infect Dis. 10 (11): 1900–1906. doi:10.3201/eid1011.040729. PMC 3329045. PMID 15550198.
  37. Martin Cetron, et al. "Isolation and Quarantine: Containment Strategies for SARS, 2003." From Learning from SARS: Preparing for the Next Disease Outbreak, National Academy of Sciences, 2004. شابک ‎۰۳۰۹۵۹۴۳۳۲
  38. George C. Kohn, Encyclopedia of Plague and Pestilence: From Ancient Times to the Present, Infobase Publishing, 2007; p. 30. شابک ‎۱۴۳۸۱۲۹۲۳۸