عبدالملک بن مروان: تفاوت میان نسخهها
جز Shahnamk صفحهٔ عبدالملک را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به عبدالملک بن مروان منتقل کرد: نام کامل مقاله |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| امضاء = |
| امضاء = |
||
}} |
}} |
||
'''عبدالملک مروان''' یا '''عبدالملک بن مروان'''(۶۵–۸۶ ه.ق) (۶۸۵–۸ اکتبر ۷۰۵) پنجمین [[خلیفه]] از [[خلفای اموی]] در [[دمشق]] بود؛ او یکی از قدرتمندترین خلفای اموی بود و توانست بر مشکلات سیاسی که در عهدش پیش آمد، فائق آید. در دوران او، دیوانهای مهم شعر و کتب علمی از زبانهای گوناگون قدیم به [[عربی]] برگردان |
'''عبدالملک مروان''' یا '''عبدالملک بن مروان'''(۶۵–۸۶ ه.ق) (۶۸۵–۸ اکتبر ۷۰۵) پنجمین [[خلیفه]] از [[خلفای اموی]] در [[دمشق]] بود؛ او یکی از قدرتمندترین خلفای اموی بود و توانست بر مشکلات سیاسی که در عهدش پیش آمد، فائق آید. در دوران او، دیوانهای مهم شعر و کتب علمی از زبانهای گوناگون قدیم به [[عربی]] برگردان شد{{نیازمند منبع}}، و دانشمندان از دیگر سرزمینها به سوی دربار [[دمشق]] روی آوردند.{{نیازمند منبع}} |
||
عبدالملک برای نخستین بار [[واحد پول]] برای [[جهان اسلام]] تعیین کرد، و سکههای [[درهم]] و [[دینار]] را به نام خود ضرب کرد. او [[کعبه]] را به دیبا و حریری که در [[دمشق]] بافته میشد و به [[مکه]] فرستاده میشد، پوشانید. وی قلمرو امویان را از خاور به نزدیکی مرز [[چین]] گسترش داد، و به فرماندهی [[محمد بن قاسم ثقفی]] [[هند]] را گشود. او [[حجاج بن یوسف ثقفی]] را به مکه فرستاد، تا [[مکه]] را از دست [[عبدالله بن زبیر]] درآورد؛ سرانجام حجاج بن یوسف مکه را ویران کرده و عبدالله بن زبیر را در کعبه گردن زد. |
عبدالملک برای نخستین بار [[واحد پول]] برای [[جهان اسلام]] تعیین کرد، و سکههای [[درهم]] و [[دینار]] را به نام خود ضرب کرد. او [[کعبه]] را به دیبا و حریری که در [[دمشق]] بافته میشد و به [[مکه]] فرستاده میشد، پوشانید. وی قلمرو امویان را از خاور به نزدیکی مرز [[چین]] گسترش داد، و به فرماندهی [[محمد بن قاسم ثقفی]] [[هند]] را گشود. او [[حجاج بن یوسف ثقفی]] را به مکه فرستاد، تا [[مکه]] را از دست [[عبدالله بن زبیر]] درآورد؛ سرانجام حجاج بن یوسف مکه را ویران کرده و عبدالله بن زبیر را در کعبه گردن زد. |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۱۵
عبدالملک بن مروان | |||||
---|---|---|---|---|---|
سلطنت | ۶۵ – ۸۶ ق. برابر ۱۲ آوریل ۶۸۵ – ۸ اکتبر ۷۰۵م. | ||||
پیشین | مروان بن حکم | ||||
جانشین | ولید بن عبدالملک | ||||
زاده | ۲۶ ق. برابر ۶۴۶م. | ||||
درگذشته | ۸۶ ق. برابر ۸ اکتبر ۷۰۵م. (۵۹ سال) | ||||
همسران |
| ||||
فرزند(ان) | ولید حکم هشام عبدالله سلیمان مسلمه یزید دوم فاطمه | ||||
| |||||
دودمان | امویان | ||||
پدر | مروان یکم | ||||
مادر | عایشه بنت معاویه بن مغیره |
عبدالملک مروان یا عبدالملک بن مروان(۶۵–۸۶ ه.ق) (۶۸۵–۸ اکتبر ۷۰۵) پنجمین خلیفه از خلفای اموی در دمشق بود؛ او یکی از قدرتمندترین خلفای اموی بود و توانست بر مشکلات سیاسی که در عهدش پیش آمد، فائق آید. در دوران او، دیوانهای مهم شعر و کتب علمی از زبانهای گوناگون قدیم به عربی برگردان شد[نیازمند منبع]، و دانشمندان از دیگر سرزمینها به سوی دربار دمشق روی آوردند.[نیازمند منبع]
عبدالملک برای نخستین بار واحد پول برای جهان اسلام تعیین کرد، و سکههای درهم و دینار را به نام خود ضرب کرد. او کعبه را به دیبا و حریری که در دمشق بافته میشد و به مکه فرستاده میشد، پوشانید. وی قلمرو امویان را از خاور به نزدیکی مرز چین گسترش داد، و به فرماندهی محمد بن قاسم ثقفی هند را گشود. او حجاج بن یوسف ثقفی را به مکه فرستاد، تا مکه را از دست عبدالله بن زبیر درآورد؛ سرانجام حجاج بن یوسف مکه را ویران کرده و عبدالله بن زبیر را در کعبه گردن زد.
عبدالملک، شهر واسط را در کرانه باختری رود دجله بنیان نهاد و مردمی از شهر شام را در آن جای داد و خود چندی در آنجا سکونت گزید. وی برای جلوگیری از شورشها نیازمند به شامیان بود، پس شخصی به نام مهلب بن ابی صفره را به جنگ با خوارج واداشت؛ سرانجام خوارج سرکوب شده و نفوذ خود را از دست دادند. قیام مختار در زمان او روی داد. او همچنین قبةالصخره را در بیتالمقدس بنا نهاد. عبدالملک، از نظر حکومت داری شخصی لایق ولی بسیار بی رحم و خونریز بود. پس از مرگش ولید بن عبدالملک جانشین وی شد. ابن خلدون نوشتهاست: «عبدالملک بن مروان از خلفای بنی امیه و عرب و جهان اسلام است. او در امور مملکت به سیره خلیفهٔ دوم عمر بن خطاب عمل مینمود.»
جستارهای وابسته
منابع و یادکردها
- ثابت اسماعیل راوی (۱۹۶۵)، تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة، به کوشش مصعب محمد ابوبکر.، قاهره: المکتبة النهضه المصریه، ص. ۸۸
- رسول جعفریان (۱۳۷۸)، تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی، به کوشش مرتضی رحیمی.، قم: انتشارات حوزه علمیه، ص. ۸۸
- جرالد هاوتینگ (۱۳۸۷)، امویان: نخستین دودمان حکومتگر در اسلام (۶۶۱–۷۵۰م)، ترجمهٔ عیسی عبدی، به کوشش سعید ذوالفقاری.، تهران: امیرکبیر، ص. ۹۷