مصطفی نیرالسلطان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Mardetanha (بحث | مشارکت‌ها)
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۱: خط ۱:
مصطفی خان نوایی نیرالسلطان که بعدها نام خانوادگی نیرنوری را برای خود برگزید، در ۱۲۹۰ هجری قمری به دنیا آمد. در مدرسه دارالفنون و مدرسه نظام تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل به پاریس رفت<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فارسی معین، جلد ششم}}</ref>. در دوره دوم مجلس شورای ملی از ساری به نمایندگی انتخاب شد و با تصویب اعتبارنامه اش در سوم تیر ۱۲۸۹ خورشیدی به مجلس راه یافت، هنگام طرح اعتبارنامه اش در مجلس، شیخ محمد حسین یزدی او را «شخصی صحیح» توصیف کرد که در دوره مشروطیت مجاهدات زیاد کرده است<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/جلسه-108-صورت-مشروح-روز-شنبه-17-شهر-جمادىالثانى-1328|عنوان=مذاکرات جلسه ۱۰۸ دوره دوم مجلس شورای ملی هفدهم جمادی‌الثانی ۱۳۲۸}}</ref>.
مصطفی خان نوایی نیرالسلطان که بعدها نام خانوادگی نیرنوری را برای خود برگزید، در ۱۲۹۰ هجری قمری به دنیا آمد. در مدرسه دارالفنون و مدرسه نظام تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل به پاریس رفت.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب|عنوان=فرهنگ فارسی معین، جلد ششم}}</ref> در دوره دوم مجلس شورای ملی از ساری به نمایندگی انتخاب شد و با تصویب اعتبارنامه اش در سوم تیر ۱۲۸۹ خورشیدی به مجلس راه یافت، هنگام طرح اعتبارنامه اش در مجلس، شیخ محمد حسین یزدی او را «شخصی صحیح» توصیف کرد که در دوره مشروطیت مجاهدات زیاد کرده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.ical.ir/ical/fa/Content/4_artmajles1/جلسه-108-صورت-مشروح-روز-شنبه-17-شهر-جمادىالثانى-1328|عنوان=مذاکرات جلسه ۱۰۸ دوره دوم مجلس شورای ملی هفدهم جمادی‌الثانی ۱۳۲۸}}</ref>


نیرالسلطان بعداً به معاونت وزارت داخله و حکومت چند ولایت رسید. در سال ۱۳۳۵ قمری روزنامه تندرو صدای ایران را با سردبیری [[حبیب‌الله آموزگار|حبیب الله آموزگار]] انتشار داد که به دلیل انتقاد از کابینه [[عبدالمجید عین‌الدوله|عین الدوله]]  با نظر شاه و دستور هیات دولت یک بار توقیف شد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=محمد صدر هاشمی، تاریخ جراید و مجلات ایران، جلد چهارم}}</ref>. در سال ۱۲۹۸ پس از اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹ به حال تبعید همراه با دکتر محمد مصدق به اروپا رفت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جلال متینی، نگاهی به کارنامه سیاسی دکتر محمد مصدق، صفحه ۲۹}}</ref> پس از کودتای سوم اسفند به ایران بازگشت و در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه قوام السلطنه وزیر فوائد عامه شد و سپس تا فروردین ۱۳۰۲حاکم گیلان بود.
نیرالسلطان بعداً به معاونت وزارت داخله و حکومت چند ولایت رسید. در سال ۱۳۳۵ قمری روزنامه تندرو صدای ایران را با سردبیری [[حبیب‌الله آموزگار]] انتشار داد که به دلیل انتقاد از کابینه [[عبدالمجید عین‌الدوله|عین الدوله]] با نظر شاه و دستور هیئت دولت یک بار توقیف شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=محمد صدر هاشمی، تاریخ جراید و مجلات ایران، جلد چهارم}}</ref> در سال ۱۲۹۸ پس از اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹ به حال تبعید همراه با دکتر محمد مصدق به اروپا رفت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جلال متینی، نگاهی به کارنامه سیاسی دکتر محمد مصدق، صفحه ۲۹}}</ref> پس از کودتای سوم اسفند به ایران بازگشت و در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه قوام السلطنه وزیر فوائد عامه شد و سپس تا فروردین ۱۳۰۲حاکم گیلان بود.


نیرالسلطان در سال ۱۳۱۹ در تهران درگذشت<ref name=":0"/>.
نیرالسلطان در سال ۱۳۱۹ در تهران درگذشت.<ref name=":0"/>


==منابع==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۰۷

مصطفی خان نوایی نیرالسلطان که بعدها نام خانوادگی نیرنوری را برای خود برگزید، در ۱۲۹۰ هجری قمری به دنیا آمد. در مدرسه دارالفنون و مدرسه نظام تحصیل کرد و برای ادامه تحصیل به پاریس رفت.[۱] در دوره دوم مجلس شورای ملی از ساری به نمایندگی انتخاب شد و با تصویب اعتبارنامه اش در سوم تیر ۱۲۸۹ خورشیدی به مجلس راه یافت، هنگام طرح اعتبارنامه اش در مجلس، شیخ محمد حسین یزدی او را «شخصی صحیح» توصیف کرد که در دوره مشروطیت مجاهدات زیاد کرده‌است.[۲]

نیرالسلطان بعداً به معاونت وزارت داخله و حکومت چند ولایت رسید. در سال ۱۳۳۵ قمری روزنامه تندرو صدای ایران را با سردبیری حبیب‌الله آموزگار انتشار داد که به دلیل انتقاد از کابینه عین الدوله با نظر شاه و دستور هیئت دولت یک بار توقیف شد.[۳] در سال ۱۲۹۸ پس از اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹ به حال تبعید همراه با دکتر محمد مصدق به اروپا رفت[۴] پس از کودتای سوم اسفند به ایران بازگشت و در خرداد ۱۳۰۰ در کابینه قوام السلطنه وزیر فوائد عامه شد و سپس تا فروردین ۱۳۰۲حاکم گیلان بود.

نیرالسلطان در سال ۱۳۱۹ در تهران درگذشت.[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ فرهنگ فارسی معین، جلد ششم.
  2. «مذاکرات جلسه ۱۰۸ دوره دوم مجلس شورای ملی هفدهم جمادی‌الثانی ۱۳۲۸».
  3. محمد صدر هاشمی، تاریخ جراید و مجلات ایران، جلد چهارم.
  4. جلال متینی، نگاهی به کارنامه سیاسی دکتر محمد مصدق، صفحه ۲۹.