اما یونگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۳۴: خط ۳۴:
قبل از ازدواج او [[روان‌کاو]] بود. اگرچه استقلال او در این زمینه بعدها تبدیل به رقابت شد. او همچنین به‌طور منظم در ارتباط مکاتبه‌ای با [[زیگموند فروید]] بود. در زمان تولد آخرین فرزند خود، در۱۹۱۴، شوهر او با یک بیمار جوان به نام [[تونی وولف]] ارتباط برقرار کرد که برای چند دهه به‌طول انجامید.
قبل از ازدواج او [[روان‌کاو]] بود. اگرچه استقلال او در این زمینه بعدها تبدیل به رقابت شد. او همچنین به‌طور منظم در ارتباط مکاتبه‌ای با [[زیگموند فروید]] بود. در زمان تولد آخرین فرزند خود، در۱۹۱۴، شوهر او با یک بیمار جوان به نام [[تونی وولف]] ارتباط برقرار کرد که برای چند دهه به‌طول انجامید.


[[دایرد بایر]]در زندگی‌نامهٔ خود از [[کارل گوستاو یونگ]] یونگ به‌عنوان شوهر او اصرار داشت که اِما، تونی وولف را همسر دیگر او بداند. تلاش وولف برای متقاعد کردن کارل یونگ نسبت به طلاق بی‌فایده بود و اتفاق نیفتاد.
[[دایرد بایر]]در زندگی‌نامهٔ خود از [[کارل گوستاو یونگ]] به‌عنوان شوهر او اصرار داشت که اِما، تونی وولف را همسر دیگر او بداند. تلاش وولف برای متقاعد کردن کارل یونگ نسبت به طلاق بی‌فایده بود و اتفاق نیفتاد.


== پس از مرگ ==
== پس از مرگ ==

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۱۸

اما یونگ
Emma Jung

اما روشنباخ یونگ
زادهٔ۳۰ مارس ۱۸۸۲
شفوزان، سوئیس
درگذشت۲۷ نوامبر ۱۹۵۵ (۷۳ سال)
زوریخ، سوئیس
ملیتسوئیسی
پیشهروانکاو
همسر(ها)کارل یونگ

اما روشنباخ یونگ (به آلمانی: Emma Rauschenbach Jung)(۳۰ مارس ۱۸۸۲–۲۷ نوامبر ۱۹۵۵)، روانکاو و نویسنده سوییسی و نیز همسر کارل یونگ از بنیانگذاران روانشناسی تحلیلی، بود.

دوران کودکی

او در خانواده‌ای از صنعتگران ثروتمند و قدیمی سوئیس و آلمان به‌دنیا آمد که این ثروت بعد به شوهرش ـ کارل یونگ ـ آزادی مالی داد تا به دنبال کار خود و علایقش برود.

ازدواج

اِما در ۱۴ فوریه سال ۱۹۰۳ ازدواج کرد. هفت‌سال پس از اولین ملاقات او با کارل یونگ. آن‌ها دارای پنج فرزند بودند؛ آگاته، گِرِت، فرانتس، ماریانا و هلن.

زندگی زناشویی

در سال ۱۹۰۶ با علاقه کار شوهرش را پی گرفت و یک تحلیل‌گر در حد خود او تبدیل شد. او جام افسانه‌ای را که موضوع مورد علاقهٔ خودش بود، توسعه داد. قبل از ازدواج او روان‌کاو بود. اگرچه استقلال او در این زمینه بعدها تبدیل به رقابت شد. او همچنین به‌طور منظم در ارتباط مکاتبه‌ای با زیگموند فروید بود. در زمان تولد آخرین فرزند خود، در۱۹۱۴، شوهر او با یک بیمار جوان به نام تونی وولف ارتباط برقرار کرد که برای چند دهه به‌طول انجامید.

دایرد بایردر زندگی‌نامهٔ خود از کارل گوستاو یونگ به‌عنوان شوهر او اصرار داشت که اِما، تونی وولف را همسر دیگر او بداند. تلاش وولف برای متقاعد کردن کارل یونگ نسبت به طلاق بی‌فایده بود و اتفاق نیفتاد.

پس از مرگ

پس از مرگ اما، کارل یونگ روی یک سنگ به نام او حک کرد «او پایه و اساس خانهٔ من بود». او همچنین در حال عزاداری با گریه بلند می‌گفت: «او یک ملکه بود! او یک ملکه بود». بر سنگ قبر او شعری حکاکی شده «آه گلدان؛ به اطاعت و فرمانبرداری وارد شو».

کتاب‌شناسی

منابع