صنعتی‌سازی

صنعتی‌سازی، فرایند تغییر اجتماعی و اقتصادی است که یک گروه انسانی را از یک جامعهٔ پیشاصنعتی به صنعتی تبدیل می‌کند. صنعتی‌سازی بخشی از فرایند گسترده‌تر مدرن‌سازی است که در آن تغییرات اجتماعی و توسعهٔ اقتصادی با نوآوری تکنولوژیکی و به‌ویژه با توسعهٔ تولید انرژی و متالورژی در مقیاس بزرگ ارتباطی تنگاتنگ دارد. صنعتی‌سازی سازمان وسیع یک اقتصاد به‌منظور تولید است.

همچنین صنعتی‌سازی معرف شکلی از تغییر فلسفی است که مردم رویکرد متفاوتی نسبت به درک طبیعت، و فرایند جامعه‌شناسانهٔ عقلائی‌کردن فراگیر پیدا می‌کنند.

شرح

بر پایهٔ تقسیم‌بندی ژان فوراستیه، یک اقتصاد از «بخش اول» تولید مواد خام (کشاورزی، دامداری، استخراج منابع معدنی)، «بخش دوم» ساخت و پردازش، و «بخش سوم» صنایع خدماتی تشکیل شده است. فرایند صنعتی‌سازی به طور تاریخی بر گسترش بخش ثانویه در یک اقتصادِ اشباع‌شده از فعالیت‌های اولیه استوار است.

نخستین تغییر به یک اقتصاد صنعتی از حالت ملکی، انقلاب صنعتی نامیده می‌شود که در اواخر سده ۱۸ میلادی و اوایل سده ۱۹ میلادی در معدود کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی صورت گرفت. این نخستین صنعتی‌سازی در تاریخ جهان بود.

دومین انقلاب صنعتی تغییر کم‌تر چشم‌گیر بعدی در اواخر سده ۱۹ میلادی بود که با دسترسی گسترده به انرژی برق، موتورهای احتراق داخلی، و خطوط مونتاژ در کشورهای صنعتی امروزی صورت گرفت.

کمبود بخش‌های صنعتی در یک کشور معمولاً به عنوان یک ضعف عمده در بهبود اقتصاد و انرژی کشور دیده می‌شود که بسیاری از دولت‌ها را به سمت ترغیب یا تاکید بر صنعتی‌سازی برده است.

منابع

• Industrialisation، مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، برداشت شده در ۸ اوت ۲۰۱۰.