کشاورزی معیشتی: تفاوت میان نسخه‌ها
ایجاد |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۱۳
کشاورزی معیشتی ((به انگلیسی: Subsistence agriculture)) یک کشاورزی پایدار است که در آن کشاورز (یا مصرف‌کننده) برای تأمین نیازهای خود و خانوادهٔ خود، محصولات غذایی را پرورش می‌دهد. در کشاورزی معیشتی، تولید با هدف بقا صورت می‌گیرد و بیشتر مربوط به نیازهای محلی با/ یا داد و ستد ناچیز مازاد است. مزرعهٔ معیشتی معمولی می‌تواند طیف گسترده‌ای از محصولات کشاورزی و حیوانی مورد نیاز خانواده برای تغذیه و پوشاک در طول سال را شامل شود. تصمیمات مربوط به کاشت عمدتاً با توجه به آنچه خانواده در طول سال آینده به آن نیاز خواهند داشت، و سپس با توچه به قیمت‌های بازار انجام می‌شود. تونی واترز[۱] می‌نویسد: «دهقانان معیشتی افرادی هستند که آنچه می‌خورند را پرورش می‌دهند، خانه‌های خود را می‌سازند و بدون اینکه مرتباً از بازار خرید کنند زندگی می‌کنند.»
با وجود اولویت خودکفایی در کشاورزی معیشتی، امروزه بیشتر کشاورزان معیشتی به گونه‌ای و تا حدی نیز در داد و ستد شرکت می‌کنند؛ هرچند که این معمولاً برای کالاهایی است که چندان برای بقا ضروری نیستند.
تاریخچه
شیوه‌های کنونی
گونه‌های کشاورزی معیشتی
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Tony Waters. The Persistence of Subsistence Agriculture: life beneath the level of the marketplace. Lanham, MD: Lexington Books. 2007.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Subsistence agriculture». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۲۰.
| کتابخانه‌های ملی | |
|---|---|
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |