سلول: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۲:۱۵

یاخته (از کلمه لاتین cella ، به معنی "اتاق کوچک") واحد اساسی ساختاری، عملکردی و بیولوژیکی همه موجودات شناخته شده است. یاخته کوچکترین واحد زندگی است. یاخته ها اغلب "بلوک‌های ساختمانی زندگی" نامیده می‌شوند.

به مطالعه یاخته ها، زیست شناسی یاخته ای، بیولوژی یاخته ای یا سیتولوژی گفته می شود. یاخته ها از سیتوپلاسم محصور در غشاء تشکیل شده‌اند، که حاوی بسیاری از زیست مولکول‌ها مانند پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک است. بیشتر یاخته های گیاهی و حیوانی فقط در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و ابعادی بین 1 تا 100 میکرومتر دارند. ارگانیسم‌ها را می‌توان به عنوان تک یاخته ای (متشکل از یک یاخته منفرد مانند باکتری‌ها) یا چند یاخته ای (از جمله گیاهان و حیوانات) طبقه بندی کرد. بیشتر ارگانیسم‌های تک یاخته ای به عنوان میکروارگانیسم‌ها طبقه بندی می شوند.

یاخته ها توسط رابرت هوک در سال 1665 کشف شدند، که آنها را به دلیل شباهت آنها با یاخته هایی که در راهبان مسیحی در یک صومعه ساکن بودند، نامگذاری کرد. نظریه یاخته ای، نخستین بار در سال 1839 توسط ماتیاس جاکوب شلیدن و تئودور شوآن ساخته شد، و اظهار داشت که تمام موجودات از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند ، که یاخته ها واحد اساسی ساختار و عملکرد در تمام موجودات زنده هستند. حداقل 3/5 میلیارد سال پیش یاخته ها روی زمین پدیدار شدند.

انواع یاخته

یاخته ها از دو نوع تشکیل شده‌اند:

یوکاریوتی، که شامل یک یا چند هسته مشخص و پروکاریوتیک، که دارای هسته نیستند پروکاریوت‌ها ارگانیسم‌های تک یاخته ای هستند، در حالی که یوکاریوت‌ها می‌توانند تک یاخته ای یا چند یاخته ای باشند.

پروکاریوت‌ها شامل باکتری‌ها و آرکیا های کوچک (که آرکی‌باکتری یا باکتریهای باستانی هم نامیده شده‌اند)، دو از سه حوزه زندگی است. شکل زیر، یک باستانی است که هر یاختهٔ آن در حدود ۵ میکرون درازا دارد. گونه‌هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس‌ها و مغاک‌های ظلمانی کشف شده‌اند و می‌توانند در جایی که حتی ذره‌ای از نور خورشید به آن نفوذ نمی‌کند، زنده بمانند.

یاخته های پروکاریوتی اولین شکل زندگی روی کره زمین بودند که با داشتن فرایندهای بیولوژیکی حیاتی از جمله سیگنالینگ یاخته ای مشخص می‌شوند. آنها ساده‌تر و کوچک‌تر از یاخته های یوکاریوتی هستند و فاقد هسته هستند و سایر ارگانل‌های محدود شده به غشاء. DNA یک یاخته پروکاریوتی شامل یک کروموزوم حلقوی است که در تماس مستقیم با سیتوپلاسم است. منطقه هسته‌ای موجود در سیتوپلاسم را نوکلئوئید می‌نامند. اکثر پروکاریوت‌ها کوچکترین کل ارگانیسم‌ها از قطر 0.5 تا 2.0 میکرومتر هستند. شکل زیر ساختاری نمادین از پروکاریوت‌ها است.

گیاهان، حیوانات، قارچ‌ها، قالب‌های لجن (کپک مخاطی -انگلیسی: Slime mold- نام غیررسمی برای انواع گوناگون جانداران یوکاریوت است که می‌توانند آزادانه به شکل تک یاخته ای زندگی کنند اما گرد هم می‌آیند و ساختاری چندیاخته ای و تناسلی می‌سازند. بیش از ۹۰۰ گونه کپک مخاطی در سراسر جهان وجود دارد.)، تک یاخته‌ها و جلبک‌ها همه یوکاریوتی هستند. تک یاخته‌ها -پروتوزوئات همچنین پروتئاز، پروتئین‌های چندگانه- یک اصطلاح غیررسمی برای تک‌یاخته‌ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل (غیر انگلی) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم‌های دیگر یا بافت‌های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند. از دیدگاه تاریخی، پروتوزوها به عنوان «حیواناتی یک یاخته ای» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای حیوانی مانند جنبش و شکار و عدم وجود دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند. شکل زیر یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در مغز استخوان را نشان می‌دهد.

نظریه یاخته ای که در سدهٔ پانزدهم میلادی پدید آمد، می‌گوید که همه جانداران از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند و همهٔ یاخته‌ها از یاخته‌های پیشین پدید می‌آیند و همهٔ کارکردهای زیستی یک جاندار در درون یاخته‌ها انجام می‌گیرند. این واحدهای بنیادی حاوی اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد یاخته و انتقال اطّلاعات به نسل‌های آینده نیز هستند. یاخته‌هایِ پیکر پریاخته‌ای‌ها در برخی بافت‌ها مانند پوست با پیوند میان‌یاخته‌ای به هم متصل می‌شود.

انواع یاخته‌ها بر اساس وضعیت دو نوع هستند:

پیش‌هسته ((پروکاریوت)): یاخته‌هایی که در آن‌ها به علت نداشتن غشایِ هسته موادّ هسته‌ای در سیتوپلاسم پراکنده شده‌اند و هسته مشخصی ندارند؛ مانند: باکتری‌ها، آرکی باکترها و سیانوباکتری ها.

هوهسته ((یوکاریوت)): یاخته‌هایی که هستهٔ مشخصی دارد و دارای دو غشاست که آن را در بر می‌گیرد؛ مانند: گیاهان، جانوران، قارچ‌ها و آغازیان.

اندامک‌های یاخته جانوری:

از بخش‌های دیگر یاخته که به دلیل نداشتن غشای مشخص و مخصوصِ خود اندامک نامیده نمی‌شود، می‌توان به میانک(سانتریول) و رناتن(ریبوزوم) اشاره کرد. به اجزای غشادار سیتوپلاسم هوهسته ای اندامک گفته می‌شود که معمولاً عبارت است از:، هسته یاخته، ریزکیسه، شبکه آندوپلاسمی زبر، شبکه آندوپلاسمی صاف، دستگاه گلژی، راکیزه، کریچه، کافنده‌تن

(دیسه ها مانند سبزدیسه نیز اندامکی است که در یاخته جانوری دیده نمی شود)

قسمت های های یاخته جانوری

(یاخته های جانوری با گیاهی تفاوت هایی دارند)

اندامک های یاخته (درون سیتوپلاسم) :

شبکه آندوپلاسمی :شبکه ای از لوله ها و کیسه ها که در سراسر سیتوپلاسم گسترش دارند و بر دو نوع زبر و صاف اند . شبکه آندوپلاسمی صاف ریبوزوم ندارد و و در ساخت لیپید نقش دارد . اما شبکه آندوپلاسمی زبر با داشتن ریبوزوم در ساخت پروتئین نقش دارد.
دستگاه گلژی:از کیسه هایی تشکیل شده است که روی هم قرار می گیرند.در بسته بندی مواد و ترشح آنها به خارج از یاخته نقش دارد . (به صورت بسته های وزیکول )
میتوکندری (راکیزه) : دو غشا دارد و کار آن تامین انرژی یاخته است.درون آن ریبوزوم نیز وجود دارد.
لیزوزوم (کافنده تن) : کیسه ایست که آنزیم های فراوان برای تجزیه مواد دارد.
سانتریول (میانک) : از یک جفت استوانه عمود بر هم تشکیل شده است و در تقسیم یاخته ای نقش دارد.(البته به عقیده برخی سانتریول و ریبوزوم به دلیل نداشتن غشا جز اندامک نیستند و ساختار می باشند.)
وزیکول (ریزکیسه) : کیسه ای است که در جابجایی مواد نقش دارد.(آندوسیتوز و اگزوسیتوز)
واکوئل (کریچه) : وظیفه کریچه جمع اوری آب و مواد غذایی و مواد دفعی است و سپس ان ها را ذخیره می کند. نام دیگر کریچه واکوئل است.
ریبوزوم (رناتن) : کار آن ساختن پروتئین است.

برخی ساختار ها عبارتند از :

اسکلت یاخته ای :شبکه ای از ریز لوله ها و ریزرشته ها است که وظیفه حفاظت و استحکام دهی به یاخته را بر عهده دارد.(اندامک به حساب نمی آید)
تاژک : برای حرکت و جلو راندن در برخی باکتری های تک هسته ای مشاهده می شود.

جستارهای وابسته

منابع

بیو ایران - سایت مرجع بیوشیمی به زبان فارسی www.bioiran.net

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[پرونده:Structure of animal cell.JPG|330px|thumbnail|ساختار یک سلول جانوری]]
+[[پرونده:Structure of animal cell.JPG|330px|thumbnail|ساختار یک یاخنه جانوری]]
-سلول (از کلمه لاتین cella ، به معنی "اتاق کوچک") واحد اساسی ساختاری، عملکردی و بیولوژیکی همه موجودات شناخته شده است. سلول کوچکترین واحد زندگی است. سلولها اغلب "بلوک‌های ساختمانی زندگی" نامیده می‌شوند.
+یاخته (از کلمه لاتین cella ، به معنی "اتاق کوچک") واحد اساسی ساختاری، عملکردی و بیولوژیکی همه موجودات شناخته شده است. یاخته کوچکترین واحد زندگی است. یاخته ها اغلب "بلوک‌های ساختمانی زندگی" نامیده می‌شوند.
-به مطالعه سلول‌ها، زیست شناسی سلولی، بیولوژی سلولی یا سیتولوژی گفته می شود. سلول‌ها از سیتوپلاسم محصور در غشاء تشکیل شده‌اند، که حاوی بسیاری از زیست مولکول‌ها مانند پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک است. بیشتر سلول‌های گیاهی و حیوانی فقط در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و ابعادی بین 1 تا 100 میکرومتر دارند. ارگانیسم‌ها را می‌توان به عنوان تک سلولی (متشکل از یک سلول منفرد مانند باکتری‌ها) یا چند سلولی (از جمله گیاهان و حیوانات) طبقه بندی کرد. بیشتر ارگانیسم‌های تک سلولی به عنوان میکروارگانیسم‌ها طبقه بندی می شوند.
+به مطالعه یاخته ها، زیست شناسی یاخته ای، بیولوژی یاخته ای یا سیتولوژی گفته می شود. یاخته ها از سیتوپلاسم محصور در غشاء تشکیل شده‌اند، که حاوی بسیاری از زیست مولکول‌ها مانند پروتئین‌ها و اسیدهای نوکلئیک است. بیشتر یاخته های گیاهی و حیوانی فقط در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و ابعادی بین 1 تا 100 میکرومتر دارند. ارگانیسم‌ها را می‌توان به عنوان تک یاخته ای (متشکل از یک یاخته منفرد مانند باکتری‌ها) یا چند یاخته ای (از جمله گیاهان و حیوانات) طبقه بندی کرد. بیشتر ارگانیسم‌های تک یاخته ای به عنوان میکروارگانیسم‌ها طبقه بندی می شوند.
-سلول‌ها توسط رابرت هوک در سال 1665 کشف شدند، که آنها را به دلیل شباهت آنها با سلول‌هایی که در راهبان مسیحی در یک صومعه ساکن بودند، نامگذاری کرد. نظریه سلولی، نخستین بار در سال 1839 توسط ماتیاس جاکوب شلیدن و تئودور شوآن ساخته شد، و اظهار داشت که تمام موجودات از یک یا چند سلول تشکیل شده‌اند ، که سلول‌ها واحد اساسی ساختار و عملکرد در تمام موجودات زنده هستند. حداقل 3/5 میلیارد سال پیش سلول‌ها روی زمین پدیدار شدند.
+یاخته ها توسط رابرت هوک در سال 1665 کشف شدند، که آنها را به دلیل شباهت آنها با یاخته هایی که در راهبان مسیحی در یک صومعه ساکن بودند، نامگذاری کرد. نظریه یاخته ای، نخستین بار در سال 1839 توسط ماتیاس جاکوب شلیدن و تئودور شوآن ساخته شد، و اظهار داشت که تمام موجودات از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند ، که یاخته ها واحد اساسی ساختار و عملکرد در تمام موجودات زنده هستند. حداقل 3/5 میلیارد سال پیش یاخته ها روی زمین پدیدار شدند.
-==انواع سلول==
+==انواع یاخته==
-سلول‌ها از دو نوع تشکیل شده‌اند:
+یاخته ها از دو نوع تشکیل شده‌اند:
-[[یوکاریوت|یوکاریوتی]]، که شامل یک یا چند هسته مشخص و پروکاریوتیک، که دارای هسته نیستند [[پروکاریوت|پروکاریوت‌]]<nowiki/>ها ارگانیسم‌های تک سلولی هستند، در حالی که یوکاریوت‌ها می‌توانند تک سلولی یا چند سلولی باشند.
+[[یوکاریوت|یوکاریوتی]]، که شامل یک یا چند هسته مشخص و پروکاریوتیک، که دارای هسته نیستند [[پروکاریوت|پروکاریوت‌]]<nowiki/>ها ارگانیسم‌های تک یاخته ای هستند، در حالی که یوکاریوت‌ها می‌توانند تک یاخته ای یا چند یاخته ای باشند.
 پروکاریوت‌ها شامل باکتری‌ها و آرکیا های کوچک (که آرکی‌باکتری یا باکتریهای باستانی هم نامیده شده‌اند)، دو از سه حوزه زندگی است. شکل زیر، یک باستانی است که هر یاختهٔ آن در حدود ۵ میکرون درازا دارد. گونه‌هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس‌ها و مغاک‌های ظلمانی کشف شده‌اند و می‌توانند در جایی که حتی ذره‌ای از نور خورشید به آن نفوذ نمی‌کند، زنده بمانند.
-سلول‌های پروکاریوتی اولین شکل زندگی روی کره زمین بودند که با داشتن فرایندهای بیولوژیکی حیاتی از جمله سیگنالینگ سلولی مشخص می‌شوند. آنها ساده‌تر و کوچک‌تر از سلول‌های یوکاریوتی هستند و فاقد هسته هستند و سایر ارگانل‌های محدود شده به غشاء. DNA یک سلول پروکاریوتی شامل یک کروموزوم حلقوی است که در تماس مستقیم با سیتوپلاسم است. منطقه هسته‌ای موجود در سیتوپلاسم را نوکلئوئید می‌نامند. اکثر پروکاریوت‌ها کوچکترین کل ارگانیسم‌ها از قطر 0.5 تا 2.0 میکرومتر هستند. شکل زیر ساختاری نمادین از پروکاریوت‌ها است.
+یاخته های پروکاریوتی اولین شکل زندگی روی کره زمین بودند که با داشتن فرایندهای بیولوژیکی حیاتی از جمله سیگنالینگ یاخته ای مشخص می‌شوند. آنها ساده‌تر و کوچک‌تر از یاخته های یوکاریوتی هستند و فاقد هسته هستند و سایر ارگانل‌های محدود شده به غشاء. DNA یک یاخته پروکاریوتی شامل یک کروموزوم حلقوی است که در تماس مستقیم با سیتوپلاسم است. منطقه هسته‌ای موجود در سیتوپلاسم را نوکلئوئید می‌نامند. اکثر پروکاریوت‌ها کوچکترین کل ارگانیسم‌ها از قطر 0.5 تا 2.0 میکرومتر هستند. شکل زیر ساختاری نمادین از پروکاریوت‌ها است.
-گیاهان، حیوانات، قارچ‌ها، قالب‌های لجن (کپک مخاطی -انگلیسی: Slime mold- نام غیررسمی برای انواع گوناگون جانداران یوکاریوت است که می‌توانند آزادانه به شکل تک سلولی زندگی کنند اما گرد هم می‌آیند و ساختاری چندسلولی و تناسلی می‌سازند. بیش از ۹۰۰ گونه کپک مخاطی در سراسر جهان وجود دارد.)، تک یاخته‌ها و جلبک‌ها همه یوکاریوتی هستند. تک یاخته‌ها -پروتوزوئات همچنین پروتئاز، پروتئین‌های چندگانه- یک اصطلاح غیررسمی برای تک‌یاخته‌ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل (غیر انگلی) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم‌های دیگر یا بافت‌های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند. از دیدگاه تاریخی، پروتوزوها به عنوان «حیواناتی یک سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای حیوانی مانند جنبش و شکار و عدم وجود دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند. شکل زیر یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در مغز استخوان را نشان می‌دهد.
+گیاهان، حیوانات، قارچ‌ها، قالب‌های لجن (کپک مخاطی -انگلیسی: Slime mold- نام غیررسمی برای انواع گوناگون جانداران یوکاریوت است که می‌توانند آزادانه به شکل تک یاخته ای زندگی کنند اما گرد هم می‌آیند و ساختاری چندیاخته ای و تناسلی می‌سازند. بیش از ۹۰۰ گونه کپک مخاطی در سراسر جهان وجود دارد.)، تک یاخته‌ها و جلبک‌ها همه یوکاریوتی هستند. تک یاخته‌ها -پروتوزوئات همچنین پروتئاز، پروتئین‌های چندگانه- یک اصطلاح غیررسمی برای تک‌یاخته‌ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل (غیر انگلی) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم‌های دیگر یا بافت‌های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می‌کنند. از دیدگاه تاریخی، پروتوزوها به عنوان «حیواناتی یک یاخته ای» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن‌ها اغلب دارای رفتارهای حیوانی مانند جنبش و شکار و عدم وجود دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک‌ها یافت می‌شود، هستند. شکل زیر یک گونه از تک‌یاختگان، موجود در مغز استخوان را نشان می‌دهد.
-[[نظریه سلولی|نظریه یاخته ای]] که در سدهٔ پانزدهم میلادی پدید آمد، می‌گوید که همه [[جاندار]]ان از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند و همهٔ یاخته‌ها از یاخته‌های پیشین پدید می‌آیند و همهٔ کارکردهای زیستی یک [[جاندار]] در درون یاخته‌ها انجام می‌گیرند. این واحدهای بنیادی حاوی اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد سلول و انتقال اطّلاعات به نسل‌های آینده نیز هستند.  یاخته‌هایِ پیکر پریاخته‌ای‌ها  در برخی [[بافت (زیست‌شناسی)|بافت‌ها]] مانند [[پوست]] با [[پیوند میان‌یاخته‌ای]] به هم متصل می‌شود.
+[[نظریه یاخته ای|نظریه یاخته ای]] که در سدهٔ پانزدهم میلادی پدید آمد، می‌گوید که همه [[جاندار]]ان از یک یا چند یاخته تشکیل شده‌اند و همهٔ یاخته‌ها از یاخته‌های پیشین پدید می‌آیند و همهٔ کارکردهای زیستی یک [[جاندار]] در درون یاخته‌ها انجام می‌گیرند. این واحدهای بنیادی حاوی اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد یاخته و انتقال اطّلاعات به نسل‌های آینده نیز هستند.  یاخته‌هایِ پیکر پریاخته‌ای‌ها  در برخی [[بافت (زیست‌شناسی)|بافت‌ها]] مانند [[پوست]] با [[پیوند میان‌یاخته‌ای]] به هم متصل می‌شود.
 انواع یاخته‌ها بر اساس وضعیت دو نوع هستند:
@@ خط ۲۳: / خط ۲۳: @@
 '''پیش‌هسته ((پروکاریوت)):''' یاخته‌هایی که در آن‌ها به علت نداشتن غشایِ هسته موادّ هسته‌ای در [[سیتوپلاسم]] پراکنده شده‌اند و هسته مشخصی ندارند؛ مانند: [[باکتری|باکتری‌ها]]، [[باستانیان|آرکی باکترها]] و [[سیانوباکتر|سیانوباکتری]] ها.
-'''هوهسته ((یوکاریوت)):''' یاخته‌هایی که هستهٔ مشخصی دارد و دارای دو غشاست که آن را در بر می‌گیرد؛ مانند: [[گیاه|گیاهان]]، [[جانوران]]، [[قارچ|قارچ‌ها]] و [[آغازیان]].[[پرونده:biological cell.svg|بندانگشتی|300px|ساختارهای درون '''یاخته''' جانوران: (۱) [[هستک]] (۲) [[هسته سلول|هسته]] (۳) [[ریبوزوم|رناتن]] ((ریبوزوم)) (۴) [[وزیکول|ریزکیسه]] ((وزیکول)) (۵) [[شبکه آندوپلاسمی]] [[شبکه آندوپلاسمی خشن|زبر]] (۶) [[دستگاه گلژی]] (۷) [[چارچوب یاخته|اسکلت یاخته ای]] ((سیتواسکلتون)) (۸) شبکه آندوپلاسمی [[شبکه آندوپلاسمی نرم|صاف]] (۹) راکیزه ((میتوکندری)) (۱۰) [[کریچه]] ((واکوئول)) (۱۱) [[سیتوپلاسم]] (۱۲) [[لیزوزوم|کافنده‌تن]] ((لیزوزوم)) (۱۳) [[میانک (زیست‌شناسی)|میانک]] ((سانتریول))]]
+'''هوهسته ((یوکاریوت)):''' یاخته‌هایی که هستهٔ مشخصی دارد و دارای دو غشاست که آن را در بر می‌گیرد؛ مانند: [[گیاه|گیاهان]]، [[جانوران]]، [[قارچ|قارچ‌ها]] و [[آغازیان]].[[پرونده:biological cell.svg|بندانگشتی|300px|ساختارهای درون '''یاخته''' جانوران: (۱) [[هستک]] (۲) [[هسته یاخته|هسته]] (۳) [[ریبوزوم|رناتن]] ((ریبوزوم)) (۴) [[وزیکول|ریزکیسه]] ((وزیکول)) (۵) [[شبکه آندوپلاسمی]] [[شبکه آندوپلاسمی خشن|زبر]] (۶) [[دستگاه گلژی]] (۷) [[چارچوب یاخته|اسکلت یاخته ای]] ((سیتواسکلتون)) (۸) شبکه آندوپلاسمی [[شبکه آندوپلاسمی نرم|صاف]] (۹) راکیزه ((میتوکندری)) (۱۰) [[کریچه]] ((واکوئول)) (۱۱) [[سیتوپلاسم]] (۱۲) [[لیزوزوم|کافنده‌تن]] ((لیزوزوم)) (۱۳) [[میانک (زیست‌شناسی)|میانک]] ((سانتریول))]]
 [[اندامک]]‌های یاخته جانوری:
-از بخش‌های دیگر سلول که به دلیل '''نداشتن غشای''' مشخص و مخصوصِ خود اندامک نامیده نمی‌شود، می‌توان به میانک(سانتریول) و رناتن(ریبوزوم) اشاره کرد.
+از بخش‌های دیگر یاخته که به دلیل '''نداشتن غشای''' مشخص و مخصوصِ خود اندامک نامیده نمی‌شود، می‌توان به میانک(سانتریول) و رناتن(ریبوزوم) اشاره کرد.
 به اجزای غشادار [[سیتوپلاسم]] [[یوکاریوت|هوهسته ای ]] [[اندامک]] گفته می‌شود که معمولاً عبارت است از:، [[هسته یاخته]]، [[ریزکیسه]]، [[شبکه آندوپلاسمی خشن|شبکه آندوپلاسمی زبر]]، [[شبکه آندوپلاسمی نرم|شبکه آندوپلاسمی صاف]]، [[دستگاه گلژی]]، [[میتوکندری|راکیزه]]، [[واکوئل|کریچه]]، [[لیزوزوم|کافنده‌تن]]
@@ خط ۴۰: / خط ۴۰: @@
 #[[سیتوپلاسم]]
-<big>'''اندامک های سلول (درون سیتوپلاسم) :'''</big>
+<big>'''اندامک های یاخته (درون سیتوپلاسم) :'''</big>
 #'''[[شبکه آندوپلاسمی]]''' :شبکه ای از لوله ها و کیسه ها که در سراسر سیتوپلاسم گسترش دارند و بر دو نوع زبر و صاف اند . شبکه [[شبکه آندوپلاسمی نرم|آندوپلاسمی صاف]] ریبوزوم ندارد و و در ساخت لیپید نقش دارد . اما [[شبکه آندوپلاسمی خشن|شبکه آندوپلاسمی زبر]] با داشتن ریبوزوم در ساخت پروتئین نقش دارد.
@@ خط ۵۳: / خط ۵۳: @@
 برخی ساختار ها عبارتند از :
-#'''[[چارچوب یاخته|اسکلت سلولی]]''' :شبکه ای از ریز لوله ها و ریزرشته ها است که وظیفه حفاظت و استحکام دهی به یاخته را بر عهده دارد.(اندامک به حساب نمی آید)
+#'''[[چارچوب یاخته|اسکلت یاخته ای]]''' :شبکه ای از ریز لوله ها و ریزرشته ها است که وظیفه حفاظت و استحکام دهی به یاخته را بر عهده دارد.(اندامک به حساب نمی آید)
 #'''[[تاژک]] ''': برای حرکت و جلو راندن در برخی باکتری های تک هسته ای مشاهده می شود.