پرواز فضایی مداری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۰۷

راکتهای فضاپیمای دیسکاوری در حال رسیدن به سرعت مداری درست پس از جدا شدن از بوسترها

پرواز فضایی مداری (یا پرواز مداری) (به انگلیسی: orbital spaceflight (یا orbital flight))، به یک پرواز فضایی گفته می‌شود که در طی آن فضاپیما در یک مسیر پروازی قرار می‌گیرد که در آن‌جا می‌تواند برای حداقل یک دور در آن مدار در فضا باقی بماند. در مورد زمین؛ برای دست یافتن به چنین مداری، فضاپیما باید در مسیر پروازی آزاد به دور زمین باشد که دارای فرازایی در اوج دست کم بالاتر از ۱۰۰ کیلومتر باشد؛ که این فاصله حداقل طبق یک توافق، مرز فضا است. فضاپیما برای باقی ماندن در مدار در این ارتفاع، نیاز است که دارای سرعت مداری تقریبی ۷٫۸ کیلومتر بر ثانیه باشد. سرعت مداری لازم برای ماندن در مدارهای بالاتر، کمتر است، اما برای رسیدن به آن مدارها، دلتا-وی بیشتری مورد نیاز است.

به دلیل پسار اتمسفری، پایین‌ترین فرازایی که در آن یک شی بتواند در مداری دایره‌ای، یک چرخش را بدون پیشرانش کامل کند، تقریباً برابر ۱۵۰ کیلومتر است.

اصطلاح پرواز فضایی مداری، اغلب برای تمایز گذاشتن با پرواز زیر مداری استفاده می‌شود، که در طی آن فضاپیما به فضا می‌رسد، ولی حضیضی بسیار پایین دارد.

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Orbital spaceflight». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با فضا یا پرواز فضایی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:SRBsepfromDiscovery07042006.png|بندانگشتی| [[راکت]]های [[فضاپیمای دیسکاوری]] در حال رسیدن به سرعت مداری درست پس از جدا شدن از [[بوستر]]ها]]
-'''پرواز فضایی مداری''' (یا پرواز مداری) {{به انگلیسی|orbital spaceflight (یا orbital flight)}}، به یک [[پرواز فضایی]] گفته می‌شود که در طی آن [[فضاپیما]] در یک [[مسیر پرواز]]ی قرار می‌گیرد که در آن‌جا می‌تواند برای حداقل یک دور در آن [[مدار (سیاره)|مدار]] در [[فضا]] باقی بماند. در مورد [[زمین]]؛ برای دست یافتن به چنین مداری، فضاپیما باید در مسیر پروازی آزاد [[مدار زمین‌مرکزی|به دور زمین]] باشد که دارای [[فرازا]]یی در [[اوج و حضیض|اوج]] دست کم بالاتر از ۱۰۰ کیلومتر باشد؛ که این فاصله حداقل طبق یک توافق، [[خط کارمن|مرز فضا]] است. فضاپیما برای باقی ماندن در مدار در این ارتفاع، نیاز است که دارای [[سرعت مداری]] تقریبی ۷٫۸ متر بر ثانیه باشد. سرعت مداری لازم برای ماندن در مدارهای بالاتر، کمتر است، اما برای رسیدن به آن مدارها، [[دلتا-وی]] بیشتری مورد نیاز است.
+'''پرواز فضایی مداری''' (یا پرواز مداری) {{به انگلیسی|orbital spaceflight (یا orbital flight)}}، به یک [[پرواز فضایی]] گفته می‌شود که در طی آن [[فضاپیما]] در یک [[مسیر پرواز]]ی قرار می‌گیرد که در آن‌جا می‌تواند برای حداقل یک دور در آن [[مدار (سیاره)|مدار]] در [[فضا]] باقی بماند. در مورد [[زمین]]؛ برای دست یافتن به چنین مداری، فضاپیما باید در مسیر پروازی آزاد [[مدار زمین‌مرکزی|به دور زمین]] باشد که دارای [[فرازا]]یی در [[اوج و حضیض|اوج]] دست کم بالاتر از ۱۰۰ کیلومتر باشد؛ که این فاصله حداقل طبق یک توافق، [[خط کارمن|مرز فضا]] است. فضاپیما برای باقی ماندن در مدار در این ارتفاع، نیاز است که دارای [[سرعت مداری]] تقریبی ۷٫۸ کیلومتر بر ثانیه باشد. سرعت مداری لازم برای ماندن در مدارهای بالاتر، کمتر است، اما برای رسیدن به آن مدارها، [[دلتا-وی]] بیشتری مورد نیاز است.
 به دلیل [[نیروی پسار|پسار]] [[اتمسفر]]ی، پایین‌ترین فرازایی که در آن یک شی بتواند در مداری دایره‌ای، یک چرخش را بدون [[پیشرانش]] کامل کند، تقریباً برابر ۱۵۰ کیلومتر است.