کامی سن-سانس: تفاوت میان نسخهها
کنسرتو پیانو شماره ی دو و کنسرتو ویلنسل شماره یک برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
نجات ۲ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
* [http://imslp.org/index.php?title=Category:Saint-Saëns,_Camille& آثار (نتها)] |
* [http://imslp.org/index.php?title=Category:Saint-Saëns,_Camille& آثار (نتها)] |
||
* [http://worldcat.org/identities/lccn-n50-41617 کامی سن-سانس] |
* [http://worldcat.org/identities/lccn-n50-41617 کامی سن-سانس] |
||
* [ |
* [https://web.archive.org/web/20170305171445/https://www.dmoz.org/Arts/Music/Composition/Composers/S/Saint-Sa%C3%ABns%2C_Camille/ فرهنگ آزاد] |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
{{ویکیانبار-رده|Camille Saint-Saëns}} |
{{ویکیانبار-رده|Camille Saint-Saëns}} |
||
* [http://www.larousse.fr/encyclopedie/musdico/Saint-Saëns/169984 دانشنامه لاروس] |
* [http://www.larousse.fr/encyclopedie/musdico/Saint-Saëns/169984 دانشنامه لاروس] |
||
* [ |
* [https://web.archive.org/web/20111105104323/http://ahangsaramag.com/index.php?option=com_content&view=article&id=3843:2010-12-11-06-47-27&catid=23:-&Itemid=136 آهنگ سرا] |
||
{{مستند کردن}} |
{{مستند کردن}} |
||
نسخهٔ ۲ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۳۶
کامی سن-سانس | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۹ اکتبر ۱۸۳۵ |
درگذشته | ۱۶ دسامبر ۱۹۲۱ (۸۶ سال) |
ژانر | رومانتیک |
استاد(ها) | پیِر مِلدِن، شارل گونو |
کامی سن-سانس (به فرانسوی: Camille Saint-Saëns) (زاده ۹ اکتبر ۱۸۳۵ در پاریس ـ درگذشته ۱۶ دسامبر ۱۹۲۱ در الجزیره) آهنگساز فرانسوی دوره رمانتیک است.
سن-سانس در کلیسای مادلن پاریس ارگ مینواخت و موسیقی او که در آغاز تحت تأثیر فرانتس لیست بود. برخی از مهمترین آثارش شامل اپرای سامسون و دلیله، سمفونیها، کنسرتو برای پیانو شماره ی دو،کنسرتو برای ویلنسل شماره یک، پوئم سمفونیک (برای مثال رقص مردگان)، کارناوال جانوران برای دو پیانو و ارکستر مجلسی، موسیقی آوازی، مجلسی، ارگ و پیانو میباشد.[۱]
زندگی
در کودکی نخست فراگیری پیانو را آغاز نمود و سپس به آموختن آهنگسازی نزد پیِر مِلدِن پرداخت. در یازده سالگی نخستین کنسرت پیانو خود را برگزار کرد و در آن کنسرتو پیانو شماره ۳ بتهوون و کنسرتو شماره ۱۵ موتسارت را اجرا کرد در حالیکه کادانس این کنسرتو را خودش نوشته بود.
در سیزده سالگی وارد هنرستان موسیقی (کنسرواتوار) پاریس گردید و با استادانی چون شارل گونو به فراگیری موسیقی ادامه داد. در سال ۱۸۵۱ در حالیکه هنوز شاگرد کنسرواتوار بود موفق به دریافت جایزه رم گردید. در هیجده سالگی به عنوان نوازنده ارگ کلیسای سن مری برگزیده میشود و به سرعت به شهرت دست پیدا میکند. فرانتس لیست در مورد او در این دوره گفتهاست «او بهترین نوازنده ارگ در سراسر گیتی است». سن-سانس این سمت را برای بیست سال از آن خود داشت، او همزمان در تمام این سالها به آهنگسازی ادامه داد و همچنین در انتشار آثار و دفاع از آهنگسازانی چون روبرت شومان، ریچارد واگنر و کریستف ویلیبالد گلوک تلاش بسیار کرد. در سال ۱۸۶۱ به عنوان استاد مدرسه موسیقی نیدرمیر l’École Niedermeyer برگزیده میشود و شاگردانی همچون گابریل فوره را تربیت میکند. در ۱۸۶۷ به خاطر کانتات «عروسی پرومِته» Les Noces de Prométhée برنده جایزه یک مسابقه آهنگسازی میگردد که گروه داوران آن را موسیقیدانانی چون جواکینو روسینی، هکتور برلیوز، جوزپه وردی و شارل گونو تشکیل میدادند.
سن-سانس در سال ۱۸۷۰ نقدهای فراوانی را در مجله «گزت موزیکال» Gazette musicale نوشت و در بحثهای بسیاری با ونسان دندی شرکت جست. وی در سال ۱۸۸۱ به عضویت فرهنگستان هنرهای زیبای فرانسه درآمد و سه سال بعد موفق به دریافت نشان لژیون دونور گردید.
او به لیست، شومان و واگنر علاقه داشت و با لیست و برلیوز روابط نزدیک و صمیمی داشت. سالهای نخستین سده بیستم سالهای پر افتخاری برای سن-سانس است، او به ریاست فرهنگستان هنرهای زیبا برگزیده میشود و نشانهای متعددی را دریافت میکند. موسیقی سن-سانس از لحاظ تکنیکی بینقص ارزیابی میشود. او پوئم سمفونیک را وارد موسیقی فرانسه کرد و عمده شهرتاش هم به خاطر همین آثارش است. او در تمام ژانرهای موسیقی آثاری خلق کردهاست. علاقهاش به آثار سمفونیک جالب و قابل ستایش است، آثار ارکستری فراوانی دارد ولی عمدتاً او را با «کارناوال حیوانات»، «اپرای سامسون و دلیله» و «سمفونی شماره پنج» میشناسند. جالب این که کارناوال حیوانات، معروفترین اثر او، در زمان حیاتش هرگز شناخته نشد، چون فکر میکرد ممکن است اجرای آن به موقعیت هنریش لطمه بزند.
سن-سانس در سالهای پایانی عمر به مسافرتهای زیادی رفت و سرانجام در حالی که برای آهنگسازی به الجزایر سفر کرده بود در سن ۸۶ سالگی درگذشت. پیکر او پس از مرگ به پاریس منتقل و در گورستان منپارناس (Cimetière_du_Montparnasse) به خاک سپرده شد.
برخی از آثار
- پیشدرآمد و روندو کاپریچیوزو برای ویلن و ارکستر
- ۱۳ اپرا
- کنسرتوهایی برای پیانو و ویلن
- آثار زیادی برای پیانو، ارگ و موسیقی مجلسی
- اوراتوریوی نوئل (۱۸۵۸)
- اپرای سامسون و دلیله (۱۸۶۸)
- رقص مردگان (۱۸۷۵)
- سمفونی شماره ۳ (۱۸۸۶)
- کارناوال جانوران (۱۸۸۶)
شنیدن آثار
پیوند به بیرون
منابع
- ↑ کینگ، پالمر: تاریخ موسیقی. مترجم: پورمحمد، مهدی. نشریه: «هنر» زمستان ۱۳۸۴ - شماره ۶۶. ص۱۶۶.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کامی سن-سانس موجود است. |
- کامی سن-سانس
- آهنگسازان اپرا اهل فرانسه
- آهنگسازان اپرای مرد
- آهنگسازان اهل فرانسه
- آهنگسازان باله
- آهنگسازان باله اهل فرانسه
- آهنگسازان پیانو
- آهنگسازان سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- آهنگسازان کلاسیک اهل فرانسه
- آهنگسازان کلاسیک سده ۱۹ (میلادی)
- آهنگسازان کلاسیک مرد
- آهنگسازان کلاسیک مرد اهل فرانسه
- آهنگسازان موسیقی کلاسیک سده ۲۰ (میلادی)
- آهنگسازان ویولن
- آهنگسازان رمانتیک
- آهنگسازان رمانتیک اهل فرانسه
- ارگنوازان سده ۱۹ (میلادی)
- ارگنوازان سده ۲۰ (میلادی)
- ارگنوازان کلاسیک
- ارگنوازان مرد
- اعضای افتخاری انجمن رویال فیلارمونیک
- اهالی پاریس
- بیخدایان اهل فرانسه
- پرسنل نظامی جنگ فرانسه و پروس اهل فرانسه
- دادارباوران اهل فرانسه
- دارندگان لژیون دونور
- درگذشتگان ۱۹۲۱ (میلادی)
- درگذشتگان از بیماری مرتبط قلبی
- درگذشتگان به علت بیماریهای قلبی و عروقی
- دریافتکنندگان پور لی میریت
- دریافتکنندگان صلیب بزرگ لژیون دونور
- دور از وطنهای اهل فرانسه در الجزایر
- زادگان ۱۸۳۵ (میلادی)
- فرانسویهای عضو کلیسای کاتولیک روم
- مدفونان در گورستان مونپارناس
- منتقدان موسیقی اهل فرانسه
- موسیقیدانان اهل پاریس
- موسیقیدانان دارای نشان شوالیه
- موسیقیدانان سده ۲۰ (میلادی) اهل فرانسه
- موسیقیدانان کلاسیک خردسال
- موسیقیدانان مرد سده ۱۹ (میلادی)
- موسیقیدانان مرد سده ۲۰ (میلادی)
- نوازندگان ارگ اهل فرانسه
- نوازندگان پیانو سده ۲۰ (میلادی)
- نوازندگان پیانو کلاسیک اهل فرانسه
- نوازندگان پیانو کلاسیک سده ۱۹ (میلادی)
- نوازندگان پیانو کلاسیک سده ۲۰ (میلادی)
- نوازندگان پیانو مرد اهل فرانسه
- ویولننوازان مرد
- ویولوننوازان کلاسیک اهل فرانسه
- ویولوننوازان کلاسیک سده ۱۹ (میلادی)
- ویولوننوازان کلاسیک سده ۲۰ (میلادی)