محمد عوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نورالدین محمد عوفی بخاری'''، [[تاریخ‌نگار]]، [[زندگی‌نامه‌نویسی|زندگی‌نامه نویس]]، [[مترجم]] و [[ادیب]] [[ایرانی‌ها|خراسانی]] که در اواخر [[سده|سدهٔ]] ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، می‌زیست. او به '''محمدبن محمد عوفی بخاری''' و ''' |
'''نورالدین محمد عوفی بخاری'''، [[تاریخ‌نگار]]، [[زندگی‌نامه‌نویسی|زندگی‌نامه نویس]]، [[مترجم]] و [[ادیب]] [[ایرانی‌ها|خراسانی]] که در اواخر [[سده|سدهٔ]] ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، می‌زیست. او به '''محمدبن محمد عوفی بخاری''' و '''سدید الدین محمد عوفی''' نیز مشهور و ملقب است به سدیدالدین یا نورالدین. |
||
از اعقاب [[عبدالرحمان‌بن عوف]] از [[صحابه]] [[پیامبر اسلام]] بود و به همین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند. |
از اعقاب [[عبدالرحمان‌بن عوف]] از [[صحابه]] [[پیامبر اسلام]] بود و به همین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند. |
||
محمد عوفی در نوشتن [[گلچین ادبی|گلچین قطعات ادبی]] متبحر |
محمد عوفی در نوشتن [[گلچین ادبی|گلچین قطعات ادبی]] متبحر بوده است.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1:c. 1230 ʿAwfi, Persian anthologist and biographer, author of Jawāmi al-hekāyāt and Lobāb al-albāb, dies.] ''iranicaonline.org''</ref> |
||
== زندگی == |
== زندگی == |
||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۱۸
نورالدین محمد عوفی بخاری، تاریخ‌نگار، زندگی‌نامه نویس، مترجم و ادیب خراسانی که در اواخر سدهٔ ششم و اوایل سدهٔ هفتم هجری، می‌زیست. او به محمدبن محمد عوفی بخاری و سدید الدین محمد عوفی نیز مشهور و ملقب است به سدیدالدین یا نورالدین.
از اعقاب عبدالرحمان‌بن عوف از صحابه پیامبر اسلام بود و به همین سبب خاندان او به عوفی شهرت دارند.
محمد عوفی در نوشتن گلچین قطعات ادبی متبحر بوده است.[۱]
زندگی
در نیمهٔ دوم سدهٔ ششم هجری در بخارا به‌دنیا آمد و در همان شهر تحصیل کرد و سپس به بسیاری از شهرهای ماوراءالنهر و خراسان و سیستان سفر کرد. او تا اواخر حکومت سلطان محمد خوارزم شاه در خراسان به سر می‌برد و ضمن دیدار و گفتگو با بزرگان و مشاهیر هم‌عصرش به گردآوری اطلاعات تاریخی دست پیدا می‌کرد که در کتاب‌های‌اش ثبت شده‌است. در هنگام حملهٔ مغول رهسپار هندوستان شد و عمر را در دستگاه مملوک‌های غوری در سند گذارند. از اواخر عمر او و چگونگی و تاریخ دقیق مرگش اطلاعی در دست نیست.[۲]
آثار
آثار معروف او:
- لباب‌الالباب (تألیف در حدود سال ۶۱۸ ق.) نخستین تذکره در بارهٔ شاعران پارسی‌گو[۳].
- جوامع الحکایات و لوامع الروایات (تألیف در حدود سال ۶۳۰)، کتابی حجیم شامل حکایات ادبی و تاریخی.
- الفرج بعد الشده نوشتهٔ تنوخی را از عربی به فارسی برگرداند.[۴]
پانویس
منابع
بر پایه داده‌هایی در: تاریخ ادبیات
- دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا جلد ۳۵ شماره مسلسل۸۵، به کوشش زیر نظر محمد معین.، تهران: دانشگاه تهران، سازمان لغت‌نامه
- عوفی، سدیدالدین محمد (۱۳۸۲)، «مقدمه»، گزیدهٔ جوامع الحکایات و لوامع الروایات، به کوشش به کوشش جعفر شعار.، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۳۰۰-X
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
.jpg)