دبیرستان البرز: تفاوت میان نسخه‌ها

مختصات: ۳۵°۴۲′۹٫۸۸″ شمالی ۵۱°۲۴′۴۰٫۷۸″ شرقی / ۳۵٫۷۰۲۷۴۴۴°شمالی ۵۱٫۴۱۱۳۲۷۸°شرقی / 35.7027444; 51.4113278
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۰۰: خط ۲۰۰:
* [[کامران وفا]]، فیزیک‌دان و استاد ایرانی-آمریکایی فیزیک در دانشگاه هاروارد<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.hupaa.com/Data/P00368.php| عنوان = گفتگو با دکتر کامران وفا| ناشر = انجمن فیزیکدانان جوان ایران}}</ref>
* [[کامران وفا]]، فیزیک‌دان و استاد ایرانی-آمریکایی فیزیک در دانشگاه هاروارد<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.hupaa.com/Data/P00368.php| عنوان = گفتگو با دکتر کامران وفا| ناشر = انجمن فیزیکدانان جوان ایران}}</ref>
* [[افشین یداللهی]]، ترانه‌سرا و پزشک متخصص اعصاب و روان<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.isna.ir/news/95032917531/دیدگاه-افشین-یداللهی-درباره-شعر-و-ترانه| عنوان = دیدگاه افشین یداللهی دربارهٔ شعر و ترانه| ناشر = ایسنا}}</ref>
* [[افشین یداللهی]]، ترانه‌سرا و پزشک متخصص اعصاب و روان<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.isna.ir/news/95032917531/دیدگاه-افشین-یداللهی-درباره-شعر-و-ترانه| عنوان = دیدگاه افشین یداللهی دربارهٔ شعر و ترانه| ناشر = ایسنا}}</ref>
* [[سیروان خسروی]]، خواننده، آهنگساز، تنظیم‌کننده
* [[سیروان خسروی]]، خواننده، آهنگساز، تنظیم‌کننده {{مدرک}}
* [[امیر جدیدی]]، بازیگر
* [[امیر جدیدی]]، بازیگر {{مدرک}}
* [[پوریا آذربایجانی]]، کارگردان سینما
* [[پوریا آذربایجانی]]، کارگردان سینما {{مدرک}}
* [[کاوه آفاق|کاوه]] [[کاوه آفاق|آفاق]]، خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز
* [[کاوه آفاق|کاوه]] [[کاوه آفاق|آفاق]]، خواننده، ترانه‌سرا، آهنگساز {{مدرک}}
[[فریدون فرخزاد]]


''' سده‌نامه دبیرستان البرز'''{{سخ}}
''' سده‌نامه دبیرستان البرز'''{{سخ}}

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۳۲

دبیرستان البرز
Map
نامدبیرستان البرز
کشورایران
استانتهران
شهرستانتهران
اطلاعات اثر
نام‌های دیگرکالج آمریکایی‌ها، کالج البرز
نوع بناآموزشی
کاربریدبیرستان
کاربری کنونیدبیرستان
دیرینگیپهلوی
دورهٔ ساخت اثر۱۳۰۳ هجری خورشیدی[۱]
بانی اثرساموئل مارتین جردن
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۲۰۰۰
تاریخ ثبت ملی۱۳۷۷/۲/۱
اطلاعات بازدید
وبگاه
دبیرستان البرز
آدرس
Map
تهران، خیابان انقلاب، چهارراه کالج، کوچه البرز، پلاک ۱
کد پستی: ۱۵۹۹۶۱۸۸۱۵
گونه مدرسههیئت امنایی (ماندگار)
مدیرمحمد محمدی و حمید مجیدی[۳]

دبیرستان البرز (پیشتر: کالج آمریکایی‌ها، کالج البرز)، یکی از مراکز آموزشی معتبر و قدیمی شهر تهران است. این دبیرستان که از نخستین نمادهای آموزشی در ایران است در شمال‌غربی چهارراه کالج، کوچه البرز قرار دارد. دبیرستان البرز بعد از دارالفنون به عنوان یکی از نهادهای آموزشی پرافتخار مطرح است.[۴] این دبیرستان به خاطر نمای رشته کوه البرز در پس، البرز نام گرفته‌است

در سال ۱۲۵۲ خورشیدی مدرسه ابتدایی آمریکایی‌ها در تهران تأسیس شد و در سال ۱۲۷۸ خورشیدی هم‌زمان با مدیریت دکتر جردن به دبیرستان تبدیل گشت. این دبیرستان در سال ۱۳۰۱ خورشیدی به مکان کنونی خود در چهارراه کالج انتقال یافت و در آن زمان کالج آمریکایی‌ها یا کالج البرز نامیده می‌شد. در سال ۱۳۱۹ خورشیدی، به دستور دولت وقت، ایرانیان مدیریت این کالج را بر عهده گرفتند و نام آن به دبیرستان البرز تغییر یافت. مساحت کل دبیرستان که بخشی از آن به دانشگاه صنعتی امیرکبیر اختصاص یافته ۴۵ هزار متر مربع است این دبیرستان ۱۱ هزار مترمربع زیربنا و ۱۰ هزار متر مربع فضای سبز دارد. بنای اصلی این دبیرستان از نخستین آثار نیکلای مارکف، معمار تفلیسی است که آثار ماندگار زیادی در ایران دارد. ساختمان مرکزی البرز و ساختمان علوم این دبیرستان جزو آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.[۵] دبیرستان البرز به دلیل قدمت تاریخی و سوابق درخشان علمی، آموزشی و فرهنگی در شانزده اسفند سال ۱۳۸۵ توسط شورای عالی آموزش و پرورش جزو مدارس ماندگار ایران شناخته شد. در حال حاضر این دبیرستان از طریق آزمون ورودی دانش‌آموزان مستعد را پذیرش می‌کند.[۶]

عکس یادگاری در مقابل سالن مک کورمیک کالج آمریکایی تهران، در سال ۱۳۰۹ خورشیدی
تصویر نمای جنوبی ساختمان مرکزی البرز و ورودی آن بر روی جلد سده‌نامه دبیرستان البرز

تاریخچه

در سال ۱۲۵۰ خورشیدی و در بیست و چهارمین سال سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، یک هیئت مبلغ مذهبی کاتولیک آمریکایی به ریاست جیمز باست (James Bassette) به ایران آمد و در ساختمان اتابک واقع در خیابان لاله زار فعلی مستقر شد و شروع به کار نمود. در سال ۱۸۷۳ میلادی (۱۲۵۲ خورشیدی)، این هیئت دست به کار تأسیس دبستانی در نزدیکی دروازه قزوین شد که بعدها سنگ بنای کالج آمریکایی‌ها و سپس دبیرستان البرز شد. فعالیت این مدرسه در سال نخست با تعداد ۱۰ نفر دانش آموز آغاز شد و به تدریج روند پذیرش دانش آموز در آن شکل صعودی به خود گرفت به گونه‌ای که تعداد آن در سال ۱۸۸۶ میلادی به ۱۰۰ دانش آموز رسید. در این سال ساموئل وارد جهت تصدی فعالیت فرهنگی می‌سیون آمریکایی وارد تهران شد. این هیئت در سال ۱۲۶۶ در خیابان قوام السلطنه (اسبق)، مارشال استالین (سابق) (سی تیر فعلی) قطعه زمینی خرید. کلنگ بنای ساختمان مدرسهٔ جدید، ۲۱ سال پیش از صدور فرمان مشروطیت، توسط ناصرالدین شاه بر زمین زده شد و در سال ۱۲۶۶ ساختمان آن به اتمام رسید. در این زمان مدرسه دارای شش کلاس و پنجاه دانش آموز بود و ریاست آن را مستر وارد بر عهده داشت.[۷] با تأسیس این مدرسه که به صورت شبانه‌روزی اداره می‌شد، دانش آموزان مدرسه دروازه قزوین به مکان جدید انتقال یافته و به تدریج با رونق فعالیت آن، دانش آموزان مسلمان نیز به مدرسه راه یافتند. این مدرسه کتابخانه بزرگی داشت که در حدود ۲۵۰۰۰ جلد کتاب در آن نگاهداری می‌شد.[۸][۹]

مدیریت ساموئل مارتین جردن

در سال ۱۸۹۸ میلادی (۱۲۷۷ خورشیدی)، مستر وارد از ایران به آمریکا رفت و در همان سال دکتر ساموئل مارتین جردن به ایران رهسپار گردید و یک‌سال بعد در سال ۱۲۷۸ خورشیدی ریاست مدرسه را بر عهده گرفت. با ورود وی به ایران و قرار گرفتن او به عنوان مدیر، مدرسه شاهد تحول قابل ملاحظه‌ای شد. در این سال، غیر از شش کلاس دبستان دو کلاس دبیرستان نیز به آن افزوده شد و به تدریج دبیرستان چهارکلاسه‌ای به وجود آمد و در سال ۱۲۹۲ خورشیدی (۱۹۱۳ میلادی)، با افزایش دو کلاس جدید، دوره ۱۲ ساله تحصیلی کامل گردید. در همین سال اراضی بیرون دروازه یوسف‌آباد که جزو املاک جنوبی بهجت‌آباد بود را به مساحت یکصد و پنجاه هزار ذرع مربع (معادل ۱۶ هکتار) خریداری کردند. در سال ۱۲۹۴ خورشیدی (۱۹۱۵ میلادی) ساختمانی برای اقامت دکتر جردن در این اراضی بنا شد و سه سال بعد اولین ساختمان شبانه‌روزی که در آن زمان تالار مک کورمیک (Maccormick Hall) نامیده می‌شد به همراه ساختمان دیگری در جنوب اقامتگاه دکتر جردن پایان یافت. محل مدرسه در سال ۱۳۰۱ خورشیدی به محل فعلی، در چهارراه کالج، انتقال یافت.[۱۰] در سال ۱۳۰۳ خورشیدی (۱۹۲۴ میلادی) یک آمریکایی به نام رولستون (Rollestone) مخارج ساختمان اصلی دبیرستان (ساختمان مرکزی دبیرستان البرز) را پرداخت و یک سال بعد که این بنا آماده شد، دو ساختمان اصلی کلاه فرنگی دبیرستان البرز توسط نیکلای مارکف، معمار گرجستانی ساخته شد و کلاس‌های متوسطه از محل سابق خود به این ساختمان منتقل گردید. در سال ۱۳۰۸ این مدرسه به سطح کالج ارتقا یافت. نام چهار راه کالج در تقاطع خیابان حافظ و خیابان انقلاب یادآور روزهای شکوفایی این مؤسسه آموزشی است. در سال ۱۳۱۲ خورشیدی، آمریکایی دیگری به نام خانم هری مور (Harrymore) به ایران آمد و ساختمان دیگری برای شبانه‌روزی به نام تالار لینکلن و یک ساختمان کوچک بیمارستان، که ضمیمه ساختمان اصلی بود ساخته شد.[۹][۱۱]

دوران ساموئل مارتین جردن اولین بار آموزش ورزش‌هایی چون فوتبال، بسکتبال و والیبال به کلاس‌های دبیرستان اضافه شد و پنج سال بعد از افتتاح دبیرستان، اولین ساختمان شبانه‌روزی کالج آمریکایی هم تحت عنوان مک کورمیک هال در محوطه کالج بنا شد. وی اصلاحات اساسی‌ای را در اصول اولیه مدرسه و افزودن دروس دبیرستانی و پیش دانشگاهی در مدت ۴۰ سال حضور خود در ایران انجام داد.

جردن برای دروغ ده شاهی جریمه تعیین کرده بود. اگر از دانش‌آموزی سئوالی می‌کرد و او بلد نبود، می‌گفت: «کلّه به کار، کدو کنار.» با سیگار کشیدن به شدت مخالف بود و اگر در جیب کسی سیگار پیدا می‌کرد یک تومان جریمه می‌شد. می‌گفت: «سیگار لوله بی‌مصرفی است که یک سر آن آتش و سر دیگر آن احمقی است!»[۱۲]

اگر شاگردی را می‌دید که وقت راه رفتن سرش پایین است، به او تذکر می‌داد: «مگر مرغی و می‌خواهی دانه جمع کنی؟ سرت را بالا بگیر و با بدن راست راه برو»[۱۲]

استادان معروف دانشگاه و اشخاص دانشمند دعوت می‌شدند تا برای شاگردان مدرسه البرز در مباحث مختلف صحبت کنند. جردن می‌گفت: «بچه‌ها مملکت شما سابقهٔ درخشانی داشته‌است. بازگشت به آن روزگار درخشش بستگی به همت و شجاعت و کوشش شما دارد. امیدوارم حرف من در گوش و قلب شما باشد و برای ملت و کشورتان مفید واقع شوید.»[۱۲]

دبیرستان البرز در اختیار ایرانیان

ورودی شمالی ساختمان مرکزی دبیرستان البرز

در سال ۱۳۱۹ خورشیدی، دولت وقت ایران به دستور رضا شاه، کالج البرز را از آمریکایی‌ها به مبلغ ده میلیون ریال (یک میلیون تومان) خرید و عملاً از آن‌ها خلع ید گردید. نام آن به دبیرستان البرز تغییر یافت و پس از آن معلمان خارجی به تدریج ایران را ترک کردند. از سال ۱۳۱۹، پس از اینکه آمریکایی‌ها کالج البرز را ترک کردند ایرانی‌ها مسئولیت اداره آن را بر عهده گرفتند و اولین ایرانی که به جای دکتر جردن مأمور ریاست البرز شد، وحید تنکابنی بود.[۱۳]

مارتین جردن نیز به همراه همسرش پس از ۴۰ سال ریاست کالج آمریکایی تهران، به آمریکا بازگشت. وی در سال ۱۳۲۳ بار دیگر به ایران سفر کرد. بازگشت جردن به ایران مورد استقبال شاگردانش قرار گرفت و مراسمی در تجلیل از او برگزار کردند. یکی از تالارهای دبیرستان البرز به نام او نامگذاری شد و سردیسی سنگی به سفارش اللهیار صالح رئیس کانون فارغ‌التحصیلان کالج، توسط ابوالحسن‌خان صدیقی که از او با عنوان پدر مجسمه‌سازی ایران یاد می‌شود از جردن ساخته و به افتخار او در ورودی تالار اصلی مدرسه نصب شد. این مجسمه که آن زمان ۵۰۰۰ تومان برای ساختش هزینه شده بود بعد از انقلاب از ورودی مدرسه برداشته و به روایتی راهی کتابخانه دانشگاه امیرکبیر شد و به روایتی دیگر در یکی از آزمایشگاه‌های دبیرستان نگه‌داری می‌شود.[۱۴] دکتر جردن در سال ۱۳۳۳ در ۸۱ سالگی در آمریکا درگذشت. خیابان جردن (خیابان آفریقا) در تهران به افتخار وی نامگذاری شد.[۱۵][۱۶]

مدیریت محمدعلی مجتهدی (۱۳۵۷–۱۳۲۳)

دکتر محمدعلی مجتهدی که در مدت ۳۴ سال مدیریت وی، دبیرستان البرز شاهد درخشان‌ترین دوران خود بود.

در سال ۱۳۲۳ خورشیدی دکتر محمدعلی مجتهدی‌گیلانی، استاد دانشکده فنی دانشگاه تهران و بنیان‌گذار دانشگاه صنعتی شریف به مدیریت دبیرستان البرز منصوب شد. در مدت ۳۴ سال مدیریت او دبیرستان البرز شاهد درخشان‌ترین دوره حیات خود بود. دبیرستان البرز نخستین مرکزی بود که از میان دانش آموزان با استعداد شهرستانها، دانش آموز می‌پذیرفت. دبیرستان البرز، در این دوره به جایی رسید که نفرات اول کنکور در اغلب دانشکده‌های دانشگاه‌های ایرانی طی سالیان متمادی از دبیرستان البرز بودند.[۱۷]کاظم قلم‌چی در خاطرات خود بیان می‌کند: «در سال ۱۳۵۲ که من در دانشکده فنی دانشگاه تهران قبول شدم از بین ۸۰ نفر دانشجوی رشته ساختمان دانشکده فنی تقریباً ۴۰ نفر از پذیرفته شدگان دانش آموز دبیرستان البرز بودند». سطح آموزش در این دوره به‌تدریج به حدی رسید که در دوره کوتاهی قبل از انقلاب، دانشگاه صنعتی اصفهان با انجام مصاحبه و بدون شرکت در کنکور سراسری از میان فارغ التحصیلان البرز اقدام به پذیرش دانشجو می‌کرد.[۱]

محمدعلی مجتهدی در خاطراتش دربارهٔ انتخاب دانش‌آموزان گفته‌است: «از (نمره) بیست شروع می‌کردند، می‌آمدند پایین تا شانزده، ظرفیت که تمام می‌شد. بقیه پا می‌شدند و می‌رفتند. این عمل را من انجام می‌دادم که اینها بفهمند که اینجا تبعیض و استثنایی نیست. بعد هم سفارش از هر مقامی می‌آمد، از دربار گرفته تا جای دیگر، گوشم به این حرف‌ها بدهکار نبود. با استثنا کسی را نمی‌پذیرفتم».

در زمان مدیریت محمدعلی مجتهدی استادان مطرحی کادر آموزشی را تشکیل می‌دادند. برای اینکه اسم دانش آموز تأثیری در نمرهٔ او نداشته باشد، بالای برگهٔ پاسخ نامه پرفراژ داشت و کنده می‌شد و فقط با شماره مشخص می‌گردید. اگر دانش آموزی روی برگه علامت می‌گذاشت، در آن امتحان صفر می‌گرفت و به احتمال بسیار زیاد سال بعد در دبیرستان ثبت نام نمی‌شد.

نظم و انضباط برای محمدعلی مجتهدی بسیار اهمیت داشت. در آن دوران پوشیدن هر لباسی که دارای نوشتهٔ غیرفارسی یا پرچم کشور دیگر، ممنوع بود. در صورت مشاهده چنین موردی آن آرم یا پرچم خارجی را می‌بریدند و به دست دانش آموز می‌دادند. بلند کردن موی سر و هرگونه هیپی‌گری ممنوع بود. سیگار کشیدن اکیداً ممنوع بود و با وجود بزرگی دبیرستان اگر در دست دانش آموزی سیگار می‌دید، او را تنبیه می‌کرد. معلم‌ها در کلاس دو اهرم تنبیهی داشتند، یکی «تذکر» و دیگری «اخراج». اگر برای دانش آموزی در دفتر کلاس تذکر درج می‌شد، به این مفهوم بود که یک نمره از انضباط او کسر خواهد شد و اگر از کلاس اخراج می‌شد، چهار نمره از انضباط دانش آموز کسر می‌گردید. دانش آموزی که چندین بار در طول سال تحصیلی اخراج شده بود، شانس کمی برای ثبت نام مجدد در دبیرستان داشت.

«درواقع نظم و انضباطی که [مجتهدی] در کادر آموزشی البرز ایجاد کرده بود باعث استثنایی شدن البرز شده بود، چیز دیگری نبود؛ البته یک مزیتی هم که البرز داشت این بود که دبیرستان مستقل اداره می‌شد و تابع وزارت فرهنگ نبود؛ در نتیجه مجتهدی می‌توانست معلم‌هایی را بیاورد که جاهای دیگر هم دوست داشتند آن‌ها را بیاورند ولی خب هر مدرسه‌ای پول استخدام این معلم‌ها را نداشت؛ درنتیحع معمولاً، نه همیشه، کادر البرز نسبت به بقیه دبیرستان‌ها خیلی بهتر بود.»[۱۸]

هزینه‌های دبیرستان البرز پیش از انقلاب بر اساس شهریه‌ای که از دانش آموزان می‌گرفتند تأمین می‌شد. اگر بر مدیر یقین می‌شد که دانش آموز با استعدادی هست که توانایی پرداخت شهریه ندارد، نه تنها از او شهریه نمی‌گرفت، که به دانش آموز و خانواده اش کمک‌های مالی نیز می‌کرد. در پاییز سال ۱۳۵۳ تمام مدارس ملی موظف شدند که از دانش آموزان شهریه دریافت نکنند و اگر وجهی دریافت کرده‌اند به خانواده‌ها پس دهند. دکتر مجتهدی ماه‌ها قبل، از این بخشنامه اطلاع داشت و برای سال تحصیلی ۵۳ به بعد از کسی شهریه دریافت نکرد. در آن زمان البرز به خوابگاه دانش آموزی نیز مجهز بود و مدرسه برای دانش آموزان با بضاعت مالی پایین، کمک هزینه تحصیلی می‌پرداخت و نمونه‌ای از یک مدرسه دولتی با کیفیت عالی بود.[۱۹]

در سال ۱۳۳۷ و در پی تصمیم دولت به تأسیس دانشگاه پلی تکنیک تهران (دانشگاه امیرکبیر) تدریجاً نزدیک به یکصد هزار متر مربع از زمین‌های این دبیرستان و حتی خانه دکتر جردن به آن دانشگاه واگذار شد. با این وجود در دوران ریاست دکتر مجتهدی ساختمان‌های متعددی ساخته و به مجموعه ساختمان‌های البرز اضافه شد که سالن سرپوشیده ورزش (۱۳۳۸)، ساختمان سفید (۱۳۳۹) و ساختمان جدید (۱۳۴۶) از آن جمله هستند. همچنین در زمان مدیریت دکتر مجتهدی، حسین امانت که خود در گذشته از دانش‌آموزان البرز بود نقشه ۲۲ هزار مترمربع ساختمان را بدون دریافت هزینه‌ای برای دبیرستان البرز طراحی کرد. امکانات آموزشی ویژه‌ای که در دبیرستان البرز با دقت نظر و مدیریت دکتر مجتهدی تدارک دیده شده بود از قبیل فضاهای مجزا برای کتابخانه، آزمایشگاه، سالن و زمین ورزش، کارگاه، سالن تئاتر و تمام تجهیزات مورد نیاز برای آموزش، در کمتر فضای آموزشی آن روز ایران وجود داشت.[۲۰][۲۱]

مجتهدی ۳۴ سال مدیر دبیرستان البرز باقی‌ماند.[۲۲] علینقی عالیخانی در خاطرات خود می‌گوید: «تمام زندگی مجتهدی البرز بود؛ به‌طوری‌که وقتی مقداری از املاک پدری‌اش را فروخت و خواست در تهران خانه‌ای برای خودش درست بکند رفت زمینی را درست کنار دبیرستان البرز خرید و آنجا برای خودش خانه ساخت تا بتواند هر روز آن‌طرف کوچه و دیوار را ببیند و برای رفتنش به البرز صحبت صد قدم راه باشد.»[۲۳] مجتهدی توجه خاصی به دانش آموزان با استعداد و رشد علمی آنان داشت. او معتقد بود که دانشجویان باید براساس شایستگی خود پذیرفته شوند. به خاطر همین پایبندی به اصول و اعتقاداتش با افرادی که نفوذ سیاسی داشتند دچار مشکل می‌شد.[۲۴] شایستگی او در مدیریت موجب شد که دبیرستان البرز دراغلب کشورهای اروپایی و آمریکا به عنوان یکی از بهترین سازمان‌های آموزشی ایران شناخته شود. او البرز را با ظرفیت حدود ۷۰۰ دانش‌آموز تحویل گرفت و به ظرفیت ۵۵۰۰ دانش آموز در سال ۱۳۵۸–۱۳۵۷ رسانید.[۲۵] دکتر مجتهدی در هر پست و مقامی ریاست دبیرستان البرز را ترک نکرد.[۲۶]

دبیرستان البرز پس از انقلاب

پس از پیروزی انقلاب اسلامی و کنار گذاشته شدن دکتر مجتهدی، دبیرستان البرز روی به افول گذاشت. در سال ۱۳۶۴ دو ساختمان سفید و شبانه‌روزی و حیاط‌های مربوط به آن‌ها به تربیت معلم شهید شرافت واگذار شد و از مجموعه البرز جدا گشت. در سال ۱۳۷۰ در راستای انتخاب مدارس مختلف به عنوان مدرسهٔ نمونهٔ مردمی، دبیرستان البرز مجدداً به عنوان یک دبیرستان خوب مطرح شد. در ابتدای دههٔ ۷۰ خورشیدی و در دوره مدیریت باقر دزفولیان، بار دیگر البرز اوج گرفت و شاهد درخشش دانش آموزانش در مقاطعی چون آزمون سراسری دانشگاه‌ها، جشنوارهها و المپیادهای علمی بود. در سال ۱۳۷۶ با همت دکتر حسین امینی‌پور از فارغ التحصیلان البرز و در زمان وزارت مصطفی میرسلیم که وی نیز فارغ‌التحصیل البرز است، ساختمان مرکزی و ساختمان علوم (در شرق دبیرستان) با شماره ثبت ۲۰۰۰ جزو آثار ملی گردید. پس از لغو «نمونه مردمی» بودن مدارس در سال ۱۳۷۷ این دبیرستان نیز مانند دیگر مدارس دولتی بدون آزمون ورودی به ثبت نام دانش آموزان پرداخت و به سمت تبدیل شدن به یک دبیرستان عادی میل نمود. اما این دبیرستان از سال ۱۳۸۵ تبدیل به دبیرستان ماندگار شد و در پی این ماندگاری ورود دانش آموزان از سال ۱۳۸۶ مجدداً با شرط معدل و آزمون ورودی انجام می‌گیرد.[۶][۲۷]

مشخصات ساختمان دبیرستان

محوطه ورودی دبیرستان البرز

دبیرستان البرز، با حیاط و باغی بزرگ، شامل مجموعه‌ای از ساختمان‌های قدیمی و جدید است که تحت نظارت مدیریت دبیرستان بوده و کاربری‌های متفاوتی دارند. از قدیمی‌ترین آن‌ها می‌توان به بنای، ساختمان علوم اشاره کرد. ساختمان علوم در سال ۱۲۹۷ در جنوب منزل دکتر جردن بنا شد که به نام ساختمان «مکرمیک هال» معروف شد. منزل دکتر جردن بعدها تخریب و به جای آن ساختمانی برای اسکان کارمندان مجموعه بنا شد. در سال ۱۳۰۳ ساختمان مرکزی دبیرستان البرز را که در آن زمان ساختمان مرکزی «رولستن» نامیده می‌شد، در مکان فعلی ساختند که درست ۵ سال بعد از ساختمان علوم بنا شد.[۲۸] بنای ساختمان مرکزی دارای نماهای متقارن است و علاوه بر تکرار ریتم پنجره‌ها، نمای شمالی و جنوبی ورودی اصلی ساختمان با ایوانی بلند در نما، حجمی ویژه یافته‌است. نمای شمالی و جنوبی نیز کاملاً یکسان هستند و با هفت دهانه نورگیر و ستون‌های آجری نما و کاشیکاری‌های بالای قوس پنجره‌ها تزیین شده‌اند. ورودی مدرسه با ۹ پله در سطح بالاتری قرار دارد و در دو سوی آن، دو برج در دو سوی ایوان، ورودی را مشخص تر می‌سازد. ازاره‌های سنگی دور تا دور بنا را فراگرفته و تمامی بنا از آجر است.[۲۹]

بنای آجری دبیرستان البرز بسیار دقیق ساخته شده و هنوز بعد از گذشت سال‌ها، استحکام و پایداری خود را حفظ کرده‌است. حدود ۹۰ درصد از مصالح به کار رفته در بنا از جنس آجر است و ازاره‌های سنگی دور تا دور بنا را دربر گرفته و کتیبه‌های کاشیکاری شده فیروزه‌ای رنگ در قسمت‌های خاص به زیبایی بنا افزوده‌است. ستون‌های سراسری مرکزی بنا، دارای بدنه سنگی و کف فضاهای داخلی نیز سنگفرش شده‌است.[۳۰]

مدیران دبیرستان

دکتر مجتهدی به همراه پرسنل دبیرستان البرز (۱۹۷۰ میلادی، ۱۳۴۹ خورشیدی)

تاکنون این دبیرستان مدیریت مدیران متعددی را تجربه کرده که اسامی آن‌ها به شرح زیر است:[۳۱]

نام مدیر (دوره مدیریت)
باست (۱۲۵۲ تا ۱۲۶۶)
دکتر وارد (۱۲۶۶ تا ۱۲۷۷)
دکتر ساموئل مارتین جردن (۱۲۷۸ تا ۱۳۱۹)
محمد وحید تنکابنی (۱۳۱۹ تا ۱۳۲۰)
علی محمد پرتوی (منیع الملک) (۱۳۲۰ تا ۱۳۲۱)
حسن ذوقی (۱۳۲۱)
دکتر لطفعلی صورتگر (اسفند ۱۳۲۱ تا مرداد ۱۳۲۳)
دکتر محمد علی مجتهدی (۱۳۲۳ تا ۱۳۵۷)
حسین خوشنویسان (۱۳۵۷ تا ۱۳۵۸)
حسن پورزاهد (۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹)
ناصر ناصری (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰)
اسماعیل صادق کاظمی (۱۳۶۳)
رجبعلی یاسی‌پور تهرانی (۱۳۶۳ تا ۱۳۶۵)
ناصر ملااسدالله (۱۳۶۵)
علی مزارعی (۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)
عباس فیض (۱۳۶۷)
حسین خوشنویسان (۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹)
باقر دزفولیان (۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶)
محمود داستانی (۱۳۷۶ تا ۱۳۷۷)
ولی‌الله صنایع پرکار (۱۳۷۷ تا ۱۳۸۶)
دکتر مظاهر حامی کارگر (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹)
آبس اسفندیار (۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱)
محمد محمدی (۱۳۹۱ تاکنون)

دانش‌آموختگان مشهور

سده‌نامه دبیرستان البرز

این کتاب در سال ۱۳۵۴ خورشیدی توسط انتشارات اقبال در تهران به چاپ رسیده‌است. در این مجموعه که توسط منوچهر آدمیت تهیه گردیده‌است، سوابق دبیرستان، از بدو تأسیس تا زمان چاپ مورد بررسی قرار گرفته‌است.[۵۸]

دبیرستان البرز و شبانه‌روزی آن
این کتاب در سال ۱۳۷۸ خورشیدی توسط نشر بیستون در تهران و در ۸۸۰ صفحه منتشر شد. این کتاب توسط اسدالله موسوی‌ماکوئی گردآوری و تهیه شده‌است. در این کتاب، مجموعه فعالیت‌های دبیرستان البرز و شعبه شبانه‌روزی آن ـ از آغاز تا زمان چاپ اثر ـ معرفی شده‌است. رشته‌های تحصیلی، انجمن‌ها، استادان و شاگردان برجسته، شرایط ورودی، سازمان و تشکیلات، مراسم‌های برگزار شده و همچنین اسامی فارغ‌التحصیلان، مطالب کتاب را تشکیل می‌دهد. کتاب با تصاویر متعدد همراه است. در بخش عمده‌ای از این کتاب (صفحات ۲۹۳ تا ۸۷۲) اسامی فارغ‌التحصیلان دبیرستان البرز از سال تحصیلی ۱۳۲۰–۱۳۱۹ خورشیدی تا ۱۳۷۶–۱۳۷۵ خورشیدی آمده‌است.[۵۹][۶۰]

فیلمبرداری در البرز

بناهای قدیمی دبیرستان البرز و موقعیت دبیرستان در مرکز شهر، سبب شده تا پس از انقلاب در شماری از فیلم‌ها و به خصوص سریال‌های تاریخی تلویزیونی از لوکیشن‌های دبیرستان البرز استفاده شود که برای نمونه می‌توان به سریال‌هایی چون کلاه پهلوی، مدار صفر درجه، زیر تیغ، پهلوانان نمی‌میرند، کارآگاه، شهید رجایی، محاکمه و چارچنگولی اشاره کرد.[۶۱][۶۲]

نگارخانه

نمای شمالی ساختمان مرکزی دبیرستان البرز
سراسر نمای جنوبی ساختمان مرکزی دبیرستان البرز

جستارهای وابسته

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «مدارسی با تاریخ جاودان». روزنامه ایران.
  2. «تماس با دبیرستان». وبگاه دبیرستان البرز.
  3. «مدیریت دبیرستان». وبگاه دبیرستان البرز.
  4. «ساخت وساز غیرقانونی دبیرستان البرز را تهدید می‌کند». روزنامه سرمایه.
  5. «زندگینامه: نیکولای مارکف (۱۸۸۲–۱۹۵۷)». همشهری آنلاین.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ «چه کسانی می‌توانند به دبیرستان البرز بروند». خبرگزاری دانا.
  7. «طهران قدیم». روزنامه اعتماد.
  8. «۶۰کتابخانه مدرسه کالج آمریکایی (البرز)». شهرنامه/ کتاب و کتابخانه در ایران. ۷ اسفند ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۳.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ «داستان دبیرستان البرز؛ کالج آمریکایی‌ها در نمای کوه‌های البرز». خبر آنلاین. ۲۶ خرداد ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۸ آوریل ۲۰۱۳.
  10. سالنامه کشور ایران. محمدرضا میرزازمانی. ۱۳۲۹
  11. «روایتی از تاریخ دبیرستان البرز». دنیای اقتصاد.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ «معلمی به نام جردن، خیابانی به نام آفریقا». خبرآنلاین.
  13. «البرز در سایه امیرکبیر». همشهری.
  14. «آشنایی با نخستین کالج تهران». روزنامه همشهری.
  15. «می‌خواهم درس بخوانم، پول ندارم». قائد.
  16. «۶۰ سال پس از درگذشت بنیانگذار دبیرستان البرز/ از چهارراه کالج تا خیابان جردن». انتخاب.
  17. «روایتی از تاریخ دبیرستان البرز». دنیای اقتصاد.
  18. حسین دهباشی (۱۳۹۳ ص ۳اقتصاد و امنیت (خاطرات دکتر علینقی عالیخانی)، تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  19. «تاریخچه کالج آمریکایی و دبیرستان البرز». ایران ایرانی ها.
  20. «از مدرسه علوی تا آموزش تیزهوشان». پارسینه.
  21. «گرامیداشت خادمی بزرگ در گردهمایی ماهانه شورا» (PDF). شورای بازرگانی ایرانیان - دوبی.
  22. «معلمی به نام جردن، خیابانی به نام آفریقا». خبرآنلاین.
  23. حسین دهباشی (۱۳۹۳ ص۲اقتصاد و امنیت (خاطرات دکتر علینقی عالیخانی)، تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  24. «پیرمرد در نیس لبخند می‌زند». انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه شریف.
  25. «دکتر مجتهدی و دبیرستان البرز». وبگاه جامعه فارغ التحصیلان البرز.
  26. «دکتر محمد علی مجتهدی». صدا و سیمای استان گیلان.
  27. «از مدرسه علوی تا آموزش تیزهوشان». وبگاه پارسینه.
  28. ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ «مرور خاطرات سرسره بازان دبیرستان البرز در آمفی تئاتر ۸۰ ساله». خبرگزاری میراث فرهنگی.
  29. «دبیرستان البرز». شبکه اطلاع‌رسانی ساختمان ایران.
  30. «ثبت نشدن محوطه دبیرستان البرز، یکپارچگی این مجموعه را برهم می‌زند». معماران.
  31. «دربارهٔ دبیرستان». ایران پدیا.
  32. ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ ۳۲٫۲ ۳۲٫۳ ۳۲٫۴ ۳۲٫۵ ۳۲٫۶ «عروسی در دبیرستان البرز». وبگاه خبری ایران ایران.
  33. روزها - جلد سوم - محمد علی اسلامی ندوشن - انتشارات یزدان - صفحهٔ ۲۹
  34. «پیشنهاد استاندار گیلان به پروفسور اکبرزاده برای تأسیس انستیتو علوم پایه در گیلان». وبگاه استانداری گیلان.
  35. ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ ۳۵٫۲ ۳۵٫۳ «استوار همچون البرز». وبگاه آفتاب.
  36. http://www.alumsharif.org/static/newsletter/Download/Bulletin21.pdf
  37. «مفاخر جامعه یهودیان ایران: استاد سلیمان حییم». انجمن کلیمیان تهران.
  38. «ارتشبد محمد خاتمی». موسسه مطالعات ایران.
  39. «داویدیان استاد پیشکسوت روانپزشکی کشور درگذشت». همشهری.
  40. «دانشمند جوان ایرانی در جمع 10 دانشمند برتر جهان قرار گرفت». ایسنا.
  41. «فیزیکدان جوان ایرانی برنده جایزه اریک کندل اروپا شد». خبرگزاری مهر.
  42. «فکر می‌کردند از ایران رفته‌ام». روزنامه جام جم.
  43. «یادی از هنرمندان مسیحی که در کشورمان نقشی از مهر نگاشتند». ایسنا.
  44. «زندگی‌نامهٔ منوچهر ستوده». جدید آنلاین.
  45. «زندگینامه: سعید سهراب‌پور». شهروندان.
  46. Sequence 11: Mehdi Zarghamee. Interview recorded by Shahla Haeri, 2, 21, 28 February 1985, Arlington, Massachusetts. Iranian Oral History Collection, Harvard University. Harv...
  47. «دربارهٔ بهزاد عبدی». آل فیلم.
  48. «پدر علم ژنتیک ایران». روزنامه نیم نگاه.
  49. «دربارهٔ سیاوش قمیشی».
  50. «زندگینامه کاتوزیان». مهرنامه.
  51. «پروفسور لطفعلی عسکرزاده دانشمند بزرگ ایران و جهان» (PDF).
  52. «چهلمین نمایشگاه استاد حسین محجوبی». فرهنگستان هنر.
  53. «البرز در سایه امیرکبیر». همشهری آنلاین.
  54. ««قهوه سرد آقای نویسنده» زیرتگرگ وباران». خبرگزاری جمهوری اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۲۸.
  55. «جریان‌شناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی». وبگاه دوران.
  56. «گفتگو با دکتر کامران وفا». انجمن فیزیکدانان جوان ایران.
  57. «دیدگاه افشین یداللهی دربارهٔ شعر و ترانه». ایسنا.
  58. «سده نامه دبیرستان البرز». کتابخانه و مرکز اسناد مجلس.
  59. «دبیرستان البرز و شبانه‌روزی آن». ایران فرهنگ.
  60. «دبیرستان البرز و شبانه‌روزی آن». ویستا.
  61. «تاریخچه کالج آمریکایی و دبیرستان البرز». ایران ایرانی.
  62. «کلاه پهلوی سریال ستاره‌ها». جام‌جم.

پیوند به بیرون