پادشاهی کاپادوکیه: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار: |
جستارهای وابسته |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''پادشاهی کاپادوکیه''' یک پادشاهی [[مردمان ایرانی‌تبار|ایرانی]] در [[عصر هلنی]] بود که به مرکزیت منطقه [[کاپادوکیه]] (در ترکیه امروزی) بر بخش‌هایی از [[آسیای صغیر]] حکومت کرد. [[کاپادوکیه (ساتراپی)|کاپادوکیه]] در ابتدا یکی از [[فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان|شهربانی‌های شاهنشاهی هخامنشی]] بود، اما با سقوط [[هخامنشیان|دولت هخامنشی]] در پی حمله [[اسکندر مقدونی]]، استقلال خود را به دست آورد. [[آریاراد یکم]] که توسط [[شاهنشاهان هخامنشی]] به شهربانی کاپادوکیه منصوب شده بود و احتمالاً خود نیز از خاندان هخامنشی بود، نخستین شاه کاپادوکیه بود. |
'''پادشاهی کاپادوکیه''' یک پادشاهی [[مردمان ایرانی‌تبار|ایرانی]] در [[عصر هلنی]] بود که به مرکزیت منطقه [[کاپادوکیه]] (در ترکیه امروزی) بر بخش‌هایی از [[آسیای صغیر]] حکومت کرد. [[کاپادوکیه (ساتراپی)|کاپادوکیه]] در ابتدا یکی از [[فهرست ساتراپی‌های هخامنشیان|شهربانی‌های شاهنشاهی هخامنشی]] بود، اما با سقوط [[هخامنشیان|دولت هخامنشی]] در پی حمله [[اسکندر مقدونی]]، استقلال خود را به دست آورد. [[آریاراد یکم]] که توسط [[شاهنشاهان هخامنشی]] به شهربانی کاپادوکیه منصوب شده بود و احتمالاً خود نیز از خاندان هخامنشی بود، نخستین شاه کاپادوکیه بود. |
||
در طول حیات دولت کاپادوکیه، در بین سال‌های ۳۲۰ پیش از میلاد تا ۱۷ پس از میلاد، شاهانی از سه خاندان مختلف، یعنی خاندان آریاراد، خاندان آریوبرزن و خاندان آرخلاس (که تنها شاه از این خاندان بود)، بر این پادشاهی حکومت کردند. پس از مرگ آرخلاس، از آنجایی که کاپادوکیه از ۹۵ پیش از میلاد دست‌نشانده رومیان بود، امپراتور [[تیبریوس]] این پادشاهی را منحل اعلام کرد و آن را به شکل یک استان رومی ضمیمه [[امپراتوری روم]] کرد. |
در طول حیات دولت کاپادوکیه، در بین سال‌های ۳۲۰ پیش از میلاد تا ۱۷ پس از میلاد، شاهانی از سه خاندان مختلف، یعنی خاندان آریاراد، خاندان آریوبرزن و خاندان آرخلاس (که تنها شاه از این خاندان بود)، بر این پادشاهی حکومت کردند. پس از مرگ آرخلاس، از آنجایی که کاپادوکیه از ۹۵ پیش از میلاد دست‌نشانده رومیان بود، امپراتور [[تیبریوس]] این پادشاهی را منحل اعلام کرد و آن را به شکل یک استان رومی ضمیمه [[امپراتوری روم]] کرد. |
||
== جستارهای وابسته == |
|||
* [[پادشاهی پنتوس]] |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس|چپ‌چین=بله}} |
{{پانویس|چپ‌چین=بله}} |
||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۶
پادشاهی کاپادوکیه یک پادشاهی ایرانی در عصر هلنی بود که به مرکزیت منطقه کاپادوکیه (در ترکیه امروزی) بر بخش‌هایی از آسیای صغیر حکومت کرد. کاپادوکیه در ابتدا یکی از شهربانی‌های شاهنشاهی هخامنشی بود، اما با سقوط دولت هخامنشی در پی حمله اسکندر مقدونی، استقلال خود را به دست آورد. آریاراد یکم که توسط شاهنشاهان هخامنشی به شهربانی کاپادوکیه منصوب شده بود و احتمالاً خود نیز از خاندان هخامنشی بود، نخستین شاه کاپادوکیه بود. در طول حیات دولت کاپادوکیه، در بین سال‌های ۳۲۰ پیش از میلاد تا ۱۷ پس از میلاد، شاهانی از سه خاندان مختلف، یعنی خاندان آریاراد، خاندان آریوبرزن و خاندان آرخلاس (که تنها شاه از این خاندان بود)، بر این پادشاهی حکومت کردند. پس از مرگ آرخلاس، از آنجایی که کاپادوکیه از ۹۵ پیش از میلاد دست‌نشانده رومیان بود، امپراتور تیبریوس این پادشاهی را منحل اعلام کرد و آن را به شکل یک استان رومی ضمیمه امپراتوری روم کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kingdom of Cappadocia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ اکتبر ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ پادشاهی کاپادوکیه موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخی مرتبط با ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 | این یک مقالهٔ خرد تاریخ است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |