نورون حرکتی فوقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
مطلب اول مقاله و منبعش را حذف نکنید. طبق قوانین ویکی پدیا نقض سه برگردان ممنوع است.
خط ۱: خط ۱:
{{ویکی‌سازی}}
{{لحن نامناسب}}

[[پرونده:Gray764.png|thumb|200px|left|مسیر اعصاب حرکتی]]
[[پرونده:Gray764.png|thumb|200px|left|مسیر اعصاب حرکتی]]
نورون حرکتی فوقانی (Upper Motor Neuron) آن دسته از نورون‌هایی که مسیر آنها از مغز تا هسته های حرکتی ساقه مغز و یا از مغز تا نورون‌های شاخ پیشین نخاع کشیده می‌شود، اطلاق می‌گردد.
نورون حرکتی فوقانی (Upper Motor Neuron) آن دسته از نورون‌هایی که مسیر آنها از مغز تا هسته های حرکتی ساقه مغز و یا از مغز تا نورون‌های شاخ پیشین نخاع کشیده می‌شود، اطلاق می‌گردد.
نورون محرکه (حرکتی) فوقانی (Upper Motor Neuron) به آن دسته از نورون‌هایی گفته می‌شود که منشا آنها ناحیه حرکتی [[غشر مخ]] و یا [[ساقه مغز]] است و مسئول انتقال اطلاعات حرکتی به [[مسیر مشترک نهایی]] (final common pathways ) هستند. نورون های اصلی مسئول حرکات اختیاری در لایه ۵ [[کورتکس حرکتی اصلی]] قرار دارند و [[سلول های بتز]] نام دارند. این سلول ها از بزرگترین سلولهای مغز بوده و قطر آنها به ۱۰۰ میکرومتر می رسد.
این نورون های پیامهای حرکتی را به سطوح مربوط [[نخاع]] منتقل و از آنجا توسط [[نورونهای حرکتی تحتانی]] به عضلات می رسد. [[میانجی عصبی]] بین نورونهای فوقانی و تحتانی حرکتی [[گلوتامات]] است. که با گیرنده های گلوتاماترژیک (glutamatergic) دریافت میشود.<ref>{{یادکرد-ویکی |پیوند = http://en.wikipedia.org/wiki/Upper_motor_neuron|عنوان = Upper motor neuron|زبان = انگلیسی |بازیابی = دسامبر ۲۰۰۹ }}‎</ref>



دو راه اصلی UMN عبارتنداز:
دو راه اصلی UMN عبارتنداز:
خط ۵۳: خط ۵۹:


==منابع==
==منابع==
<references/>‎
* نراقى، محمد على؛ حاجى حسينى، داود, ترجمه نوروآناتومى
* نراقى، محمد على؛ حاجى حسينى، داود, ترجمه نوروآناتومى
W.C. Wongck.انتشارات جعفرى
W.C. Wongck.انتشارات جعفرى

نسخهٔ ‏۹ دسامبر ۲۰۰۹، ساعت ۰۶:۴۰

مسیر اعصاب حرکتی

نورون حرکتی فوقانی (Upper Motor Neuron) آن دسته از نورون‌هایی که مسیر آنها از مغز تا هسته های حرکتی ساقه مغز و یا از مغز تا نورون‌های شاخ پیشین نخاع کشیده می‌شود، اطلاق می‌گردد. نورون محرکه (حرکتی) فوقانی (Upper Motor Neuron) به آن دسته از نورون‌هایی گفته می‌شود که منشا آنها ناحیه حرکتی غشر مخ و یا ساقه مغز است و مسئول انتقال اطلاعات حرکتی به مسیر مشترک نهایی (final common pathways ) هستند. نورون های اصلی مسئول حرکات اختیاری در لایه ۵ کورتکس حرکتی اصلی قرار دارند و سلول های بتز نام دارند. این سلول ها از بزرگترین سلولهای مغز بوده و قطر آنها به ۱۰۰ میکرومتر می رسد. این نورون های پیامهای حرکتی را به سطوح مربوط نخاع منتقل و از آنجا توسط نورونهای حرکتی تحتانی به عضلات می رسد. میانجی عصبی بین نورونهای فوقانی و تحتانی حرکتی گلوتامات است. که با گیرنده های گلوتاماترژیک (glutamatergic) دریافت میشود.[۱]


دو راه اصلی UMN عبارتنداز:

1-راه قشری نخاعی(Corticospinal Tract)

2-راه قشری بصل النخاعی یا قشری پیازی(Corticobulbar Tract)

راه هرمی (Pyramidal Tract) که همان راه کورتیکواسپاینال می باشد از قشر مغز شروع می شود و برجستگی های پیرامید را در ناحیه بصل النخاع به وجود می آورد.اکثر فیبرهای راه هرمی در ناحیه میان بصل النخاع و نخاع به طرف مقابل بدن می روند.

راه هرمی بیشتر روی نورون های حرکتی پیشین (Anterior Motor Neurons) و نورون های واسطه ای(Interneurones) نخاع ختم می شوند.

نورون های حرکتی پیشین نخاع خود دو نوع می باشند:

*آلفا موتور نورون(Alpha Motor Neuron)

*گاما موتور نورون(Gamma Motor Neuron)

آلفا موتور نورون ها به فیبرهای خارج دوکی عضله(Extrafusal Muscle Fibers) می روند و بنابراین در عمل انقباض عضلات اسکلتی نقش دارند.گاما موتور نورون ها فیبرهای داخل دوک عضله(Intrafusal Muscle Fibers) را عصب رسانی می کنند.آلفا موتور نورون ها و گاما موتور نورون ها که در تیغه نهم نخاع قرار گرفته اند تحت تاثیر راههای حرکتی نزولی قرار دارند.

راههای حرکتی نزولی

راههای حرکتی نزولی شامل دو راه می باشند:

راههای خارج هرمی شامل شش راه می باشند.اگرچه راههای خارج هرمی جزو نورون حرکتی فوقانی به حساب می آیند اما ازنظر بالینی اهمیت کمی دارند[نیازمند منبع].در حالیکه راه هرمی به علت نقش مهمی که در فرآیند کنترل حرکت دارد ازنظر بالینی حائز اهمیت است.به همین ترتیب راه قشری بصل النخاعی که در ارتباط با اعصاب مغزی مربوطه می باشد در بیماری های نورولوژی مهم هستند.

بحث نورون حرکتی فوقانی

علت بحث نورون حرکتی فوقانی یا نورون حرکتی تحتانی در نورولوژی از این جهت اهمیت دارد که بتوان نوع و سطح آسیب دستگاه عصبی را تعیین کرد.

به عنوان نمونه سندرم هرمی(Pyramidal Syndrome) بحثی درباره آسیب UMN است.درحالیکه مثلا در بیماری گیلن باره یک بحث ضایعه LMN می باشد.بعد از اینکه نوع آسیب مشخص شد آنگاه می توان مشخص کرد که سطح آسیب هر کدام در کجاست؟اگر در سندرم پیرامیدال که یک آسیب UMN محسوب می شود سطح ضایعه در کدام یک از مناطق می باشد؟

1-نخاع؟

2-ساقه مغز؟

3-بالای ساقه مغز؟

4-بالای محل تقاطع هرمی؟

علایم بیمار در هریک از مناطق نسبت به یکدیگر تفاوت دارد.

نشانه های آسیب نورون‌ حرکتی فوقانی

مهمترین علایم آسیب نورون حرکتی فوقانی(UMNL) شامل موارد زیر است:

  • وجود رفلکس بابنسکی
  • عموما تون عضلانی افزایش می‌یابد که از آن به اسپاستیسیتی(Spasticity) یا هیپرتونی یاد می‌شود.
  • عدم وجود فاسیکولاسیون(Fasciculation)
  • افزایش رفلکس‌های تاندونی عمقی
  • کاهش یا ازبین رفتن رفلکس‌های پوستی شکمی
  • عدم وجود آتروفی عضلانی(مگر در موارد عدم استفاده از اندام آسیب دیده در مدت زمان طولانی)
  • وجود کلونوس(Clonus) (در آسیب‌های شدید)

منابع

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Upper motor neuron». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در دسامبر ۲۰۰۹.‎

  • نراقى، محمد على؛ حاجى حسينى، داود, ترجمه نوروآناتومى

W.C. Wongck.انتشارات جعفرى

  • سلطان ‏زاده، اكبر بيماريهاى مغز و اعصاب و عضلات. انتشارات جعفرى.چاپ دوم.پاییز1376/شابک:1-03-6088-964
  • جامعى، بهنام (زير نظر دكتر حسن عشايرى) كاربرد نوروفيزيولوژى در

توانبخشى.انتشارات دانشگاه علوم پزشكى ايران.شابک:004_71