جاکی: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جاکی''' نام ایلی از ایلات [[کهگیلویه]] است . این ایل بدو شعبه ٔ بزرگ [[چهار بنیچه]] و [[لیراوی]] منقسم میشوند: اول چهار بنیچه که نیز مشتمل بر چهار قسمت است: [[بویراحمدی]]، [[چرام]]، [[دشمن زیاری]]، نوئی. دوم لیراوی ، که مشتمل بر دو قسمت است: لیراوی دشت ، لیراوی کوهی [[لیراوی|کوی لیراوی]] که این دومی نیز بچهار ایل قسمت گشته: [[بهمئی شیرعلی]] ، [[طیبی]] ، [[یوسفی]] ، [[شهروئی]]. |
'''جاکی''' نام ایلی از ایلات [[کهگیلویه]] است . این ایل بدو شعبه ٔ بزرگ [[چهار بنیچه]] و [[لیراوی]] منقسم میشوند: اول چهار بنیچه که نیز مشتمل بر چهار قسمت است: [[بویراحمدی]]، [[چرام]]، [[دشمن زیاری]]، نوئی. دوم لیراوی ، که مشتمل بر دو قسمت است: لیراوی دشت ، لیراوی کوهی ([[لیراوی|کوی لیراوی]]) که این دومی نیز بچهار ایل قسمت گشته: [[بهمئی شیرعلی]] ، [[طیبی]] ، [[یوسفی]] ، [[شهروئی]]. |
||
نیز نام یکی از طوایف ایل قشقائی ایران ، مرکب از چهل خانوار که در جره و فاسو سکونت دارند. |
نیز نام یکی از طوایف ایل قشقائی ایران ، مرکب از چهل خانوار که در جره و فاسو سکونت دارند. |
||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۰۹، ساعت ۱۲:۳۴
جاکی نام ایلی از ایلات کهگیلویه است . این ایل بدو شعبه ٔ بزرگ چهار بنیچه و لیراوی منقسم میشوند: اول چهار بنیچه که نیز مشتمل بر چهار قسمت است: بویراحمدی، چرام، دشمن زیاری، نوئی. دوم لیراوی ، که مشتمل بر دو قسمت است: لیراوی دشت ، لیراوی کوهی (کوی لیراوی) که این دومی نیز بچهار ایل قسمت گشته: بهمئی شیرعلی ، طیبی ، یوسفی ، شهروئی.
نیز نام یکی از طوایف ایل قشقائی ایران ، مرکب از چهل خانوار که در جره و فاسو سکونت دارند.
حمداله مستوفی اشاره به مهاجرت طوایف کرد از مناطق جبل السماق (كردستان سوریه کنونی) به مناطق لر بزرگ و لر کوچک می کند. حمداله مستوفی در سال (730 ه.ق/1330م)، از ایل ممسنی و بختیاری نام میبرد كه همراه با 24 طایفه دیگر كرد از كردستان سوریه، به مناطق کوه گیلویه و بختیاری و لرستان کنونی كوچ كردند. این رویداد در اوایل سده ششم هجری رخ داد.
در سنه ی خمسایه (500ق.) قریب صد خانه کرد، از جبل السماق شام (كردستان سوریه)، به سبب وحشتی که ایشان را با مهتر قوم خود افتاده بود، به لرستان امدند و در خیل احفاد محمد خورشید که وزرا بودند نزول کردند، برسبیل رعیتی. بزرگ ایشان ابوالحسن فضلوی بود ... او را پسری علی نام بود. چون علی درگذشت، از او پسری محمد نام بماند. چون او نیز نماند، پسری ابوطاهر فضلوی کنیت داشت. جوانی شجاع بود ... ابوطاهر به صلح و جنگ به وعد و وعید و فریب و شکیب توانست ملک لرستان در ضبط اورد و چون تمکین و استقرار یافت ، هوس استقلال کرد و خود را اتابک خواند و عصیان نمود و کار ان ملک بر او قرار گرفت، در سنه ی خمسین و خمس مایه. بعد از مدتی درگذشت و پنج پسر یادگار گذاشت: هزاراسپ و بهمن و عمادالدین پهلوان و نصرة الدین ایلواکوش و قزل. به حکم وصیت و اتفاق برادران.
اتابک هزاراسپ که مهین و بهین همه بود ، قائم مقام پدر شد و عدل و داد ورزید . در عهد او ملک لرستان رشک بهشت گشت و بدین سبب اقوام بسیار از جبل السماق شام (كردستان سوریه کنونی) بدو پیوستند:
آسترکی، مماکویه، بختیاری، جوانکی بیدانیان، زاهدیان، علائی، کوتوند، بتوند، بوازکی، شوند، زاکی، جاکی، هارونی، اشکی، کوی لیراوی، ممویی، یحفومی، کمانکشی، مماسنی، ارملکی، توانی، کسدانی، مدیحه، اکورد، کولارد و دیگر قبائل که انساب ایشان معلوم نیست.
- منابع:
- تاریخ گزیده حمدالله مستوفی
- اتابکان لرستان در لغت نامه دهخدا
- اتابکان لر بزرگ در لغت نامه دهخدا
- اتابکان لر کوچک در لغت نامه دهخدا
- جاکی از لغت نامه دهخدا