کارل مارکس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح سخن بی اعتبار راجع به کارل مارکس و حذف محتوای حاوی خشونت کلامی
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Kourocsh (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
|عنوان= ''کارل مارکس''
|عنوان= ''کارل مارکس''
|سرشناسی=
|سرشناسی=
|تصویر= [[پرونده:Karl Marx 001.jpg|250px]]{{سخ}}کارل مارکس
|تصویر= [[پرونده:Marx-last.jpg|250px]]{{سخ}}کارل مارکس
|نام کامل= '''کارل هاینریش مارکس'''
|نام کامل= '''کارل هاینریش مارکس'''
|لقب=
|لقب=

نسخهٔ ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۹

کارل مارکس

کارل مارکس
نام هنگام تولدکارل هاینریش مارکس
زادهٔ۵ مه ۱۸۱۸
تریر، پروس، پروس
درگذشت۱۴ مارس ۱۸۸۳
لندن،  بریتانیا، بریتانیا
آرامگاهگورستان های‌گیت-لندن
همسر(ها)جنی وستفالن
فرزندانلورا ، الینور
مکتبسوسیالیسم
امضاء

کارل هاینریش مارکس (به آلمانی: Karl Heinrich Marx) (زادهٔ ۵ مه ۱۸۱۸ در شهر تری یر پروس - درگذشتهٔ ۱۴ مارس ۱۸۸۳ در لندن، انگلستان) متفکر انقلابی، فیلسوف، جامعه‌شناس، شاعر، تاریخدان، اقتصاددان آلمانی و از تأثیرگذارترین اندیشمندان تمام اعصار است.[۱][۲][۳]

او به همراه فردریش انگلس، مانیفست کمونیست[۴] (۱۸۴۸) را که مشهورترین رسالهٔ تاریخ جنبش سوسیالیستی است منتشر کرده‌است. مارکس همچنین مؤلّف «سرمایه» مهم‌ترین کتاب این جنبش است. این آثار به‌همراه سایر تألیفات او و انگلس، بنیان و جوهرهٔ اصلی تفکّر مارکسیسم را تشکیل می‌دهد.[۱] «تاریخ همهٔ جوامع تا کنون، تاریخ مبارزهٔ طبقاتی بوده‌است.» از جمله مشهورترین جملات مارکس دربارهٔ تاریخ است که در خط اوّل مانیفست کمونیست خلاصه شده‌است.

زندگی و تأثیرات

کارل مارکس فرزند سوم هاینریش مارکس لوی (Marx Levi)، یک وکیل دادگستری یهودی بود که از خانوادهٔ خاخامهای معروف شهر محسوب می‌شد. هاینریش «مارکس لوی» به خاطر محدودیت‌هایی که دولت پروس برای حقوق‌دانان یهودی قائل شده بود و به خاطر این که بتواند شغل خود را در دادگستری حفظ کند، به شاخهٔ پروتستان مسیحیت گروید و از آن پس خود را هاینریش مارکس نامید. در سال ۱۸۲۴ فرزندان وی نیز به مسیحیت گرویدند.

کارل مارکس در شهر تریر دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند و در دانشگاه شهر بن به تحصیل رشتهٔ حقوق پرداخت. یک سال بعد به برلین عزیمت کرد و در دانشگاه آن شهر در رشته‌های فلسفه و تاریخ به تحصیل ادامه داد. مارکس در سال ۱۸۴۱ با ارائهٔ تز دکترای خود دربارهٔ اختلاف فلسفهٔ طبیعت دموکریتوس و اپیکور تحصیلات دانشگاهی خود را از راه مکاتبه‌ای در دانشگاه ینا به پایان رساند. او به امید آن که بتواند در دانشگاه بن تدریس کند به آن شهر رفت ولی دولت پروس مانع اشتغال وی به‌عنوان استاد دانشگاه شد. مارکس در این زمان به روزنامهٔ نوبنیاد لیبرالهای جبههٔ اپوزیسیون شهر کلن پیوست و به‌عنوان عضو ارشد کادر تحریریهٔ روزنامه مشغول به کار شد. در این دوره مارکس یک فیلسوف هگلی بود و در برلین به حلقهٔ هگلی‌های چپ (شامل برونو باوئر و دیگران) تعلّق داشت. در طول همین سال‌ها لودویگ فویرباخ نقد خود را از مذهب آغاز نموده و به تبیین دیدگاه ماتریالیستی خود پرداخت. ماتریالیسم فویرباخ در سال ۱۸۴۱ در کتاب جوهر مسیحیت به اوج خود رسید. دیدگاه‌های فویرباخ، به‌خصوص مفهوم بیگانگی مذهبی او، تأثیر زیادی بر سیر تحوّل اندیشهٔ مارکس گذاشت. این تأثیرات را می‌توان به‌وضوح در کتاب «دست‌نوشته‌های اقتصادی فلسفی ۱۸۴۴» و به‌صورت پخته‌تری در کتاب سرمایه مشاهده کرد.

مدفن کارل مارکس در گورستان هایگیت

مارکس مبارزهٔ عملی سیاسی و فلسفی را به‌همراه دوست نزدیکش، فردریک انگلس، آغاز کرد و با او بود که یک سال پیش از انقلاب‌های ۱۸۴۸ «بیانیهٔ کمونیست» را به رشتهٔ تحریر درآورد. مارکس در این سال‌ها با محیط دانشگاهی و ایده‌آلیسم آلمانی و هگلی‌های جوان قطع رابطه کرد و به مسائل جنبش کارگری اروپا پرداخت و از ابتدا در انجمن بین‌الملل اول که در ۱۸۶۴ تأسیس شد، نقش بازی کرد و نهایتاً دبیر این انجمن شد. او اوّلین جلد کتاب مشهورش، سرمایه، را در ۱۸۶۷ منتشر کرد. این کتاب حاوی نظریات او در نقد اقتصاد سیاسی است.

کارل عاشق دختری شد و با پدرش قهر کرد و با معشوقه‌اش به پاریس و سپس لندن رفت. او بیش از ۳۰ سال آخر عمر را در لندن و در تبعید گذراند و همان‌جا درگذشت. عقاید وی که در زمان خودش نیز طرفداران بسیاری یافتند، پس از مرگ توسّط افراد بیشتری تبلیغ می‌شدند. با پیروزی و قدرت‌گیری بلشویکها در روسیه در ۱۹۱۷ طرفداران کمونیسم و مارکسیسم در همه جای دنیا رشد کردند و چند سال پس از جنگ جهانی دوم، یک سوم مردم دنیا حکومت‌های مارکسیست داشتند. رابطهٔ این «مارکسیست»های متعدّد با اندیشهٔ مارکس مورد اختلاف‌نظر است. خود مارکس یک بار در مورد دیدگاه‌های حزبی سوسیال دموکراتیک در فرانسه که خود را مارکسیست می‌دانست، گفت: «خوبست حداقل می‌دانم که من مارکسیست نیستم!»

در یک نظرخواهی از شنوندگان «رادیو ۴» (ایستگاه رادیویی متعلّق به رادیوی بی‌بی‌سی انگلستان در سال ۲۰۰۵)، کارل مارکس به عنوان بزرگترین متفکر هزارهٔ دوم انتخاب شد. پیشتر در آغاز هزارهٔ جدید کاری مشابه توسّط وب‌گاه انگلیسی زبان بی‌بی‌سی انجام گرفته بود که ۲ میلیون نفر از مردم کشورهای گوناگون از سرتاسر جهان در این نظرخواهی شرکت کرده و از میان اندیشمندان هزاره، کارل مارکس مقام نخست را یافت و آلبرت انیشتین و آیزاک نیوتون با فاصله‌ای بسیار از او به‌عنوان نفرات دوم و سوم انتخاب شدند.[۵][۶][۷][۸][۹]

برتراند راسل، فیلسوف مشهور انگلیسی بر این عقیده است که مارکس از یک جهت مانند هاجسکین محصول رادیکال‌های فلسفی است، و مذهب عقلانی آن‌ها و مخالفتشان را با رمانتیکها ادامه می‌دهد؛ از جهت دیگر احیاکننده مجدد فلسفه مادی است. مارکس تعبیر تازه‌ای از این فلسفه به دست داده و میان آن و تاریخ بشر رابطه جدیدی برقرار کرده‌است. باز از جهت دیگر، مارکس آخرین فرد سلسله دستگاه سازان بزرگ و جانشین هگل است؛ و مانند هگل به یک فرمول عقلانی که سیر تکامل نوع بشر را خلاصه می‌کند اعتقاد دارد. تأکید بر هر کدام از این جهات به قیمت فراموش کردن جهات دیگر منظره مخدوشی از فلسفه مارکس به دست خواهد داد.[۱۰]

کتاب‌شناسی

ترجمه‌شده به فارسی

دربارهٔ مارکس

  • ایشتوان مساروش (۱۳۸۰نظریهٔ بیگانگی مارکس، ترجمهٔ حسن شمس‌آوری، کاظم فیروزمند، نشر مرکز، شابک ۹۶۴-۳۰۵-۶۱۵-۵
  • بابک احمدی (۱۳۸۲واژه‌نامهٔ فلسفی مارکس، نشر مرکز، شابک ۹۶۴-۳۰۵-۷۲۷-۵
  • تری ایگلتون (۱۳۸۳مارکس و آزادی، ترجمهٔ علی‌اکبر معصوم‌بیگی، آگه، شابک ۹۶۴-۳۲۹-۱۰۰-۶
  • جان بلامی فاستر (۱۳۸۲اکولوژی مارکس، ماتریالیسم و طبیعت، ترجمهٔ علی‌اکبر معصوم‌بیگی، نشر دیگر، شابک ۹۶۴-۷۱۸۸-۲۷-۷
  • مرتضی محیط (۱۳۸۲حسن مرتضوی، ویراستار، کارل مارکس، زندگی و دیدگاه‌های او - بخش اوّل: از ۱۸۱۸ تا «مانیفست»، اختران، شابک ۹۶۴-۷۵۱۴-۱۴-X
  • مرتضی محیط (۱۳۸۴حسن مرتضوی، ویراستار، کارل مارکس، زندگی و دیدگاه‌های او - بخش دوم: از ۱۸۴۸ تا ۱۸۵۲، اختران، شابک ۹۶۴-۷۵۱۴-۹۵-۶
  • میخائیل لیف شیتز (۱۳۸۱فلسفهٔ هنر از دیدگاه مارکس، ترجمهٔ مجید مددی، آگاه، شابک ۹۶۴-۴۱۶-۲۱۷-X
  • آیزایا برلین (۱۳۸۶کارل مارکس، کار و زندگی او، ترجمهٔ سیف‌الله گلکار، نشر ثالث
  • لشک کولاکوفسکی، جریان‌های اصلی در مارکسیسم: برآمدن، گسترش، فروپاشی، ترجمه عباس میلانی، (جلد اول و دوم: نشر اختران، جلد سوم: مؤسسه انتشارات آگاه).

پانویس

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "کارل مارکس" (به انگلیسی). دانشنامه بریتانیکا. Retrieved 20 June 2008.
  2. "کارل مارکس (شخصیت‌های تاریخی)" (به انگلیسی). بی‌بی‌سی (bbc.co.uk/history). Retrieved 20 June 2008.
  3. "کارل مارکس" (به انگلیسی). دانشنامه انکارتا. Retrieved 20 June 2008.
  4. (نام اصلی به آلمانی: Manifest der Kommunistischen Partei)
  5. کارل مارکس به عنوان بزرگترین فیلسوف انتخاب شد در وبگاه ایرانیما
  6. Karl Marx (Winner of Your Millenium) at bbc.co.uk
  7. Karl Marx takes lead in BBC poll of philosophers at Times Online
  8. Karl Marx Voted “Greatest Philosopher of All Times” at Labor Standard
  9. Karl Marx voted most revered philosopher on BBC web site at Marxist.com
  10. راسل، برتراند (۱۳۴۰تاریخ فلسفه غرب، ترجمهٔ نجف دریابندری، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

الگو:فیلسوفان بزرگ غرب