خنککاری با هوا: تفاوت میان نسخهها
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
یکی از روشها برای خنک کاری استفاده از [[گرماخور]] بر سطح برای کاهش دماست.که هم میتوانند از قطعه جدا وهم میتوانند به هم چسبیده باشند. |
یکی از روشها برای خنک کاری استفاده از [[گرماخور]] بر سطح برای کاهش دماست.که هم میتوانند از قطعه جدا وهم میتوانند به هم چسبیده باشند. |
||
راهکار دیگر برای خنک کار استفاده از [[فن]] که میتواند بر روی قطعه یا در آن قرار میگیرد.در بیشتر موارد از هر دوی وسایل ( فن و گرماخور) استفاده میشود. |
راهکار دیگر برای خنک کار استفاده از [[هواکش|فن]] که میتواند بر روی قطعه یا در آن قرار میگیرد.در بیشتر موارد از هر دوی وسایل ( فن و گرماخور) استفاده میشود. |
||
این [[انتقال حرارت]] با استفاده از [[قانون دوم ترمودینامیک]] قابل توجیه است که حرارت از یک منبع گرم مانند [[گرماخور]] به یک منبع سرد که هوای خنک است منتقل میشود. |
این [[انتقال حرارت]] با استفاده از [[قانون دوم ترمودینامیک]] قابل توجیه است که حرارت از یک منبع گرم مانند [[گرماخور]] به یک منبع سرد که هوای خنک است منتقل میشود. |
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۵:۵۱
خنککاری با هوا (به انگلیسی: Air cooling) به دلیل ارزانی و دردسترس بودن و سبکی سیال هوا یک راهکار مفید برای از بین بردن حرارت است. این روش برای خنک کاری با افزایش سطح مقطع یا با عبور جریان هوا از قطعات یا هر دو روش استفاده میکند.
یکی از روشها برای خنک کاری استفاده از گرماخور بر سطح برای کاهش دماست.که هم میتوانند از قطعه جدا وهم میتوانند به هم چسبیده باشند.
راهکار دیگر برای خنک کار استفاده از فن که میتواند بر روی قطعه یا در آن قرار میگیرد.در بیشتر موارد از هر دوی وسایل ( فن و گرماخور) استفاده میشود.
این انتقال حرارت با استفاده از قانون دوم ترمودینامیک قابل توجیه است که حرارت از یک منبع گرم مانند گرماخور به یک منبع سرد که هوای خنک است منتقل میشود.
محل کاربرد
این سامانه میتواند در انواع وسایل موتوری و توربینها و انواع وسایل الکترونیک کاربرد دارد.